Fizjoterapia i Osteopatia Waldemar Gwóźdź

30/03/2024

30/01/2024

👉[RSV U DZIECKA 🧒👧- POMOC OSTEOPATY PO ZAKAŻENIU DRÓG ODDECHOWYCH]
➖➖➖➖➖➖

Pierwsi mali pacjenci po przebytym zakażeniu RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus) pojawiają się w gabinetach zazwyczaj już na przełomie grudnia i stycznia. 📆

Wstrzymane zajęcia rehabilitacyjne, przerywane terapie logopedyczne, pedagogiczne i wiele innych regularnych zajęć w wyniku pobytu w szpitalu lub domowej „hospitalizacji” 🛌- to standardowa sytuacja ostatnich tygodni.

Wśród pediatrycznych pacjentów po przebytym zakażeniu wirusem RSV pojawiają się również dzieci, które na co dzień nie muszą korzystać z różnego rodzaju terapii, lecz zostały umówione na wizytę, gdyż rodziców nadal niepokoją pewne objawy – przedłużający się kaszel, brak apetytu, czasem trudności z wypróżnianiem lub inne ‘trawienne’ problemy.

U niektórych niemowląt 🤱po przebytym zakażeniu RSV opiekunowie dodatkowo zgłaszają regres w karmieniu piersią lub w rozszerzaniu diety, incydenty refluksowe i niekiedy pogorszenie snu.

👉CO MOŻNA ZAUWAŻYĆ W CIELE DZIECKA PO PRZEBYTYM ZAKAŻENIU RSV?

W badaniu osteopatycznym po przebytym zakażeniu dróg oddechowych bardzo często zauważa się u dzieci ograniczenie ruchomości klatki piersiowej, ograniczenie ruchomości przejścia piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa oraz nieprawidłowy wzorzec oddechowy wraz z zaburzoną mechaniką żeber ze wdechowym lub wydechowym ich ustawieniem.

Reakcja zapalna dróg oddechowych w trakcie choroby, a zwłaszcza w zapalenia płuc lub oskrzelików płucnych wraz z kaszlem może mieć wpływ na późniejsze ograniczenie ruchomości struktur klatki piersiowej. Dodatkowo może upośledzać drenaż żylno-limfatyczny po przebytym zakażeniu.

W trakcie dokładnej oceny ruchomości pod uwagę powinny zostać wzięte struktury kostne, chrzęstne oraz więzadłowe kręgosłupa z wyszczególnieniem kręgów piersiowych Th1-Th6 ze względu na bliskie położenie stawów kręgowo-żebrowych, głów żeber oraz zwojów współczulnych z włóknami splotu płucnego.

Kolejnym istotnym miejscem do sprawdzenia mobilności tego obszaru są mostek oraz połączenia stawowe pomiędzy mostkiem i żebrami (zwłaszcza z górnymi żebrami). Pełna ruchomość tego obszaru może znacząco wpłynąć na warunki środowiskowe zlokalizowanej pod mostkiem grasicy dziecka oraz spływu naczyń limfatycznych.

Patrząc na zależności anatomiczne, oprócz oceny ruchomości mostka ważnym krokiem osteopaty 🙌🤲będzie sprawdzenie ilości i jakości ruchu obojczyków i łopatek zwracając uwagę na kontinuum zależności mięśniowo-powięziowych obszaru obręczy barkowej z klatką piersiową.

Przechodząc do oceny struktur powięziowych ważną okolicą badania osteopatycznego będzie okolica gardła i blaszek trzewnych powięzi głębokiej szyi oraz górny otwór klatki piersiowej wraz z oceną ruchomości tkani łącznej tego obszaru – osklepka płuc.

Kolejnymi ważnymi strukturami, o których nie można zapomnieć w badaniu to przepona, jakość ruchomości jej części żebrowych oraz odnóg, choćby ze względu na sąsiedztwo z przewodem piersiowym.

W celu oceny całego mechanizmu funkcjonalnych przepon (m. in. otworu klatki piersiowej, przepony oddechowej oraz przepony dna miednicy) pozostaje badanie obszaru miedniczego.

Usprawnienie warunków drenażu żylno-limfatycznego 🩸poprzez poprawę mechanizmu różnicy ciśnień pomiędzy klatką piersiową a jamą brzuszną wspomoże dziecko w trudnościach z wypróżnieniem lub incydentami refleksowymi, które zgłaszają niektórzy rodzice.

❗Podsumowując, wspomaganie osteopatyczne osiąga się w trzech kolejnych etapach:❗
1. usunięcie dysfunkcji utrudniających przepływ żylno-limfatyczny
2. poprawa wzorców oddechowych
3. zwiększenie przepływu przez tkankę limfatyczną (drenaż limfatyczny)

Literatura sugeruje, że techniki ukierunkowane na przepływ limfy są korzystne w leczeniu zapalenia płuc poprzez zmianę różnicy ciśnień w klatce piersiowej, poprawę funkcji oddechowych, zwiększenie odpowiedzi przeciwciał, zmniejszenie obrzęków, aktywację wewnętrznej kurczliwości limfatycznej za pośrednictwem układu autonomicznego i zwiększenie liczebności białych krwinek we krwi obwodowej.

