27/10/2025
Een vrije zondag...
Yoga, herfstgloed en mijmertijd... ❤️
Als de herfstwind om het appartement waar ik woon heen waait, voel ik de mijmeringen in mezelf voorbij trekken. Als een zacht gezang weeft de ene mijmering zich aan de andere. En laat me verrassen door het grote gevoel van vervulling dat het me geeft. Het voelt behaaglijk warm in mezelf. Als turend in het brandend haardvuur en het met elke vezel in mijn lijf opnemen van deze warmte. Die gloed...
Vanochtend na een yogales die ik dit keer niet zelf gaf, maar volgde op een fijne plek in een yogaschool in Nijmegen, voelde ik een diepe vorm van geluk in mezelf. Op zich geen nieuwe ervaring, maar wel meer verdiept, voel ik in mijn lichaam. Alsof één tel daarvoor een soort grijze wolk boven mijn hoofd oploste en mijn lijf, mijn wezen daar in het ruime open veld staat. In een regenbui vanuit dat éne open plekje in de lucht het volle licht gelijktijdig bij me naar binnen en tegelijkertijd iets vanuit mezelf naar buiten schijnt. Een afwezigheid van denken. Het diende zich aan vanuit het niets, zo leek het....
Thuis gekomen hoor ik het tikken van de regendruppels één voor één tegen mijn vensterraam. Bijna koesterend en alsof ze me uitnodigen om 'in de open lucht' te blijven. En voel mezelf wat trillerig op mijn benen staan. De energie blijft maar stromen...
Er huist nog een oud mechanisme in mezelf van vol openen naar buiten en (soms abrupt) volledig sluiten. Ooit heeft dat mechanisme goed en dankbaar werk voor me gedaan. Maar, ervaar ik nog wel eens, dat mechanisme kan in het volwassen leven ook heel onhandig kan zijn en het gevoel van leven en verbinding ineens ontnemen...
De uitnodiging die uit gaat van mijn yogamat, waar deze ook ligt, mag voor mij telkens opnieuw groot zijn. Het leven is voelbaar in ons lichaam. Ook als we het misschien niet 'willen' of durven voelen. Ook dan dient het voelen zich in het lichaam aan. Als zijnde weerstand, spanning, een fysieke klacht. Soms mild en kortdurend. Soms terugkerend. En soms hevig en misschien lang bestaand...
Zo spreekt ook mijn lijf, jouw lijf. Waar luisteren we naar...? Naar welk deel van jou en jouw lichaam luister jij...? Wat geef je de ruimte...? Wat misschien minder...? Voel je wat er van binnen leeft en is het mogelijk om trouw te zijn aan wat je in jezelf voelt..? Wat is er nodig voor jou...? Of pas je je (onbewust) aan de omstandigheden aan...? Misschien aan de ander...? En mag de ruimte zacht open blijven als jij de ruimte nodig hebt voor jezelf. Tijdens de les en/of in het dagelijkse leven. Want.....
Wat we op de yogamat tegen komen heeft vaak veel gelijkenissen met ons dagelijkse leven. Er is plaats voor stilte en Zijn hier op de yogamat. We hoeven niet door. En is zoveel meer ruimte dan we met ons denken ooit kunnen bevatten. Kom je het graag een keer ervaren in de les...?
In deze fase van mijn leven laat mijn fysieke lijf oude spanning van het lange tijd in grote onrust en onveiligheid opgroeien van binnenuit langzaam nog een laagje dieper los. Gelijktijdig opent zich een nieuwe ruimte in mijn lijf. En mag ik daarvan de aanschouwer zijn. Er is toewijding en tijd voor nodig om deze, op celniveau gaande ontwikkeling te kunnen volgen, deze te doorvoelen en te 'begrijpen'. En nu de ruimte te nemen die daar vroeger niet was om me op een gezonde wijze te ont-wikkelen. Nu wel.... 🙏
Een zacht welkom om te vertragen in de herfstgloed van nu, de warme uitnodiging van de yogamat te mogen ervaren en de geborgen bedding hier in de fijne yogaruimte. Welkom. Precies zoals je bent, het hoeft niet anders.... ❤️
Meer informatie...? Neemt gerust een kijkje op: www.zijn-in-je-element.nl.
