Agnes Boer - Vormgeven afscheid

Agnes Boer - Vormgeven afscheid Afscheid dat raakt. Stil, groots of vol verhalen, ik help je vorm geven aan wat ertoe doet. Persoonlijk & Natuurlijk
Regio Overijssel | Dedemsvaart | Ommen & e.o

TranenWij mensen zijn de enigen die tranen huilen uit gevoel.Niet alleen bij verdriet, maar ook bij ontroering, frustrat...
08/11/2025

Tranen

Wij mensen zijn de enigen die tranen huilen uit gevoel.
Niet alleen bij verdriet, maar ook bij ontroering, frustratie of opluchting.

Ons lichaam maakt drie soorten tranen:
• tranen die je ogen vochtig houden,
• tranen die beschermen (zoals bij wind of uien),
• en tranen die ontstaan bij emotie.

In die emotionele tranen zitten stoffen die iets vertellen over wat we voelen.
Stresshormonen die afnemen,
endorfines en oxytocine die rust geven.
Huilen is dus niet alleen emotie,
het is ook iets wat je lijf doet om spanning kwijt te raken.

Niet iedereen huilt met tranen.
Sommigen voelen het vanbinnen, zonder dat er iets te zien is. Dat maakt het niet minder echt.

En soms zijn de tranen gewoon op.
Niet omdat het gevoel er niet meer is,
maar omdat het lichaam even niets meer kan geven. Ook dat hoort bij rouw, bij afscheid en bij het leven.

Huilen hoort bij ons.
Het is de manier waarop een mens spanning loslaat en weer ruimte maakt om verder te gaan.

Agnes

Verandering en verwachtingVerandering is niet altijd mooi.Soms doet het pijn, omdat er eerst iets anders was dan dat je ...
29/10/2025

Verandering en verwachting

Verandering is niet altijd mooi.
Soms doet het pijn, omdat er eerst iets anders was dan dat je verwachting is.

Als je zwanger bent, verwacht je leven.
Je draagt toekomst in je handen.
En als dat leven stopt,
blijft de verwachting leeg in je lichaam achter.

Als je een partner hebt en hij/ zij sterft,
verwacht je nog samen herinneringen te maken.
Je had plannen, dromen, gewone dagen.
En ineens verandert alles.

We hebben geen invloed op de dood.
Die is er. Hij kan zomaar inbreken, zonder te vragen.

Maar wat er daarna gebeurt, hoe je verder ademt, kijkt en leeft dáár heb je wel invloed op.

Verandering is niet iets wat je kiest, maar wel hoe je ermee omgaat.

Soms is het zwaar, soms oneerlijk en meestal niet mooi.

Maar ergens, tussen al die brokstukken van wat was, ligt ook weer de mogelijkheid om te kiezen.
Voor jezelf. Voor het leven dat er nog is.

Agnes

Verander het verhaalEr zijn verhalen die generaties lang worden doorgegeven.Over verlies, over de stilte, over hoe er vr...
27/10/2025

Verander het verhaal

Er zijn verhalen die generaties lang worden doorgegeven.
Over verlies, over de stilte, over hoe er vroeger niet werd gesproken over de pijn, over de dood en over het afscheid.
We leerden zwijgen, sterk moeten zijn en doorgaan.

Maar wij leven nu in een andere tijd.
Een tijd waarin voelen mag. Waarin het delen van verdriet geen zwakte is, maar juist een wijsheid.
Waarin we leren dat rouw niet iets is wat voorbijgaat, maar dat het met ons meebeweegt ons leven lang.

Als we durven te luisteren naar de verhalen van vroeger en tegelijk onze eigen woorden toevoegen dan doorbreken we de cirkel van zwijgen.

We geven onze kinderen niet alleen herinneringen mee, maar ook de ruimte om te mogen rouwen, vragen te stellen en te voelen. Het is onze taak om open te zijn, mee te bewegen en te luisteren naar onze kinderen.

Dat is hoe het verhaal verandert.
Van generatie op generatie.
Van pijn naar begrip.
Van stilte naar verbinding.
Van dood naar leven.

Het is tijd om het verhaal te veranderen.

Agnes






Waar je je op focust, groeit.Wie leeft vanuit angst voor het einde, vergeet te leven. Maar wie kiest voor het leven, wee...
24/10/2025

Waar je je op focust, groeit.

Wie leeft vanuit angst voor het einde, vergeet te leven. Maar wie kiest voor het leven, weet dat afscheid daar vanzelf bij hoort.

De dood leert ons wat echt belangrijk is.
Wat je uitzendt, komt altijd bij je terug: liefde, dankbaarheid, aandacht.

Leef bewust.
Want wie zijn ideale leven leeft, hoeft het einde niet te vrezen.