A zatem praktyka gabinetowa i doniesienia naukowe potwierdzają skuteczność wspomagania osteopatycznego dzieci po przebytych zakażeniach dolnych dróg oddechowych.

BIBLIOGRAFIA

1. Yao, et al. Osteopathic Manipulative Treatment as a Useful Adjunctive Tool for Pneumonia. J Vis Exp. 2014; (87): 50687.
2. Moeckel, et al. Textbook of Pediatric Osteopathy, Churchill Livingstone.

06/12/2023

👉[PROBLEM Z BARKIEM - POTENCJALNE PRZYCZYNY ORAZ MOŻLIWOŚCI OSTEOPATII 🙌W LECZENIU]
➖➖➖➖➖➖

Analizując problem całego kompleksu barkowego, oraz kończyny górnej, należy pamiętać, że wiele chorób w obrazie klinicznym, może właśnie rozpoczynać się w obszarze kompleksu barkowego.

Zanim przejdziemy więc do postępowania osteopatycznego, należy bliżej przyjrzeć się samej semiologii, neurologii oraz ortopedii.

👉SEMIOLOGIA 🩺

W postępowaniu semiologicznym jedną z głównych ról odgrywa wywiad, 🗨💬dzięki któremu będziemy w stanie dookreślić, jakiego układu manifestacją jest ból barku.

👉BÓL BARKU NA TLE PROBLEMU Z ZAKRESU PULMONOLOGII

Ból barku na tle problemu z zakresu pulmonologii może manifestować się tym, że pacjent będzie odczuwał ulgę w barku podczas leżenia na chorym boku, co wynika z usztywnienia zajętej części klatki piersiowej. 🛌

Pacjent również może zgłaszać nasilenie dolegliwości w barku podczas leżenia, co tłumaczy fakt osłabienia układu sercowo-oddechowego, który podczas pozycji leżącej nie jest w stanie poradzić sobie z narastającym ciśnieniem, ze względu na zwiększony napływ krwi żylnej z kończyn dolnych. 🩸

W momencie, kiedy dochodzi np. do zmian nowotworowych w obszarze płuc, które powodują ucisk na przeponę, to pacjent ma prawo odczuwać ból w obszarze barku, szczególnie podczas wdechu, ze względu na tożsame unerwienie przepony (nerw przeponowy c3-c5) z unerwieniem zgodnym z boczną stroną ramienia (nerw skórny boczny ramienia).

W tym miejscu należy również wspomnieć o guzie Pancoasta (guz szczytu płuca), który odróżnić można od schorzenia mającego przyczynę jedynie w układzie mięśniowo-szkieletowym, tym, że pacjent może zgłosić np. nagły spadek masy ciała, gorączkę, chrypkę, kaszel z krwią w plwocinie [1].

👉BÓL BARKU NA TLE PROBLEMU Z ZAKRESU UKŁADU SERCOWO-NACYZNIOWEGO 🫀

Ból barku na tle problemu z zakresu układu sercowo-naczyniowego może się z kolei objawiać podczas aktywności, która nie angażuje kończyn górnych, jak np. wchodzenie po schodach. 🪜

Pacjent zgłaszający ból barku na tle zawału mięśnia sercowego, będzie sygnalizował brak zmiany odczuć bólowych zarówno w barku, jak i zamostkowo podczas zmiany pozycji, co w przypadku zapalenia osierdzia (procesowi zapalnemu towarzyszy nagromadzenie płynu w worku osierdziowym, który uniemożliwia całkowite rozprężenie serca), jest możliwe, poprzez przyjęcie pozycji klęcznej z podporem na rękach lub podczas samego pochylania się do przodu.

Z kolei naczyniowa komponenta zespołu górnego otworu klatki piersiowej będzie się manifestować obrzękiem w dole nadobojczykowym, pachowy i/lub dłoni, wyraźnym osłabieniem mięśniowym kończyny górnej oraz uczuciem zimna w dłoniach.

Do wykrycia oraz zróżnicowania dokładnej przyczyny tego stanu przydatne są testy Adsona, manewr Halsteada oraz test Wrighta (znany również jako test Allena) [1].

👉BÓL BARKU NA TLE PROBLEMU NERKOWEGO

Ból barku może również wystąpić na tle problemu nerkowego, ze względu na umiejscowienie szczytu nerki wraz z moczowodami w obszarze zaotrzewnowym i stykanie się z przeponą.

Należy pamiętać, że całkowity obraz kliniczny pacjenta manifestującego ból barku na tle problemu nerkowego, będzie zapewne uzupełniony o dodatkowe dolegliwości bólowe w obszarze podżebrowym i/lub bocznej stronie dolnego odcinka kręgosłupa (ze względu na unerwienie współczulne nerki z segmentów Th10-L1) oraz możliwe są zmiany w częstotliwości oddawanego moczu, krwiomocz, czy nokturia [1].

