15/11/2025
Je verlangt naar zachtheid in verbinding, maar ergens binnenin houd je nog vast.
Je voelt dat je weer wilt kunnen openen.
Niet omdat je hoofd zegt dat het tijd is, maar omdat je lijf fluistert:
ik wil voelen, ik wil ontvangen.
Toch merk je hoe snel je terugtrekt.
Hoe spanning zich nestelt in je borst.
Hoe nabijheid tegelijk veilig en overweldigend voelt.
Je verlangt naar zachtheid in verbinding, maar ergens binnenin houd je nog vast.
Aan controle. Aan alertheid.
Aan het idee dat je jezelf moet beschermen.
En ik weet dat het niet is omdat je niet kunt. Het is omdat je systeem nog niet gelooft dat het veilig is om te openen.
En dat hoeft niet zo te blijven.
Langzaam, in bedding, leer je weer vertrouwen op je adem.
Aanraking voelt niet langer bedreigend, maar herinnert iets in jou zachtjes aan liefde.
Verbinding hoeft niet meer gemaakt te worden. Ze beweegt vanzelf, door je heen.
Daar begeleid ik je in.
Niet om te begrijpen wat overgave is, maar om het te ervaren. In elke adem, in elke aanraking, in elke blik.
Je bent er klaar voor om zachter te worden, niet kleiner.
Om te openen, niet te verliezen.
Om verbinding te voelen zonder jezelf kwijt te raken.
πStuur me het woord OPEN als jij voelt dat het tijd is om je te openen in verbinding, zacht, aanwezig, zonder jezelf te verliezen.
