DEVOTAS

19/11/2025

Een teamdag die echt hoogte behaalde!

Gisteren hadden wij een inspirerende teamdag waarin we volledig hebben ingezet op onze professionele ontwikkeling. We volgden een Crew Resource Management (CRM) training bij SimFlying in Aalsmeer; een ervaring die we niet snel zullen vergeten.

De training gaf ons een scherp beeld van de menselijke factoren die meespelen in ons dagelijks werk en hoe communicatie, samenwerking en handelen onder druk elkaar beïnvloeden. De lessen uit de luchtvaart bieden verrassend veel herkenning voor de zorg, en juist die vertaalslag maakte de dag zo waardevol.

Het meest indrukwekkend was het trainen in een echte cockpit, samen met piloten én zorgprofessionals. Het voelde levensecht: de druk, de taakverdeling, het overzicht houden, teruggeworpen worden op jezelf en toch tot handelen komen. We kwamen onszelf tegen, kregen bevestiging in wat we al goed doen en ontdekten nieuwe aandachtspunten om verder te groeien. En dat alles in een setting waarin iedereen zich veilig en gesteund voelde.

Een groot dankwoord aan Toby, Rick en Robert. De dag was uitstekend verzorgd, hun begeleiding was professioneel en enthousiast, en hun manier van uitleggen hield ons van begin tot eind geboeid. Ook de organisatie rondom de dag – van ontvangst tot lunch – was tot in de puntjes geregeld.

Voor teams die zoeken naar een combinatie van verdieping, samenwerking en een unieke ervaring, kunnen wij SimFlying van harte aanbevelen. Het is een teamuitje dat niet alleen leuk is, maar ook echt iets toevoegt aan je vakmanschap.

En dan te bedenken dat communicatie misschien wel het moeilijkste is wat er is. Juist daarom was deze dag zo waardevol.

https://www.simflying.nl/crm-zorgprofessionals/

06/11/2025

Vacature: Basispsycholoog Basis GGZ voor volwassenen

Kans! Soms komt er een kans voorbij die je niet kunt laten schieten. Zo verlaat één van onze collega’s ons binnenkort om haar droomfunctie na te jagen, een keuze die we haar van harte gunnen, al laat ze hier vriendinnen voor het leven achter. En kunnen we haar alleen maar succes en alle geluk wensen!

Met datzelfde dubbele gevoel openen wij nu de deuren voor een nieuwe collega: een enthousiaste basispsycholoog die met net zoveel warmte, betrokkenheid en humor in ons team wil stappen als zij ooit deed.

Waar professionele vrijheid en persoonlijke groei samenkomen!
Ben jij een enthousiaste basispsycholoog die op zoek is naar een plek waar je écht verschil kunt maken? Bij Devotas in Oud-Beijerland krijg je de ruimte om te groeien, als professional én als mens. Ook starters zijn van harte welkom.

Wat ga je doen?
Je behandelt zelfstandig cliënten (18+) binnen de Basis GGZ (zorgvraagtypen 1 t/m 4), in nauwe samenwerking met een GZ-psycholoog. Daarnaast voer je, waar nodig, psychodiagnostisch onderzoek uit. Je krijgt veel autonomie en werkt binnen een betrokken, laagdrempelig team waarin samenwerking, humor en menselijkheid vanzelfsprekend zijn.

Wat wij bieden
• Een zelfstandige functie met volop ontwikkelmogelijkheden
• Marktconform salaris en 8% vakantietoeslag (maandelijks)
• 25 vakantiedagen (op basis van 40 uur)
• Laptop, telefoon en reiskostenvergoeding
• Tweewekelijkse supervisie en maandelijkse intervisie
• Persoonlijk Ontwikkelplan na het eerste jaar
• Een warm en collegiaal team met ruimte voor persoonlijke groei
• Functies zijn beschikbaar voor 32 uur (of in overleg).

Wat we vragen
• WO-opleiding Klinische Psychologie
• Bij voorkeur BAPD, of bereid dit te behalen
• Goede beheersing van de Nederlandse taal
• Bereidheid lid te worden van het NIP
• Rijbewijs B is handig, maar niet verplicht

Bij Devotas werk je met hart voor de mens, in een omgeving waar groei, balans en professionaliteit centraal staan.
Geïnteresseerd? Mail naar d.veelbehr@devotas.nl

Kom gerust kennismaken, ga op onderzoek uit! We hopen per 01-12-2025 deze functie te kunnen vervullen, echter blijft een startdatum in goed overleg, zodat werkzaamheden elders netjes afgerond kunnen worden.

https://www.devotas.nl/vacature-psycholoog-nip/

01/11/2025

Wat is emotionele verwaarlozing?