👉BÓL BARKU A UKŁAD POKARMOWY

Problemy w obszarze układu pokarmowego również mogą objawiać się jako ból barku jak np. choroby wątroby, pęcherzyka żółciowego, przepuklina rozworu przełykowego.

W tym przypadku przydatne są informacje, czy pacjent dostrzega jakiekolwiek zaostrzenie dolegliwości w obszarze barku po zjedzeniu posiłku (od 30 minut do 2 godzin), co może skutecznie pokierować terapeutę w kierunku diagnozy. Należy pamiętać o objawie Murphy'ego, który w przypadku stanu zapalnego pęcherzyka żółciowego jest pozytywny [1].

Pomimo faktu zajmowania najczęściej stawów krzyżowo-biodrowych oraz stawów kręgosłupa przez spondyloartopatie (jak np. ZZSK), również staw barkowy potrafi być manifestacją tego stanu chorobowego. W rozwianiu wątpliwości przydatne jest badanie antygenu HLA-B27 [1].

👉BÓL BARKU NA TLE NEUROLOGICZNYM🧠

Należy pamiętać również o neurologicznym podłożu bólu barku. Ból barku może wynikać z uszkodzenia odcinka szyjnego, jak np. przestrzeni C5-C6, skąd wychodzi nerw pachowy i jest on również odpowiedzialny za unerwienie mięśnia naramiennego oraz stawu barkowego.

Bardzo ważne w przypadku bólu barku o podłożu neurologicznym, jest zróżnicowanie, czy problem wynika z uszkodzenia korzenia np. C5 (pozytywny test Spurlinga lub test maksymalnego kompresji otworu międzykręgowego oraz pozytywny test Valsalvy), co będzie objawiało się zaburzeniem czucia m.in. w obszarze bocznej strony ramienia oraz osłabieniem funkcji mięśnia naramiennego, z uszkodzeniem nerwu na obwodzie, gdzie test Spurlinga, czy test Valsalvy nie będzie pozytywny, pomimo zaburzenia czucia po bocznej stronie ramienia i osłabienia w.w. mięśnia [2].

BADANIE ORTOPEDYCZNE 💪

Celem badania ortopedycznego jest prowokacja bólu. Testem pozytywnym określamy sytuację, w której pacjent zgłasza dolegliwości bólowe w trakcie wykonania.

Jednymi z częściej występujących sytuacji w gabinecie jest stan zapalny w obszarze kaletki podnaramiennej, zespół ciasnoty podbarkowej, stan zapalny mięśnia nadgrzebieniowego, czy zapalenie ścięgna głowy długiej bicepsa.

👉INTERWENCJA OSTEOPATYCZNA🤲🙌

W leczeniu osteopatycznym stawu barkowego należy bliżej przyjrzeć się ustawieniu poszczególnych stawów. Jeśli terapeuta zauważa problem w obszarze stawu barkowego, należy określić ustawienie głowy kości ramiennej w obszarze stawu.

Określenie np. głowa kości ramiennej ku przodowi oznacza, że kość ramienna swobodnie przemieszcza się do przodu, względem wcięcia łopatki, jednakże jej ruch ku tyłowi jest ograniczony, co można skorygować, dobierając jedną z technik pośrednich lub bezpośrednich, podobnie w przypadku stawu mostkowo-obojczykowego lub barkowo-obojczykowego, które również wchodzą w skład całego kompleksu barkowego.

✔ Lecząc staw barkowy, nie można zapomnieć o zwoju gwiaździstym, który leży na brzusznej stronie wyrostka poprzecznego segmentu C7. Zwój jest utworzony z połączenia zwoju szyjnego dolnego, ze zwojem piersiowym górnym i jest odpowiedzialny za unerwienie ortosympatyczne (unerwienie naczyń krwionośnych) kończyny górnej [3].🩸

Jedynie prawidłowo przeprowadzony wywiad, poparty wykonaniem testów diagnostycznych jest w stanie wskazać prawidłową przyczynę bólu w obszarze barku. Bądźmy czujni :)

Bibliografia

1. Goodman C, Heick J, Lazaro R., Diagnostyka różnicowa dla fizjoterapeutów, Wydawnictwo DB Publishing, 2019.
2. Nawrot P., Neuropatie uciskowe nerwów kończyny górnej. Wydawnictwo PZWL, 2009.
3. Bochenek A, Reicher M., Anatomia człowieka, Tom III, Wydawnictwo PZWL, 2012.

27/11/2023

👉[OSTEOPATYCZNE STRATEGIE W ZARZĄDZANIU PRZEWLEKŁYM BÓLEM]🤲🧠
➖➖➖➖➖➖

Ból przewlekły 😖stanowi jedno z najbardziej kompleksowych wyzwań klinicznych, wymagających od terapeutów nie tylko dogłębnej wiedzy anatomicznej, ale również umiejętności zastosowania tej wiedzy w praktycznych strategiach terapeutycznych.
___________________

W kontekście osteopatii, gdzie holistyczne podejście do pacjenta jest fundamentem praktyki, szczególnie istotne jest zrozumienie złożonych interakcji między różnymi strukturami anatomicznymi a doświadczanym bólem. ⤵⤵⤵
___________________

Ból przewlekły często wynika z dysfunkcji w obrębie mięśni, stawów, powięzi oraz układu nerwowego. Na przykład, dysfunkcje krążka międzykręgowego mogą prowadzić do bólu promieniującego wzdłuż nerwów, co jest dobrze znanym zjawiskiem w osteopatii jako BÓL REFERENCYJNY.

