01/12/2025
"Vrijwilliger aan het woord"
Ik ben Marianne Eggebeen, 35 jaar en sinds 2021 actief als zorgvrijwilliger. Ik meldde me aan als bakvrijwilliger maar omdat die functie al vervuld was, ging ik na een inwerkperiode aan de slag als
zorgvrijwilliger. Hoewel ik geen zorgachtergrond heb, ontdekte ik al snel dat het werk goed bij mij past. De motivatie voor dit vrijwilligerswerk ontstond toen mijn schoonmoeder overleed op een palliatieve afdeling. Toen zag ik hoe waardevol vrijwilligers zijn voor bewoners én familie. Dat heeft toen veel indruk gemaakt.
Ik maak mensen graag blij met iets kleins, daar haal ik veel voldoening uit. Zoals een vaasje bloemen bij de maaltijd neerzetten of een servet op een leuke manier vouwen. Ik kom graag tegemoet aan wensen en merk dat onze bewoners dat waarderen. Ik probeer aan te voelen wat mensen nodig hebben, soms is een blik of handgebaar al genoeg. Door de verpleegkundige te helpen met de verzorging leer ik de mensen beter kennen. Daardoor voel ik snel aan wat iemand nodig heeft. Ik vind het leuk om veel verschillende mensen te ontmoeten en te horen van de verhalen en levenservaring die zij meenemen in het
hospice.
Naast mijn werk als administratief medewerker draai ik wekelijks een dienst als zorgvrijwilliger. Daarnaast verzorg ik de sociale media voor het hospice en ben ik twee jaar secretaris geweest van de Vrijwilligersraad (VR).
Ik ben de jongste zorgvrijwilliger in het hospice en als mensen weleens vragen of de confrontatie met het levenseinde niet moeilijk is, prijs ik de warme en open sfeer in huis. En voor wie belangstelling heeft, zeg ik: kom naar een open avond, we ontvangen je met
koffie, thee en een glimlach!
Door dit vrijwilligerswerk sta ik bewuster in het leven. Ik heb geleerd om intenser te genieten van de kleine dingen. Mensen die ziek zijn, doen dat ook, die leven in het moment. Eigenlijk moet je daar niet mee wachten tot je ziek bent. Zolang ik voldoening haal uit dit vrijwilligerswerk, blijf ik dit met liefde doen. Ik voel me hier op mijn plek.