Emotionele verwaarlozing ontstaat wanneer ouders of verzorgers herhaaldelijk niet voldoen aan de emotionele basisbehoeften van een kind — zoals erkenning, steun, aandacht en begrip. Het gaat niet altijd om grove mishandeling, maar juist om wat níet gebeurt: het gemis aan emotionele aanwezigheid of het consequent negeren van gevoelens.

Onderzoek wijst uit dat kinderen die ervaren dat hun gevoelens of ervaringen er niet toe doen, een verhoogd risico lopen op psychische klachten later in het leven.

Hoe goedbedoelde ouders onbedoeld verwaarlozen
Hieronder twaalf – niet uitputtend – manieren waarop ouders, met vaak de beste intenties, emotioneel tekort kunnen schieten bij hun kinderen:

1. Louter schijnluisteren
De ouder is fysiek aanwezig maar geestelijk afwezig: het kind vertelt iets, maar krijgt geen echte aandacht of terugkoppeling. Het signaal dat getoond wordt is: “Ik hoor je, maar wat je voelt of zegt is niet belangrijk.”
2. Uitdagingen of zwaktes negeren
Wanneer een kind worstelt – bijvoorbeeld met leren, sociale omgang of emoties – en hier weinig erkenning of ondersteuning voor krijgt, kan het kind gaan geloven dat zijn of haar worstelingen niet de moeite waard zijn.
3. Teveel vriendschappelijke rol van de ouder
Wanneer ouders proberen ‘vriend’ te zijn in plaats van gezaghebbende opvoeder, kunnen grenzen en structuur ontbreken. Het kind mist dan houvast, waardoor zelfdiscipline of het eigen verantwoordelijkheidsgevoel niet goed ontwikkeld kan worden.
4. Gevoelens systematisch negeren of minimaliseren
Bijvoorbeeld door uitingen van verdriet of angst te bagatelliseren (“ach, dat valt wel mee”, “huil maar niet”) of het kind te dwingen zijn gevoel te onderdrukken. Dit stuurt het signaal: jouw emoties doen er niet toe.
5. Belangrijke gebeurtenissen worden niet besproken
Bij scheiding, ziekte, dood of conflicten kan het gebeuren dat ouders emoties niet bespreken of vermijden. Het kind krijgt dan niet de kans om zijn of haar ervaring te plaatsen en voelt zich vaak verlaten of alleen.
6. Emotionele expressie wordt afgewezen of gecorrigeerd
Het kind uit zich en krijgt dan te horen: “stel je niet aan”, “dat hoort er niet”, “doe normaal”. Dit is een actieve vorm van emotionele invalidatie: het kind leert dat uiting geven aan gevoelens fout of onacceptabel is.
7. De ouder raakt zelf in de rol van kindhouder
Wanneer een kind bijvoorbeeld voor broers, zussen of zelfs ouders moet zorgen (omdat de ouder emotioneel afwezig is), draait dat de rollen om: het kind wordt zelf mini-opvoeder. Het eigen gevoel en de eigen behoefte raken op de achtergrond.
8. Er wordt geleerd dat je geen behoeften mag hebben
Wanneer gevoelens genegeerd worden, leert het kind: ik hoef niets nodig te hebben; mijn behoeften zijn niet belangrijk. Daardoor ontstaat later moeite om voor zichzelf op te komen of hulp te vragen.
9. Een emotioneel muur bouwen als beschermingsmechanisme
Het kind ervaart herhaald dat emoties onveilig of ongewenst zijn, dus leert het zichzelf te beschermen door gevoelens te onderdrukken of los te laten. Op volwassen leeftijd kan dit leiden tot emotionele vervlakking of moeilijkheden met voelen.
10. Inconsistentie in aandacht en respons
Soms krijgt een kind wel aandacht, dan weer niet – de ouder is onvoorspelbaar in aanwezigheid of betrokkenheid. Dit creëert onzekerheid over: “Word ik gezien? Word ik gehoord?” Het gevoel van onzichtbaarheid blijft hangen.
11. Ouders zonder emotionele afgestemdheid
Ouders die zelf onvoldoende geleerd hebben emoties te herkennen en te benoemen, raken daardoor moeilijk afgestemd op het emotionele leven van hun kind. Het gebrek aan eigen emotionele vaardigheid vertaalt zich in nalatigheid bij de ander.
12. Te grote focus op gedrag of prestaties, niet op emotie
Ouders kunnen sterk gericht zijn op prestaties, gedrag of uiterlijk, en minder op hoe het kind zich innerlijk voelt. Zo belandt emotioneel welzijn op de achtergrond – terwijl het minstens zo belangrijk is.