Z kolei zespół cieśni nadgarstka, który jest wynikiem ucisku na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka, może powodować ból, drętwienie oraz osłabienie w obrębie ręki.

👁️👂🤲OSTEOPATYCZNA OCENA DIAGNOSTYCZNA BÓLU PRZEWLEKŁEGO ZACZYNA SIĘ OD SZCZEGÓŁOWEGO WYWIADU I BADANIA PACJENTA

Testy ruchomości, palpacyjne oceny napięć tkankowych i asymetrii posturalnych są kluczowe w identyfikacji źródeł dysfunkcji.

Na przykład, testy prowokacyjne mogą wykazać, które struktury są zaangażowane w generowanie bólu, podczas gdy ocena wzorców oddechowych może ujawnić wpływ dysfunkcji przepony na ogólną postawę ciała.

___________________

W podejściu do bólu przewlekłego, osteopatia, zgodnie z założeniami Dr. Andrew Taylora Stilla, akcentuje znaczenie strukturalnej i funkcjonalnej integralności szkieletu jako kluczowego elementu w utrzymaniu zdrowia.
___________________

Dr Still, uznając kości za istotne w procesie hematopoezy, podkreślał, że dysfunkcje strukturalne mogą wpływać na procesy immunologiczne, w tym na wytwarzanie limfocytów. W praktyce osteopatycznej, szczególna uwaga poświęcana jest zatem kościom jako żywym strukturom,🦴💀🩻 które nie tylko stanowią rusztowanie dla ciała, ale również pełnią rolę w produkcji komórek krwi, w tym limfocytów w szpiku kostnym.

Techniki manipulacyjne stosowane w osteopatii mają na celu optymalizację przepływu krwi🩸 i płynów tkankowych w obrębie struktur kostnych, co jest istotne dla regulacji procesów hematopoezy, w tym produkcji limfocytów, a tym samym dla wsparcia mechanizmów obronnych organizmu.

Przez przywracanie prawidłowej mobilności i pozycji kości, osteopata może pomóc w usprawnieniu przepływu płynów, co z kolei może mieć pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu limfatycznego i immunologicznego.

👉Strategie terapeutyczne w osteopatii są zawsze dostosowane indywidualnie, z uwzględnieniem unikalnego obrazu klinicznego każdego pacjenta. ❗

W kontekście bólu przewlekłego, gdzie często występują zarówno składniki nocyceptywne, neuropatyczne, jak i psychogenne, interwencje muszą być wielowymiarowe. Obejmują one nie tylko bezpośrednie techniki osteopatyczne, ale również edukację pacjenta, a w razie potrzeby, współpracę z innymi specjalistami, takimi jak psychologowie czy specjaliści od terapii bólu.

✔ W konsekwencji, zabiegi osteopatyczne mogą przynieść pacjentom szereg korzyści, które wykraczają poza bezpośrednią ulgę w bólu. Pacjenci często doświadczają poprawy ogólnej mobilności i zakresu ruchu, co przekłada się na lepszą jakość codziennego funkcjonowania.

✔ Zwiększenie efektywności przepływu płynów w organizmie może również przyczynić się do poprawy stanów zapalnych i obrzęków, co jest szczególnie istotne w kontekście przewlekłych stanów bólowych.

✔ Dodatkowo, poprzez przywrócenie równowagi strukturalnej, pacjenci mogą zauważyć wzrost energii życiowej oraz redukcję stresu, co sprzyja ogólnemu stanowi zdrowia i dobremu samopoczuciu.

Osteopatia, poprzez swoje holistyczne podejście, często przyczynia się także do lepszego SNU 🛌i zdolności organizmu do regeneracji, co jest nieocenione w procesie leczenia przewlekłego bólu.⤴🙂

Autor: dr Sebastian Rutkowski

20/11/2023

👉[SKRÓCONE CZY NIESKRÓCONE WĘDZIDEŁKO JĘZYKA U 👶NIEMOWLĘCIA?]
➖➖➖➖➖➖

Decyzja o wykonaniu frenotomii u niemowlęcia to wciąż kontrowersyjny i budzący emocje wśród specjalistów temat. Ankyloglosja (Q38.1 wg ICD-10) czyli skrócenie wędzidełka języka, które prowadzi do upośledzenia ruchomości języka 👅 oraz jego funkcji dotyczy od 4,2 do 10,7 % populacji.

