W Kontakcie ze Sobą - psychoterapia Emilia Jurewicz

08/10/2025

Gdzie zaczyna się ciało puchatego kota?

Moje granice w nowej sytuacji są trochę jak puchaty kot - niby wiem gdzie są, ale nie do końca. Już widzę jak mniej więcej ten kot wygląda, jednak jeszcze nie wiem gdzie dokładnie są granice jego ciała.

W ogóle spotkanie z NOWYM jest spotkaniem z nieznanym (na przykład kotem).

Gdy spotykam się z czymś nowym, wychodzę z mojej strefy komfortu.

W strefie komfortu, jak sama nazwa mówi - jest komfortowo 🙂 Wszystko jest mi znane, każdy kot oswojony. Mogę czuć się swobodnie, a przynajmniej wiem jak się poruszać. I kot też już wie, czego się po mnie spodziewać 😉 Ale jak to będzie gdy spotkam nowego kota?

Moje TAK i moje NIE wobec nieznanego kota mogę odczuć w ciele już patrząc na niego - czy mam ochotę go pogłaskać, czy nie?
Obcowanie z nim, bycie w tej nowej sytuacji lub zbliżanie się - pozwoli mi przekonać się jakie to dla mnie naprawdę jest.
Może nie mam ochoty go poznawać i zostaję tam gdzie jestem?
Może ten kot wydaje się mało przyjazny i podejdę do niego z ostrożnością, ale okaże się najbardziej miziastym kociakiem jakiego znam?
A może ten kot wydaje się towarzyski, ale gdy zacznę do niego podchodzić syknie na mnie?
A może oboje będziemy poznawać się powoli?
Albo oboje od razu wskoczymy w świetną zabawę?
Nie wiem.
Ale czy chcę próbować?
Czy zastanawiam się i szukam w kontakcie ze Sobą, czego chcę i co możliwe?

Wychodzenie ze strefy komfortu zwykle wiąże się z dyskomfortem, ale to daje nam szansę na sprawdzenie lub poszerzenie swoich granic. Rozwój. Może zdecydujemy zostać tam, gdzie jesteśmy, że nie chcemy czegoś doświadczać. To też jest OK. A może oswoimy nowe i poszerzymy swoją strefę komfortu?

Udział w warsztacie, wyjście do ludzi, ćwiczenia w obszarze, który czasem jeszcze sprawia kłopot - to też może narażać na dyskomfort, na doświadczanie nowych sytuacji.
Ale mogę poznać lepiej siebie i sprawdzić gdzie są moje granice.

Link do warsztatu, który będę prowadziła w najbliższą niedzielę jest w komentarzu pod tym postem. Jeśli czujesz, że ten warsztat Cię woła - zapraszam! Jeśli wiesz, że ktoś mógłby skorzystać z takich warsztatów - daj mu o nich znać 🙂

31/10/2023

Warto posłuchać

https://www.facebook.com/reel/506167110670065?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v

10/10/2023

Dziś Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego.
Pobieżnej jeden z przykładowych kontaktów, gdzie można się zgłosić, aby zadbać o podupadające zdrowie psychiczne. Jeśli zastanawiasz się gdzie mógłbyś najlepiej zadbać o swoją paychikę - zapraszam do kontaktu, a wspólnie poszukamy takiego miejsca dla Ciebie 🤗

https://www.facebook.com/100057538685527/posts/786878029906813/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v

Od dnia 02.10.2023r. rozpoczął działalność
Oddział Dzienny Psychiatryczny- Rehabilitacyjny
dla Dzieci i Młodzieży🩵

Istnieje możliwość umówienia się na poradę kwalifikacyjną
pod numerem telefonu 58 52 47 530 📞☎️
od poniedziałku do piątku w godzinach 10.00 -11:00 i 13:00-14:00 ⏰

Na poradę kwalifikacyjną proszę o zgłaszanie się ze skierowaniem.📃

12/02/2023

Niestety nie wiem kto stworzył tą grafikę, ale wspaniale pokazuje jak ważne są małe kroki czy to w rozwoju, czy w wychodzeniu z kryzysów.

12/02/2023

Ciekawa rozmowa o bliskości, a właściwie o lęku przed bliskością, możliwych jego powodach oraz o tym dlaczego niektórzy nie odchodzą od osób, które boją się bliskości.

Jesteś z nim, choć on zachowuje dystans. Kocha cię rano, ale już wieczorem krytykuje i bywa złośliwy. Taki partner jest ofiarą lęku przed bliskością, ale swoim lękiem krzywdzi także ciebie. Czy można go nauczyć miłości? A może najpierw trzeba zacząć od siebie? Pytamy psychoterapeu...

10/01/2023

Już trochę pisałam wcześniej o bliskości i o chronieniu się w zbroi, ale przyszedł do mnie dziś ten cytat i postanowiłam się podzielić myślą do myślenia na dziś:
"Ściana, która cię chroni, jednocześnie cię ogranicza".
Susan Jeffers

07/01/2023

"Różne strategie obronne, które gwarantują nam bezpieczeństwo w dzieciństwie, budują naszą SAMOTNOŚĆ w dorosłości.
I te strategie muszą umrzeć, jeśli mamy sobie pozwolić na to aby DOTYKAŁA nas miłość."

