24/10/2022
Gooi en Eemlander, 24 oktober, pagina 4
’Alsof ze denken: die fysio’s helpen toch wel’
Tarieven per behandeling moeten met tien euro omhoog, vinden fysiotherapeuten
Jacco van Oostveen
HaarlemZelfs nu álles duurder wordt stijgen de tarieven die de zorgverzekeraars uitbetalen niet mee, verzuchten de fysiotherapeuten Angela Conijn en Vanja Huiberts. „In deze tijden van inflatie wil je je medewerkers wat extra’s bieden, maar dat past gewoon niet.”
Conijn en Huiberts houden praktijk in respectievelijk Lisserbroek en Haarlem-Noord. Maar, zo zeggen zij, elke willekeurige collega zal je min of meer hetzelfde verhaal vertellen. Dat de kosten steeds hoger worden - huur, gas en licht, apparatuur -, maar dat de tarieven die de zorgverzekeraars aan de fysio’s uitbetalen de laatste vijftien jaar niet of nauwelijks zijn gestegen. En dat daardoor steeds meer praktijken in de problemen komen, steeds meer fysiotherapeuten het vak vaarwel zeggen.
Valpartij
„Dit probleem speelt al vijftien jaar”, zegt Huiberts, mede-eigenaar van een praktijk met twintig medewerkers. „De zorgverzekeraars bepalen de tarieven en die zijn structureel veel te laag, gemiddeld zo’n 30 euro per behandeling voor algemene fysiotherapie. Als ik naar mijn eigen situatie kijk, dan zie ik ieder jaar de huur omhoog gaan en de tarieven daar altijd bij achter blijven. In deze tijden van inflatie wil je je medewerkers wat extra’s bieden, maar dat past gewoon niet. Onze energiekosten zijn verdrievoudigd.”
Angela Conijn houdt het hoofd boven water door nóg harder te werken. „Ik maak vijftig uur per week in plaats van veertig. Natuurlijk kan mij dat uiteindelijk op gaan breken. Niet voor niets is er zoveel uitval in de zorg.”
Méér patiënten betekent ook meer regeldruk. En die is al zo hoog. Conijn: „Je krijgt alleen maar ellende erbij. Weer een brief, weer een dossier. Iemand had uitgerekend dat je in een werkweek 12 uur bezig bent met administratie.”
Een goed voorbeeld van doorgeslagen bureaucratie is het verwijzingssysteem, zegt Huiberts. „Een patiënt heeft een chronische aandoening en wil bij mij trainen, maar heeft geen verwijzing. Dan moet zij éérst naar de huisarts, die moet haar doorverwijzen naar de specialist en dán komt ze weer bij mij terecht. De huisarts is al duurder dan de fysio, maar de specialist is nóg veel duurder. Zo worden er veel onnodige zorgkosten gemaakt en onzinnige zorg geleverd.”
Een andere frustratie is dat zorgverzekeraars steeds hogere eisen stellen aan de fysio’s. Zij moeten bijvoorbeeld aanvullende diploma’s halen, gespecialiseerde krachten in dienst nemen of zich aansluiten bij een ’monodisciplinair samenwerkingsverband’ met allerlei verplichtingen. Doen ze dat niet, dan blijven ze steken in hun tariefgroep of gaan ze er zelfs een omlaag.
De fysiotherapeuten staan machteloos. De macht ligt bij de verzekeraars, die in feite hun salaris betalen. Huiberts: ,,De zorgverzekeraar zegt: ’Dit is ons contract, take it or leave it’. Als ik besluit om niet meer met een zorgverzekeraar in zee te gaan, dan dupeer ik een grote groep mensen die bij deze partij is verzekerd. Die moeten dan een rekening bij mij indienen en krijgen van de verzekeraar een lager bedrag terug.”
Toch overweegt ze, met pijn in het hart, haar contract met zorgverzekeraar Z&Z te beëindigen. „Dat tarief is inmiddels zó laag geworden, dat ik daar echt niet mee uitkom. Maar het is wel een partij waarmee de gemeente Haarlem een contract heeft afgesloten, speciaal voor statushouders en minima. Dan moet ik dus tegen deze kwetsbare mensen zeggen dat ze bij ons hun behandeling niet vergoed krijgen. Daar zit ik echt mee in mijn maag.”
Uiteindelijk zijn de patiënten de dupe van de situatie, zeggen Conijn en Huiberts. Steeds meer oude, gespecialiseerde collega’s gaan met pensioen en jonge vervangers zijn moeilijker te vinden. „Veel jonge collega’s raken gefrustreerd door alle regels.”
De oplossing is volgens de twee fysio’s simpel: de tarieven moeten omhoog naar veertig euro per behandeling. Huiberts: „Zorgverzekeraars moeten inzien dat dit niet de weg is. Zij zijn er niet bij gebaat dat er te weinig fysiotherapeuten zijn. We willen toch met z’n allen dat ouderen zo lang mogelijk thuis willen blijven wonen? Daar kunnen fysio’s een bijdrage aan leveren. Bijvoorbeeld na een valpartij. Als ouderen langer fit blijven, hebben ze minder dure zorg nodig.”
