Ania Kuryłek Plan Bee

21/11/2025

Dzień Życzliwości 💙
Kiedyś zaczęłabym od prostego zdania: bądźmy życzliwi dla innych, zauważmy ludzi wokół siebie.
Dziś widzę to inaczej.
Dziś zaczynam od siebie.

Zauważ siebie z życzliwością.
Z czułością, która nie ocenia.
Z delikatnością, na którą tak długo czekałaś.
Z sercem, które chce być wysłuchane.

Nie zawsze wiem, jak to zrobić.
Ale coraz wyraźniej czuję, że bez tego nie pójdę dalej.
Więc zaczynam od małych pytań:
Jak się czuję w tej sytuacji?
Co mówi moje ciało, gdy przez to przechodzę?

Chcę dawać sobie przestrzeń na błędy, potknięcia, niedoskonałość.
Chcę umieć po wszystkim poklepać się po ramieniu i powiedzieć:
„Jesteś niesamowita. Nie poddawaj się. Idź swoim tempem.”

Cudownego Dnia Życzliwości.
Zacznij od siebie a życzliwość i tak rozleje się dalej.
Najpierw po Twoim mikroświecie.
A potem po całym tym ogromnym, zagubionym, pięknym makroświecie.

📸

17/11/2025

„Nie bądź dla siebie taka surowa” – dzisiaj usłyszałam z rana.
I coś we mnie pękło.
Bo chyba zbyt często wymagam od siebie za dużo: tempa, jasności, gotowości, odwagi.
Tak, jakby nie było miejsca na wahanie, zawieszenie, oddech.

A przecież większość mojego życia dzieje się pomiędzy.

Pomiędzy tym, co chcę zrobić,
a tym, na co naprawdę mam siłę.

Pomiędzy impulsem, żeby biec,
a pragnieniem, żeby na chwilę zniknąć.

Pomiędzy odwagą, która mnie niesie,
a lękiem, który czasem trzyma mnie za rękaw.

Pomiędzy spokojem,
a burzą pod skórą.

Pomiędzy marzeniami,
a zadaniami, które nie zawsze są moje.

Pomiędzy „muszę”…
a „chcę”.

I coraz bardziej widzę, że to „pomiędzy” nie jest błędem ani słabością.
To jest moja prawda.
To jest przestrzeń, w której uczę się siebie najgłębiej.
Gdzie mogę mieć różne reakcje, różne odcienie, różne wersje siebie ale wszystkie prawdziwe.

To tutaj pozwalam sobie nie pchać się dalej, niż jestem gotowa.
Tutaj uczę się miękkości wobec siebie.
I przypominam sobie, że nie muszę każdego dnia być tą, która ogarnia cały świat.

I choć to bywa trudne, niewygodne, a czasem wręcz bolesne…

To chyba najwyższa pora, by odważyć się zanurzyć
w swoich niedoskonałościach,
w smutkach, które próbowałam omijać,
w słabościach, które są tylko innym językiem mojej wrażliwości.

Utonąć tam na chwilę, naprawdę, do dna.
Żeby potem wynurzyć się… lżejsza. Prawdziwsza.
Jak feniks.

Jeżeli też jesteś „pomiędzy” - nie musisz iść tam sama

14/11/2025

ARTIFICIAL DREAMS to wejście w inny wymiar – światło, dźwięk i ruch splatają się w żywą opowieść, która porusza zmysły i zostawia wewnętrzny zachwyt.

29/10/2025

Czasem nie chodzi o to, żeby się ruszać.
Chodzi o to, żeby wrócić do ciała, kiedy głowa nie daje rady.
Bo ciało zawsze wie.
Wie, gdzie boli, gdzie brakuje tchu,
i gdzie najbardziej potrzebujesz wsparcia.

Nie ćwiczę po to, żeby wyglądać.
To dla mnie nigdy nie była wystarczająca motywacja.
Ćwiczę, żeby czuć, ufać, mieć siłę i iść dalej.
Bo kiedy wzmacniasz ciało, wzmacniasz też psychikę.

💖

wróćdociała

19/10/2025

Przyzwyczajenie to nasze największe ograniczenie.
Obawiamy się utraty tego, co znane,
zapominając, że to właśnie w nowym
czeka na nas wolność.

Boimy się zmiany, rozstań, wszystkiego, co nieznane.
Ale gdy odważymy się wyjść poza własne przekonania,
zatrzymać i naprawdę rozejrzeć dookoła
zobaczymy, że zmiana jest czymś zupełnie naturalnym.