Gevolgen op de lange termijn
De impact van langdurige emotionele verwaarlozing is vrij aanzienlijk:
• Het ontstaan van een instabiel of onveilig gevoel van eigenwaarde: kinderen leren “ik hoor er niet echt bij” of “mijn gevoelens gelden niet”.
• Moeite met het herkennen of benoemen van eigen emoties (‘ik weet niet wat ik voel’). Dit komt doordat de oefening in emotionele afstemming ontbrak.
• Verminderde verbindingsmogelijkheden in relaties: moeilijkheid om te vertrouwen, te delen of emotioneel open te zijn.
• Verhoogde kans op psychische klachten zoals depressie, angst, verslaving of problemen met emotionele regulatie.
• Het ontwikkelen van mensen-pleaser-gedrag, perfectionisme of overmatige zelfkritiek als compensatie voor het gevoel “niet goed genoeg” te zijn.

Hoe kun je als ouder of opvoeder méér emotionele beschikbaar zijn?
Hoewel sommige van deze patronen diep ingesleten kunnen zijn, zijn er concrete stappen die ouders kunnen zetten om de emotionele band met hun kind te versterken:
• Actief luisteren: Richt je aandacht op wat het kind zegt en vooral op hoe het zich voelt. Geef terug wat je hoort (“Je lijkt verdrietig omdat…”) en toon dat je erbij bent. Onderzoek bevestigt dat validatie zichtbaarheid, erkenning en verbondenheid creëert.
• Erken de emotie – niet per se het gedrag: Het is vaak OK om gedrag te corrigeren, maar laat de emotie gelden. Zo leert een kind: ik mag voelen wat ik voel, ook al is mijn reactie niet ideaal.
• Werk aan je eigen emotionele vaardigheden: Als ouder kun je reflecteren op je eigen geschiedenis, hoe jij geleerd hebt om te gaan met emoties. Dat maakt je vaak beter afgestemd op je kinderen.
• Creëer ruimte voor gevoelens in het gezin: Regelmatige momenten (hart-op-hart gesprekken, check-ins) waarin gevoelens en ervaringen besproken mogen worden, zonder oordeel of directe oplossing.
• Ondersteun regulatievaardigheden: Leer je kind dat emoties komen en gaan, dat het oké is om verdrietig of boos te zijn, en hoe je ermee om kunt gaan (bijv. ademen, uiten, delen). Dit versterkt het gevoel van zeggenschap.
• Wees consistent in respons: Emotionele beschikbaarheid hoeft niet perfect te zijn, maar wel redelijk voorspelbaar. Het kind voelt zich veiliger als het weet dat het érgens op kan rekenen.

Emotionele verwaarlozing door goedbedoelende ouders is vaker te vinden dan gedacht – het sluipt erin via kleine, terugkerende patronen van onvoldoende emotionele afstemming, erkenning of respons. Het gaat dus niet altijd om het wat, maar om het hoe vaak en hoe consistent emotionele beschikbaarheid wordt geboden. Voor ouders is het van belang zich bewust te zijn van deze valkuilen en actief te werken aan een emotioneel warme, responsieve opvoedhouding. Want het gegeven dat een kind zich geestelijk gezien erkend voelt, maakt wezenlijk verschil voor zijn of haar gezond psychisch en sociaal functioneren.







https://www.devotas.nl/kinder-en-jeugd/

29/10/2025

Laat kinderen weer spelen

De afgelopen jaren is kindertijd steeds voller geworden: langere schooldagen, huiswerk, sport, bijles, schermen. Veel kinderen voelen druk, terwijl juist vrij spel, zónder plan, regels of prestatiedoelen, een stille motor is voor veerkracht, creativiteit en zelfvertrouwen.

We zien het in de praktijk: als er minder tijd is om te dwalen, te bouwen, te kl***en en ruzietjes zélf op te lossen, raken kinderen sneller overprikkeld of onzeker. Vrij spel is geen luxe; het is de fundering voor een gezonde ontwikkeling. In spel oefenen kinderen samenwerken, grenzen voelen, fouten maken en weer doorgaan. Dat is precies het gereedschap dat ze later nodig hebben.

Wat helpt thuis?

- Plan “niets-tijd”: één tot twee blokken per week zonder afspraken of schermen. Zet het echt in de agenda.
- Maak het makkelijk: leg een “speelmand” klaar met oude lakens, karton, washi-tape, touw, knijpers, stoepkrijt.
- Spreek je buurt af: één vaste middag waarop kinderen buiten “vrij rondzwerven” tussen twee of drie vertrouwde adressen.
- Laat ze zelf oplossen: bij kleine conflicten coach je op afstand in plaats van direct in te grijpen.
- Schermpauze-ritueel: na school eerst 45–60 minuten buiten of vrij binnen-spel, dán pas schermtijd.

