Izabela Skała, Psychoterapia, EMDR, TRE

19/10/2025

Fot. Katarzyna Masny - Chelmińska

19/10/2025

18/10/2025

“Nikt z nas nie zna samego siebie na wylot. Są miejsca, które pozostają poza naszym polem widzenia, i zawsze będziemy potrzebowali innych ludzi, żeby je nam pokazali. Kiedy dzięki nim zobaczymy to, czego wcześniej nie mogliśmy dostrzec, wreszcie będziemy mogli przyjąć rzeczywistość taką, jaka jest, i wyciągnąć ręce po dary, jakie przynosi. Wcześniej w ogóle ich nie widzieliśmy, zaślepieni przez własne kłamstwa.”

Jon Frederickson, Kłamstwa którymi żyjemy. Jak zmierzyć się z prawdą, zaakceptować siebie i zmienić swoje życie.

“Nikt z nas nie zna samego siebie na wylot. Są miejsca, które pozostają poza naszym polem widzenia, i zawsze będziemy potrzebowali innych ludzi, żeby je nam pokazali. Kiedy dzięki nim zobaczymy to, czego wcześniej nie mogliśmy dostrzec, wreszcie będziemy mogli przyjąć rzeczywistość taką, jaka jest, i wyciągnąć ręce po dary, jakie przynosi. Wcześniej w ogóle ich nie widzieliśmy, zaślepieni przez własne kłamstwa.”

Jon Frederickson, Kłamstwa którymi żyjemy. Jak zmierzyć się z prawdą, zaakceptować siebie i zmienić swoje życie.

il Socrates and Alcibiades Creator: Zahrtmann, Kristian Date: 1911 Providing institution: National Gallery of Denmark

17/10/2025

"Tak jak patrzenie produkuje iluzj optyczne, tak umysł tworzy iluzje emocjonalne. W psychologicznym ujęciu nie postrzegamy ludzi, lecz z góry przyjęto osądy na ich temat. A taki osąd to nic innego jak zakamuflowana forma mechanizmu obronnego."

Jon Frederickson "Kłamstwa, którymi żyjemy. Jak zmierzyć się z prawdą, zaakceptować siebie i zmienić swoje życie."

16/10/2025

14/10/2025

13/10/2025

"Ból jest czymś, czego człowiek w swoim życiu nie zdoła uniknąć. Wszyscy, których kochamy, odejdą kiedyś do wieczności, a wszystko, co posiadamy, utracimy w momencie śmierci albo jeszcze za życia. Możemy zareagować na nieunikniony ból na dwa sposoby. Człowiek ze złamanym sercem, który postanawia już więcej nie kochać, staje się osobą o pustym sercu. CZłowiek ze złamanym sercem, który nadal będzie potrafił kochać, zachowa serce przepełnione uczuciem. Choć wie przy tym, że wszystkich najbliższych kiedyś odbierze mu śmierć albo sami od niego odejdą. Dlatego na świecie są dwa rodzaje serc: puste i kochające. Trzeba wiele odwagi, by stawić czoła nieuniknionym stratom i mimo to nadal kochać oraz pozostawać otwartym na życie."

Jon Frederickson "Współtworzenie zmiany. Skuteczne techniki terapii dynamicznej". Harmonia Universalis 2013

"Ból jest czymś, czego człowiek w swoim życiu nie zdoła uniknąć. Wszyscy, których kochamy, odejdą kiedyś do wieczności, a wszystko, co posiadamy, utracimy w momencie śmierci albo jeszcze za życia. Możemy zareagować na nieunikniony ból na dwa sposoby. Człowiek ze złamanym sercem, który postanawia już więcej nie kochać, staje się osobą o pustym sercu. CZłowiek ze złamanym sercem, który nadal będzie potrafił kochać, zachowa serce przepełnione uczuciem. Choć wie przy tym, że wszystkich najbliższych kiedyś odbierze mu śmierć albo sami od niego odejdą. Dlatego na świecie są dwa rodzaje serc: puste i kochające. Trzeba wiele odwagi, by stawić czoła nieuniknionym stratom i mimo to nadal kochać oraz pozostawać otwartym na życie."

Jon Frederickson "Współtworzenie zmiany. Skuteczne techniki terapii dynamicznej". Harmonia Universalis 2013
fot Stefano Zocca

13/10/2025

"Wewnętrzne życie człowieka nie jest czymś danym raz na zawsze stanowi konstrukcję. W ostatecznym rozrachunku to ja kształtuję własne życie. Narcyzm tłamsi ową kreację, nie zgadza się na jej istnienie, zamyka dostęp do energii, która ją umożliwia."

"Narcyzm, Nowa teoria" Neville Symington

11/10/2025

"Wiele osób tłumiących swoje uczucia wykazuje zarazem tendencję do nadmiernych reakcji. Stwierdziliśmy wcześniej, że gdy złość ulegnie stłumieniu, tworzą się urazy. Kiedy również one ulegną zaprzeczeniu, złość leżąca u ich podłoża żarzy się jak drzemiący wulkan, dający znać o swoim istnieniu małymi kłębami pary - w postaci rozdrażnienia lub krytycznych uwag -wydobywającymi się ze szczelin w skorupie. Ale u wielu osób ciągła frustracja zwiększa temperaturę wewnętrznego ognia aż do wybuchu w postaci pozornie irracjonalnej, przesadnej reakcji. Wyrażenie wściekłości nie przynosi ulgi, ponieważ reakcja jest tak gwałtowna, że wywołuje poczucie winy, co na nowo roznieca płomień wrogości.

