Neurologopeda Katarzyna Bańka

16/10/2025

Odpowiadam zbiorczo, bo dziś intensywny dzień w terapii. Do zobaczenia jutro :)

03/10/2025

Po kilku latach jazdy do pracy w rytmie ' Jadą jadą misie ' i oraz ' Słonie na paluszkach ' ( Rodzice dzieci w wieku 0-5 słyszycie ten rytm, czytając prawda ?) postawiłam na muzyczną demokrację w samochodzie.
I tak słuchamy z dziećmi na zamianę ' swoich klimatów ' - jest to fajne, zawsze można porozmawiać, kto co lubi i dlaczego.
Ostatnio jedziemy i nagle moja córka wsłuchuje się w sens słów piosenki powyżej i mówi : Mamo ja wiem co to jest ten balon, ja to mam jak rano szybko ubieram się do przedszkola 😆.
I tak rozmawiamy o tym, jakie są w nas emocje, kiedy w nas rośnie balon i czy lepiej spuścić z niego powietrze powoli, czy może pozwolić by wybuchł?
Wczoraj po intensywnym dniu, proszona o słynnego juz po godzinnym usypianiu banana ( znacie to ? ) Biorę oddech i słyszę - Mamo, to ten balon ? I nagle spuściło się z niego powietrze. Dzieci potrafią bardzo obrazowo myśleć o emocjach i warto też im tak je tłumaczyć:)

Provided to YouTube by KayaxBalon · KrokiBalon℗ Kayax Production & PublishingReleased on: 2019-04-24Auto-generated by YouTube.

27/09/2025

Wielu z Was wie, że od dawna noszę w sercu marzenie o połączeniu roli wykładowcy z praktyką neurologopedyczną. Planowałam zrealizować je bliżej… hm, czterdziestki 😉
Ale co zrobić, gdy przed czterdziestką spotyka się na swojej drodze takiego wizjonera jak Paulina Knapik 😄
No więc… od października lecę do Was z wykładami!https://podyplomowe.uafm.edu.pl/oferta/neuroedukacja-i-terapia-dzieci-z-asd-i-adhd/?fbclid=IwdGRjcANEq8FjbGNrA0SruGV4dG4DYWVtAjExAAEemFxAwyYkmceC6NtciUAr3z6xgq_Encj0Sf9M0MhHRmGfwjRh9f_pOwhoWNI_aem_AemokbIZphfetcD_CcWW1w

20/09/2025

Szkolenie z tych wyczekiwanych. Chociaż elektrostymulator VitalStim w szafie Domów Dziecięcych Montessori czeka już od dawna, to dopiero dziś udało się zgrać moją dostępność z dostępnością kursu. Od wtorku startujemy z nowymi rozwiązaniami :).

11/09/2025

Jako logopeda mam duży szacunek do słów. Od zawsze lubiłam poezję. Wzięło mi się to od małego – od mojej Mamy i Babci, która założyła pierwszą bibliotekę w swojej wiosce. Biblioteka, nota bene, szybko upadła. Babcia do dziś wspomina, mówiąc: „bo ja, dziecko, nie wiedziałam, że ludzie to tak wcale nie lubią czytać”. Założyła później sklep i, o dziwo, on trwał długie lata. Myślę więc, że szacunek do słowa został mi po prostu zamodelowany.

Jako logopeda, zanim cokolwiek komukolwiek zaproponuję, staram się tę osobę poznać. Zastanawiam się, jaki tekst, jaka literatura, jaka poezja mogłaby do niej pasować. Kiedyś więcej pracowałam z dorosłymi, nastolatkami – z ludźmi w różnym przedziale wiekowym. W przypadku nastolatków to było szczególnie ciekawe. Czasem dostawałam od nich taki feedback:

„Pani Kasiu, pamięta Pani ten wiersz, który ćwiczyłem u Pani na logopedii? Tak mi się podobał, że powiedziałem go koleżance, która mi się podoba – zrobiło wrażenie!” 😆

Choć zawsze wyobrażałam sobie, że będę logopedą medialnym, to wchodząc w ten zawód, szczególną frajdę zaczęła mi sprawiać praca z dziećmi. Słuchanie ich pierwszych słów, obserwowanie językowych zainteresowań – to jest magia. Jedno jednak zostało: rzadko idę za gotowym schematem czy scenariuszem zajęć. Staram się obserwować dzieci i tak dobierać materiały do pracy – jak poezję do człowieka.