Spójrz na jesień.
Kolory się zmieniają, liście opadają na ziemię, las się przeobraża.
A mimo to wszystko jest dokładnie tak, jak powinno być.

Może i w Tobie właśnie trwa taka jesień.
Czas, by odpuścić to, co już Ci nie służy.
I zaufać, że w miejscu, które się oczyszcza
zrobi się przestrzeń na nowe życie. 🌾🍁

09/10/2025

Anioły są wśród nas.
Moja Aga z zaprosiła mnie na sesję terapeutyczną dźwiękami i częstotliwościami.
Zaplanowałyśmy to kilka dni wcześniej po tym, jak zostawiła mi ciepłą wiadomość z zaproszeniem.
Trafiła idealnie. I z datą, i z dźwiękami.

Ta cudowna istota potrafi otwierać dźwiękiem zakamarki ciała, wydobywać to, co ukryte, i w subtelny sposób uczy cierpliwości wobec procesu.

Dziękuję za dzisiaj 💖
Za obecność, przestrzeń i zaufanie.

07/10/2025

17/09/2025

✨ Spowita mgłą wyłoniła się na firmamencie, by obwieścić światu: jest najlepsze 😀🔥

ouchwyciłeś stan miedzy ziemią a niebem. Wyszedł kadr jak z innej przestrzeni.
Ale bliskiej mi przestrzeni ❤

Juz nie ma odwrotu Wiem kim jestem 💪

11/09/2025

Deszcz nie zawsze oznacza szarość.
Czasem to błysk kropli na owocach,
świeżość w powietrzu
i przypomnienie, że natura właśnie się oczyszcza.
Zobacz nawet w pochmurny dzień można dostrzec piękno i oddech nowego początku…

15/08/2025

Na szklanym tarasie w Pustevnym mój mózg odciął mi nogi.
Mogłam chcieć, mogłam próbować: tyłem, przodem, nawet siedząc ale nie zrobiłam ani jednego kroku.

Moja córka? Weszła i przeszła, jakby to była zwykła kładka.

Ciekawe, ile takich „szklanych tarasów” mamy w życiu.
Miejsc gdzie zatrzymuje nas lęk, często nawet nie nasz.
Czasem to stare historie, cudze przekonania, zapisane w ciele i głowie.
A przełamanie… zaczyna się od zauważenia, że ten taras w ogóle istnieje.

🔥A jaki jest Twój ‘szklany taras’, na który jeszcze nie wchodzisz?

12/08/2025

✂️ Ścinam to, co mi nie służy – fizycznie i energetycznie.

Oddaję ciężar, zabieram ze sobą tylko lekkość i nową energię.

Na początku urlopu zrobiłam coś radykalnego skróciłam włosy bez planu, bez zastanowienia czy mi pasuje. Dlaczego? Bo lubię zmiany!
A zmiany, nawet te nagłe, mogą być jak świeży oddech. Oczyszczające, odświeżające i pełne życia.

Każde cięcie/ odcięcie 😀 to trochę jak nowy rozdział.
Czasem trzeba odpuścić, by zrobić miejsce na to, co naprawdę nas karmi, co nam służy.
A przede wszystkim na nowe, na nieznane.
Bo tylko w nowym i niepoznanym możemy kreować. 💛

A Ty? Co dziś możesz „odciąć” w swoim życiu, żeby zrobić przestrzeń na więcej siebie?

07/08/2025

Czasem patrzę w lustro i nie wiem czy to twarz zmęczenia… czy twarz prawdy.
Nie zawsze łatwo siebie zaakceptować. Zwłaszcza w tu i teraz.
Zwłaszcza, gdy ciało mówi jedno, a głowa drugie.
Gdy emocje są nie na miejscu, a wewnętrzny krytyk jak zawsze punktualny 😠

Ale wiesz co?

Nie musisz akceptować wszystkiego od razu.
Nie musisz być zen.
Nie musisz się zgadzać na wszystko, co czujesz.

🌱 Wystarczy, że zauważysz.
Że powiesz sobie: „To też jestem ja. I choć nie jest mi z tym łatwo nie odrzucam siebie”
To moment, w którym przestajesz walczyć… i zaczynasz się naprawdę spotykać ze sobą.

To nie „kochaj siebie zawsze” tylko:
Nie uciekaj od siebie wtedy, gdy kochać jest najtrudniej.

I może tyle wystarczy na dziś.