Wat helpt op school?
- Bescherm de pauze: liever één langere echte pauze dan meerdere korte.
- Start de dag spelend: 10 minuten vrij bouw- of fantasiespel in de klas verlaagt spanning en verhoogt focus.
- Geef ruimte aan keuze: niet ieder kind wil rennen; hoekjes voor bouwen/tekenen/rollenspel werken óók regulerend.

Wat kan de buurt doen?
- Ruilmiddag op het plein: stoepkrijt, stepjes, ballen en een “laken-fortenhoek”.
- Speelroutes: veilige loop- en fietsroutekaartjes voor kinderen uit de wijk.
- Bibliotheek als speelplek: bouw- en knutseltafels naast de boeken trekken ook de minder sportieve kinderen.

Kleine stappen, groot effect
We hoeven het wiel niet opnieuw uit te vinden. Met een beetje lege tijd, simpele materialen en vertrouwen in het kind, krijgt spel vanzelf weer plek. Minder druk, meer plezier en juist daardoor beter leren en sterker in je vel.

=========================================

Laat kinderen weer hutten bouwen
Steeds meer gemeenten ontmoedigen of verbieden het bouwen van hutten, “want het is niet veilig.” Maar kinderen hebben juist die kleine dosis risico nodig. Een plank die wankel staat, een spijker die scheef zit, een tak die afbreekt – dat zijn leerervaringen, geen gevaren die koste wat het kost vermeden moeten worden.

In een hut leren kinderen samenwerken, plannen, doorzetten en omgaan met mislukkingen. Ze oefenen met oorzaak en gevolg: wat gebeurt er als ik dit zo doe? Bovendien ervaren ze trots als het lukt.

Volwassenen zien vaak alleen het risico van een schaafwond. Kinderen voelen het avontuur, het bouwen, het “ik kan dit zelf.”
En precies dáár groeit hun zelfvertrouwen.

Veiligheid is belangrijk, maar overbescherming maakt kinderen juist kwetsbaar.

Een verstandige middenweg werkt beter:

- Kies een overzichtelijke plek (park, speeltuin, schoolplein).
- Gebruik lichte materialen zonder scherpe punten.
- Spreek af: “We letten op elkaar en vragen hulp als iets te zwaar is.”

Laat ze vies worden, iets proberen, iets laten mislukken. Daar leren ze meer van dan van een middag op de iPad.

“Een kind dat nooit een spijker krom heeft geslagen, leert ook niet hoe het voelt om iets zelf te maken.”







https://www.devotas.nl/kinder-en-jeugd/

28/10/2025

Waar professionele vrijheid en persoonlijke groei samenkomen!

Ben jij een enthousiaste basispsycholoog die op zoek is naar een plek waar je écht verschil kunt maken? Bij Devotas in Oud-Beijerland krijg je de ruimte om te groeien, als professional én als mens. Ook starters zijn van harte welkom.

Wat ga je doen?
Je behandelt zelfstandig cliënten (18+) binnen de Basis GGZ (zorgvraagtypen 1 t/m 4), in nauwe samenwerking met een GZ-psycholoog. Daarnaast voer je, waar nodig, psychodiagnostisch onderzoek uit. Je krijgt veel autonomie en werkt binnen een betrokken, laagdrempelig team waarin samenwerking, humor en menselijkheid vanzelfsprekend zijn.

Wat wij bieden
Een zelfstandige functie met volop ontwikkelmogelijkheden
Marktconform salaris en 8% vakantietoeslag (maandelijks)
25 vakantiedagen (op basis van 40 uur)
Laptop, telefoon en reiskostenvergoeding
Tweewekelijkse supervisie en maandelijkse intervisie
Persoonlijk Ontwikkelplan na het eerste jaar
Een warm en collegiaal team met ruimte voor persoonlijke groei
Functies zijn beschikbaar voor 32 uur (of in overleg).

Wat we vragen
WO-opleiding Klinische Psychologie
Bij voorkeur BAPD, of bereid dit te behalen
Goede beheersing van de Nederlandse taal
Bereidheid lid te worden van het NIP
Rijbewijs B is handig, maar niet verplicht

Bij Devotas werk je met hart voor de mens, in een omgeving waar groei, balans en professionaliteit centraal staan.