Od kilku lat, specjaliści zajmujący się tym temat, zwracają szczególną uwagę na zwiększającą się ilość wykonywanych zabiegów frenotomii u niemowląt, które prezentują trudności w ssaniu odżywczym, przede wszystkim podczas karmienia piersią. 🤱

Wg Centrum Nauki o Laktacji (CNoL) skok ten zauważalny jest od roku 2017 i przykładem jest monitorowana od roku 2008 poradnia laktacyjna przy jednym z większych stołecznych szpitali ginekologicznych, która zanotowała wzrost frenotomii w ostatnich latach o 80%. ⤴⤴⤴

Stawiane przez specjalistów pytanie „Skąd obecnie tak wiele niemowląt ma przecinane wędzidełko języka?’ – czy jest to nadrozpoznawalność skróconych wędzidełek języka, czy może dokładniejsza diagnostyka lub znacznie większa dostępność do wczesnej interwencji logopedycznej/doradztwa laktacyjnego – nie znalazło jeszcze jednoznacznej odpowiedzi. 🤷‍♀️

Dyskusja wciąż trwa. I na razie nie widać jednego wspólnego stanowiska środowiska medycznego, które mogłoby wytłumaczyć wzrost frenotomii u niemowląt.

👉KTO TRAFIA DO GABINETU FIZJOTERAPEUTYCZNEGO/ OSTEOPATYCZNEGO Z ANKYLOGLOSIĄ?

1⃣ To noworodki lub niemowlęta, u których podcięcie wędzidełka języka odbyło się w pierwszych dobach życia, jeszcze na oddziale położniczym lub w późniejszym okresie w systemie ambulatoryjnym. 👶👅

2⃣ Wśród małych pacjentów pojawiają się dzieci, które ‘doświadczyły’ kilku zabiegów frenotomii, po których pozostały zrosty w okolicy blizny po zabiegu.

3⃣ Kolejną grupą pacjentów są niemowlęta, u których planowany jest potencjalny zabieg frenotomii a wizyta dotyczy przygotowania tkanek miękkich w sąsiedztwie jamy ustnej do tej procedury.

4⃣ Oddzielną grupą są dzieci, u których została postawiona robocza diagnoza anatomicznego skrócenia struktury wędzidełka z nadmiernie napiętym dnem jamy ustnej, ale niewielkim ograniczeniem funkcji języka.

Jedne z najnowszych badań morfologicznych skupiających się na anatomii jamy ustnej noworodków z analizą budowy wędzidełka języka autorstwa Nikki Mills i współautorów pokazują, że wędzidełko języka to nie tylko fałd błony śluzowej, ale również leżąca poniżej powięź dna jamy ustnej.

Autorzy, na podstawie preparatów anatomicznych zaproponowali trzy warianty funkcjonowania tego obszaru.

1⃣ Pierwszy, podczas unoszenia języka może zostać pociągnięta ku górze jedynie błona śluzowa.

2⃣ Drugi, podczas unoszenia języka może zostać pociągnięta ku górze błona śluzowa wraz z powięzią dna jamy ustnej.

3⃣ Trzeci wariant, podczas unoszenia języka wraz z błoną śluzową, powięzią dna jamy ustnej może zostać zaciągnięty w fałd powięziowo-śluzowy mięsień bródkowo-językowy (m. genioglossus).

Obserwacje badaczy pokazują, jaka jest różnorodność wyglądu badanych wędzidełek języka u noworodków, ich grubości oraz elastyczności. Dodatkowo, na preparatach ukazane są zależności anatomiczne języka ze strukturami mięśniowo-powięziowymi dna jamy ustnej co daje argument terapeutom o możliwościach skutecznej pracy manualnej z tym obszarem.

👉 WĘDZIDEŁKO JĘZYKA O TYPUE PRZEDNIM LUB TYLNYM

Znaczącą trudnością wśród specjalistów stała się ocena anatomiczna wędzidełka języka, zwłaszcza typu tylnego. Jedną z najbardziej popularnych skal oceny budowy anatomicznej wędzidełka języka jest skala Coryllos*.

Skala ta bierze pod uwagę dwa typy budowy wędzidełek języka, których lokalizacje znajdują się w przedniej części języka oraz dwa kolejne typy umiejscowione w środkowo-tylnej części języka. Stąd tak powszechnie używane nazewnictwo przednie i tylne wędzidełko języka.

Specjalistom zajmującym się diagnostyką ankyloglosji ocena funkcji języka i budowy anatomicznej wędzidełka języka o typie tylnym stawia największe wyzwania. Nasuwają się pytania, czy jest to problem lokalnych struktur, czy może inne struktury anatomiczne są przyczyną problemu a widoczne ograniczenie ruchomości języka przez ten typ budowy wędzidełka to jedynie symptom?

Pytania pozostają wciąż bez jednoznacznej odpowiedzi.

------------------------
👉ROLA FIZJOTERAPEUTY/ OSTEOPATY W PRZYPADKU PODEJRZENIA ANKYLOGLOSJI U NIEMOWLĘCIA 🤲🙌
------------------------

Wiedza anatomiczna lokalizacji mięśni języka względem podstawy czaszki (mm. rylcowo-językowe), kości gnykowej (mm. gnykowo-językowe), żuchwy (m. bródkowo-językowy) oraz dna jamy ustnej pozwalają fizjoterapeucie/ osteopacie bezpośrednio współuczestniczyć w procesie terapeutycznym dziecka po frenotomii lub przed potencjalnie planowanym zabiegiem.

