Diamant Uitvaartverzorging

19/10/2025

Misschien heb je ze weleens gezien:
de rouwvlaggen voorop onze rouwauto’s.
Wat veel mensen niet weten, is dat die vlaggen er niet altijd zitten. Als we zonder overledene rijden, zijn ze netjes afgedekt met zwarte hoezen. Zodra de witte strepen zichtbaar worden, weten wij en vaak ook omstanders dat we een dierbare begeleiden op een belangrijke reis. Soms voor een overbrenging, soms voor de laatste rit.

Soms vragen we een kind of kleinkind om de hoezen te verwijderen. Een klein, liefdevol gebaar waardoor ook zij iets kunnen betekenen en zich betrokken voelen bij dat bijzondere moment.

En dan iets wat veel mensen niet precies weten: de verkeersregels bij een rouwstoet.
De rouwauto rijdt altijd voorop en volgt de normale verkeersregels. De rest van de stoet mag niet zomaar onderbroken worden zodra de eerste wagen een kruising gepasseerd is. En andere weggebruikers mogen er niet tussendoor rijden.

Maar belangrijker dan de regels is het respect. Achter elke rouwstoet gaat een verhaal schuil. Verdriet, liefde en een laatste groet aan iemand die gemist wordt.

Even afremmen, even wachten, even ruimte geven, dat zijn kleine gebaren die voor de nabestaanden enorm veel betekenen. ❤️

07/06/2025

Waarom regelen we wél een bruiloft van tevoren… maar geen afscheid?

In de dertien jaar dat ik werk als uitvaartverzorger, zie ik het telkens opnieuw: families die in één week tijd alles moeten beslissen voor een afscheid. Terwijl ze midden in verdriet zitten. Wat zou hij gewild hebben? Welke muziek klonk bij háár leven? Heeft iemand eigenlijk een foto waar hij nog mooi op staat?

We plannen zoveel in het leven vooruit: vakanties, feesten, diploma’s…
Maar bij het einde laten we het vaak open. Terwijl het juist dan zó fijn is als je de touwtjes nog in eigen handen kunt houden. Of dat jouw naasten weten wat jij belangrijk vindt.

Hoe denk jij hierover?
Heb jij er al eens over nagedacht hoe je herinnerd wil worden?
En zou je het mooi vinden om bij leven al iets vast te leggen, voor rust en overzicht?

Laat me weten hoe jij hierover denkt, ik ben benieuwd naar je verhaal. Mag natuurlijk in een persoonlijk bericht.

Wil jij ook een afscheid dat klopt? Bel gerust, ik denk graag mee.

03/06/2025

31/05/2025

Met een bakje koffie aan de keukentafel denk ik vaak: wat is dit toch bijzonder werk.

De ochtend is stil. Mijn handen om een warm kopje koffie.
En mijn gedachten dwalen af naar alle mensen die ik in de afgelopen jaren heb mogen begeleiden.
Families die me toelieten in hun verdriet.
Vaders, moeders, kinderen, geliefden , ieder met een eigen verhaal.
Soms uitbundig, soms ingetogen. Soms met honderden mensen, soms maar met drie.
Maar altijd echt. Altijd persoonlijk.

Ik doe dit werk nu al jaren.
En nog steeds raakt het me.
Omdat geen afscheid hetzelfde is.
Omdat elke familie anders is.
En omdat ik elke keer opnieuw mag zoeken naar wat klopt en wat klopt bij het leven wat de overledene heeft geleefd.
Niet volgens regels of rituelen, maar volgens het hart.

Een lievelingsbloem. Een liedje dat thuis altijd opstond. De koekjes die altijd werden gegeten als je op bezoek kwam. Een plek in de stad die belangrijk was.

Een rouwkaart die écht past bij wie iemand was.
Een uitvaart waar mensen zeggen: ja, dit was precies goed zo.

Ik kijk, ik luister, ik voel.
En ik denk met je mee, in alles.
Net zolang tot het klopt.

Soms is dat groots en uitgebreid.
Soms klein en stil.
Maar altijd persoonlijk.

En elke keer, als ik na afloop thuis kom
en nog even aan de keukentafel zit voel ik trots.
Dat ik dit werk mag doen.
Dat mensen mij vertrouwen.
Dat ik verschil mag maken, precies daar waar het leven zo kwetsbaar is.

Bij ons gaat het niet om hoe groot iets is. Maar of het klopt. Of het echt is. En of het past bij wie iemand was.

21/05/2025

“Een uitvaart hoeft niet groots te zijn om groots aan te voelen. Afgelopen week hielpen we een klein gezelschap in Rosmalenom op een intieme manier afscheid te nemen van hun moeder. In een tuin, met bloemen uit haar eigen kas. Dat is wat wij bedoelen met een persoonlijke uitvaart.”