Kindertherapiepraktijk JUMP.

05/11/2025

Misdiagnoses bij hoogbegaafde kinderen zijn, helaas, aan de orde van de dag. Dat is niet verwonderlijk, want er is veel overlap met bijvoorbeeld ASS en ADHD. Een hoogbegaafd kind dat niet goed in zijn vel zit, gaat sterkere kenmerken van ASS en/of ADHD vertonen. En wanneer wordt een kind onderzocht? Precies; als het vastloopt. Om duidelijker te krijgen waar de overlap én de verschillen zitten heb ik een overzicht gemaakt. Overigens zonder de pretentie volledig te zijn.

31/10/2025

Sociale en emotionele ontwikkeling: géén reden om niet te versnellen

Een veelgehoorde reden om een hoogbegaafd kind niet te laten versnellen is: “Sociaal-emotioneel is het er nog niet aan toe.”
Maar die aanname klopt vaak niet.

Er bestaan hardnekkige misverstanden over hoogbegaafdheid en sociaal en emotioneel functioneren. Nog buiten het feit dat we het hier hebben over twee dimensies in de ontwikkeling, en niet één, zoals het vaak gebruikt wordt.

Een veelgehoord stereotype is dat hoogbegaafde kinderen sociaal en/of emotioneel achterlopen. Met regelmaat wordt dit, vaak ten onrechte, als argument gebruikt om een kind niet te laten versnellen, waar dit wel wenselijk is.
In werkelijkheid is dit geen vanzelfsprekend gevolg van hun begaafdheid. De sociale ontwikkeling van veel hoogbegaafde kinderen loopt, net als de cognitieve ontwikkeling, geregeld voor op die van leeftijdgenoten.

Helaas ontbreekt het wel vaak aan aansluiting bij leeftijdgenoten, een kind kan dan moeite hebben met het sluiten van vriendschappen en loopt soms wat verloren over een schoolplein. Al snel wordt de conclusie getrokken dat er op sociaal gebied nog werk aan de winkel is, waar datzelfde kind wel aansluiting vindt bij oudere kinderen, of ontwikkelingsgelijken. Een uitspraak over de sociale ontwikkeling van een kind kan alleen gedaan worden na observatie van dit kind in een groep met ontwikkelingsgelijken, wat vaak niet opgaat binnen de context van een klaslokaal.
Zoals er geen uitspraak gedaan kan worden over de algemene sociale ontwikkeling van een kleuter die in groep acht geplaatst wordt, of andersom.

23/10/2025

Wouter is een jongen van acht met een snelle geest en een eindeloze nieuwsgierigheid. Op school stelt hij diepe, soms ingewikkelde vragen. Hij wil precies weten waarom dingen zijn zoals ze zijn, en vindt het frustrerend als de antwoorden oppervlakkig blijven. Wouter is sociaal, grappig en creatief, maar thuis en in de klas loopt het de laatste tijd steeds vaker mis.

Zijn leerkracht ziet een jongen die snel boos wordt als dingen oneerlijk gaan of als hij een fout maakt. Soms barst hij in tranen uit, of gooit hij met spullen. Op andere dagen lijkt hij juist afwezig, alsof hij niet luistert of zich afsluit. Zijn ouders vertellen dat Wouter na school vaak ontploft, terwijl hij in de klas zo rustig lijkt. Ze herkennen hun vrolijke, nieuwsgierige kind niet meer.

🔍 Wat er onder de oppervlakte gebeurt

Vanuit de Polyvagaaltheorie kunnen we het gedrag van Wouter beter begrijpen.
Zijn zenuwstelsel staat voortdurend aan; alert, oplettend, gevoelig voor elke verandering in toon of sfeer.
Een kleine teleurstelling of onrechtvaardige opmerking op school voelt voor hem niet klein; het triggert een fysiologische stressreactie.

Tijdens de schooldag past Wouter zich aan (de bevriesreactie – dorsale vagus).
Hij houdt zich in, probeert te voldoen aan verwachtingen en onderdrukt zijn emoties om te voorkomen dat hij lastig is.

Zodra hij thuis komt, waar het veilig is, zakt die spanning weg en komt alle opgekropte emotie eruit in de vorm van boosheid, huilbuien of drift.