❗Z pomocą dla pediatrów, neurologopedów, czy doradców laktacyjnych, przy diagnostyce wędzidełka języka zwłaszcza o typie tylnym, może przyjść całościowe badanie fizjoterapeutyczne/ osteopatyczne. ❗

✔ Dotyczyć będzie ono zarówno całościowego rozwoju motorycznego dziecka, jak i oceny jakościowej tkanek miękkich.

✔ W badaniu manualnym oprócz obszaru ustno-twarzowego uwzględnione zostanie badanie napięcia tkanki łącznej i jej pochodnych powiązanych z obszarem czaszkowym oraz wisceralnym, co może pomóc w doprecyzowaniu diagnozy, czy dziecko ma skrócone, czy nieskrócone wędzidełko języka.

* Skala Coryllos opisuje wyłącznie typy budowy anatomicznej wędzidełka języka, nie ocenia funkcji języka. I na jej podstawie nie powinna być stawiana ostateczna diagnoza.

Piśmiennictwo:
Mills, N. et al. Defining the anatomy of the neonatal lingual frenulum. Clin Anat. 2019;32(6):824-835.
Mills, N. et al. Understanding the Lingual Frenulum: Histological Structure, Tissue Composition, and Implications for Tongue Tie Surgery. Int J Otolaryngol. 2020 Jun 28:2020:1820978.
Coryllos, E. et al. Minimally invasive treatment for posteriori tongue-tie (the hidden tongue-tie), [w:] C.W. Genna, Breastfeeding infants. Jones&Bartleet Learning, 2017:269-278.
Rowan-Legg, A. Ankyloglossia and breastfeeding. Paediatr Child Health. 2015; 20(4): 209–213.

27/10/2023

👉DZIECKO: INFEKCJA GONI INFEKCJĘ - CZAS START!🙄
➖➖➖➖➖➖

Pierwsze telefony rozdzwaniają się na początku września. Dotyczą przede wszystkim dzieci 👧🧒w wieku przedszkolnym - katar ze stanem podgorączkowym, katar bez gorączki ale z intensywnym kaszlem, zapalenie krtani lub zapalenie oskrzeli.

W różnych wariantach, z różną intensywnością, pojawiające się infekcje u przedszkolaków, stają się przyczyną odwoływania wszelkich dziecięcych terapii – pedagogicznej, logopedycznej, fizjoterapeutycznej czy też terapii SI. Nie wspominając już o nieobecności w przedszkolu.

W drugiej połowie września zaczynają dołączać do tej grupy nieco starsze dzieci, pierwsze klasy szkoły podstawowej. Zestaw objawów jest bardzo podobny, jak przedszkolaków – katar, kaszel, niekiedy ze stanem podgorączkowym, w wielu też przypadkach bez niego, ale z zajętymi przez śluz zatokami.

👉INFEKCJA

Bariera ochronna błon śluzowych lub nabłonka została naruszona a patogen zdołał pokonać pierwszą linię obrony układu immunologicznego. Infekcja rozwija się w pełnoobjawowy stan zapalny górnych a czasem dolnych dróg oddechowych.

👉W JAKI ZATEM SPOSÓB MOŻNA PRZYJŚĆ Z POMOCĄ DZIECIOM, 👧🧒WPADAJĄCYM Z INFEKCJI W INFEKCJĘ W OKRESIE JEZIENNO-ZIMOWYM? 🍁❄

Leczenie osteopatyczne za czasów Andrew Stilla idealnie wpasowałoby się w dzisiejsze czasy infekcji u dzieci.

Osteopaci tamtejszych lat, w szpitalach, ramię w ramię pracowali z innymi lekarzami, wykorzystując swoje narzędzia pracy i ideę drenażu ciała w okresie stanu zapalnego.

W dzisiejszych czasach, bardzo rzadko przeziębione dzieci trafiają do gabinetów osteopatycznych. Pojawiają się one najczęściej już po zakończonej infekcji chcąc kontynuować terapię, której „przeszkodził” katar. Jeszcze w niewielkim procencie, świadomi rodzice, przyprowadzają swoje dzieci po przebytym stanie zapalnym górnych lub dolnych dróg oddechowych.

A to właśnie w tym drugim przypadku, osteopata może przynieść ogromną pomoc dziecku; by kolejna infekcja nie przyniosła tak dużego spustoszenia, by następnym razem okazała się mniej inwazyjna bądź, by wydłużył się okres zdrowia pomiędzy kolejnymi infekcjami.

👉W JAKI SPOSÓB OSTEOPATA 🤲🙌JEST W STANIE TO ZROBIĆ?

