14/02/2023
Mijn liefje kwam vandaag zo’n 50 km hier vandaan gefietst om mij een Valentijns kusje te geven. Was ik daar blij mee?
Misschien. 😉
We hadden er namelijk woorden over gehad. Ik had hem gevraagd om samen te lunchen 🍽️ ergens halverwege onze huizen ( Want latten!) Dat wilde hij niet want ‘t werd mooi weer en hij wilde liever fietsen… Auw… dat raakte een blauwe plek van binnen…
Ik wilde niet de vrouw zijn die haar man verbied te sporten dus ik slikte de brok in mijn keel dapper en weg en zei stoer: “Leuk sc***je, moet je doen!” Ik weet tenslotte hoe zeer hij de ontspanning momenteel nodig heeft en hoe het hem helpt om tot rust te komen. 🚴🏽♂️
Maar natuurlijk bleef ik onrustig. Die pijnlijk geraakte plek en dat verdrietige gevoel bleven onaangenaam hangen. En als relatietherapeut weet ik best wat ik te doen heb. Maar pffff…. Kwetsbaar zijn en mijn blauwe plek benoemen…. Zeggen dat ik het hem gun… maar dat ik het óók lastig vind omdat ik dan het gevoel heb dat fietsen belangrijker is dan tijd met mij… (Die toch al best wel schaars is). Zucht. Dat is ook voor mij hard werken. 🥵
Maar ik deed het toch maar. En het werd een heel fijn en open gesprek waarin we allebei onze behoeftes konden delen, er ruimte was voor wederzijds begrip en waarbij we allebei trouw bleven aan ons eigen verlangen. Dus hij ging fietsen en ik zorgde voor mijn eigen blauwe plek.
En hij kwam een kusje brengen. Voor op de blauwe plek. ❤️
Dus voor mij is liefde vandaag, 50 km fietsen voor een kusje! Hoop dat jullie vandaag een fijne dag hadden, er ruimte was om de liefde te vieren! En over de liefde vieren gesproken; houdt onze social media in de gaten, binnenkort weer nieuwe data voor ons Relatiediner “Trek in elkaar”
