09/12/2025
MIJN MISSIE IS NIET ONTSTAAN UIT EEN IDEE – MAAR UIT KWETSBAARHEID
Toen ik vanmorgen door ‘mijn’ heerlijk geurende bos liep, voelde ik het weer: mijn missie is nooit bedacht. Ze is ontstaan uit de stukken in mij die ik jarenlang verborgen hield. Uit de delen waar ik dacht dat ik tekortschoot. Uit mijn eigen schaamte, angst en terughoudendheid.
Het voelt bijna als een bekentenis om dit te delen. Mijn oude traumarespons fluistert dat zichtbaar worden “gevaarlijk” is. Dat ik flink moet zijn. Dat ik me klein moet houden.
Maar precies dáár, in dat kwetsbare stuk, ligt wel de oorsprong van mijn werk.
Waarom ik dit doe
Mijn missie is vrouwen (en andere genders met een v***a) begeleiden om hun eigen plezier, genot en verlangens op nummer 1 te zetten. Om schaamte te verzachten. Angst voor overgave te doorzien. Innerlijk vrij te worden.
Omdat de vrouwelijke seksualiteit zó veel creatiever, speelser en gelaagder is dan wat het patriarchale denken ons ooit heeft geleerd.
En nee—ik ben niet iemand die “alles al kan”
Lang dacht ik dat ik perfect moest zijn in mijn eigen seksualiteit. Altijd stromend, sensueel, beschikbaar.
Maar mijn werk gaat niet over fantastisch kunnen vrijen.
Het gaat over de realiteit en aanwezig kunnen zijn bij jezelf. Met alles wat zich aandient.
Dat eren en liefhebben.
En dit is wat ook ik nog steeds kan ervaren:
• Soms raak ik in paniek in seks-positieve settings.
• Soms voelt vrijen veiliger om te vermijden.
• Enthousiaste seksuele energie kan me overweldigen.
• Ik ben vooral responsief vanuit zelfbehoud.
• Ik heb veel veiligheid nodig om niet te dissociëren.
• Ik maak grapjes of ga praten als ik spanning voel.
Vroeger veroordeelde ik mezelf hiervoor. Ik speelde flink. Ik voelde weinig.
Nu ben ik verzacht. Gegroeid. Aanwezig.
En juist dát maakt dat ik dit werk doe.
Omdat ik diep voel hoe seksueel trauma doorwerkt — persoonlijk én collectief.
Omdat ik zelf nooit de veilige ruimtes had die ik nu wél kan creëren. Ik kan naast je staan.
Ruimtes waar vrouwen kunnen ontdekken, spelen, voelen, oefenen, helen.
Niet om iets te bereiken.
Maar om heel te worden.
Elke workshop, elke sessie, elke traan, elke lach… maakt me dankbaar.
Hier doe ik het voor.
Kwetsbaar én volledig mezelf.