Geïnteresseerd? Mail naar d.veelbehr@devotas.nl en kom kennismaken.

https://www.devotas.nl/vacature-psycholoog-nip/

Vacature basis psycholoog NIP - Als zelfstandig psycholoog behandel je ambulant (volwassen) cliënten met uiteenlopende hulpvragen.

28/10/2025

Maak jij soms te veel aannames?

We doen het allemaal: invullen wat de ander denkt, bedoelt of voelt. Vaak zonder dat we het doorhebben. Volgens het woordenboek betekent raden of aannemen eigenlijk: veronderstellen dat iets waar is, zonder dat je voldoende informatie hebt. En precies dáár zit het gevaar.

Vanaf jongs af aan leren we al “raden” wat de ander van ons verwacht. Als kind doen we iets waarvan we denken dat onze ouders het leuk vinden, en we krijgen een glimlach als beloning. Later, als volwassene, blijven we dit gedrag herhalen. We proberen situaties te controleren of conflicten te vermijden door te gissen naar wat de ander denkt.

Maar gissen is geen weten. En wie voortdurend aan het raden is, leeft met aannames in plaats van met feiten. In de psychologie noemen we dit ook wel "fortune telling", voorspellen wat er gaat gebeuren of wat iemand bedoelt, zonder bewijs. Dit patroon is een vorm van cognitieve vervorming (denkfout) die bijdraagt aan gevoelens van angst, onzekerheid en somberheid.

Het goede nieuws? Het is aangeleerd, dus ook af te leren!

Drie manieren om minder aannames te doen:

- Toets de feiten; Vraag jezelf af: wat weet ik écht? Wat vul ik in? Als er geen bewijs is, is het hooguit een idee.

- Vertrouw op je probleemoplossend vermogen; Je hoeft niet alles van tevoren te bedenken. Je kunt situaties aan als ze zich voordoen. Dat vertrouwen geeft rust.

- Beperk het overdenken; Stop het mentale ‘schaakspel’. Leid jezelf af met iets fysieks of creatiefs, maak een wandeling, luister muziek, ga tekenen of ga sporten. Zo train je je brein om te stoppen met piekeren.

Wanneer je minder aannames maakt, ontstaat er ruimte voor echte verbinding. Je luistert beter, reageert rustiger, en ervaart meer vertrouwen! In de ander én in jezelf!

Durf jij te stoppen met het doen van aannames?

24/10/2025

Hoe voed je kinderen op met een gezonde dosis aan zelfvertrouwen?

Veel ouders willen hun kind meegeven dat je goed voor anderen moet zorgen. Dat is mooi, maar soms slaan we daarin een beetje door. We zeggen overal ‘ja’ op, schuiven onze eigen behoeften opzij en laten (onbedoeld) zien dat onze eigen grenzen minder belangrijk zijn.

Maar wat leren onze kinderen daarvan? Dat hun eigen wensen of gevoelens er minder toe doen? Echte kracht ligt juist in het durven luisteren naar jezelf. Kinderen die leren dat het oké is om hun grenzen te bewaken. Door ‘nee’ te leren zeggen en trots te zijn op wie ze zijn, waardoor ze opgroeien tot zelfverzekerde volwassenen. En dat begint bij wat wij als ouders en opvoeders laten zien. Wij zijn hun rolmodel!

Hieronder vind je zes manieren om dat te laten zien:

1. Wees duidelijk in je grenzen
Grenzen stellen is niet hard of egoïstisch, het is gezond. Laat je kind zien dat jij soms tijd voor jezelf nodig hebt, of dat je niet altijd bereikbaar bent voor werk of anderen. Benoem het ook: “Ik heb even rust nodig, want dat helpt me om weer op te laden.” Zo leert je kind dat grenzen normaal en waardevol zijn.

2. Leer dat ‘nee’ zeggen ook zorgt voor balans
Een vriendelijk maar duidelijk ‘nee’ is geen afwijzing, maar een vorm van zelfzorg. Als kinderen zien dat jij zonder schuldgevoel kunt aangeven wat niet past, leren ze dat het oké is om hun eigen ruimte te beschermen. Vraag ze eens: “Wat is er fijn aan soms ‘nee’ zeggen?” En ontdek samen dat het lucht en rust geeft.

3. Stop met te vaak sorry zeggen
Veel mensen zeggen voortdurend ‘sorry’, ook als ze niets verkeerd hebben gedaan. Daarmee geef je (onbewust) de boodschap dat je je moet verontschuldigen voor wie je bent. Probeer in plaats daarvan te zeggen: “Bedankt voor je geduld,” of “Fijn dat je wachtte.” Dat klinkt klein, maar kinderen merken het verschil; Ze voelen of je zelfvertrouwen uitstraalt, of dat je twijfelt.

