10/12/2025
De herkenning die troost
Hoe moet de uitvaart van je opa geregeld worden? En die van je oma of één van je ouders? Het moet allemaal netjes geregeld zijn. Het moet goed verzorgd worden. De laatste verzorging moet respectvol uitgevoerd worden. Er moeten duidelijke afspraken gemaakt worden. Je wilt weten waar je aan toe bent. De wensen moeten besproken en uitgevoerd worden. Je dierbare verdient een mooie kaart, wat weer een tastbare herinnering kan worden. De dag van de uitvaart moet goed verlopen. Aan al die voorwaarden wil je dat de uitvaart voldoet.
Maar als we nou even verder kijken: zijn dit de enige voorwaarden of is er nog iets anders? Als je het aan mij vraagt wel. Het is pas echt compleet als er herkenning is, omdat die troostend werkt. Herkenning in hoe het afscheid is, de weg ernaartoe en de dag zelf. Dat kan in allerlei details zitten: hoe de verzorging gaat, de kleding die iemand aan krijgt. De keuze van een uitvaartkist of mand kan bepalend zijn. Ook waar iemand wordt opgebaard, bijvoorbeeld thuis, omringd door eigen spullen. De vorm van rouwauto, of gaan we op de fiets. De plek waar de uitvaart is: kiezen we voor gemak of gaan we naar het theater? Komt iedereen op de uitvaart of is het ingetogen voor iemand die niet op de voorgrond wilde staan?
Het is pas af als dat wat je doet herkenbaar passend is voor diegene die overleden is. Dat de aanwezigen de overledene herkennen in het afscheid en in wat er gezegd wordt tijdens een ceremonie. Je gaat geen borrel doen voor iemand die er niet van hield. Je gaat geen kleffe cake opdienen bij een gastronomische fijnproever. Nee, als je de details zorgvuldig kiest — en dat mag tegenwoordig, we hebben de mogelijkheid en keuzevrijheid — dan wordt het resultaat een afscheid waar de overledene met trots op terug zal kijken. En dat biedt troost.
Bohemen uitvaarten
Bas Smit
Aandacht geven en de tijd nemen maakt het waardevol