Wat lijkt op woede of overgevoeligheid, is in werkelijkheid een lichaam dat terugveert uit overleving.
Wouter heeft niet te weinig zelfbeheersing; hij heeft simpelweg te veel spanning moeten dragen zonder dat zijn systeem tussendoor kon ontladen.

Wat Wouter nodig heeft

Om tot rust te komen, heeft Wouter niet meer regels of straf nodig, maar veiligheid en co-regulatie.
Zijn omgeving kan hem helpen om opnieuw in de stand van sociale betrokkenheid te komen waar verbinding, leren en ontspanning weer mogelijk zijn.

Thuis: ouders kunnen benoemen wat ze zien (‘Ik zie dat je gespannen bent’), nabij blijven en voorspelbaarheid bieden. Geen lange gesprekken op het moment van ontlading, maar aanwezigheid en rust.

Op school: de leerkracht kan korte, heldere verwachtingen geven en signalen van spanning vroeg herkennen. Een rustig hoekje, een korte pauze of even buiten bewegen kan helpen om zijn zenuwstelsel te resetten.

Voor Wouter zelf: leren herkennen wat zijn lichaam aangeeft; spanning in zijn buik, snelle ademhaling of verkramping én eenvoudige ontspanningstechnieken gebruiken zoals diep ademhalen of even tekenen.

Wanneer de volwassenen om hem heen begrijpen wat er werkelijk gebeurt, verandert de benadering van correctie naar compassie.
De vraag verschuift van ‘Hoe krijg ik hem rustig?' naar ‘Wat heeft hij nu nodig om zich weer veilig te voelen?’

💬 Inzicht

Kinderen zoals Wouter laten ons zien dat gedrag slechts het topje van de ijsberg is.
Onder boosheid, frustratie of terugtrekking schuilt vaak een overbelast zenuwstelsel dat smeekt om rust, begrip en verbinding.
Zodra we dat herkennen, kunnen we als ouder, leerkracht of begeleider het verschil maken. Niet door harder te sturen, maar door zachter te kijken.

09/10/2025

Soms ontmoet je kinderen die de wereld intenser beleven dan anderen.

Kinderen die eindeloos vragen stellen, diep nadenken over dingen waar anderen niet bij stilstaan en die tegelijkertijd vastlopen op simpele dingen als plannen, opruimen of wachten.

Ik ben Petra, psychosociaal therapeut en specialist hoogbegaafdheid.
In mijn werk help ik ouders, scholen en kinderen om elkaar weer te begrijpen. Want hoogbegaafdheid is geen kwestie van “meer kunnen”, maar van anders denken, voelen en ervaren.

Vanuit die passie schrijf ik momenteel aan een boek over hoogbegaafdheid met als doel meer inzicht, rust en begrip te brengen in gezinnen en klassen waar het soms stormt.

🌱 Volg me hier voor herkenbare verhalen, inzichten uit de praktijk en tips voor thuis en in de klas.

23/09/2025

🌟 Opvoeden van een hoogbegaafd kind: overeind blijven als ouder

Opvoeden is voor iedere ouder een uitdaging. Maar wie een hoogbegaafd kind grootbrengt, weet dat dit soms een ongekende intensiteit met zich meebrengt.

Meerdere woede-uitbarstingen per dag, nachten zonder slaap, broertjes en zusjes die niet altijd veilig zijn , dit is de realiteit voor veel gezinnen. Naar buiten toe is dat vaak niet zichtbaar, omdat hoogbegaafde kinderen zich buitenshuis aanpassen. Dat maakt dat ouders zich niet begrepen voelen en adviezen uit de omgeving, hoe goedbedoeld ook, eerder belastend dan helpend zijn.

⚖️ De druk op ouders

Als een kind niet lekker in zijn vel zit, heeft dat direct impact op het hele gezin. Uitputting ligt op de loer en uitgeputte ouders communiceren minder, maken vaker ruzie en raken sneller wanhopig. Daarbij leggen veel hoogbegaafde kinderen de lat hoog voor zichzelf – en spiegelen ouders dit vaak onbewust door óók hoge eisen aan hun eigen opvoederschap te stellen. Het resultaat: een vicieuze cirkel van frustratie en vermoeidheid.

🔑 Wat kan helpen?

