Lekarz Krzysztof Majdyło

Lekarz Krzysztof Majdyło Właściciel i lekarz Centrum Św. Łukasza w Gdańsku Doktor Krzysztof Majdyło ukończył Gdańską Akademię Medyczną.

Pracował jako lekarz oraz członek kadry zarządzającej w kilku placówkach medycznych. Na bazie tych doświadczeń stworzył własny, autorski program o nazwie Centrum Medyczne Św. Łukasza w Gdańsku. To wyjątkowa placówka medyczna o charakterze międzynarodowym, której celem jest szukanie rozwiązań według spersonalizowanego podejścia do pacjentów. To miejsce, które charakteryzuje się holistycznym spojrzeniem na każdego z nich. W Centrum Medycznym Św. Łukasza w Gdańsku są leczone choroby przewlekłe, takie jak: choroby autoimmunologiczne, przewlekłe infekcje, choroby zapalne, infekcje odkleszczowe, zespoły przewlekłego zmęczenia. Placówka zajmuje się także terapiami wspomagającymi w chorobach onkologicznych. Doktor Krzysztof Majdyło w swojej codziennej praktyce wraz z zespołem medycznym, zajmuje się medycyną mitochondrialną, medycyną ortomolekuralną, diagnostyką oraz leczeniem ludzkiego mikrobiomu jelitowego. Swoje stanowisko wobec medycyny określa mianem medycyny integracyjnej, czyli takiej, która łączy obecne standardy medyczne ze współczesnymi odkryciami naukowymi, tak by jak najbardziej pomóc swoim pacjentom. Istotne jest dla niego indywidualne podejście, dlatego w swojej praktyce bardzo często wykorzystuje badanie polimorfizmu genów, aby móc stosować zróżnicowane terapie, dobrane indywidualnie dla każdego przypadku. Doktorowi Majdyło najbardziej zależy na tym, aby dzięki profilaktyce zapobiegać chorobie, czyli wyprzedzać pewne zjawiska dotyczące naszego zdrowia. Wierzy w to, że współczesna medycyna stoi przed wielką zmianą paradygmatów z „zarządzania chorobą” w „zarządzanie zdrowiem”. Według niego rewolucja ta będzie opierała się na spersonalizowanym podejściu, które będzie przywiązywało uwagę do polimorfizmu genów, będzie zwrócone na medycynę mitochondrialną oraz mikrobom jelitowy. Zależy mu na tym, aby móc przedłużać życie swoich pacjentów w optymalnym zdrowiu.

22/10/2025

Mój krótki komentarz do regulatorowych limfocytów T (Treg), czyli tematu, który przyniósł tegoroczną Nagrodę Nobla z medycyny.
Jak możemy wykorzystać tę wiedzę w codziennej praktyce klinicznej? Myślę tu przede wszystkim o dzieciach z zaburzeniami neurorozwojowymi, ale również o dorosłych, u których procesy autoimmunologiczne odgrywają ważną rolę.

Wykonując badanie komórkowego układu odpornościowego, zwykle analizujemy limfocyty cytotoksyczne (Tc), ale coraz częściej warto sprawdzić także limfocyty Treg.
Jeżeli limfocyty cytotoksyczne są podwyższone, wiemy, że organizm toczy jakąś ostrą walkę — może to być infekcja wirusowa lub zaostrzenie procesu autoimmunologicznego.
Jednak dopiero analiza limfocytów Treg pozwala lepiej zrozumieć sytuację.
Jeśli ich poziom również jest podwyższony, oznacza to, że organizm „włącza hamulce”, próbując powstrzymać nadmierną aktywność układu odpornościowego.
Wtedy możemy przypuszczać, że nie chodzi o infekcję, ale o zaostrzenie choroby autoimmunologicznej.

W takich przypadkach bardzo przydatne bywa też oznaczenie cytokin, zwłaszcza interleukiny 10 (IL-10), która działa przeciwzapalnie, oraz interleukiny 17 (IL-17), silnie związanej z procesami autoimmunologicznymi.
Jeżeli proporcja IL-10 do IL-17 jest niska, potwierdza to hipotezę aktywnego stanu zapalnego o charakterze autoimmunologicznym.

