07/05/2022
Piękna treść Izy na temat terapii, terapeutów, coachów i ich klientów, pacjentów. Jak ważne jest, by jako terapeuta być świadomym swoich ran, uzdrawiać siebie, bo dopiero wtedy jesteśmy w stanie pomóc osobom, które nam zaufały.
Słowo klucz to odpowiedzialność
CO WOLNO TERAPEUCIE...
CO WOLNO COACHOWI.
Jaki jest zakres tego co przy Kliencie.
Pacjencie?
Kto płaci za przekraczanie.
_____________________________________________
TO TY JAKO KLIENT WYBIERASZ.
Czy zadowolisz się czekoladopodobnym produktem, czy jakością oryginału wypracowaną przez lata doświadczenia.
Kto zapłaci za brak kompetencji terapeuty?
Nie tych merytorycznych wyczytanych, wyuczonych na głowę, na pamięć.
Nie za brak wiedzy.
Za brak doświadczenia w staniu z boku.
Za brak kompetencji.
Za mieszanie się w los klienta.
Za ocenę jego pracy ze sobą przed przyjściem z prośbą o wspólną pracę, do konkretnego gabinetu?
Przychodzą do mnie klienci,
i do gabinetu i na warsztaty.
I narzekają na poprzednich specjalistów.
Czasem proszą o opinię na tamtej pracy z nimi.
Na temat jakiegoś nazwiska.
Czy wolno mi powiedzieć klientowi, który do mnie przychodzi... że w poprzednim gabinecie było niekompetentnie, niewłaściwie, źle dla niego.
I kto ten gabinet dla klienta tak na prawdę wybrał.
Ten kto mu go polecał?
Brat..
Sąsiad.
Przyjaciel?
Czy jego podświadomość,
jego los,
jego dusza.
Jego własna droga do przejścia.
Co mówię klientowi, kiedy mówię, że pracował z tymi co są niekompetentni, że ja jestem lepsza.
Lepszy.
Najlepsza, a inni są gorsi.
DO KOGO MÓWI TERAPEUTA TAK NA PRAWDĘ...
zwracając się do klienta jako ten najlepszy.
Lepszy od innych, lepszy od wszystkich wcześniej ?
DO SWOJEGO RODZICA.
Do mamy.
Albo do taty.
"Ja jestem.
Będę, lepszy od Was."
A DO KLIENTA MÓWI WTEDY...
Twoja dusza i podświadomość się pomyliły.
Ja wiem lepiej do kogo ty powinnaś/powinieneś iść przejść ze sobą kolejny kawałek drogi.
I jaką drogę powinieneś wybrać.
JA jestem lepsza/najlepszy...
Nikt inny tylko ja Cię uzdrowię,
uratuję,
wybawię,
wyprowadzę na najlepsze wg. mnie drogi, bo TY nie wiesz, gdzie one są.
Nie umiesz dobrze wybrać.
Nie masz siły i wiedzy, żeby to zrobić.
I Oni, Ci gorsi ode mnie przede mną, też nie wiedzieli, bo jak mogłaś, mogłeś wybrać dobrych przewodników, skoro jesteś taka słaba, niemądry, mylisz się.
Nie wolno się mylić.
Trzeba wiedzieć.
A Ty... Nie wiesz.
CO JA MÓWIĘ WTEDY DO KLIENTA...co mówi tak pracujący terapeuta, psycholog, coach.
Mówi:
"Ja będę dla Ciebie najlepszym rodzicem."
A nawet...
"Ja będę lepszy niż twoi rodzice.
Ja Cię wezmę za rękę i poprowadzę jako najlepszy tata.
Ja utulę twoje bóle i lęki jak najcieplejsza mama.
bo oni w Tobie.
Nie umieją."
To znaczny, że skoro On/Ona są ze swoich rodziców po połowie i są po połowie nimi.
To On/Ona, klienci są gorsi ode mnie.
JAK ZAREAGUJE KLIENT.
Najpierw zazwyczaj po latach rozłąki i przerwaniu bliskiej więzi z rodzicami zachwyci się.
Zachłyśnie.
Poczuje ulgę w odruchu, że oto w końcu znalazła, znalazł rodzica.
Teraz będzie mu przecież lżej.
W końcu ktoś poprowadzi go za rękę.
Przy tym człowieku - terapeucie, coachu, psychologu.
I jego świat w końcu stanie się lepszy.
W końcu będzie szczęśliwy.
Będzie lżej.
Ale po jakimś czasie zacznie czuć, że żeby ten stan się utrzymał niezbędny będzie mu stały kontakt z TYM konkretnym człowiekiem.
Tym Terapeutą.
Tym psychologiem.
Tym coachem.
