17/10/2024
ROUW IN DE STEIGERS
“Heb je het al een plekje kunnen geven?”
“Mijn moeder is twee terug overleden, niemand vraagt er meer naar.”
“Praat er maar niet over anders gaat oma weer huilen.”
Tijdens mijn wandeling zag ik de kerk die in Mantgum staat en vroeg ik mijzelf symbolisch af waar op dit moment mijn steigers van rouw zich bevinden. De scheuren en het metselwerk van de kerk verdient onderhoud, het is niet de eerste keer dat er gerestaureerd wordt, authentiek vraagt om aandacht, liefde en zorg.
Rouw kan verscheurend aanvoelen en je “zijn” aantasten, hoe restaureer jij jouw rouw? Hoe authentiek ben jij in jouw verliezen en de daarmee gemoeide rouw?
“Ga maar twee weken in de ziektewet zodat je je verlies kunt verwerken.”
“Is ze er nog steeds mee bezig?”
“Rouw is een fase, het gaat vanzelf over.”
Rouw is niet een ziekte wat na een tijdje weg is. Sterker nog je kunt wel ziek worden als rouw niet aangegaan wordt of hangen aan overtuigingen waarin je bent gaan geloven, met als doel om de confrontatie met het verlies niet nog eens mee te maken.
“Ik hecht mij niet zo aan vrienden, nooit gedaan”.
“Bij elk kind dat ik zie wordt ik jaloers”.
“Van de ene relatie naar het andere gaan”.
“Steeds meer eten, sporten of spullen kopen”.
“Tja, dat ie overspannen is, zijn eigen schuld.”
“Ik ga nooit meer vliegen tot aan ik vermijd alle conflicten”.
En ga zo maar door. Kortom, het zijn de gevolgen van verarmde of weggeduwde rouw. De gedragingen, opvattingen en de manier van (over)leven dat bij triggers wordt ingezet zullen hoogstwaarschijnlijk behouden blijven en dat je leven lang.
Wanneer wij de verliezen niet onder ogen zien, de pijn die het meebrengt niet doorleven zullen we gaan overleven. Een plekje geven zoals wij dat in de westerse maatschappij hanteren is iets onnatuurlijks: het zegt veelal dat iets kortdurend en na verloop van tijd klaar moet zijn, dat het een fase is. Rouw komt en gaat omdat we nu eenmaal verder leven en voortdurend worden blootgesteld aan herinneringen rond het verlies.
Het verlies en de pijn wordt vervlochten in je leven. Het beïnvloed, verandert en leid je. Soms verdient het extra aandacht. Zodat de scheuren in je zijn herstel moeten worden op zo’n wijze dat jij authentiek blijft en bij jou past.
Rouw in de steigers….
Voor mij is het momenteel de dood van mijn moeder die bijna twee jaar terug het leven verliet.
Voor welk verlies zet jij de steigers op?