Podsumowując:
– wysoki poziom limfocytów cytotoksycznych (Tc) + wysoki poziom Tregów → wskazuje na autoimmunizację,
– niska proporcja IL-10 / IL-17 → potwierdza zaostrzenie procesu autoimmunologicznego.

W takich momentach trzeba „zatrzymać ten rozpędzony układ odpornościowy” i skupić się na leczeniu stanu autoimmunologicznego, zanim zacznie on niszczyć tkanki organizmu.
___
A short comment on regulatory T cells (Tregs) — the topic behind this year’s Nobel Prize in Medicine.
How can we use this knowledge in everyday clinical practice? I’m thinking mainly of children with neurodevelopmental disorders, but also adults affected by autoimmune processes.

When assessing cellular immunity, we usually measure cytotoxic T cells (Tc), but it’s equally important to check Tregs.
If cytotoxic T cells are elevated, it signals an ongoing immune reaction — either an infection or autoimmune flare-up.
However, when Tregs are also elevated, it means the body is trying to apply the brakes, regulating excessive immune activation.
That pattern points to an autoimmune process, not an acute infection.

Measuring cytokines is also helpful — particularly interleukin-10 (IL-10), which is anti-inflammatory, and interleukin-17 (IL-17), which drives autoimmunity.
A low IL-10/IL-17 ratio supports the hypothesis of an active autoimmune process.

In summary:
– high Tc + high Tregs = autoimmune flare,
– low IL-10/IL-17 ratio confirms autoimmunity.

At that point, the goal is to slow down the overactive immune system and treat the autoimmune inflammation directly.

20/10/2025

Dzień Świętego Łukasza to święto medycyny, ale dla nas w Gdańsku to także wyjątkowy, osobisty dzień. W końcu pracujemy w Centrum Świętego Łukasza.
Symbolem tego święta jest wół — niektórzy mówią nawet „uskrzydlony wół”. Dostałem dziś taką symboliczną maskotkę i pomyślałem, że naprawdę dobrze oddaje ona naszą codzienną pracę.
Wół to symbol cierpliwości, wytrwałości i siły, a jeśli ma skrzydła – to także nadziei. I właśnie tak chcemy działać tutaj, w Gdańsku – być dla Was takim uskrzydlonym wołem, który idzie do przodu, nawet jeśli droga jest pod górę.

Z ciekawości zajrzałem do Wikipedii i dowiedziałem się, że Dzień Świętego Łukasza był kiedyś świętem osób wykluczonych – tych, którzy znaleźli się poza nawiasem społeczeństwa.
I pomyślałem wtedy o Was – moich pacjentach. Wiem, że wielu z Was czasami tak właśnie się czuje: poza systemem, niezrozumianych, pozostawionych samym sobie.
Dlatego dzisiaj, z okazji tego święta, chcę Wam życzyć przede wszystkim powrotu do zdrowia, ale też tego, żebyście nigdy nie czuli się poza marginesem – ani społeczeństwa, ani medycyny.

To także dobry moment, żeby powiedzieć coś od serca o samej medycynie.
Myślę, że nasz system zdrowia potrzebuje uzdrowienia. Że kształcenie lekarzy w Polsce też wymaga zmiany.
I choć to proces, wierzę, że zmiana jest możliwa – bo jestem optymistą i widzę wokół coraz więcej ludzi, którzy chcą leczyć naprawdę, z pasją i z empatią.

Więc po pierwsze – dbajcie o siebie, zdrowiejcie i czujcie się dobrze.
A po drugie – nie traćmy wiary, że razem możemy zmienić świat na zdrowszy.
___
St. Luke’s Day is known as the day of medicine, but here in Gdańsk it’s also a special, personal celebration for us — we work at the St. Luke’s Center.
The symbol of this day is the ox — sometimes even a winged ox. I received a small toy ox today, and it reminded me how much this image reflects our work: being patient, determined, and strong, even when the path is uphill.
That’s what we try to be here — a winged ox that keeps moving forward, doing its work with perseverance and heart.