Agnes
... - Oja, mijn walnoot, uit Italië meegenomen groeit al als een mooie plant.

Samhain – 31 oktober 🌒De tijd waarin de sluier tussen de werelden dun wordt.Waar het leven en de dood elkaar even raken....
22/10/2025

Samhain – 31 oktober 🌒

De tijd waarin de sluier tussen de werelden dun wordt.
Waar het leven en de dood elkaar even raken.
Samhain markeert het einde van de zomer, het begin van de donkere helft van het jaar, een moment om stil te staan, te herdenken en te verbinden met wie er niet meer zijn.

Dek vrijdag de 31e, de tafel alsof je gasten verwacht.
Houd een stoel vrij… voor degene die je mist.
Steek een witte kaars aan, leg een bloem neer, fluister hun naam.
Voel hoe liefde geen grenzen kent, niet in tijd, niet in leven, niet in dood.

Een ritueel van herinnering.
Een avond van licht in het donker.
Een mooi ritueel voor deze tijd van het jaar.

Geïnspireerd door Het mysterie van de natuur – Een jaar vol folklore, magie & wijsheid van Alison Davies

Agnes

Tijdens het eten zei mijn dochter iets wat bleef hangen.We hadden het over de dood. Over papa.Ik vroeg: “Als papa doodga...
21/10/2025

Tijdens het eten zei mijn dochter iets wat bleef hangen.
We hadden het over de dood. Over papa.

Ik vroeg: “Als papa doodgaat… ga je dan huilen?”
“Nee,” zei ze.

Ik keek haar aan en vroeg waarom niet.
Ze zei: “Omdat we het leven van iemand moeten vieren en niet moeten treuren.”

Ik vroeg of ze hem dan niet zou missen.
“Natuurlijk wel,” zei ze,
“Maar missen heeft niets met dood te maken.”

En toen werd het stil aan tafel. Tenminste in mij. Want ze had gelijk.

Kinderen kunnen soms zo zuiver naar de dood kijken. Zonder angst en zonder oordeel.
Voor hen is dood niet het einde van iets,
maar een verandering van vorm.
Het leven gaat door in herinneringen,
in momenten waarop je iemand voelt, hoort of herkent.

De dood zelf is een gebeurtenis.
Maar missen, dat leeft - altijd.
Het komt en gaat als de wind, onvoorspelbaar, soms zacht en soms scherp en altijd verbonden met liefde.

Misschien is dat wat kinderen ons willen leren:
dat de dood niet het tegenovergestelde van leven is, maar er stilletjes naast mag bestaan.

Hoe kijk jij naar de dood?

Agnes

Leven begint waar we durven kijken naar het einde.De dood is niet iets om bang voor te zijn.Het is een herinnering.Een s...
20/10/2025

Leven begint waar we durven kijken naar het einde.

De dood is niet iets om bang voor te zijn.
Het is een herinnering.
Een spiegel die laat zien wat écht belangrijk is.

Wanneer we de dood onder ogen durven zien,
gaan we anders leven.
Eerlijker, helderder en met meer aandacht.

Ik voer vaak gesprekken bij leven.
Niet om een wensenlijstje af te vinken,
maar om samen stil te staan bij wat ertoe doet.
Wat je nalaat. Hoe je wilt dat het leven en jouw verhaal, verder klinkt.

Want het gaat niet alleen over de uitvaart,
maar over het leven dat eraan voorafgaat.
Over wat mensen zullen voelen en wat blijft als jij er niet meer bent.

Misschien is dat wel de grootste bewustwording:
dat we pas écht gaan leven, wanneer we durven erkennen dat het ooit stopt.

Hoe bewust leef jij vandaag?

Agnes

Als je er niet over praat is het er niet, of?Er was een tijd waarin ouders hun overleden baby niet mochten zien of vasth...
17/10/2025

Als je er niet over praat is het er niet, of?

Er was een tijd waarin ouders hun overleden baby niet mochten zien of vasthouden. Waar hun kind in stilte werd weggenomen, alsof het er nooit was geweest. Het verdriet moest verborgen blijven, woorden werden ingeslikt, gevoelens weggestopt. Denk er maar niet aan, werd er verteld. Maar een verlies verdwijnt niet door het te verzwijgen.

Als uitvaartondernemer krijg ik regelmatig te horen dat oma een stil/ dood geboren baby/ kind(eren) had, daar nooit over vertelde tot ze zelf op het sterfbed lag. Verhalen over een leven lang verdriet, verzwegen en gedragen als een last die nooit gedeeld mocht worden. Kun je je voorstellen hoe dat gevoeld moet hebben?

