05/09/2022
Co to jest metoda Warnkego?
Jest to metoda dla dzieci mających problemy szkolne
Blisko 15% dzieci w wieku szkolnym ma trudności z uczeniem się, pisaniem oraz czytaniem.
Problemy szkolne są coraz częściej związane są z deficytem w zakresie percepcji, czynności ruchowych, uwagi, prawidłowej pracy funkcji wzrokowych, słuchowych i integracja między nimi.
Dzieci objęte ryzykiem występowania tych deficytów nie są zdolne do zapamiętywania wzorców dźwiękowych słów, które słyszały we wczesnym okresie swojego życia. Jeśli nie wiedzą jakie jest właściwe brzmienie słowa, nie wiedzą również z jakich głosek i liter powinno się ono składać. Niektóre z dzieci zaczynają czytać za pomocą innych strategii (np. próbując czytać słowa całościowo po konturze bez rozpoznawania ich struktury). Czytanie w ten sposób nie uczy czytać metodą analityczno-syntetyczną, zatem dziecko nie odczytuje każdej kolejnej napisanej litery. Nie tworzy zatem wewnętrznych obrazów słów.
Dzieci mogą nie odróżniać głosek ‘’b’’ od ,,p’’, ,,d’’ od ,,t’’ lub ‘’g’’ od ,,k’’.
Właśnie prawidłowe rozpoznanie częstotliwości i właściwe szeregowanie kolejności dźwięków umożliwia odróżnienie ,,d’’ od ,,t’’, a tym samym właściwe zróżnicowanie słów ,,domek’’ i ,,Tomek’’.
U dzieci mających trudności szkolne występują między innymi braki w różnicowaniu dźwięków o odmiennej wysokości i czasie trwania. Ponadto dzieci mają problem z określeniem kolejności występowania bodźców wzrokowych i słuchowych oraz koordynacją wzrokowo-słuchową, a samo wykonanie tych czynności zajmuje im bardzo dużo czasu.
Badania nad dysleksją i związanymi z nią deficytami funkcji poznawczych zaowocowały „krokiem milowym” w kierunku właściwej diagnozy, a co za tym idzie również skutecznej terapii, w której konieczne jest oddziaływanie wielokierunkowe, angażujące nie tylko wzrok i słuch, ale także funkcje motoryczne.
Jednym z ekspertów zajmujących się tym obszarem był Fred Warnke, który opracował metodę wykrywania i treningu tych deficytów. Udowodnił, że jedną z najważniejszych przyczyn dysleksji i afazji są zaburzenia przetwarzania słuchowego. Uważał również, że można je zredukować lub zminimalizować stosując odpowiedni trening.