4. Houd vast aan je mening
Je hoeft niet overal in mee te gaan. Kinderen die zien dat jij rustig bij je standpunt blijft, ook als anderen iets anders vinden, leren dat verschil van mening niet eng is. Bespreek ook met hen dat het oké is om iets anders te denken dan hun vrienden of dan jij. Dat versterkt hun gevoel van eigenheid.

5. Laat zien wat zelfwaarde is
We zijn snel geneigd om waardering van buitenaf te zoeken: “Wat vind jij ervan?” of “Doe ik het goed zo?” Maar zelfvertrouwen groeit van binnenuit. Laat je kind zien dat je op je eigen oordeel vertrouwt. En verander je taal: zeg niet alleen “Ik ben trots op jou,” maar ook “Jij mag trots zijn op jezelf.” Dat maakt een wereld van verschil.

6. Zet jezelf af en toe op één
Zelfzorg is geen luxe. Het is een voorbeeld. Als je kind ziet dat jij tijd maakt om te wandelen, een boek te lezen of iets te doen wat jou oplaadt, leert het dat zorgen voor jezelf belangrijk is. Vraag eens: “Wat doe jij om te ontspannen?” Zo wordt zelfzorg een normaal gespreksonderwerp.

Kinderen met zelfvertrouwen weten dat ze goed genoeg zijn, ook zonder bevestiging van buitenaf. En dat begint niet met wat we zeggen, maar met wat we laten zien!









https://www.devotas.nl/kinder-en-jeugd/

23/10/2025

Vacature alert!

Onze collega psycholoog K&J vertrekt met een dubbel gevoel; Ze heeft het bij ons ontzettend naar haar zin, maar krijgt nu de kans te gaan werken bij de praktijk waar ze altijd al van droomde. Haar stage heeft ze hier met succes doorlopen, daarna is ze echt aan de slag gegaan. Natuurlijk gunt ons team haar dat van harte, al zullen we haar enthousiasme, betrokkenheid en fijne humor enorm missen. Daarom komt er bij ons een plek vrij voor een nieuwe collega die met net zoveel plezier en toewijding met onze jeugdigen aan de slag wil gaan.

Wij zoeken daarom dus een nieuwe collega als orthopedagoog of Psycholoog K&J. Is werken met jeugdigen ook jouw passie? Dan zijn we zeker op zoek naar jou! Wij zijn op zoek naar een lieve gezellige collega basis-orthopedagoog of basis-psycholoog K & J die ons team zou willen versterken op onze vestiging Oud-Beijerland.

Wij ontvangen doorverwijzingen voor uiteenlopende psychische problemen, van kind-eigen problematiek tot gezinsproblematiek. En dat maakt ons werk heel veelzijdig en afwisselend. Geen hulpvraag is hetzelfde. En dat maakt dat we heel cliëntgericht op zoek gaan naar wat werkt voor de jeugdige en het gezin en/ of onderwijs.

Sta je graag jeugdigen en hun ouders bij in hun uitdagingen? Beschik je over een positieve instelling? Waarbij je de ruimte krijgt gebruik te maken van diagnostiek, behandeling, begeleiding tot psycho-educatie? Maak uitgebreid kennis met verschillende behandeltechnieken, waarbij je ook als behandelaar jezelf verder kunt ontwikkelen. We bieden je een bepaalde autonomie en werk je hier laagdrempelig met elkaar samen. Beschik je over daadkracht en heb je oplossingsgerichte en zelfstandige werkhouding naar de cliënt? En heb je oog voor de verschillende systemen waarbinnen de jeugdige zich beweegt, denkende aan familie, onderwijs, vriendschappen, misschien wel een bijbaantje enzovoorts. Wij houden heel erg van een cliëntgerichte aanpak, met het accent op de persoonlijke ontmoeting. Werkelijk een bijdrage kunnen leveren aan het welzijn van de jeugdige en het gezin. Waarbij je over een fundamenteel geloof beschikt in het zelf verantwoordelijk groeipotentieel van de cliënt en ouders. Wees creatief, out of the box…

Ben je startende? Dat is voor ons geen probleem; Er is voldoende ondersteuning en begeleiding vanuit ons team en onze GZ-Psycholoog. Denk je ook graag mee tijdens het MDO en de intervisiemomenten? Want ook jouw zienswijzen vinden we belangrijk! Kun je goed relativeren of wil je dat graag leren? Of kunnen we de vraag stellen over wat zou je graag willen leren? Ben je goed in plannen en organiseren? Handig, want de agenda kan weleens een uitdaging zijn! Ben je iemand die proactief investeert in jouw persoonlijke ontwikkeling? Als je jezelf hierin thuis kunt voelen, dan worden wij wel nieuwsgierig naar jou en zouden we graag kennis willen maken!