Można zastanawiać się, jaki jest związek między wściekłością a chorobą serca, czy też, dlaczego tłumienie złości jest dla serca tak bardzo szkodliwe. Otóż, o ile złość jest reakcją konstruktywną, niewykluczającą serdeczności i miłości, o tyle wściekłość zawiera element nienawiści. Kiedy wyrażamy złość, sugerujemy, że zależy nam na danej osobie, i że pragniemy zmodyfikować związek, by miłość i przyjaźń mogły być znów odczuwane
i wyrażane. Nie złościmy się na ludzi, którzy niewiele dla nas znaczą, ponieważ, gdy ich zachowanie jest dla nas przykre, możemy po prostu odejść."

"Miłość,seks i serce" Alexander Lowen

11/10/2025

"Ciało może otwierać się na Innego lub może się przed nim zamykać. Można je zdobić i troszczyć się o nie, można też je zaniedbywać i atakować, przekształcać nie do poznania, usiłując zyskać ciało, które nazwie się własnym. Można czuć, że jest ono miejscem spotkania lub obszarem odrzucenia. Ciało może upewniać w poczuciu, że jest się kochanym, lub może dowodzić, że nie jest się godnym pożądania. Mówiąc inaczej, ciało jest najbardziej podatnym na wpływy medium, jakim dysponujemy, by przekazać lub wyrazić nasze wewnętrzne stany umysłu. Relacja z ciałem jest zapewne najbardziej dosłownym wyznacznikiem tego, jak czujemy się ze sobą i z innymi ludźmi."

Alessandra Lemma, Pod skórą. Psychoanalityczne studium modyfikacji ciała, przeł. L**h Kalita, Wyd. Imago, Gdańsk 2021, s. 16-17.

"Ciało może otwierać się na Innego lub może się przed nim zamykać. Można je zdobić i troszczyć się o nie, można też je zaniedbywać i atakować, przekształcać nie do poznania, usiłując zyskać ciało, które nazwie się własnym. Można czuć, że jest ono miejscem spotkania lub obszarem odrzucenia. Ciało może upewniać w poczuciu, że jest się kochanym, lub może dowodzić, że nie jest się godnym pożądania. Mówiąc inaczej, ciało jest najbardziej podatnym na wpływy medium, jakim dysponujemy, by przekazać lub wyrazić nasze wewnętrzne stany umysłu. Relacja z ciałem jest zapewne najbardziej dosłownym wyznacznikiem tego, jak czujemy się ze sobą i z innymi ludźmi."

Alessandra Lemma, Pod skórą. Psychoanalityczne studium modyfikacji ciała, przeł. L**h Kalita, Wyd. Imago, Gdańsk 2021, s. 16-17.
fot Inge Poelman

09/10/2025

W punkt 🍀

Żeby się dzielić, potrzebujesz się najpierw wyodrębnić.
Bez granic, bez rozpoznania, gdzie kończysz się ty, a zaczyna się druga osoba trudno jest podarować coś wartościowego innym.
Dzielenie nie ma wykańczać tego, który się czymś wartościowym dzieli i nie ma wikłać tego, który dar odbiera. Dzielenie ma zasilać obie strony, a nie mieszać granice między nimi.

Myślę bardzo dużo ostatnio o dzieleniu się w terapii. O wydatkowaniu energii w zawodach pomocowych. O dzieleniu w internecie. O rozporządzaniu swoimi zasobami na rzecz innych. Znam wielu wspaniałych ludzi rozdających niezwykłe prezenty i głęboko przy tym nieszczęśliwych. Znam osoby, które znienawidziły się za to, jak wiele rozdały bez zadbania o to, by i dla nich coś zostało.

Dzielenie ma nas zasilać. Dzielenie ma pomóc nam wzrastać. Dzielenie nie jest wyjaławianiem się. Jest uznaniem innego w tobie i ciebie w innym (a do tego najbardziej potrzebujesz granic). Dzielenie jest decyzją, którą możemy zawsze zmienić. Dzielenie się nie może być wylewaniem się. Dzielenie jest wymianą energii. Dzielenie jest ratunkiem dla tego świata, o ile wcześniej pozwolimy sobie zadbać o siebie.

Spokojnego wydatkowania naszej energii nam wszystkim życzę!

09/10/2025

Alexander Lowen "Narcyzm. Zaprzeczenie prawdziwemu ja"

"(…) narcyzm rozwija się za sprawą negowania własnych uczuć. Chociaż zaprzeczanie dotyczy wszystkich uczuć, najsilniej blokowane są smutek i lęk. Wyróżniają się one tym, że ujawniając je, jednostka czuje się odsłonięta i narażona na atak. Wyrażanie smutku prowadzi do uświadomienia sobie straty i wzbudza tęsknotę. Jeśli tęsknimy za inną osobą lub jej potrzebujemy, wystawiamy się na niebezpieczeństwo odrzucenia lub upokorzenia. Wyzbycie się pragnień lub ich negowanie to obrona przed możliwym zranieniem. Podobny cel ma negowanie lęku. Kiedy ktoś nie czuje strachu, to nie naraża się na krzywdę; nikt go nie może zranić. Negowanie smutku i lęku pozwala nam prezentować obraz osoby niezależnej, odważnej i silnej. Ten obraz ukrywa naszą wrażliwość przed nami samymi i przed otoczeniem. Jest on jednak tylko fasadą i nie ma mocy sprawczej. W samym obrazie nie kryje się żadna siła – znaleźć ją można tylko w uczuciach."

Alexander Lowen, Narcyzm. Zaprzeczenie prawdziwemu Ja, przeł. Paweł Luboński, Wyd. Czarna Owca, Warszawa 2021, s. 93.

fot Mary Anne Twimbers