01/12/2025
De feestdagen hebben voor mij lange tijd een dubbele lading gehad. Herinneringen die mijn vreugde hebben weggehaald en mij een gevoel van eenzaamheid brachten.
Niet omdat ik alleen was, ik wás niet alleen.
Maar omdat ik me, midden in mijn leven me eenzaam voelde
Het gedoe, het gevoel van moeten, de drukte, de overvolle agenda’s, de verwachting dat december gezellig, warm en vol moest zijn…
Ik trok het gewoon niet altijd.
En terwijl de wereld buiten fonkelde, voelde ik binnenin iets heel anders:
een soort brok in mijn keel waarvan ik bang was dat, als ik het zou toelaten,
het uit elkaar zou vallen en ik niet weg kon “vluchten”
Ik vermeed de traditionele kerstaflevering van All you Need is Love op tv.
Ik was bang om stil te staan bij mijn gevoel
Dus maakte ik de feestdagen klein, behapbaar en vooral voor mij in rust
Ik creëerde mijn eigen versie van kerst, die míj niet leeg trok.
Samen met mijn kinderen: hapjes op tafel, een film die geen tranen uitlokte, een wandeling door de buurt om lichtjes te bewonderen alsof die kleine lampjes me telkens fluisterden:
“Het mag simpel. Het mag zacht. Het mag genoeg zijn.” Een boom, opgezet door mijn vader en mijn dochter, zij een mooie herinneringsamen , ik ruimte voor rust.....
Soms gingen we naar een kerstviering,
niet om de perfecte traditie hoog te houden,
maar omdat het even voelde alsof als toen ik klein was… Op kerstavond het kerstverhaal horen in het bijzijn van andere, die niks van mij verwachten.
En misschien is dat wel de kern van hoe ik nu naar de feestdagen kijk:
je hoeft jezelf niet te verliezen in de gezelligheid om het gezellig te maken.
Je hoeft niet aan de druk van de buitenwereld te voldoen
om binnen een gevoel van warmte te creëren. Ik dacht jarenlang dat ik kerst moest vullen.
Maar uiteindelijk ontdekte ik dat het pas echt waardevol werd
toen ik het kleiner durfde te maken.
En misschien herken jij dat ook. Die beweging van “hoe het hoort” naar “wat klopt voor mij”.
Die stap van overleven naar ademen.
Misschien is dát wel wat je deze feestdagen mag reclaimen:
een kerst waarin jij jezelf niet overschreeuwt, niet verstopt, niet leegloopt…
maar thuiskomt.
Bij jezelf.