Erken de ernst van de situatie. Het is zwaar, en dat mag gezegd worden.

Zelfzorg is cruciaal. Plan vaste momenten waarop je als ouder (samen of alleen) kunt opladen. Dit is geen luxe, maar noodzaak.

Rust en slaap. Maak afspraken als partners om nachten af te wisselen, zodat er af en toe ongestoord kan worden geslapen. Schakel opa's en oma's of goede vrienden in als dat nodig is.

Zoek de juiste hulp. Niet elke professional begrijpt hoogbegaafdheid voldoende. Blijf zoeken naar iemand die écht kennis en ervaring heeft.

Vertrouw op je eigen gevoel. Jij bent de expert van je kind, laat je niet ontmoedigen door kritiek of standaardoplossingen die niet passen.

Het opvoeden van een (hoog)begaafd kind vraagt om maatwerk, flexibiliteit én veerkracht. Maar juist door als ouder overeind te blijven en goed voor jezelf te zorgen, creëer je de basis waarin je kind zich veilig en begrepen kan ontwikkelen. 🌱

15/09/2025

📚✨ Hoogbegaafd in de klas ; en nu?

Een kind dat alles lijkt te weten, voortdurend vragen stelt of juist dromerig voor zich uit staart… Hoogbegaafde kinderen vallen in de klas vaak op, maar niet altijd op een manier die direct begrepen wordt.

👉 Ze nemen stof vaak razendsnel op (gemiddeld in 25% van de tijd die een ander kind nodig heeft.)
👉 Ze stellen diepgaande of hypothetische vragen die buiten het lesplan vallen.
👉 Ze kunnen zich terugtrekken of juist storend gedrag vertonen als ze onvoldoende uitgedaagd worden.
👉 Sociaal én emotioneel lopen ze vaak juist vóór, maar dat wordt niet altijd herkend. Omdat er weinig aansluiting is met leeftijdgenoten, lijken ze soms juist achter te lopen.

Als leerkracht is het soms zoeken: hoe geef je dit kind wat het nodig heeft, zonder dat de rest van de klas tekortkomt?

💡 Een paar tips:

Erken de behoefte aan verdieping – laat het kind verbanden leggen, onderzoek doen of alternatieve opdrachten maken.

Blijf in gesprek: vraag wat het kind interessant vindt en waar het energie van krijgt.

Gedrag is een signaal: zie druk, dromerig of kritisch gedrag als een uiting van niet genoeg aansluiting vinden.

Werk samen: met ouders én eventueel specialisten. Zo ontstaat een netwerk dat het kind ondersteunt.

Hoogbegaafdheid vraagt een andere manier van kijken. Wanneer een kind écht gezien wordt, ontstaat er ruimte voor leren én welzijn. 🌱

09/09/2025

🌱 Hoogbegaafdheid en opvoeding: intensief en vaak onzichtbaar

Het opvoeden van een hoogbegaafd kind kan prachtig en verrijkend zijn, maar ook intens en soms ronduit uitputtend.

👉 Intense emoties
Hoogbegaafde kinderen voelen vaak sterker en reageren heviger. Een kleine tegenslag kan een grote storm oproepen, maar diezelfde intensiteit zie je ook in hun enthousiasme en creativiteit.

👉 Aanpassen buitenshuis
Veel kinderen passen zich op school of bij vriendjes perfect aan. “Er is toch niets aan de hand?”, krijgt een ouder dan te horen. Maar thuis komt alle spanning eruit. Wat voor de buitenwereld onzichtbaar blijft, kan voor een gezin dagelijks zwaar zijn.

👉 Oordelen van anderen
Omdat het gedrag niet altijd herkenbaar is, krijgen ouders regelmatig goedbedoelde adviezen of zelfs oordelen: “Wat strenger zijn!” of “Een beloning helpt wel.” In werkelijkheid werkt dat vaak averechts.

👉 De hoge lat
Hoogbegaafde kinderen leggen zichzelf vaak enorme druk op. Fouten maken vinden ze verschrikkelijk. En niet alleen zij – veel ouders van hoogbegaafde kinderen leggen zichzelf óók een hoge lat op. Het gevoel dat je altijd meer zou moeten doen of beter zou moeten reageren, kan zwaar wegen.