Interestingly, I learned from Wikipedia that St. Luke’s Day was once a celebration of the excluded — those pushed to the margins of society.
And it made me think of my patients, many of whom feel exactly that way — misunderstood, left behind, or outside the system.
So today, I want to wish you healing, strength, and a sense of belonging — in health, in society, and within medicine itself.

It’s also a good moment to reflect on medicine as a system.
I believe that medicine in Poland needs healing, and that the education of doctors must also evolve.
I’m optimistic, though — I believe we can change things. Slowly, step by step, but truly and deeply.

So first — take care of yourselves and recover well.
And second — let’s keep believing we can make the world a healthier place.

17/10/2025

Zachęcam do zostawiania pytań w komentarzach w trakcie trwania live. Jeśli czas na to pozwoli dziś odpowiem na wszystkie - w przeciwnym wypadku odpowiem w formie filmów lub spotkamy się kolejny raz żeby kontynuować temat.

16/10/2025

Chciałem podzielić się z Wami kilkoma refleksjami na temat immunoglobulin — szczególnie w kontekście jesieni i sezonu infekcyjnego.
Wiecie, że moje podejście do leczenia zaburzeń neurorozwojowych opiera się na trzech krokach.
Najpierw zajmuję się jelitami, potem infekcjami, a na końcu immunologią.

Wyjątkiem jest kwas folinowy, który należy do kategorii immunologicznej, ponieważ mózgowe niedobory kwasu folinowego są konsekwencją procesów autoimmunologicznych. Jednak już od początku terapii podajemy go dzieciom, by wspierać regenerację i odżywienie mózgu.
Dlatego zapraszam wszystkich rodziców dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi do Gdańska na dożylne podanie kwasu folinowego — to często pierwszy krok do poprawy funkcjonowania układu nerwowego.

Następnie zajmujemy się jelitami i infekcjami. Jeśli po tym etapie dziecko dobrze się rozwija, zwykle nie ma potrzeby stosowania immunoglobulin, które służą do wygaszania stanu zapalnego w jelitach i mózgu.
Jednak gdy mimo terapii jelitowej i przeciwzakaźnej nadal widzimy deficyty, wtedy rozważamy immunoglobuliny jako kolejny etap leczenia.

To nie jest terapia pierwszego wyboru, ale bywają sytuacje, w których należy działać szybciej — zwłaszcza gdy proces autoimmunologiczny jest zaawansowany, a stan dziecka poważny.

Szczególną uwagę zwracam też na dzieci, które mają regresy po infekcjach — zarówno bakteryjnych, jak i wirusowych.
Dla takich pacjentów sezon jesienno-zimowy może być destrukcyjny: to, co udało się odbudować przez pół roku, często zostaje utracone w ciągu kilku dni.
W takich przypadkach zastosowanie immunoglobulin, nawet w mniejszych dawkach immunologicznych, może pomóc ustabilizować układ odpornościowy i ochronić efekty dotychczasowego leczenia.

Dlatego, jeśli obawiacie się nadchodzącego sezonu infekcyjnego, pamiętajcie o profilaktyce — odpowiednim stylu życia, unikaniu dużych skupisk ludzi, częstym myciu rąk i twarzy, probiotykach chroniących przed wirusami oraz suplementach wspierających odporność, takich jak laktoferyna, witamina C czy witamina D.
A w niektórych przypadkach, indywidualnie ocenianych, immunoglobuliny mogą być skutecznym elementem ochrony przed nawrotem problemów.
___
I’d like to share a few thoughts about immunoglobulin therapy, especially before and during the autumn infection season.
As you know, my approach to treating neurodevelopmental disorders follows three key steps:
first, I focus on gut health, then infections, and finally immunology.

An exception here is folinic acid, which belongs to the immunological category because cerebral folate deficiency often results from autoimmune processes. We administer it early on to nourish and support brain regeneration.
That’s why I encourage parents of children with neurodevelopmental challenges to come to Gdańsk for intravenous folinic acid therapy — it’s often the first important step toward improvement.