A jego zasoby, gdy On zniknie zubożeją znów.
Bo nie znalazł ich przy
TYM TERAPEUCIE,
PSYCHOLOGU,
COACHU w sobie.
Znalazł je..
W nim.
Ale skoro On jest tutaj jedynym kompetentnym i najlepszym drogowskazem na życie to bez niego dalsza droga jest niemożliwa.
I On klient, nie może iść dalej.
Sam bez niego.
Skoro zasilał się, będąc nadal wewnętrznie odcięty od swoich jedynych baterii jakimi są jego rodzice i cały ród z jakiego oni są...
zasilał z tego co dostawał w gabinecie
TEJ KONKRETNEJ OSOBY.
Sam sobie..
Nie poradzi.
KTO PŁACI ZA Takie MIESZANIE SIĘ
w los i drogę klienta.
Za zasilanie klienta za jego rodziców.
Za postawienie się na ich miejscu.
I czy ktokolwiek ma do tego siłę i zasoby, żeby stawać za czyjegokolwiek rodzica.
CZY Terapeucie,
COACHOWI.
PSYCHOLOGOWI,
wolno dawać klientowi dobre rady bez, pytania o nie.
Bez, zaproszenia do wspólnego procesu?
Czy wolno mu wskazywać jego drogi i pchać to tam kiedy klient nie ma do tego siły?
Czy klient jest wtedy traktowany jak dorosły, czy jako dziecko.
Jego dziecko.
Dziecko terapeuty.
Bo tylko rodzic i to tylko do pewnego wieku, wie, co dla jego dziecka jest najważniejsze.
Jak ma się ubrać.
Co zjeść.
Jaka sukienka na co dzień.
Jaka od święta.
Czy to towarzystwo dobre..
Czy niebezpieczne.
SKĄD TO PRZENIESIENIE...
U psychologa.
Terapeuty.
Coacha.
Pierwotnie ze stawiania się ponad swoimi własnymi rodzicami.
Ten kto nie przyjął w całości swoich rodziców, czyli nie uznał, że rodziców przychodząc tutaj, na Ziemię wybrał SAM.
Kto nie wziął za to pełnej odpowiedzialności, ten będzie stałe w deficycie..
Braku.
I będzie stale wewnętrznie w pretensjach do rodziców, mówić do swoich bliskich..
Klientów i współpracowników...
"Ja.. wiem najlepiej.
Za Ciebie."
Z TEGO DEFICYTU PŁYNIE POTRZEBA CIĄGŁEGO WYŚCIGU.
Bez względu na koszty.
Bez poszanowania poprzednich, zastałych porządków.
Taki terapeuta nie umie też oddzielić swojego czasu poza gabinetem, z pracą.
Wszystkich poucza.
Naprawia.
Reperuje.
Wskazuje najwłaściwsze drogi, rozwiązania, mądrości.
Według swojego pomysłu i uznania, oczywiście.
KTO PŁACI BARDZIEJ.
I terapeuta.
I klient.
Każdy po swojemu.
Każdemu z nich potrzebne to w innym celu.
Klientowi...
żeby poczuć, że coś jest nie do końca tak jak mu w progu tego gabinetu obiecywano.
Żeby znaleźć swoją siłę i drogę do siebie i na swoje miejsce, mimo wszystko.
Żeby poczuć, że dobre rady i prowadzenie przez kogoś za rękę i głaskanie po głowie przez kogoś, nie zastąpią...
STABILNEJ..
GŁĘBOKIEJ, WŁASNEJ SIŁY Z TRZEWI..
jaką możemy poczuć, gdy docieramy do pełni zasobów z mamy i z taty.
Sami.
Z czyimś towarzyszeniem z dystansu.
Z boku.
Z siły, którą można poczuć od kogoś z kim pracujemy, ale kto stoi z boku z szacunkiem i wiarą, że nasza droga jest dla nas najwłaściwsza.
Że jej kierunki może znać w pełni tylko dusza klienta.
Tylko on.
Tylko ja dla siebie.
Tylko on, ona dla siebie.
PO CO TO DOŚWIADCZENIE TERAPEUCIE.
To też kawałek jego drogi.
I jak tak ona go prowadzi, to znaczy, że to ma właśnie przeżyć.
Tego doświadczyć.
I jako człowiek i jako terapeuta.
Bo tak wybrała jego dusza.
Terapeuta płaci też, za straty swoich klientów na takim poziomie duszy i podświadomości, który, gdy działa na szkodę klienta.
Nie pozwoli mu na to.
Bo życie potrzebuje płynąć do przodu.
A działanie na czyjąś szkodę, powoduje umyślne zatrzymywanie jego nurtu.