Terapeuta może pomóc w porządkach po przebytym przeziębieniu. Celem jego interwencji stanie się tkanka łączna, w której podczas infekcji tworzył się stan zapalny a zarazem zastój. Oceni, czy zmieniła się jej gęstość oraz przepuszczalność, czy nie stanęła na przeszkodzie układowi żylno-limfatycznemu oraz strukturom należącym do układu autonomicznego, chociażby pniom współczulnym piersiowego odcinka kręgosłupa.

👉JAKIE OBSZARY ZOSTANĄ ZBADANE PRZEZ OSTEOPATĘ? 🤲

Przede wszystkim przestrzeń zaotrzewnowa, gdzie „ukrywa się” ogromny pakiet naczyń żylnych oraz limfatycznych. Do oceny gęstości tkanki łącznej dołączą obszary szyi, miednicy, gdzie znajdują się reprezentanci przywspółczulnego układu autonomicznego.

Śródpiersie to kolejna przestrzeń, która zwłaszcza po przebytych stanach zapalnych drzewa oskrzelowego czy płuc jest obowiązkowym miejscem, do którego będzie starał się dotrzeć terapeuta swoim badaniem manualnym.

👉NA CO JESZCZE ZWRÓCI UWAGĘ TERAPEUTA? 👁️

Na struktury tkanki łącznej, które swoim przebiegiem krzyżują się z naczyniami żylno-limfatycznymi oraz autonomicznymi nerwami trzewnymi. Są to m.in. przepony czynnościowe przebiegające w poprzek osi długiej ciała.

Ich mechanizm tłoka, regulujący różnicę ciśnienia w jamach ciała, po przewlekłych infekcjach może zostać zaburzony lub jego efektowość znacznie zmniejszona. Dlatego terapeuta zwraca szczególną uwagę na jakoś działania tego mechanizmu po zakończonej chorobie.

👉GDZIE ZNAJDUJĄ SIĘ PRZEPONY CZYNNOŚCIOWE I DLACZEGO NALEŻY WZIĄĆ JE POD UWAGĘ PO STANIE CHOROBOWYM U DZIECKA? 👧🧒

PIERWSZA z nich zlokalizowana jest w obrębie czaszki, to membrana - namiot móżdżku. W przypadku stanów zapalnych zatok i zastoju płynów jest obowiązkową strukturą do zbadania.

DRUGA PRZEPONA znajduje się w dnie jamy ustnej. W wyniku uchylonej buzi podczas niedrożnych dróg nosowych może zwiększyć się napięcie dna jamy ustnej poprzez lokalny wzorzec napięciowy mięśni nadgnykowych oraz powięzi dna jamy ustnej. I dlatego jest brana pod uwagę po stanie chorobowym dziecka.

TRZECIA PRZEPONA czynnościowa, która wymaga po chorobie ponownej oceny to górny otwór klatki piersiowej, ze względu na górno-żebrowy tor oddechowy podczas przeziębienia lub po przebytym stanie zapalnym drzewa oskrzelowego.

I pozostałe dwie przepony – przepona oddechowa oraz dna miednicy to kolejne warstwy tkanki łącznej, których osteopata nie omija w swoim badaniu.

Prawidłowe działanie przepon czynnościowych jest niezbędne w „posprzątaniu” pola bitwy i metabolitów pozostawionych przez komórki układu odpornościowego, które stoczyły walkę z wirusem bądź bakterią.

Dodatkowo, postępowanie osteopatyczne usuwające bariery „mechaniczne” chociażby na poziomie połączeń stawowych kręgosłupa z żebrami, poprawi pośrednio jakość komunikacji -neuro i endokrynnnej.

Ten sposób postępowania - oczyszczenie przestrzeni tkanki łącznej i powrotu ciała do zdrowia - zwiększa szansę na szybsze pokonanie kolejnej dziecięcej infekcji lub jej całkowite ominięcie.

Piśmiennictwo:

1. Still, A.T. Philosophy of osteopathy (1899). The Still Project eBook
2. Blechschmidt, E. edited Freeman, B. (2004) The ontogenetic basis of human anatomy. A biodynamic approach to development grom conception to birth. California, Berkeley.
3. Höppner, JP. Inflammation – Infection – Immunity knowing the landmarks, setting the trenches! (2020)

13/10/2023

👉[MOUTH BREATHING 👄I ZABURZONY WZORZEC ODDECHOWY U DZIECKA]
➖➖➖➖➖➖

Mouth breathing czyli po prostu oddychanie ustnym torem oddechowym 👄to obecnie najczęstsza a zarazem najtrudniejsza do reedukacji zaburzona funkcja obszaru ustno-twarzowego u dzieci. 👧👦

Dlaczego najczęściej występująca❓

Na te pytanie najlepiej odpowiedzieliby logopedzi i neurologopedzi przyjmujący dziesiątki małych pacjentów, od wieku niemowlęcego, przez wiek żłobkowy, przedszkolny oraz szkolny.

Oddychanie przez usta współtowarzyszy nieprawidłowej spoczynkowej pozycja języka, tłoczeniu masy języka między łuki zębowe, nadmiernemu ślinieniu się, zaburzeniom oddychania podczas snu, wadom zgryzu czy chociażby wadom wymowy.