Nu weten we gelukkig beter en zijn de tijden veranderd. Dat erover spreken geen zwakte is, maar juist ruimte geeft aan verdriet en heling.
We erkennen dat elke liefde telt, dat elk verlies gevoeld en gedragen mag worden. Dat ouders ruimte mogen krijgen om afscheid te nemen, om stil te staan bij het leven dat zo kort was, maar zoveel betekende.

En regelmatig in het nu, spreek ik als uitvaartondernemer over toen, met oma.

Op de foto een open graf, een plek waar een baby begraven zal worden. Geen kist, geen mandje in beeld, alleen de aarde die straks omsluit wat zo dierbaar is.

Agnes | 06-52324020

 

The Wave of Light Vanavond om 19.00 uur brandt mijn lichtje.Voor Anouk en voor alle baby’tjes die te vroeg moesten gaan....
15/10/2025

The Wave of Light

Vanavond om 19.00 uur brandt mijn lichtje.
Voor Anouk en voor alle baby’tjes die te vroeg moesten gaan.
Voor alle ouders die ik mocht begeleiden
in dat kwetsbare begin en dat oneindige gemis.

The Wave Light is een moment van verbinding.
Een stil lichtje dat zegt:
“Je bent niet vergeten. Je bent geliefd. Altijd.”

Voor wie brand jij een kaarsje?

Vandaag is het 9 jaar geleden dat onze lieve Anouk werd geboren.Zoals ieder jaar steken we een nieuwe kaars aan en brand...
30/09/2025

Vandaag is het 9 jaar geleden dat onze lieve Anouk werd geboren.
Zoals ieder jaar steken we een nieuwe kaars aan en brandt de oude die het afgelopen jaar bij ons in huis stond.

Vanmorgen pakten we een paar cadeautjes uit, vanmiddag eten we een gebakje. Want hoe kort haar leven ook was, Anouk hoort voor altijd bij ons.

We zijn trots dat ik haar heb mogen dragen, dat ze zich aan ons heeft laten zien.
Wat was ze mooi.

Voor altijd in ons hart.


­hart




­enliefde


Donker en lichtSoms trekt het donker zich samen aan de horizon.Alsof het je wil herinneren aan wat er allemaal schuilt i...
15/07/2025

Donker en licht

Soms trekt het donker zich samen aan de horizon.
Alsof het je wil herinneren aan wat er allemaal schuilt in het leven.
Zoals verdriet, angst, de stilte en de storm.

Maar kijk dan…
Hoe het zand nog steeds zacht is.
Hoe het licht, ondanks alles, ruimte houdt.
Hoe jouw pad gewoon doorgaat, dwars door het landschap van wat was, wat is en wat nog komen gaat.

Het leven kent beide: licht én donker.
Niet om af te wisselen, maar om samen te bestaan.
Bewust leven is durven voelen wat er is en weten dat zelfs de zwaarste wolken bewegen.

Sta eens stil.
Adem eens diep.
Weet: jij bent niet het weer, jij bent degene die erdoorheen mag wandelen.

Agnes | 06-52424020

Adres

Rheezerveen
7797HH

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Agnes Boer - Vormgeven afscheid nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar Agnes Boer - Vormgeven afscheid:

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

Mijn verhaal

Als begeleider in de laatste levensfase, rouw en verlies en uitvaartondernemer begeleid ik jou of een naaste bij alles wat met een verlies, een gemis of de dood te maken heeft.

Mijn naam is Agnes Boer.

Iedereen krijgt vroeg of laat te maken met de dood. Dat kan je eigen ziekbed en overlijden zijn, maar ook dat van een dierbare naaste. Vaststaat dat er dan veel belangrijke persoonlijke maar ook praktische zaken besproken en geregeld moeten worden. Ik heb gekozen voor dit vak na het overlijden van Anouk, mijn dochter. Zij is 3 dagen na haar geboorte overleden op 2 oktober 2016. Met liefde hebben we haar die dagen vastgehouden en geknuffeld en met trots hebben we haar losgelaten, afscheid van haar genomen.

Ik ervaarde voor het eerst een intense hartenpijn, boosheid en een onwaarschijnlijk verdriet, maar ook een intense stroom van onvoorwaardelijke liefde, verbinding, oerkracht en rust. Haar verliezen liet mij zien dat ik mijn eigen leven moest oppakken, de regie moest pakken voordat het kon afbreken. Door haar heb ik geleerd dat zelfliefde en acceptatie rondom de dood mij verder helpt. De dood is onomkeerbaar, hoe graag ik haar ook terug zou willen toveren…Anouk is dagelijks bij ons in gesprekken en momenten. Zij is en blijft onderdeel van ons leven. Op haar geboortedag eten we taart en pakt haar zusje Hannah cadeautjes uit. Op de datum dat ze overleed, eten we pannenkoeken. Net als toen..