03/12/2025
We leven in een wereld waar twee stemmen domineren:
De één zegt:
“Volg je hart. Als het goed voelt, is het goed.”
De ander zegt:
“Denk niet aan jezelf. Anderen eerst. Jij komt wel later.”
Beide lijken mooi, maar geen van beide is echt bevrijdend.
De eerste schuift God opzij en zet onszelf in het middelpunt.
De tweede schuift onszelf weg en laat weinig over van het besef
dat we door God gewild en geliefd zijn.
De Bijbel begint ergens anders: bij God.
Eerst: Hem liefhebben met hart, ziel en verstand.
Vanuit die verbondenheid wordt liefde voor de naaste
én voor jezelf geboren.
Dat betekent ook:
Je hoeft jezelf niet te verheffen, maar je hoeft jezelf ook niet te negeren.
Je mag jezelf zien zoals God je ziet: gemaakt, bedoeld,
met een lichaam, ziel en geest die zorg en begrenzing nodig hebben.
Van daaruit ontstaat een andere vraag:
niet “wat voelt goed?”
of “hoe kan ik mezelf wegcijferen?”,
maar:
“Wat is in deze situatie goed rentmeesterschap over wat God mij heeft toevertrouwd?”
Dat kan soms “ja” betekenen.
Soms juist “nee”.
Maar altijd met God in het middelpunt.
Hoe kan dit besef jou vandaag helpen?