Once we address gut issues and infections, many children no longer require immunoglobulin therapy.
However, when the child’s immune system still shows signs of dysregulation despite other interventions, immunoglobulins can play a key role in calming inflammation in both the gut and the brain.

While it’s not a first-line therapy, there are cases where we must act faster — especially when the autoimmune process is advanced or the child’s condition is severe.

Some children experience developmental regressions after infections. For them, autumn and winter can be particularly challenging — months of therapeutic progress can be lost within days.
In such cases, low-dose immunoglobulin therapy may help stabilize immunity and prevent setbacks.

For all families worried about the infection season, remember the basics: a healthy lifestyle, avoiding large crowds, frequent hand and face washing, using probiotic support, and supplementing with lactoferrin, vitamin C, and vitamin D.
In selected cases, immunoglobulins may provide additional protection and help maintain the hard-won progress achieved earlier.

14/10/2025

Słyszeliście o superbakterii Streptococcus salivarius K12?
To niezwykle pożyteczna bakteria, która pełni rolę strażnika w naszych ustach. Dziecko otrzymuje ją od matki zaraz po urodzeniu, aby żadne patogeny nie mogły łatwo wniknąć do organizmu. Obecność Streptococcus salivarius K12 pomaga chronić przed infekcjami górnych dróg oddechowych — dlatego, jeśli Twoje dziecko często choruje w sezonie jesienno-zimowym, warto rozważyć stosowanie tej bakterii w formie probiotyku, by wzmocnić naturalną barierę ochronną.

Co ciekawe, nazwa Streptococcus może budzić niepokój, ale nie wszystkie bakterie z tego rodzaju są złe. W rzeczywistości Streptococcus salivarius K12 pomaga zwalczać niebezpieczne szczepy, takie jak Streptococcus pyogenes — bakteria, która może uszkadzać układ odpornościowy i wywoływać zespół PANDAS.

Dlatego u dzieci, które cierpią na PANDAS, mają nawracające infekcje gardła lub anginy, a także powikłania neurologiczne i immunologiczne, Streptococcus salivarius K12 może okazać się skutecznym i bezpiecznym wsparciem.
To swoisty „bodyguard” układu odpornościowego, który może pomóc uniknąć konieczności długotrwałej antybiotykoterapii.

Streptococcus salivarius K12 to naprawdę wyjątkowy sprzymierzeniec – szczególnie dla dzieci z PANDAS i obniżoną odpornością.
___
Have you heard of the so-called “superbacterium” Streptococcus salivarius K12?
This beneficial bacterium acts as a natural guardian in our mouths. Babies receive it from their mothers shortly after birth, helping to prevent harmful pathogens from entering the body. The presence of Streptococcus salivarius K12 is linked with fewer upper respiratory tract infections — so if your child often gets sick during the infection season, it may be worth considering this probiotic to strengthen natural defenses.

Interestingly, although the name Streptococcus may sound alarming, not all streptococci are harmful. In fact, Streptococcus salivarius K12 helps protect against dangerous strains such as Streptococcus pyogenes — a bacterium known to damage the immune system and trigger PANDAS.

For children with PANDAS, recurrent throat infections, or immune and neurological complications, Streptococcus salivarius K12 can serve as a reliable ally — a true “bodyguard” for the immune system, potentially reducing the need for chronic antibiotic use.

Streptococcus salivarius K12 is, indeed, one of the best friends a child with PANDAS could have.

10/10/2025

Chciałbym serdecznie zaprosić Was na live poświęcony tematowi autyzmu z moim udziałem – z nadzieją, że to spotkanie stanie się początkiem całego cyklu rozmów.
Wierzę w dialog, dlatego chciałbym podzielić się z Wami wiedzą i doświadczeniem, ale też otworzyć przestrzeń na Wasze pytania i refleksje.