👉Dlaczego ustny tor oddechowy jest najtrudniejszy do reedukacji?

Oddychanie torem ustnym ma wiele przyczyn. Niektóre z nich pojawiają się już w okresie niemowlęcym. Są to m.in. zaburzenia regulacji napięcia mięśniowego, nieprawidłowa jakość kamieni milowych, pierwsze infekcje lub niedrożność górnych dróg oddechowych na tle alergicznym.

👶👶Niemowlęta, od pierwszych tygodni życia, mogą realizować niefizjologiczny wzorzec oddechowy. Jeśli nie zostanie on skorygowany, to na przestrzeni kolejnych lat stanie się utorowany w układzie nerwowym jako norma. W takiej sytuacji reedukacja i przywrócenie nosowego 👃 toru oddechowego jest trudna, wymaga czasu, cierpliwości rodziców oraz regularnych ćwiczeń.

👄 Ustny tor oddechowy i infekcje okresu przedszkolnego

Istnieją również takie sytuacje, kiedy dziecko nabywa nawyku oddychania przez usta w późniejszym okresie życia. Najczęściej wiąże się to z okresem przedszkolnym i pierwszymi infekcjami górnych dróg oddechowych. Nawracające infekcje przez cały okres jesienno-zimowy a czasem jeszcze wiosenny powodują, że dziecko nie jest w stanie ponownie „wrócić” do nosowego👃 toru oddechowego i permanentnie oddycha torem ustnym.

Kolejną przyczyną ustnego toru oddechowego zwłaszcza u dzieci przedszkolnych i szkolnych są alergie z nieżytem nosa. 👃Brak drożności jam nosowych, mniej lub bardziej gęsta wydzielina z nosa powodują, że dziecko nagminnie oddycha przez usta.

Dalsze konsekwencje ustnego 👄 toru oddechowego u dzieci?👧👦

To przede wszystkim zaburzony wzorzec oddechowy, który faworyzuje górno-żebrowy tor oddechowy i niepotrzebnie nadmiernie angażuje dodatkowe mięśnie oddechowe, zwłaszcza mięśnie pochyłe, mostkowo-obojczykowo-sutkowe oraz mięśnie piersiowe.

Dzieci oddychające torem ustnym w niewielkim stopniu angażują ruchy przepony oddechowej i mięśnie międzyżebrowe w dolnej części klatki piersiowej. W związku z tym kontrola postawy oraz regulacja ciśnienia płynów w jamach ciała stają się również zależne od tego niefizjologicznego wzorca oddechowego.

Kolejne przykłady zaburzeń u dzieci oddychających przez usta

To trudności z zasypianiem oraz zaburzenia oddychania podczas snu. Dziecko oddychające przez jamę ustną zwiększa fragmentację snu (częste wybudzenia) w nocy lub śpi bardzo niespokojnie. Badania naukowe mówią również o większej częstotliwości obturacyjnego bezdechu sennego, chrapaniu i nocnym moczeniu się u dzieci z nieprawidłowym wzorcem oddechowym.

Dlatego też logopedzi i neurologopedzi coraz częściej proszą rodziców o konsultację osteopatyczną, by wspomóc terapię logopedyczną.

👉W CZYM MOŻE POMÓC TERAPIA OSTEOPATYCZNA 🙌U DZIECI ODDYCHAJĄCYCH PRZEZ OTWARTĄ JAMĘ USTNĄ?

Przede wszystkim może pomóc zmniejszyć napięcie struktur mięśniowo-powięziowych zaangażowanych czynnościowo w nieprawidłowy wzorzec oddechowy. Dotyczyć to będzie zarówno warstw powięzi głębokiej szyi, jak i jej kontinuum czyli powięzi wewnątrzpiersiowej.

U dzieci z zaburzoną regulacją ciśnienia płynów w jamach ciała terapia osteopatyczna może wspierać lub poprawiać funkcjonowanie obszaru wisceralnego oraz czaszkowego.

Mouth breathing niesie ze sobą negatywne konsekwencje również w budowie i wyglądzie twarzy małych pacjentów. Wysoko wysklepione podniebienie, wąskie łuki zębowe, stłoczone zęby, twarz adenoidalna (w powiązaniu z powiększonymi migdałkami) to kolejny obszar, który dzięki terapii osteopatycznej ma szansę na efektywniejsze leczenie innych specjalistów tj. logopedów, czy ortodontów.

Im szybciej zostanie podjęta terapia dzieci z ustnym torem oddychanie, tym większa jest szansa na poprawę jakości ich codziennego funkcjonowania, zarówno w szkole jak i wśród rówieśników.

Piśmiennictwo:
Zhao et al. Effects of mouth breathing on facial skeletal development in children: a systematic review and meta-analysis. BMC Oral Health. 2021.
Neiva et al. Postural disorders in mouth breathing children: a systematic review. Braz J Phys Ther. 2018.
Zaffanello et al. Obstructive sleep-disordered breathing, enuresis and combined disorders in children: chance or related association? Swiss Med Wkly. 2017.