Kinderbrigade

31/08/2025

Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) lijkt soms een ver-van-je-bedshow.
Maar bijna iedereen kent wel iemand die ermee leeft:
een familielid, buur, collega of vriend met een hersenbloeding, zware hersenschudding, ziekte etc.
Het raakt veel meer mensen dan we vaak beseffen.

Mijn betrokkenheid bij NAH komt niet zomaar ergens vandaan.
Niet alleen binnen mijn werk in het speciaal onderwijs en binnen de Kinderbrigade, maar ook door een ongeluk wat ik zelf meemaakte toen ik jongvolwassen was, heb ik van dichtbij ervaren, en zie ik nog dagelijks wat het betekent om een leven opnieuw vorm te moeten geven na neurologische restklachten of letsel.

In mijn werk help ik mensen met NAH – en hun naasten – om stap voor stap rust, overzicht en houvast terug te vinden. Samen kijken we naar wat wél kan. 🌱

Op mijn Instagramaccount deel ik natuurlijk veel meer dan alleen informatie over NAH, maar dit thema is wel een belangrijk deel van wie ik ben als professional.

💬 Herken jij dit? Of ken je iemand die hiermee te maken heeft? Reageer gerust in de opmerkingen of stuur een berichtje.

⸻
🧠

14/05/2025

In januari maakte ik een schuiver met de fiets over een beijzeld stuk weg en liep een knieblessure op. Na verloop van tijd ging lopen weer maar paardrijden bleek lang een stap te ver. Voor vanochtend had ik dan eindelijk een ritje afgesproken, met optimale omstandigheden en optimaal gezelschap, maar toch. Zou ik het aandurven? Mijn hart gilde ‘Ja! Ga! Doe het!’ Mijn verstandige zelf aarzelde…. Hoe vaak is het niet dat het lichaam -inclusief nog kwetsbare knie- allang weet, en het hoofd er nog zijn eigen verhaal op ‘standje repeat’ bij afspeelt. In de afgelopen jaren heb ik gelukkig geleerd daar soms ferm door heen te gaan. In de ervaring, het gewoon maar uitproberen, zit zo veel kracht! Wat zou jij graag wíllen doen terwijl je het nog niet echt aandurft? Ik lees het graag in de comments

12/05/2025

Maak er wat van lieve mensen!

11/05/2025

In 2015 (bizar! Wat vliegt de tijd), was ik co-auteur van ‘Ik hou nog steeds van appeltaart’, het boek kreeg een actuele herdruk in 2022 en bestaat dus 10 jaar! In 10 jaar is er veel meer kennis gekomen over het brein 🧠 Als je een ongeluk krijgt, ziek wordt, en daarbij hersenletsel oploopt, is dat vaak een ontzettend impactvolle situatie voor degene wie het overkomt, maar ook voor ouders, andere gezinsleden en de directe omgeving. Goede ondersteuning en voorlichting als ouders, als school kan helpen om de situatie te verlichten en (h)erkenning te vinden voor de moeilijke situatie waar jullie in zitten. Dit boek voorziet in een duidelijke uitleg, talloze tips en ervaringsverhalen en biedt praktische tools om als gezin weer in balans te komen. Ben je, of ken je iemand die dit boek kan gebruiken? Binnenkort verloot ik een gratis boek 😊wil je daar niet op wachten, dan vind je het via de link in bio.

05/05/2025

02/05/2025

Fantasiespel, vinden de kinderen in jouw omgeving dat leuk? Je eigen kinderen, kinderen op je school, je oppaskinderen, neefjes… hoe lang stimuleer je kinderen om (schermloos) te spelen? En welke rol kan je daarin zelf als ouder of begeleider spelen? Let’s play!

30/04/2025

De kleine dingen, de kleine momenten, zijn niet klein. Ze zijn de basis. Voor je peuter, voor je schoolgaande kind, voor je puber. Maak een plan, neem er de tijd voor en vertrouw op het proces: Momenten worden herinneringen, kleine ervaringen brengen routine, en routine kan zorgen voor vaardig worden. En met vaardigheid komen dromen dichterbij. Waar droomt jouw kind van? En welke kleine stappen wil jij als ouder leren zetten om samen het avontuur aan te gaan om van kleine gebeurtenissen grootse herinneringen te maken?

24/04/2025

Een van de berichten op mijn muur van quotes is: ‘Listen earnestly to anything your children want to tell you, no matter what. If you don’t listen eagerly to the little stuff when they are little, they won’t tell you the big stuff when they are big, because to them all of it has always been big stuff.’ Van C.M. Wallace. Deze quote hangt er al sinds onze kinderen kleuters zijn, ik weet nog dat ik er toen mijmerend naar keek en me afvroeg of dat waar zou zijn. De uitspraak moedigde me wel aan om beter mijn best te doen in geduldig zijn. Vaker te vertragen en er bij te gaan zitten, in plaats van in haast weg te willen vliegen. Nu, met twee uberpubers, die nog steeds vertellen over de kleine en grote zaken in hun leven durf ik wel te zeggen: ‘ja, het klopt.’

22/04/2025

En toen, na weken hard werken aan taken en zaken van het hoofd, werd het ook voor mij tijd voor zaken van het lichaam en de ziel. Van pure diepe stilte, alleen opgeluisterd door blij kwetterende vogeltjes. Soms helpt hard werken om rust te vinden, en soms helpt rust om daarna hard te kunnen werken. Balans is de belangrijke schakel daartussen. Hoe en waar vind jij je rust?

18/04/2025

17/04/2025

Toen ik 16 jaar geleden, met een gezonde jonge baby van een paar maanden en een fijne baan in loondienst, óok nog durfde te dromen van een eigen bedrijf, voelde ik al snel dat alleen mijn eigen motivatie en doorzettingsvermogen voor mijn dromen en de steun van mijn omgeving niet altijd genoeg zou zijn. Van jongs af aan ben ik gegrepen door taal, woorden en beelden. De gevoelens die ze op kunnen roepen. De kracht die een goed gekozen woord of mooi beeld kan geven. Ik creëerde dit moodboard op mijn werkplek. Elke gekozen afbeelding voegde een stukje toe voor en bood me in de afgelopen jaren kleine, fijne afleiding, troost en soms een glimlach. Een spreuk waarmee ik de afgelopen jaren bergen verzette deel ik graag met jou. Voor jóuw dromen. ‘Devote yourself to an idea. Go make it happen. Struggle on it. Overcome your fears. Smile. Don’t you forget, this is your dream.’

14/04/2025

Dit schip weegt zo’n 8000 kilo. Niet te tillen, niet te verplaatsen, toch? En toch, door focus, door -in dit geval- af te duwen, je energie en kracht te verplaatsen, tactisch en op het juiste moment, heb je invloed. En komt er beweging de goede kant op. Niet door heel sterk te zijn en maar te blijven duwen en dragen. Dan worden je spieren moe en verdwijnt je motivatie, maar door te weten en ervaren waar jouw kracht en inzet de grootste impact oplevert. En wat een voldoening als je dan de situatie positief weet te beïnvloeden. Waar heb jij invloed op? En waar duw je voor jezelf keihard terwijl je spieren moe worden en je motivatie misschien afneemt? Ga er dan gerust even bij zitten, bijvoorbeeld met een bakkie koffie, om de situatie te overdenken en opnieuw koers te bepalen. Om iets de goede kant op te laten bewegen is langer en harder duwen niet altijd de oplossing. Fijne dag! ☀️