Natuurlijk hebben we wel een paar voorwaarden;
• Afgeronde WO opleiding Orthopedagogiek of Klinische Kinder- en Jeugdpsychologie met basisaantekening psychodiagnostiek BAPD (of te behalen),
• Voorwaarde is lidmaatschap NVO of de titel Psycholoog NIP (eventueel te starten met lidmaatschap NIP bij onvoldoende ervaringsuren),
• AGB code of direct aan te vragen,
• VOG verklaring of direct aan te vragen,
• Logo verklaring is een pré,
• Bereidheid tot het behalen en onderhouden van meerdere registraties,
• Rijbewijs B en eigen vervoer in verband met observaties, MDO en intervisie (flexibel kunnen bewegen)

Wat kunnen we je bieden:
Een klein en dynamisch team, waar vertrouwen, veiligheid, sensitiviteit, loyaliteit en flexibiliteit zeer hoog in het vaandel staan;
• Allereerst, veel plezier in je werk door de zelfstandigheid, ontwikkelingsmogelijkheden en vrijheid die wij je bieden in je functie; Uiteraard binnen bepaalde werkkaders die tijdens de sollicitatie toegelicht kunnen worden.
• Salaris naar werkervaring, opleidingsniveau en functioneren (jaarlijkse mogelijkheid tot opwaardering naar goed functioneren);
• 25 Vakantiedagen op jaarbasis o.b.v. een 40-urige werkweek;
• Vakantietoeslag 8%; wordt maandelijks uitgekeerd;
• Een pensioenregeling;
• Reiskostenvergoeding woon- werk verkeer en werk- werk verkeer;
• Telefoon en laptop van Devotas in bruikleen;
• Tweewekelijkse supervisie (overdag) & maandelijkse intervisie (avond) met het diverse team;
• Ruim ontwikkelingsaanbod;
• Tegemoetkoming in contributie beroepsverenigingen;
• Regelmatig wordt er gedacht aan een gezellig samen zijn door middel van een borrel of diner en andere bedrijfsuitjes;
• Verjaardagen die we met elkaar vieren!
• Kerstpakket en natuurlijk gaan we uit eten als eindejaarsafsluiting!

Wil je meer weten over onze bedrijfscultuur, dan verwijzen we je graag naar deze pagina.
Gaan wij samen de toekomst in? Heb je nog vragen of ben je nieuwsgierig geworden?
Mail naar; d.veelbehr@devotas.nl.

Starten per 01-12-2025 of in goed overleg. Deeltijd of fulltime baan, denkende aan 24 tot 32 uur per week. Werktijden zijn van 8.00 uur tot 17.00 uur.

Acquisitie naar aanleiding van deze advertentie wordt niet op prijs gesteld. Sollicitanten, waarbij houders van een eigen praktijk, genieten niet onze voorkeur.

https://www.devotas.nl/vacature-orthopedagoog/

17/10/2025

Wat maakt jou nou… jij? 😊
Over de kleur van je persoonlijkheid
Iedereen kent ze wel: mensen die rustig observeren en liever nadenken voordat ze spreken. En anderen die juist energie krijgen van actie, uitdaging en gezelschap.
Dat verschil heeft alles te maken met persoonlijkheid: het unieke patroon van denken, voelen en handelen dat ons maakt tot wie we zijn.

Persoonlijkheid ontstaat niet uit één bron. Een deel ligt al vast in onze aanleg, een ander deel vormt zich door wat we meemaken — de mensen om ons heen, onze opvoeding, cultuur en ervaringen. En hoewel persoonlijkheid in de kern redelijk stabiel blijft, kunnen we in de loop van het leven wel degelijk groeien, verzachten of veranderen.

De bouwstenen van persoonlijkheid
Psychologen beschrijven persoonlijkheid vaak aan de hand van vijf brede kenmerken, ook wel bekend als de Big Five:
• Openheid (nieuwsgierigheid en creativiteit)
• Consciëntieusheid (orde, verantwoordelijkheid)
• Extraversie (gerichtheid op mensen en prikkels)
• Vriendelijkheid (meegaandheid, empathie)
• Emotionele stabiliteit (hoe rustig of gevoelig iemand reageert op stress)

Samen vormen deze eigenschappen een soort persoonlijk “profiel”. Geen hokjes, maar een continuüm waarop ieder mens ergens zijn eigen plek inneemt.