Podczas transmisji opowiem o zagadnieniach, które znam i z którymi pracuję na co dzień, ale liczę również na to, że dzięki Waszym pytaniom sam nauczę się czegoś nowego.
To właśnie Wasze pytania, komentarze i obserwacje są często najlepszym punktem wyjścia do rozmowy i wspólnego poszukiwania odpowiedzi.

📩 Zachęcam, abyście zostawiali swoje pytania w komentarzach pod filmem – będę do nich wracał podczas live’a lub w kolejnych spotkaniach.

Spotkajmy się w internecie i porozmawiajmy o autyzmie – otwarcie, merytorycznie i z empatią.
___
I’d like to invite you to a live session about autism that I’ll be hosting — with the hope that this meeting will become the beginning of a whole series of conversations.
I believe in dialogue, so I want to share what I know and work with every day, but also create space for your questions and reflections.

During the live, I’ll talk about topics I’m familiar with, yet I’m also looking forward to learning from you — because your questions, comments, and observations often inspire the most valuable discussions and insights.

📩 Feel free to leave your questions in the comments under the video — I’ll address them during the live or in future sessions.

Let’s meet online and talk about autism — openly, thoughtfully, and with empathy.

09/10/2025

PANDAS (Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptococcal Infections) to pediatryczne, autoimmunologiczne zaburzenie neuropsychiatryczne związane z infekcją paciorkowcową. Dziś obchodzimy Światowy Dzień Świadomości PANDAS.

Z tej okazji chciałbym przekazać najlepsze życzenia wszystkim medykom wspierającym dzieci z tym rozpoznaniem, dużo siły rodzicom walczącym o zdrowie swoich pociech oraz szybkiego powrotu do zdrowia wszystkim małym pacjentom.

Ponieważ dzisiaj mówimy o świadomości, pamiętajcie, że to właśnie świadomość poprzedza działanie. Warto więc głośno mówić o tej chorobie, rozpowszechniać kryteria jej rozpoznawania i wykorzystywać takie dni jak ten, by edukować innych — zarówno pacjentów, jak i lekarzy. PANDAS nie jest chorobą rzadką, choć wciąż zbyt często pozostaje niezdiagnozowana.

Jeśli jesteście dziś w Gdańsku, możecie spotkać symbolicznego misia, który przypomina o Światowym Dniu Świadomości PANDAS i o wszystkich działaniach z nim związanych.
___
PANDAS (Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptococcal Infections) is a pediatric autoimmune neuropsychiatric disorder linked to streptococcal infections. Today we celebrate World PANDAS Awareness Day.

I want to send my best wishes to all medical professionals supporting children with this condition, strength to the parents fighting for their children’s health, and a speedy recovery to all young patients.

Since today is about awareness, remember that awareness comes before action. Let’s use this opportunity to speak out, share the diagnostic criteria, and educate others — both patients and doctors — about PANDAS. It’s not as rare as it might seem, yet it is still often underdiagnosed.

If you’re in Gdańsk today, you may notice a friendly teddy bear reminding everyone about PANDAS Awareness Day and the efforts to spread understanding about this condition.

07/10/2025

Obiecałem przekazywać Wam najciekawsze informacje z II Probiotycznej Konferencji w Graz. Jednym z tematów, który szczególnie zwrócił moją uwagę, była hepatologia – czyli nauka o wątrobie. Miałem okazję rozmawiać z prof. Canbayem z Bochum, wybitnym hepatologiem, który prowadzi badania nad zaburzeniami metabolicznymi i neurologicznymi u dzieci ze spektrum autyzmu.

Rozmawialiśmy o problemie podwyższonego poziomu amoniaku i encefalopatii wątrobowej, które coraz częściej obserwuję u moich pacjentów. Profesor Canbay zwrócił uwagę, że stłuszczenie wątroby jest w rzeczywistości objawem zaburzeń mitochondrialnych. To z kolei prowadzi do gromadzenia się amoniaku, który działa neurotoksycznie i wpływa na funkcjonowanie neuroprzekaźników w mózgu.

Jak podkreślił profesor, problem wątroby to w dużej mierze problem „głowy” – czyli konsekwencji metabolicznych, które odbijają się na układzie nerwowym. W praktyce klinicznej oznacza to, że leczenie wątroby jest jednocześnie leczeniem mózgu.