Czy zdarza mi się wyszukiwać pochopnie „gotowce”? One same w sobie nie są złe – bardzo pomocne i wnoszą pewien rodzaj systematyki. Ja raczej staram się mieć w głowie etapy rozwoju mowy dziecka, etapy wywołania głoski i do tych etapów dobierać materiał „filtrowany” przez wrażliwość dziecka, jego zainteresowania.

Ostatnio coraz częściej pracuję z niemowlętami. Moja koleżanka „po fachu”, w rozmowie o poezji w logopedii, mówi: „Ale dla tych swoich niemowlaków to chyba nie masz propozycji poetyckich”. Uśmiecham się i odpowiadam: na razie! Być może coś w tym temacie stworzę. A co! Poezja od pierwszych dni.
A na zdjęciu? Zakładka do książek od mojej córeczki, która zapytana w tym roku przez męża o prezent urodzinowy dla mnie, odpowiedziała: „No chyba jakiegoś Herberta”.

24/08/2025

WHO zaleca rozszerzanie diety po ukończeniu 6. miesiąca życia, natomiast polskie zalecenia mówią, że wprowadzanie produktów uzupełniających należy rozpocząć, kiedy dziecko wykazuje umiejętności rozwojowe potrzebne do ich spożywania, nie wcześniej niż od 17. tygodnia życia (początek 5.m.ż.) i nie później niż w 26.t.ż. (początek 7.m.ż) 🧡

21/08/2025

Już jest ! Nowe miejsce terapeutyczne na mapie Limanowej :)

20/08/2025

Krótka anegdota o mówieniu językiem drugiego człowieka.

Podczas wakacji wydarzyła się sytuacja, która – choć z pozoru błaha – okazała się niezwykle inspirująca w kontekście komunikacji.

Wraz z rodziną w deszczowy dzień wybraliśmy się do kopalni soli. Dla mojego dwulatka atrakcyjność wycieczki miała charakter sinusoidalny: spadające drobinki soli fascynowały go bez końca, ale dłuższe fragmenty prelekcji zupełnie nie przyciągały jego uwagi. Aby nie przeszkadzać innym uczestnikom, trzymałam się z nim z tyłu grupy, akceptując, że jego wokalno-komunikacyjne popisy są miodem na moje, matczyno-logopedyczne uszy, choć niekoniecznie na uszy pozostałych zwiedzających.

Wtedy wydarzyło się coś, co przykuło moją uwagę zawodowego obserwatora. Mój syn nawiązał kontakt z innym uczestnikiem wycieczki – dorosłym mężczyzną, którego aparycja mogła kojarzyć się raczej z „bad boyem” niż z partnerem do dziecięcych zabaw. Pan ten zaczął jednak od prostego naśladownictwa: gdy dziecko marszczyło czoło – on powtarzał gest; gdy wystawiało język – odpowiadał tym samym.

Reakcja była natychmiastowa. Mój dwulatek wpadł w istny wir komunikacji, a ich „dialog” – pełen min, dźwięków i prostych gestów – trwał przez znaczną część wycieczki. Dla otoczenia było to zaskakujące, dla mnie natomiast stało się jasne: dziecko zyskało rozmówcę, który mówił jego językiem.

Kilka dni później, oglądając film gangsterski, ze zdumieniem rozpoznałam owego towarzysza wycieczki – aktora znanego z ról czarnych charakterów. Kontrast pomiędzy jego ekranowym wizerunkiem a ciepłym, uważnym kontaktem z moim synem okazał się dla mnie niezwykle znaczący.

Ta sytuacja przypomniała mi, że zarówno w pracy terapeuty, jak i w pracy aktora, kluczowe jest to samo – uważność na drugiego człowieka i gotowość, by wejść w jego świat.

W gabinecie widzę to na co dzień:

Dziecko z opóźnionym rozwojem mowy chętniej zaczyna mówić wtedy, gdy dorosły najpierw podejmie komunikację niewerbalną.

Użytkownicy AAC rozkwitają, gdy dostrzegają, że ich język – złożony z gestów, symboli– jest również językiem terapeuty, rozmówcy.

Każdy człowiek, niezależnie od wieku, łatwiej otwiera się, gdy widzi, że ktoś naprawdę próbuje mówić jego „kodem”.

Lekcja z kopalni soli jest więc uniwersalna: komunikacja zaczyna się tam, gdzie jesteśmy gotowi mówić językiem drugiego człowieka. To może być język miny, gestu czy dźwięku – ważne, że jest wspólny. A z niego rodzi się prawdziwy dialog.

12/08/2025

Z powakacyjną energią powoli kończę urlop.
Skrzynka pęka od zapytań dotyczących konsultacji niemowląt ale na wszystkie odpowiem w czwartek.
Teraz uciekam łapać ostatnie promienie słońca! ☀️