19/07/2022
MEER DAN WOORDEN “Ik weet nog wel dat ik dacht een paar jaar geleden: Ik ga nu volledig aan de slag. Boeken aangeschaft voor de communicatie voor peuters en kleuters en dat was een boekje met de eerste 100 woorden. Heel leuk, maar ze had er totaal geen aandacht voor en ik weet nog – als ik daar aan terug denk- dat ik bijna dwangmatig eigenlijk met haar bezig ben geweest met dat stomme boekje. Terwijl ze er nooit aandacht voor heeft gehad, omdat ze op dat moment daar niet op zat; op die concentratie, op dat niveau. En maar dwangmatig Kijk, kijk… dit is eten en dieren. Terwijl ik dan nu denk van ja blijkbaar was er genoeg in haar omgeving wat haar wel bezig hield, maar wat ik allemaal heb laten varen omdat ik een andere manier van kennis had op dat moment. Want ik dacht dat dat het juiste was.” “Je dacht er goed aan te doen”, reageer ik.
Samen met moeder blik ik terug op het Hanen ouderprogramma ‘Meer dan woorden’. Ik vraag haar voordat ons gesprek begint of ik een audio-opname mag maken, omdat het zo waardevol is om ervaringen en inzichten van ouders vast te leggen.
“Het grootste leermoment was echt bewust aandacht hebben voor haar en haar dus echt te Volgen. Waardoor je ziet waar ZIJ haar aandacht op gevestigd heeft. En door juist DAT eigenlijk te doen komt communicatie juist MEER uit haarzelf. En dan vooral BEWUSTER aandacht voor haar hebben. Dus bijvoorbeeld met fantasiespel echt kijken wat houdt haar bezig, waar heeft ze haar aandacht op gericht en haar daarin volgen en meegaan in haar spel. En dat volgen van haar interesse geldt eigenlijk door alles heen: of ’t nu gaat om de wederkerigheid erin te krijgen of de eerste stappen van communicatie te openbaren. Dat is echt de basis wat ik geleerd heb en wat ik dus heel graag van te voren al had gewild dat ik het wist. Want DAT heeft voor veel diepere, intensievere contactmomenten gezorgd.”
En hoe was het om ervaringen te delen met andere ouders?
“Ik denk dat het met alles in het leven is: als je het zelf niet ervaren hebt kan je niet tot de diepte komen waar iemand zich mee bezig houdt. Dat is met ziekte, dat is met verlies, dat is met alles eigenlijk. Met de ouders in de groep heb je aan twee woorden al genoeg en dan weet je al precies het gevoel, de situatie. Overal heb je de herkenning. Je weet welke frustraties je hebt, welke zorgen en dat deel je met elkaar en dat is dan een gemeenschappelijke deler wat zorgt dat je elkaar heel goed kunt begrijpen. En dan maken de ontwikkelingsverschillen van de kinderen niet uit, want je blijft de zorgen houden. Die herkenning met de ouders is iets wat je in je eigen sociale omgeving mist.”
Er werd nog veel meer gedeeld die ochtend tijdens het laatste huisbezoek. De komende weken ga ik ook met andere ouders terugblikken. Ook dan zal ik audio-opnames maken, zodat ik ervaringen kan delen. Wordt vervolgd… ‘Meer dan woorden’. https://lnkd.in/es995SsQ
In september start er weer een nieuw programma.