W tym kontekście warto zwrócić uwagę na preparat LOLA, który skutecznie obniża poziom amoniaku i wspiera prawidłowe funkcjonowanie centralnego układu nerwowego.
Wkrótce podzielę się z Wami kolejnymi szczegółami z tej konferencji i wynikami badań, o których rozmawialiśmy.
___
As promised, I’m sharing highlights from the 2nd Probiotic Conference in Graz. One of the most important topics for me was hepatology – the study of the liver. I had the opportunity to speak with Prof. Canbay from Bochum, a distinguished hepatologist conducting research on metabolic and neurological disorders in children on the autism spectrum.

We discussed elevated ammonia levels and hepatic encephalopathy, conditions I often observe in my patients. Prof. Canbay emphasized that liver steatosis is actually a manifestation of mitochondrial dysfunction, which in turn leads to ammonia buildup. This excess ammonia acts as a neurotoxin, disturbing neurotransmitter balance and brain function.

As he pointed out, liver disease is, in many ways, also a “brain issue” — a reflection of metabolic disruptions affecting the nervous system. From a clinical standpoint, supporting the liver means supporting brain health.

In this context, LOLA may be a very effective treatment, helping to reduce ammonia levels and restore optimal function of the central nervous system.
I’ll share more details and research updates from this conference soon.

06/10/2025

Pozdrawiam z pięknego Graz, gdzie odbywa się druga międzynarodowa konferencja poświęcona probiotykom, prebiotykom i mikrobiomowi. To wyjątkowe spotkanie naukowców, lekarzy i praktyków z całego świata, podczas którego omawiane są najnowsze odkrycia dotyczące roli mikrobiomu w zdrowiu człowieka.

W tym roku szczególnie dużo mówi się o wpływie mikrobiomu na onkologię, choroby metaboliczne, immunologię oraz oś jelitowo-płucną – zwłaszcza w kontekście powikłań po COVID-19. Można powiedzieć, że tematem przewodnim konferencji jest „oś jelito–wszystkie”, czyli szerokie powiązania mikrobiomu z funkcjonowaniem całego organizmu.

Podczas wystąpień i dyskusji pojawiło się wiele inspirujących informacji i nowych pomysłów. W najbliższym czasie postaram się podzielić z Wami najciekawszymi wnioskami i nowościami naukowymi z tej konferencji.
___
Greetings from beautiful Graz, where the second International Conference on Probiotics, Prebiotics, and the Microbiome is taking place. It’s a remarkable gathering of scientists, clinicians, and health professionals from around the world, focusing on the latest discoveries about the role of the microbiome in human health.

This year, much attention has been given to the microbiome’s impact on oncology, metabolic diseases, immunology, and the gut–lung axis, particularly in relation to post-COVID conditions. The main theme could be summed up as “the gut–everything axis,” highlighting how deeply the microbiome is connected to the whole body.

Many fascinating insights and discussions have emerged during the sessions. In the coming days, I’ll share the most interesting findings and scientific updates from the conference with you.

03/10/2025

Czy istnieje coś wspólnego pomiędzy spektrum autyzmu a zaburzeniami PANS/PANDAS? Moje doświadczenie kliniczne pokazuje, że tak. Leczę obie te jednostki i coraz wyraźniej widzę ciągłość oraz podobieństwa pomiędzy nimi.

Naukowcy zwracają uwagę, że patrząc na biomarkery w mózgu, różnice pomiędzy autyzmem a PANS/PANDAS są płynne. W praktyce oznacza to, że choć mamy pacjentów z „klasycznym” obrazem autyzmu i takich z pełnym obrazem PANS/PANDAS, to ogromna grupa dzieci znajduje się gdzieś pomiędzy tymi dwoma biegunami. Autyzm może mieć elementy PANS/PANDAS, a PANS/PANDAS może przypominać autyzm.