👉 Geen standaard opvoeding
Traditionele opvoedmethoden zoals straffen en belonen sluiten vaak niet aan. Deze kinderen hebben andere begeleiding nodig: meer dialoog, erkenning en ruimte voor autonomie.

💡 Ouders van hoogbegaafde kinderen verdienen erkenning én steun. Niet omdat ze falen, maar omdat de opvoeding van deze kinderen vraagt om maatwerk, begrip en een andere bril.

🔹 Herken jij dit in je gezin of in je werk met kinderen?
Ik denk graag met je mee – samen ontdekken we wat wél werkt.

05/09/2025

🧠 Hoogbegaafdheid & Executieve Functies

Bij hoogbegaafdheid denken we vaak meteen aan een hoog IQ of bijzondere talenten. Maar wist je dat veel hoogbegaafde kinderen juist struikelen over hun executieve functies?
Executieve functies zijn de ‘regelfuncties’ van het brein. Ze helpen je om:

✅ je aandacht vast te houden
✅ plannen te maken
✅ overzicht te houden
✅ je emoties te reguleren
✅ een taak af te maken, ook als het saai is

En laat dat nou net het punt zijn…
Hoogbegaafde kinderen pakken nieuwe leerstof vaak razendsnel op. Daardoor oefenen ze deze vaardigheden minder dan leeftijdsgenoten. Waar andere kinderen leren door herhaling en uitdaging, kunnen hoogbegaafde kinderen té makkelijk door school heen fietsen, totdat ze vastlopen bij taken die doorzettingsvermogen, planning of zelforganisatie vragen.

Dit kan zich uiten in:

🔹 moeite met het afmaken van schoolwerk
🔹 frustratie of uitstelgedrag
🔹 chaotisch of dromerig gedrag
🔹 grote emoties bij tegenslag

Belangrijk om te weten: dit is geen onwil of gebrek aan intelligentie. Het zijn vaardigheden die zich nog moeten ontwikkelen.

✨ Wat helpt?

Kleine, haalbare stappen plannen

Duidelijke structuur en verwachtingen

Oefenen met taken die nét buiten de comfortzone liggen

Complimenten geven voor inzet en proces, niet alleen resultaat

Hoogbegaafdheid betekent dus niet automatisch dat alles vanzelf gaat. Deze kinderen hebben vaak juist extra steun nodig bij de basisvaardigheden die hen helpen hun talenten ook echt te benutten.

01/09/2025

Hoogbegaafdheid: meer dan een hoog IQ 🔹

Officieel spreken we van hoogbegaafdheid bij een IQ van 130 of hoger (en uitzonderlijk hoogbegaafd vanaf 145). Maar wie met hoogbegaafde kinderen of volwassenen werkt, weet: het gaat om véél meer dan een cijfer.
Hoogbegaafdheid gaat over een ándere manier van denken en informatie verwerken.
⚡ Sneller verbanden leggen
⚡ Diep en creatief denken
⚡ Intens voelen en beleven

Dat brengt bijzondere talenten mee, maar kan ook zorgen voor uitdagingen. Veel hoogbegaafde kinderen ervaren al jong dat ze “anders” zijn. Ze voelen zich niet altijd gezien of passend binnen school of leeftijdsgroep. Wanneer ze ontdekken dat hun anders-zijn geen tekortkoming is, maar een wezenlijk deel van wie ze zijn, ontstaat vaak opluchting én ruimte om te groeien.
Tegelijkertijd vraagt dit ook iets van de omgeving.

Want hoe ga je om met een kind dat leerstof in 25% van de tijd verwerkt? Of met een kind dat diep geraakt wordt door onrecht, of zich afsluit omdat het niet begrepen wordt?

Zonder juiste herkenning en begeleiding ontstaat er al snel onderpresteren, motivatieproblemen of misdiagnoses zoals ADHD of ASS. (Hoewel comorbiditeit voorkomt.)
👉 Hoogbegaafdheid vraagt dus niet om ‘reparatie’ van het kind, maar om een omgeving die meebeweegt.

11/08/2025

De nieuwe website staat online! Neem snel even een kijkje. En heb je vragen? Neem dan contact op via info@kindertherapiejump.nl

Welkom bij Kindertherapie Jump. Begeleiding bij hoogbegaafdheid voor ouders, professionals en scholen