•• •• ABY DOTYKAŁA NAS MIŁOŚĆ •• ••

"Kiedy pozwalasz mi pokochać ciebie, część ciebie musi UMRZEĆ.
Być może to część, w której jest twoja nienawiść do siebie samego.
Być może jest to twoje zaniedbywanie i ignorowanie siebie.
Może jest to twoja bezwartościowość.
Wszystko to, co buduje twoje fałszywe ja, musi pęknąć i umrzeć, aby moja miłość i akceptacja mogła DOTRZEĆ głębiej, do ciebie PRAWDZIWEGO.
Każda fasada, fałszywa maska, każda obrona, musi umrzeć abyś mógł pozwolić sobie na bycie kochanym.
Kiedy to się dzieje, czujesz, że te obrony umierają, czujesz że je tracisz, czujesz również głęboki ból związany z tym, jak długo CZEKAŁEŚ na ten moment. W tym momencie, w którym rodzisz się na nowo, jest zarówno radość narodzin, jak i smutek umierania.
Różne strategie obronne, które gwarantują nam bezpieczeństwo w dzieciństwie, budują naszą SAMOTNOŚĆ w dorosłości.
I te strategie muszą umrzeć, jeśli mamy sobie pozwolić na to aby DOTYKAŁA nas miłość.
Kiedy ten moment następuje, kiedy czujesz się kochany, powracają wszystkie bolesne wspomnienia sytuacji, w których te obronne strategie były ci niezbędne, za tymi wspomnieniami podąża ŻAŁOBA po wszystkim, co utraciłeś.
Aby pozwolić sobie na przyjęcie mojej akceptacji (miłości), musisz zrobić krok w nieznaną przestrzeń.
Tam, gdzie NIE WIESZ, co się wydarzy.
W przestrzeń, w której będziesz rozstawał się ze swoimi obronami, ścianami ODGRADZAJĄCYMI cię od ludzi, historiami za którymi się ukrywasz - tak, abyśmy mogli razem zobaczyć kim naprawdę jesteś i JAKI jest świat poza więzieniem zbudowanym z twoich obron.
Musisz pozwolić sobie na UTRATĘ wizerunku siebie jako
niewiele wartego, niewystarczająco dobrego,
wizerunku kogoś kto nie zasługuje na szacunek innych,
kogoś kto wstydzi się sam siebie, kogoś kto zasługuje tylko na to, aby umrzeć.
Wszystkie te wizerunki nie dopuszczają do ciebie MIŁOŚCI.
Musisz pożegnać się z tymi, DOTĄD najlepszymi twoimi przyjaciółmi.
Musisz przestać być do nich przywiązany, bo tylko wtedy będziesz w stanie ZWIĄZAĆ się z drugim człowiekiem (...)" Jon Frederickson (2014)

podążając za Psychoterapia Przez Ciało
photo: Ghost Rider

01/09/2022

Dlaczego czasem ludzie odchodzą od tych, którzy ich kochają?

Bywa, że czyjaś uwaga i miłość bolą.

Przypominają bowiem tym osobom, co mogły dostać, a czego nie dostały.

Uświadamiają im, że ta strata nie wynika z ich „okropności”,ale z tego, że najbliższe im osoby nie były w stanie kochać ich tak, jak potrzebowali.
I nie mieli na to jako dzieci żadnego wpływu.

Jeśli nawet zdarza się dobra, karmiąca relacja, te osoby często uciekają, niszczą kogoś, kto chce im coś bezinteresownie dać, a wybierają partnerów, którzy nie potrafią kochać.

Chronią się w ten sposób przed przeżyciem żałoby, przed bolesnym uświadomieniem sobie nieodwracalności pewnych wczesnych strat.

W psychoterapii mówi się też o masochistycznym uwikłaniu.
Takie osoby „oczekują dobrych rzeczy od złych ludzi i złych rzeczy od dobrych ludzi”, jak powiedział psychoanalityk Arnold Modell.

Anna Król Kuczkowska w: „Czując, rozmowy o emocjach”, Agnieszka Jucewicz, Warszawa 2019

30/08/2022

Jakże ważne!

"Jeśli w sytuacji utraty nie czujemy gniewu, to nie możemy również doświadczyć prawdziwego żalu, a wtedy nie może dojść do przeżycia zdrowej żałoby. W naturze ludzkiej leży protest przeciwko cierpieniu, ale nie masochistyczne tłumienie tego uczucia. Wydaje się więc dziwne, że w naszej kulturze zasługuje na podziw człowiek, który potrafił po stoicku znieść stratę, nie pokazując emocji. Jakąż to cnotą jest tłumienie uczuć? Takie zachowanie zdradza, że ego danej osoby dominuje nad ciałem i nadzoruje je, a to z kolei oznacza, że osoba ta jest pozbawiona pewnego ważnego aspektu człowieczeństwa."

Alexander Lowen, Depresja i ciało.
fot Ian Dooley