28/11/2025
‼️Cisza po 16-letnim chłopcu z Grajewa, który kilka dni temu rzucił się pod pociąg. Cisza po 17-latku z Podkarpacia, który zaledwie kilka dni wcześniej odebrał sobie życie.
Dwaj młodzi ludzie. Dwa światy zgaszone, zanim zdążyły dorosnąć. 😢😢😢
Jak podają niektóre media - przyczyną śmierci chłopaka z Grajewa był hejt, gnębienie, szyderstwa.
Nienawiść, która nie zostawia śladów na rękach, ale pozostawia je na psychice. Która nie potrzebuje siły fizycznej – wystarczy klawiatura, ekran, powtarzalność upokorzeń i publiczna widownia. Nienawiść, która dla dręczyciela bywa „żartem”, „chwilą”, „niczym takim”, a dla ofiary – codziennością bez wyjścia, tunelem bez światła, bólem bez świadka.
Żyjemy w rzeczywistości, w której nie ma już tygodnia, by nie usłyszeć o takich tragediach.
Dziś jednak NAJGŁOŚNIEJ MÓWI CISZA. Cisza dzieci, która nie zdążyła stać się krzykiem.
Ta cisza nie jest spokojem. Ta cisza jest alarmem.
To cisza, która mówi:
„Nie mam już sił prosić o pomoc”.
„Nie wierzę, że ktoś mnie zauważy”.
„Nie wiem, jak wyrazić ból, którego nie widać”.
Młodzi ludzie nie zawsze umierają dlatego, że chcą odejść. Często umierają dlatego, że chcą, by coś się wreszcie skończyło: zawstydzenie, drwiny, strach przed kolejnym dniem, powracające upokorzenia. Problem w tym, że nikt ich nie nauczył, jak zakończyć ból, nie kończąc życia.
A przecież pierwszą przestrzenią, w której to uczenie powinno się wydarzyć – nie jest szkoła ani gabinet psychologa, lecz dom. To tam rodzi się język emocji i to tam dziecko po raz pierwszy dowiaduje się, że ból można wypowiedzieć, nazwać i zatrzymać zanim urośnie do rozmiaru, który odbierze nadzieję.
Pamiętajmy, że:
🔹Poświęcony czas nie jest nagrodą – jest profilaktyką.
🔹Zainteresowanie nie jest kontrolą – jest troską.
🔹Zaglądanie w telefon nie jest brakiem zaufania – jest sygnałem, że rodzic chce wiedzieć, zanim będzie za późno cokolwiek zrobić.
💥Rozmawiajmy w domu o hejcie – nie raz, ale regularnie.
💥Mówmy dzieciom, że krzywda wyrządzona słowem nie jest zabawą.
💥Tłumaczmy, że jeśli sami padną ofiarą – to nie ich wina, i zawsze mogą prosić o pomoc.
A przede wszystkim:
🔥🔥Powtarzajmy im, że są ważni nawet wtedy, gdy ktoś krzyczy im do ucha, że jest inaczej.
Bo gdy nie ma już głosu – zostaje cisza. A cisza jest najgłośniejszym wołaniem o ratunek, jakie dziecko wysyła dorosłym.