Waarom het ertoe doet
Je persoonlijkheid beïnvloedt veel meer dan je denkt: van je relaties en werkstijl tot je gezondheid, welzijn en manier van omgaan met tegenslagen.
Een evenwichtige persoonlijkheid helpt om beter contact te maken met anderen en met jezelf. Tegelijk kan een vast patroon van extreme of starre trekken leiden tot problemen in relaties of functioneren, dan spreken we van een persoonlijkheidsstoornis.

Kan je persoonlijkheid veranderen?
Hoewel onze kern vrij stabiel is, kunnen levensgebeurtenissen, een nieuwe relatie, ouderschap, verlies of therapie, invloed hebben op hoe we ons gedragen en op wat belangrijk voor ons wordt.

Onderzoek laat zelfs zien dat bewust oefenen met nieuw gedrag op termijn kleine maar betekenisvolle verschuivingen in persoonlijkheid kan geven. Groeien blijft dus mogelijk, op elke leeftijd.

Persoonlijkheid is geen etiket, maar een levend geheel van gewoontes, overtuigingen en gevoelens dat zich blijft ontwikkelen.
Wie zichzelf beter leert kennen, ontdekt niet alleen hoe uniek hij of zij is, maar ook waar ruimte zit om te groeien.











www.devotas.nl

13/10/2025

Zelfwaardering – De waarde die je jezelf toekent

Een gezond gevoel van eigenwaarde vormt de basis voor psychisch welzijn. Wie zichzelf waardevol vindt, staat steviger in het leven, gaat relaties aan vanuit evenwicht en benut zijn of haar mogelijkheden beter.
Wanneer dat gevoel ontbreekt, kan iemand sneller ontmoedigd raken, zich afhankelijk voelen van goedkeuring of blijven hangen in situaties die eigenlijk niet goed voelen.

Tegelijk is té veel zelfgerichtheid ook niet helpend. Wie zichzelf voortdurend op de voorgrond plaatst of denkt altijd gelijk te hebben, verliest vaak het vermogen om te leren en te verbinden. Gezonde zelfwaardering gaat dus over **balans**: jezelf accepteren, zonder jezelf te verheerlijken of te kleineren.

Hoe ontstaat eigenwaarde?

Het beeld dat we van onszelf hebben, groeit mee met de ervaringen die we opdoen.
De manier waarop we in onze jeugd erkenning of kritiek hebben ontvangen, speelt vaak een rol. Ook op volwassen leeftijd beïnvloeden relaties, werk, en successen of teleurstellingen hoe we naar onszelf kijken.
Onderzoek laat zien dat zelfvertrouwen meestal toeneemt tot middelbare leeftijd en daarna stabiel blijft, om pas op latere leeftijd iets te dalen. Het is dus een dynamisch proces dat met het leven meebeweegt.

Wat helpt om je zelfwaardering te versterken?

Zelfwaardering groeit niet door perfect te zijn, maar door jezelf als mens te accepteren — mét sterke kanten én beperkingen.
Belangrijke stappen daarbij zijn:

* Mildheid ontwikkelen tegenover jezelf
* Grenzen leren herkennen en bewaken
* Niet voortdurend bevestiging zoeken bij anderen
* Leren omgaan met fouten als onderdeel van groei
* Realistische doelen stellen in plaats van onhaalbare idealen

Iedereen heeft momenten van twijfel. Maar structureel denken “ik doe niets goed” kan wijzen op een te strenge innerlijke stem. Bewustwording, reflectie en soms ook begeleiding kunnen helpen om dat patroon te doorbreken.

Groeien naar je mogelijkheden

De psycholoog Abraham Maslow beschreef ooit dat mensen pas echt tot bloei komen als hun basisbehoeften, veiligheid, verbondenheid en waardering, zijn vervuld. Daarna ontstaat ruimte voor persoonlijke groei, creativiteit en zingeving.
Zelfverwezenlijking betekent niet dat je alles moet bereiken, maar dat je leeft in overeenstemming met je waarden en talenten. Niet de verwachtingen van anderen, maar je eigen richting geeft voldoening.

Kenmerken van gezonde zelfwaardering

* Je kunt jezelf waarderen zonder jezelf te overschatten
* Je staat open voor feedback zonder je eigenwaarde te verliezen
* Je stelt grenzen met respect voor jezelf en de ander
* Je hoeft niet te voldoen aan ieders verwachtingen
* Je accepteert dat falen en kwetsbaarheid bij het leven horen

Zelfwaardering is geen vaststaand gegeven. Ze groeit, wankelt, herstelt en verdiept zich door de ervaringen die we opdoen. Maar wie leert zichzelf met begrip en respect te bekijken, ontwikkelt een veerkracht die de basis vormt voor innerlijke rust en duurzame relaties.











www.devotas.nl