De Uitvaartzorg

22/10/2025

22/10/2025

Kijk nou hoe mooi!
Biologische vleugels met bloemenzaden die een lichaam en daarna een graf omhullen.

17/10/2025

Of ik even naar Noordwijk wil rijden, vroeg ze al weken geleden. Een filmproject.

De planning was, kind wegbrengen, hotelletje en weekendje zee.

Het leven liep anders. Waar een langer traject net op deze dagen tot een einde kwam, besloot ik wel de belofte om te rijden na te komen, maar blijven slapen was geen optie met morgenochtend een uitvaart.

Toch reed ik even naar de zee.
Daar kan ik mijn tranen altijd makkelijker even laten.

Ruimte maken om er morgen te staan.
Met liefde.
Voor hen en ook voor mezelf, door dit moment toch vast te pakken.

25/09/2025

Als de eerste zorg al in het ziekenhuis begint. Dan begeleiden we samen ouders waar het nodig is.

Ook wij hebben alles in huis voor een wateropbaring.

14/09/2025

Met liefde voor Afscheid; dat is soms iets gewoon doen uit je hart omdat het zo voelt.

We hoorden dat de moeder van de overledene op de dag van de uitvaart zelf zou moeten rijden. Naar de locatie van de dienst, de begraafplaats en weer naar huis.

Ze was op leeftijd maar wel fit.
En toch knaagde het wat bij me. Ik gunde haar die dag dat er ook voor haar gezorgd werd. Dat ze misschien achteraf een glas wijn kon drinken als ze dat wilde.

Eén belletje met Petri en waren eruit; we boden aan om de moeder op te halen die dag, naar de locatie te brengen en na afloop weer thuis.
Geen dure volgauto, maar door een van ons. Vertrouwd, vanuit het gevoel dat het voor haar zwaar genoeg was die dag.

Achteraf hoorden we dat het haar goed had gedaan, en dat was ons de kilometers en extra uurtjes werktijd helemaal waard.

"In kleine dingen zit vaak de meeste liefde"

09/09/2025

Bekentenis

ik heb een drankprobleem.

Een kop thee met die moeder, een kop koffie met die weduwnaar. Ik verlang steeds weer naar een moment om samen iets te drinken.
Een glas wijn, heel soms, met iemand die vraagt of we nog een keer af kunnen spreken, al is het afscheid al een paar jaar terug.

En ik zou het liefst nog veel meer koffie, thee, cola en soms wijn drinken met al die mensen die ons pad kruisten in de afgelopen jaren.

“Liever niet tot ziens’ zegt men vaak na een afscheid en nagesprek, ‘ behalve op een terrasje ergens’ antwoord ik dan.

Hoe graag zou ik mijn werkweek vullen met meer van die momenten. Meestal is de volgende week al snel weer gevuld met een nieuwe familie of het werken aan de de zaken achter de schermen.
Dan rijd ik weer door die straat, dat dorp en denk; ik zou even… Maar onaangekondigd voor de deur staan, past ook niet. Zo gaat zo’n moment weer voorbij.

Daarnaast ben ik koningin afzeggen; privé in ieder geval, want als de telefoon gaat, dan zijn we er in de eerste plaats voor die familie en moet er privé nogal eens wat wijken. Je wil niet weten hoeveel ongebruikte theaterkaartjes er in mijn mailbox zitten…

Dus ja een drankprobleem; ik zou meer koffie en thee, cola en water willen drinken met al die mensen die ons voor even hun verhaal en zorgen toevertrouwden.

Soms denk ik aan een vast moment dat men op onze nieuw werkplek kan aanschuiven, hoewel dat anders is dan bij hen thuis, net als toen.

Wat zou jij als nabestaande fijn vinden? Nog contact of liever niet, bij jou thuis of ook bij mij op kantoor, spontaan of op afspraak?
Ik ben benieuwd!

05/09/2025

Om 10:30 reed ik naar de locatie waar meneer was opgebaard. Daar was een klein ritueel om het huis verlaten te markeren.

Hij werd in de kist gelegd, die stap werd met aandacht en tijd genomen. Na een tijd was het moment om de kist te sluiten daar.

Samen zwaaiden ze hem uit.

Twee uur later ontmoetten we elkaar op de locatie voor het afscheid. De gasten werden ontvangen met koffie en thee voor de ceremonie begon. Elkaar al even zien en vasthouden paste bij deze familie.

Na een half uur nam men plaats voor de ceremonie die liefdevol en warm was. Muziek van betekenis en foto's van alle tijden.

Dat ging naadloos over in een ontspannen samenzijn met meneer er nog bij.

Om 16:30 uur vormden we een erehaag en ging hij naar het crematorium.

Er werd verder nagepraat en tegen 17:45 verliet ik de locatie waar de familie nog samen ging eten.

Ruim 7 uur waren we onderweg met een familie vandaag.
Dat kan korter als je naar een crematorium gaat en een uur aula met een uur koffiekamer boekt. (Wat overigens soms ook de meest passende optie is en waar alles goed geregeld is !)

Maar als het kan met meer rust, meer ruimte, meer pauze en alle momenten van waarde in traagheid omdat het de laatste keer is, dan doen we dat, met liefde.
Want wat ons betreft mag afscheid nemen zoals het bij jou past, in jouw tempo. Wij bewegen graag mee.

29/08/2025

Steeds weer anders, en toch ook hetzelfde; me verbinden met een gezin en familie in dagen van afscheid.

17/08/2025