02/07/2024
nic dodać nic ująć, przeczytać, przejrzeć się w tych wzorcach i przekroczyć je, do tego zapraszam z całego Serca❤️
„Możesz doprowadzić kogoś do wodospadu Miłości, jednak jeśli osoba ta chce czerpać jedynie naparstkiem, nic więcej nie możesz zrobić” - usłyszałam raz od tohungy (maoryskiego uzdrowiciela).
Jednym z największych wyzwań na ścieżce uzdrowicieli (także lekarzy) i zarazem doświadczeniem uwalniającym ego od fiksacji na rezultacie jest sytuacja, kiedy ktoś - z różnych przyczyn, nie decyduje się na uzdrowienie=przebudzenie=zmianę=realizację potencjałów duszy=transformację osobistą, mimo że wydaje się, iż jest od tej decyzji o krok.
Ego (konstrukt umysłu ciała) uzdrowiciela/lekarza na ogół tkwi w iluzji, że wszelkie konieczne warunki są już spełnione, że coś dla kogoś byłoby lepsze, że coś powinno się zdarzyć szybciej, że zrobiono wszystko co w ludzkiej mocy, że całym sercem byliśmy z tą osobą na jej szlaku. A jednak przełom się nie wydarza. Z różnych przyczyn.
Uzdrowiciele wielowymiarowi (a także coraz więcej lekarzy) uznają, że niektóre z powodów są schowane za kurtyną czasu – należą do przyszłości i do scenariusza pisanego przez duszę, do Przeznaczenia. To objaw duchowej pokory. Nie wszystko bowiem jest widoczne. Czasem cierpienie ma osobę lub jej środowisko czegoś nauczyć, jest doświadczeniem wartościowym z perspektywy wielowymiarowej.
Ale często powody są widoczne, należą do oprogramowania ego i ukrywają się za maską oporu, ochrony, krytycyzmu czy przywiązania do komfortu.
Jeśli tęsknisz za wodospadem Miłości, zobacz, czy możesz uczynić pierwszy krok i poświęcić jakąś swoją najbardziej hamującą postawę obronną, np:
🤔opór/odkładanie na później.
„Poinformuj mnie o kolejnym terminie, zapiszę się na kolejny warsztat/sesję” – zdarza mi się czytać raz po raz w komunikacji z chętnymi na warsztaty. Proszę, nie zrozum tego, jak straszenie Cię. Raczej zrozum, jak działa nasz umysł. Wszystko, co robimy w życiu w sposób powtarzalny trenuje nasz umysł w określonej postawie i kształci nas na mistrzów tej postawy. Jeśli regularnie i nawykowo odkładasz wołanie swojej duszy na później, trenujesz swój umysł w sztuce NIEBYCIA w MOCY TERAZ. Istnieje zatem ryzyko, że wkrótce zostaniesz mistrzem w tej sztuce, i że zawsze (w czasoprzestrzeni tego wcielenia) będziesz tylko czekać na coś, dążyć do czegoś lub tęsknić za czymś, nigdy (czytaj: prawdopodobnie dopiero na łożu śmierci) nie osiągnąwszy spełnienia – czyli bliskości ze sobą i swoim boskim pierwiastkiem. Czy chcesz to niesamowite, ekstatyczne odczucie odkładać aż do śmierci?
🤔nadmierny krytycyzm.
„Zdecydowałabym się, ale …” – tu jakaś przeszkoda się zawsze znajdzie. A to wodospad nie ten, a to woda za wartka, za zimna, za słodka, a to skała za mała, albo Twoje „ja” jest niegodne, brudne, małe, głupie, no albo towarzystwo nie takie, jak oczekujesz. Jeśli wyławiasz ciągle „niedoskonałości oferty świata”, trenujesz siebie w sztuce odnajdywania niezgodności ideału ze stanem faktycznym. A ponieważ świat dostarcza nam zawsze luster naszej percepcji i nastawienia, istnieje duże prawdopodobieństwo, że osiągniesz mistrzostwo w mnożeniu przeszkód i utkniesz w nich. Tymczasem ocean stoi przed Tobą otworem, wszystko z Tobą jest w porządku. Wybierz, czy chcesz badać ocean życia, czy raczej wolisz tkwić na rafie.
🤔wygodnictwo („za daleko” „za długo” „za krótko” „za drogo” „za tanio”, „Jeśli nie wypalą mi inne plany, to dołączę” „Chcę, aby to było w przepływie, a teraz musiałabym zrezygnować z imprezy rodzinnej”). Wiedz, że zawsze będzie coś, z czego trzeba zrezygnować, aby w danej jednostce czasu doświadczyć czegoś innego. Twoim zadaniem jest zapytać się siebie, co jest dla Ciebie ważniejsze, co Cię bardziej odżywia. Dusza nigdy nie idzie na kompromis z Twoją sytuacją materialną - czyli z Twoim ego. Gdy ego skupia swoje wysiłki na wygodzie materialnej, dusza się wycofuje. To są dwie zupełnie inne częstotliwości. Tak reklamowany „przepływ” jest opacznie rozumiany. Nie oznacza, że wszystko ma być wygodne, dostępne i łatwe dla ego. Przepływ oznacza, że umiesz dokonywać wyboru najbardziej korzystnego szlaku przeznaczenia, a zakręty pokonujesz z pasją i gracją. Gdy kierujesz się kategorią wygody (ochrony status quo), progres re-edukacji świadomości (wyjście poza status quo) zatrzymuje się.
UWAGA! Wygodą jest to, co jest nawykowe, automatyczne, nie dostarcza Ci wyzwania. To, co wygodne dla jednego (np. leżenie na kanapie i oglądanie seriali) jest wyzwaniem dla kogoś innego, kto nawykowo biega, obsługuje innych, kontroluje wszechświaty i nie może wyłączyć kompulsji działania.
🤔pomylenie priorytetów czyli umieszczanie potrzeb duszy na szarym końcu. „Nie mogę zostawić psa/dziecka/męża/pracy”. Relacje i przetrwanie materialne/emocjonalne są ważne, jednak relacja z duszą/esencją/prawdziwą naturą i przebudzenie Miłości, którą jesteś są absolutnie kluczowe, bo jesteś istotą wielowymiarową, która doświadcza fizyczności. Twoja boska istota obumiera, gdy jest zredukowana do tzw. ogarniania materii. To tak jakbyś koncertmistrzowi kazał odkurzać fortepian, na którym nigdy nie może zagrać.
🤔 niskie poczucie własnego autorytetu.
„Umie Pani to uzdrowić?” pyta mnie przez Messenger kobieta, przesyłając fotkę diagnozy lekarskiej. Jest przekonana, że to zależy ode mnie. Szuka eksperta, od którego technik, kwantowej zdolności, pola Miłości czy magicznych sił zależy JEJ własne uzdrowienie. Projektuje własną sprawczość na kogoś z zewnątrz.
Wodospad Miłości płynie. Pytanie brzmi „Czy już wiesz, że zaczerpnąć z niego możesz tylko TY SAM/A?
Jeśli jesteś gotowa/y by czerpać lub przekroczyć swoje nawyki mentalne i emocjonalne w procesie przyzwalania sobie na przebudzenie Miłości, zapraszam na warsztat "Ciało. Nawigacja Emocjonalna" 27-31 lipca - zapisy trwają!
Arohanui
Justyna R. Suska 😍
www.4wiatry.pl
www.justynasuska.pl
szczegóły w wydarzeniu:
https://www.facebook.com/share/NmXiFADApq7BPrTi/
