16/12/2025
~~ Skoki rozwojowe dziecka cz.2 ~~
😀Kochane Mamy, postanowiłam rozwinąć nieco temat ze względu na wiele pytań i watpliwości.
Skoki rozwojowe dziecka z podziałem na tygodznie:
5. tydzień – Wrażenia (zmysły)
W tym czasie najważniejszy jest spokój, dlatego ogranicz głośne grające zabawki, telewizor i ostre światło w domu. Noś dziecko jak najczęściej w chuście lub na rękach, bo Twój dotyk i zapach to teraz jedyne bezpieczne schronienie przed nadmiarem bodźców. Mów do malucha szeptem i śpiewaj ciche kołysanki, co pomoże mu wyciszyć układ nerwowy. Dbaj o stały rytm dnia, kładąc dziecko spać przy pierwszych oznakach zmęczenia, zanim zacznie płakać. Nie martw się, jeśli dziecko "wisi" na piersi lub butelce – ssanie to dla niego najlepszy środek uspokajający.
7. – 9. tydzień – Wzory
Pokazuj dziecku proste czarno-białe karty kontrastowe lub po prostu cienie na ścianie, by ćwiczyło skupianie wzroku. Nie zakładaj mu rękawiczek niedrapek, lecz pozwól swobodnie dotykać swojej twarzy, ubrań i kocyka. Często kładź malucha na brzuszku na macie, aby mógł oglądać świat z innej perspektywy i wzmacniać kark. Wykonuj delikatny masażyk dłoni, otwierając paluszki dziecka, co stymuluje jego rozwój sensoryczny. Zaakceptuj fakt, że w tym czasie maluch może być bardziej płaczliwy wieczorami i po prostu potrzebuje wtedy Twojej bliskości, a nie zabawiania.
11. – 12. tydzień – Płynne ruchy
Daj dziecku dużo swobody ruchowej na podłodze, unikając zbyt długiego trzymania w bujaczkach czy fotelikach. Odpowiadaj na każde piśnięcie i zmianę tonu głosu dziecka, naśladując je, by zachęcić do „rozmowy”. Podawaj mu lekkie grzechotki, które łatwo chwycić, ale uważaj, by nie uderzyło się nimi w główkę. Kołysz dziecko w rytmiczny, płynny sposób, np. tańcząc powoli po pokoju, bo to najlepiej wycisza je na tym etapie. Bądź cierpliwa przy karmieniu, ponieważ maluch może teraz łatwiej się rozpraszać i częściej przerywać jedzenie, by się rozejrzeć.
14. – 19. tydzień – Zdarzenia (najdłuższy skok)
To trudny czas, więc przede wszystkim zadbaj o własny odpoczynek, aby mieć siłę na częstsze noszenie marudnego dziecka. Baw się w „a kuku”, zasłaniając twarz rękami, by uczyć malucha, że mama znika i wraca. Gdy dziecko upuszcza zabawkę – podawaj mu ją wielokrotnie, bo to dla niego ważna lekcja fizyki. Często zwracaj się do dziecka po imieniu, patrząc mu głęboko w oczy, by budować jego tożsamość. Jeśli maluch odmawia leżenia, noś go przodem do świata (np. na ręku w pozycji "na krzesełko"), by mógł obserwować otoczenie.
22. – 26. tydzień – Relacje (lęk separacyjny)
Gdy wychodzisz z pokoju, cały czas mów do dziecka ("idę do kuchni, zaraz wracam"), aby czuło Twoją obecność mimo braku kontaktu wzrokowego. Baw się w turlanie piłki lub samochodzika, aby pokazać maluchowi, jak zmienia się odległość między przedmiotami. Nie znikaj bez uprzedzenia, bo to tylko potęguje lęk, lecz buduj zaufanie poprzez krótkie rozstania i radosne powroty. Stwórz bezpieczną przestrzeń na podłodze i zachęcaj do pełzania, kładąc ulubioną zabawkę nieco poza zasięgiem rączek. Przytulaj dziecko "na zapas" w ciągu dnia, by zaspokoić jego ogromną potrzebę bliskości w tym lękowym okresie.
33. – 37. tydzień – Kategorie
Pozwól dziecku na przy jedzeniu, niech dotyka rączkami kaszki czy warzyw, badając ich konsystencję. Zrób prostą "ścieżkę sensoryczną", dając do dotykania przedmioty szorstkie, gładkie, zimne i miękkie. Nazywaj cechy przedmiotów, mówiąc wyraźnie: "to jest duże", "to jest małe", "to jest mokre". Wyjdźcie na spacer i pokazujcie sobie psy, drzewa czy samochody, tłumacząc, że różne obiekty należą do tej samej grupy. Bądź wyrozumiała, gdy maluch wydaje się "psocić", np. rozgniatając banana – on w ten sposób przeprowadza badania naukowe.
41. – 46. tydzień – Sekwencje
Angażuj dziecko w proste domowe czynności, pokazując kolejność zdarzeń, np. "najpierw otwieramy pudełko, potem wrzucamy klocuszek". Bawcie się w budowanie wieży z klocków i jej burzenie, a następnie ponowne odbudowywanie. Czytaj proste książeczki, w których historia ma wyraźny początek i koniec, co pomaga zrozumieć upływ czasu. Pozwól maluchowi wielokrotnie powtarzać tę samą czynność, np. włączanie i wyłączanie światła, bo tak uczy się skutku swojego działania. Ucz dziecko, że po kąpieli jest piżamka, a po piżamce sen, trzymając się żelaznej rutyny wieczornej. 😀
https://magdalenapiernicka.pl/