W PANS/PANDAS mocno podkreślamy aspekt immunologiczny i autoimmunologiczny, ale przecież on często występuje również w autyzmie. Różnice pojawiają się m.in. w dynamice rozwoju:
✔ u dzieci z autyzmem przebieg jest zwykle liniowy – wolniejszy rozwój, ale bez wyraźnych regresów i progresów,
✔ w PANS/PANDAS wykres przypomina „zęby piły” – nagłe pogorszenia i poprawy, często powiązane z infekcjami.

W obrazie klinicznym także widać odmienności: w autyzmie dominują cechy osiowe – brak kontaktu wzrokowego, trudności społeczne, stereotypowe zachowania, opóźnienia mowy. W PANS/PANDAS częściej pojawia się OCD, tiki czy duża labilność emocjonalna.

Jednak jest spora grupa pacjentów, u których objawy mieszają się i trudno jednoznacznie przypisać je do jednej diagnozy. Dlatego coraz częściej traktuję te zaburzenia jako części wspólnej przestrzeni, zamiast dwóch zupełnie odrębnych kategorii.
___
Is there something in common between autism spectrum disorder and PANS/PANDAS? In my clinical practice, I believe the answer is yes. Treating both conditions has shown me that there is a clear overlap and continuity between them.

Researchers point out that when we look at brain biomarkers, the differences between autism and PANS/PANDAS are not so strict. In reality, while some children present with a “classic” autistic profile and others with a full PANS/PANDAS picture, many patients fall somewhere in between. Autism can include elements of PANS/PANDAS, and PANS/PANDAS can present features that resemble autism.

In PANS/PANDAS, we emphasize the autoimmune and immunological aspects, but these mechanisms are also often present in autism. The developmental trajectory is another difference:
✔ in autism, the course is usually linear – slower development but without major regressions or fluctuations.
✔ in PANS/PANDAS, it looks more like a “sawtooth” pattern, with sudden regressions and improvements, often triggered by infections.

The clinical symptoms also differ: autism is characterized by core features such as lack of eye contact, social and communication difficulties, stereotypical behaviors, and speech delays. In PANS/PANDAS, we more often see OCD, emotional lability, and motor or vocal tics.

Still, many children display a mixture of these traits, making it difficult to assign them to just one diagnosis. That’s why I increasingly view autism and PANS/PANDAS not as strictly separate disorders but as overlapping conditions within the same spectrum of neurodevelopmental challenges.

30/09/2025

Chcę dziś opowiedzieć o encefalopatii wątrobowej u dzieci z autyzmem, a dokładniej o zbyt wysokim poziomie amoniaku we krwi, który często obserwuję u moich pacjentów.

Zanim jednak o tym, mała refleksja. Często słyszę pytanie „co powoduje autyzm?”. I od taksówkarki, i od profesorów medycyny. Tymczasem to pytanie jest źle postawione. Autyzm nie ma jednej przyczyny – to efekt różnych zaburzeń, które wpływają na plastyczność mózgu. Dlatego właściwe pytanie brzmi: jak pomóc konkretnemu dziecku? W mojej praktyce wyróżniam trzy główne grupy zaburzeń do diagnozowania: jelitowe, infekcyjne i autoimmunologiczne.

Wracając do tematu – badania naukowe pokazują, że u osób w spektrum statystycznie częściej występuje podwyższony amoniak. Amoniak jest silną neurotoksyną: uszkadza barierę krew–mózg, wpływa negatywnie na tkankę nerwową i może nasilać problemy z koncentracją, mową czy regulacją emocji. Często obserwuję u takich dzieci pobudzenie, które wiąże się z nadmiarem glutaminianu w mózgu.

Przyczyny podwyższonego amoniaku mogą być różne:
❌ rzadkie wady genetyczne cyklu mocznikowego,
❌ dysbiozy jelitowe i niewłaściwe trawienie białek,
❌ zaburzenia wątroby, która nie radzi sobie z odfiltrowaniem toksyn.