Czy my mamy do tego w ogóle siłę?
Czy mamy zasoby, żeby ogromne koryto życia zawracać kijem trzymanym w ręku naszych złych intencji, ubranych czasem w owcza skórę.
Dla pozornego zysku poczucia bycia tym najlepszym.
I nawet, jeżeli terapeuta będzie za stawianie się ponad swoimi rodzicami, bo wewnętrznie do nich nie dotarł w pełni i ponad rodzicami klienta, miał zapłacić stratami zdrowia..
Finansów.
Zaufania.
Taka jego droga.
I wszystko w tym właściwe.
KOGO WYBIERASZ DO PRACY.
Kogoś kto chwali, głaszcze, przytakuje kiedy obwiniasz swoich rodziców, bliskich..
Partnera.
Kogoś od kogo możesz poczuć jedność w swojej krzywdzie..
Kto staje z Tobą do twojej historii jako ten lepszy nawet od twojej mamy i taty.
Czy kogoś, kto w ciszy twojego procesu..
Bez dawania dobrych rad będzie Ci towarzyszył na twojej drodze.
Przy twoich ścieżkach, wierząc, że tylko Ty wybierzesz najlepiej.
Że przy swoich rodzicach, masz do tego pełne zasoby.
Że dasz radę.
MOJA DROGA JAKO TERAPEUTY, COACHA,
zaczęła się dopiero po 15 latach swojej własnej pracy ze sobą.
Wiesz ile to godzin terapii?
Tysiące.
Po kilku szkołach.
Z ponad 12 letnim doświadczeniem prowadzenia moich własnych firm.
Zatrudniania ludzi.
Ale też z ogromnym szacunkiem do moich nauczycieli, twórców metod jakich używam i terapeutów którzy mnie prowadzili.
Dopiero gdy miałam pewność, po tysiącach godzin terapeutycznych..
Swoich w wielu gabinetach i na salach warsztatowych...
że potrafię stać z boku.
A nadal się tego dalej uczę.
Szacunku do swojej drogi.
Do jej zakrętów.
Wilczych dołów.
Bo początek wiary w innych ludzi jest przy wierzę...
W siebie samego.
I nie muszę być już od dawna najlepsza.
To taka ogromna ulga.
Mogę być taka jaka jestem.
Swoja własna.
Jestem na swoim miejscu.
Ani za wysoko, ani za nisko.
A moi rodzice są dla mnie największym prezentem..
Z tym co od nich przypłynęło do mnie.
Czy jestem w tym lepsza od innych pracujących z ludźmi?
Jestem najwłaściwszą dla tych, którzy potrzebują do mnie przyjść pracować ze sobą w danym, konkretnym momencie swojego życia.
Ani lepsza.
Ani gorsza.
MIARĄ W PRACY Z LUDŹMI JEST SKUTECZNOŚĆ.
I to jest mój azymut w pracy z człowiekiem.
A skuteczność wynika z wyszkolonych i dopracowywanych stale predyspozycji.
Doświadczenia życiowego, gabinetowego i warsztatowego.
I z każdym tysiącem klientów rośnie.
Ale tylko wtedy, gdy stoimy na swoim.
ZWRACAJ UWAGĘ NA TO Z KIM PRACUJESZ.
Czy to jest jego doświadczenie, czy odgrywa to, udaje bo podpatrzył innych.
W doświadczeniu jest siła do poprowadzenia Cię dalej, w udawaniu jej NIE MA.
Zaglądaj terapeutom w doświadczenie, papiery ich prawdę.
ZASTANÓW SIĘ KOMU I ZA CO CHCESZ ZAPŁACIĆ.
Czy wybierasz kogoś kto zajął się tą pracą bez przygotowania, bo to dla niego możliwość łatwego zarobku, albo bycia gwiazda, czy do kogoś kogo praca ma u podstaw to co w tej pracy najważniejsze...
Służbę drugie u człowiekowi i jego losom.
JESTEŚ WSPANIAŁA.
JESTEŚ NAJLEPSZA.
JESTEŚ NAJLEPSZYM TERAPEUTĄ.
JAKA PANI ŁADNA.
Często to słyszę od ludzi.
Robię wtedy wewnętrznie krok w bok i wpuszczam tam klientowi, jego rodzica.
Bo kiedy ktoś przychodzi do mnie z zachwytem, to próbuje mnie wewnętrznie postawić na jego, albo jej miejscu.
Mamy, albo taty idealnego.
I tak samo projektuje ich ma mnie wpadając w skrajną złość, jak wpadając w zachwyt.
Jestem zupełnie zwyczajna.
Normalna.
Swoja.
Przeszłam swoją trudną i piękna drogę.
Staję do niej dzień po dniu.
Przy mamie sercem.
I przy tacie sercem.
Przy moich bliskich.
Dzieciach.
Ludziach, których kocham.
Przy klientach.
Nauczycielach.
Przy moich terapeutach, coachach.
Wspaniałych zwykłych, niezwykłych ludziach.
Z wdzięcznością do swoich rodziców, że mnie w pełni przyjęli.
Z szacunkiem, coraz głębszym i coraz większą pokorą, że moi nauczyciele na prawdę wiedzieli lepiej...
A ja po 22 latach pracy ze sobą i 15 tysiącach klientów, którzy zaufali mojej jakości i kompetencjom...
do pewnych prawd, które od nich dostałam wiele lat temu, docieram w sobie i swoim życiu..
Dopiero teraz.
Z wdzięcznością.
Za całość.
I odkrywam, że wiele razy..
Wiele mi się tylko..
WYDAWAŁO.
Wydawało, że WIEM.
DLATEGO...
Od wielu lat nie usłyszycie ode mnie..
Do jakiego gabinetu iść uwalniać traumy.
Jaką akurat przeczytać książkę, żeby Wam było lżej.
Czy z tym mężczyzną, tą kobietą się lepiej rozstać, czy nie.
Czy zajmować się dalej swoją chorą na schizofrenie mamą, tracąc swoje własne życie..
Czy nie.
Ja nie mogę tego za Was wiedzieć.
Mogę opowiedzieć jak było ze mną, co widzę kiedy w zaufaniu oddajcie mi dostęp na chwilę do swojego pola morficznego,
ale wybrać musisz.. TY.
Bo to co dla mnie było i jest.
WŁAŚCIWE.
Moi terapeuci.
Nauczyciele,
Książki,
Drogi.
Może być zupełnie nie dla Ciebie.
A nawet przynieść Ci ciężar.
Bo będziesz do nich nie gotowy.
Idąc tam za wcześnie żeby zrozumieć.
Albo za późno, żeby wynieść odpowiedni zysk z tego spotkania.
MOŻECIE ODE MNIE DOSTAĆ,
towarzyszenie w odpowiedzi na pewne pytania.
Tylko te, na które na mojej własnej drodze odpowiedziałam sobie sama.
Doświadczając.
Jak mogłabym towarzyszyć przedsiębiorcom w temacie zatrudnienia pracowników...
Sama ich nie zatrudniając.
Albo właścicielom firm wchodzić na dalsze rynki, gdybym sama nie zmierzyła się z tym ruchem prowadząc kilka działalności.
Jak mogłabym pokazywać jak było mi stawać się rodzicem jednego...
I wielu dzieci..
Ale też łączyć kilka systemów rodzinnych w jeden..
Nie idąc przez ten proces sama.
Albo co byłoby wartościowego w mojej pracy z innymi w temacie blokad w zajęciu w ciążę, problemach że zdrowiem,
czy tematach DDA, gdyby to wszystko kiedyś nie dotyczyło też
Mnie.
Tylko słowa.
Książkowe mądrości, które dzisiaj wyczytać może każdy, w Internecie nawet, nie chcąc wydawać na książki.
To znaczy,
MOGŁABYM I TAK.
ALE.
Ile byłoby w tym siły.
Ile teorii, bez siły.
MOJA PRACA Z LUDŹMI JEST CORAZ BARDZIEJ.
Jak ciche przyglądanie się drodze moich klientów.
Głośny, radosny, serdeczny śmiech, gdy docierają do swoich zasobów jak dziecko po kawałek ciasta na za wysoki stół.
Ja wiem, nawet nie wierzę, ale wiem.
Że każdy jest jak takie dziecko.
I że każdy może znaleźć sposób, żeby sięgnąć po swój kawałek ciasta.
A jak nie może to znaczy.
Że nie powinien go jeszcze zjeść.
Pięknej drogi do siebie.
Jaka by ona miała dla Was być.
Pięknych kreacji na co dzień.
I na te Wielkie wyjścia, waszego losu.
Na teraz.
I na później kochani.
______________________________________________
Na warsztaty ze mną możesz zapisać się poprzez moją stronę internetową w zakładce WARSZTATY.
UWAGA.
Każdy dzień to zazwyczaj inny warsztat.
Inny temat.
Co weekend prowadzę kilka, osobnych warsztatów.
Kiedy warsztat jest kilkudniowy zaznaczam to w opisie.
____________________________________________
Iza Kopp
Dyplomowany Terapeuta Ustawień Systemowych
Life & Business Coach Systemowy
www.ogrodysukcesu.pl
______________________________________________
P.S.
Zdjęcie-źródło internet PINTEREST.
Dziękuję