Leczenie obejmuje m.in. ograniczenie białka w diecie, enzymy trawienne, wsparcie wątroby i jelit, a także farmakoterapię. Stosujemy np. laktulozę która obniża poziom amoniaku, a także rifaksyminę – antybiotyk, a właściwie eubiotyk, który eliminuje bakterie gnilne, działa przeciwzapalnie i wspiera mikrobiom.

Dlatego warto pamiętać: encefalopatia wątrobowa związana z podwyższonym amoniakiem to kolejny mechanizm, który może wpływać na obraz autyzmu – obok encefalopatii autoimmunologicznej, encefalopatii mocznicowej czy poinfekcyjnej. Każde z tych zjawisk jest elementem układanki, którą musimy zrozumieć, aby skuteczniej pomagać dzieciom neurorozwojowym.
___
Today I want to talk about hepatic encephalopathy in children with autism – specifically, about elevated blood ammonia levels, which I often see in my young patients.

Before I dive into the medical details, a reflection: I often hear the question, “What causes autism?” – both from taxi drivers and from professors of medicine. But this question is misleading. Autism does not have a single cause. It results from various underlying disorders that affect brain plasticity. The real question should be: how can we help a particular child? In my clinical work, I usually focus on three categories of disturbances: gut-related, infectious, and autoimmune.

Scientific studies show that children with autism often have elevated ammonia. Ammonia is a strong neurotoxin: it damages the blood–brain barrier, negatively affects neural tissue, and can worsen problems with speech, concentration, and self-regulation. It also increases excitotoxicity in the brain, raising glutamate levels and contributing to hyperactivity.

The main causes of elevated ammonia include:
❌ rare genetic disorders of the urea cycle,
❌ gut dysbiosis and poor protein digestion,
❌ liver dysfunction, which prevents ammonia detoxification.

Treatment involves dietary adjustments (reduced protein intake, digestive enzymes, amino acid supplementation), liver and gut support, and pharmacological strategies. We use lactulose to lower ammonia levels, as well as rifaximin – an antibiotic that actually functions as a eubiotic, selectively targeting harmful bacteria while protecting the microbiome and reducing inflammation.

Hepatic encephalopathy is thus another mechanism that can contribute to the clinical picture of autism – alongside autoimmune encephalopathy, uremic encephalopathy, or post-infectious encephalopathy. Understanding these overlapping processes allows us to provide more effective, personalized support for neurodevelopmental children.

25/09/2025

Trochę się waham, czy używać słowa prestiżowy, ale dziś mam ku temu wyjątkowy powód. Właśnie trzymam w rękach książkę "Ale ferment" autorstwa Veroniki Szwejk, w której miałem przyjemność współtworzyć rozdział pt. Czy można żyć 120 lat? Podzieliłem się w nim wiedzą na temat mitochondriów, mikrobiomu oraz tego, jak wspierać zdrowie i długowieczność.

Książka to nie tylko zbiór treści naukowych, ale również niezwykła podróż kulinarna - pełna przepisów na kiszonki oraz pięknych, artystycznych fotografii, takich jak te, które widzicie za mną.

Mam ogromną radość poinformować, że we wrześniu ta publikacja zdobyła główną nagrodę Międzynarodowej Akademii Gastronomicznej z siedzibą w Paryżu – wyróżnienie, które potwierdza jej wyjątkowy charakter.
___
I don’t often use the word prestigious, but today I have a good reason to do so. In my hands is the book "Ale ferment", authored by Veronika Szwejk, to which I contributed a chapter titled Can We Live 120 Years? In it, I share insights about mitochondria, the microbiome, and practical ways to support long and healthy living.

The book is not only informative but also a culinary journey – filled with recipes for fermented foods and accompanied by beautiful artistic photography, much like what you can see behind me.

I’m delighted to share that this September the book received the main award from the International Academy of Gastronomy in Paris – a recognition that truly highlights its unique value.

Adres

Narwicka 11a
Gdansk
80-557

Strona Internetowa

https://www.youtube.com/channel/UCT0Xmf2mvmt7-LkAamZebyg, https://www.linkedin.com/in/krzys

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Lekarz Krzysztof Majdyło umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Lekarz Krzysztof Majdyło:

Udostępnij

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram