Magdalena Fornal Strefa Motywacji i Rozwoju

26/11/2025

24/11/2025

https://www.facebook.com/share/17ETv7zyyS/

Przyjmowanie leków stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych równolegle z uczestnictwem w psychoterapii jest zjawiskiem bardzo częstym. W takich sytuacjach psychoterapeutka lub psychoterapeuta może regularnie, bądź okresowo, stykać się z relacjami pacjentki(a) dotyczącymi działania farmakoterapii, a także obserwować zmiany w jej/jego samopoczuciu i zachowaniu, wiązane (lub nie) z przyjmowaniem leków. Naturalnie rodzi to szereg pytań: które zmiany są efektem psychoterapii, a które farmakoterapii? Czy relacje pacjenta rzeczywiście oddają wpływ leków na psychikę, czy też wyrażają głównie jego wyobrażenia i fantazje na temat działania substancji? Jak w istocie leki psychotropowe wpływają na życie psychiczne – na myślenie, emocje, sposób doświadczania siebie i otoczenia, na zdolność radzenia sobie ze stresem? W jaki sposób oddziałują na przebieg psychoterapii, na treści pojawiające się w jej trakcie oraz na relację przeniesieniową z terapeutą?

Odpowiedzi na te pytania stają się możliwe dzięki uwzględnieniu subiektywnych i psychologicznych aspektów działania leków, a przede wszystkim dzięki świadomości, że relacje pacjentów dotyczące ich odczuwania można – i warto – omawiać w psychoterapii w taki sam sposób, jak wszystkie inne treści wnoszone przez nich do procesu terapeutycznego. Na temat leków można rozmawiać, dokonywać interpretacji i uzyskiwać zrozumienie z użyciem tych wszystkich narzędzi terapeutycznych, które są dostępne osobom z wykształceniem psychoterapeutycznym.

Sławomir Murawiec

W najbliższy piątek w Kontekstach oraz online wykład dr. Sławomira Murawca, szczegóły oraz link do zapisów w komentarzu

10/11/2025

"Wychowanie oparte na przemocy jest dla mnie równoznaczne ze znęcaniem się, ponieważ odmawia ono dziecku nie tylko prawa do godności i szacunku należnym mu jako istocie ludzkiej, ale stanowi swego rodzaju system totalitarny, uniemożliwiający świadome przeżycie doświadczanych krzywd i upokorzeń, nie wspominając już o możliwości obrony. Człowiek dorosły powiela potem ten wzorzec wychowania w odniesieniu do własnych dzieci, do partnerów, w miejscu pracy, w polityce; zawsze wtedy, gdy próbuje z pozycji siły bronić się przed lękiem tkwiącego w nim zdezorientowanego dziecka. Stąd biorą się dyktatorzy i ludobójcy starający się przy użyciu siły wymusić szacunek, którego odmówiono im w dzieciństwie."

Allice Miller "Bunt ciała" Media Rodzina 2004.
fot Nadine

06/11/2025

"Nowe badania wykazały, że fluoksetyna, popularny lek przeciwdepresyjny z grupy SSRI, wpływa na mózg nie tylko poprzez zwiększanie poziomu serotoniny, ale także poprzez zmianę sposobu zarządzania energią przez komórki nerwowe i odbudowywania połączeń neuronalnych. Po dwóch tygodniach leczenia interneurony parwalbuminowe w korze przedczołowej stają się mniej sztywne – spada ekspresja genów związanych z produkcją energii mitochondrialnej, a rośnie ekspresja genów odpowiedzialnych za plastyczność synaptyczną. Osłabieniu ulegają także ochronne siateczki okołoneuronalne, które normalnie ograniczają elastyczność sieci nerwowych, co pozwala na łatwiejszą adaptację obwodów mózgowych. Te zmiany mogą umożliwić mózgowi wejście w bardziej plastyczny, elastyczny stan, co ma szczególne znaczenie w leczeniu depresji, gdyż choroba ta wiąże się ze zbyt sztywnymi obwodami neuronalnymi opornymi na zmiany. Wyniki sugerują, że fluoksetyna może wspierać proces zdrowienia nie tylko poprzez poprawę nastroju, ale także przez otwarcie „okna plastyczności”, pozwalającego na przebudowę połączeń w mózgu i lepszą adaptację do nowych warunków. Badanie przeprowadzono we współpracy Uniwersytetu Wschodniej Finlandii i Uniwersytetu Helsińskiego, a jego wyniki opublikowano w czasopiśmie Neuropsychopharmacology.[1]"

Komentarz terapeuty:
Dla psychoterapeuty wniosek praktyczny jest taki: leczenie farmakologiczne nie musi być przeszkodą w terapii – może wręcz ułatwiać głębszą pracę, jeśli leczenie zostanie dobrze zsynchronizowane. Pacjent pod wpływem SSRI może być bardziej zdolny do przyjmowania interpretacji, przepracowywania traum czy uczenia się nowych strategii radzenia sobie.

Przygotował Tomasz Pawełczyk

Jetsonen, E., Didio, G., Suleymanova, I. et al. Chronic treatment with fluoxetine regulates mitochondrial features and plasticity-associated transcriptomic pathways in parvalbumin-positive interneurons of prefrontal cortex. Neuropsychopharmacol. (2025). https://doi.org/10.1038/s41386-025-02219-8

fot Nellie Adamyan

01/11/2025

– Rodzic nie jest pedagogiem i nigdy nie powinien nim być. Rodzic jest rodzicem – mówi dr n. med. Przemysław Zakowicz, psychiatra dziecięcy. Przekonuje, że problemy dzieci w Polsce wynikają nie z chorób psychicznych, ale z zaburzonych relacji w rodzinach i błędnych wzorców wychowawczyc...

25/10/2025

Studies reveal that simply hearing your mother’s voice (even over a phone call) is as good as a hug and can provide instant stress relief.

Hearing your mother’s voice reduces stress by lowering the stress hormone cortisol and increasing the “love hormone” oxytocin, creating a calming social-bonding effect similar to a hug. This response is rooted in early mother-child interactions and is activated through the unique “neural fingerprint” of her voice, which triggers brain areas associated with emotion and reward. Unlike texting, the vocal cues in a mother’s voice are necessary to initiate this soothing biochemical response.

To elaborate, your mother’s voice stimulates the release of oxytocin, a hormone associated with social bonding, trust, and emotional comfort. Simultaneously, it helps to decrease levels of cortisol, the primary stress hormone, leading to a measurable calming effect.

The strong emotional bond between a mother and child forms the basis for this soothing response, making a conversation a powerful way to feel supported and reassured. Our ability to cope with stress may be significantly shaped by these very early interactions with our mothers.

Studies using brain imaging show that even short, nonsense-word recording of a mother’s voice trigger unique patterns of activity in the brain’s emotional and reward centers. This “neural fingerprint” is specific to a mother’s voice and can activate areas like the amygdala and nucleus accumbens, linking it to social communication and emotional regulation.

Research indicates that simply texting a mother does not produce the same stress-reducing benefits the act of hearing the voice, with its specific vocal qualities, is what provides the necessary emotional and physiological comfort, a benefit not shared by written communication.

PMID NOT AVAILABLE YET. SOURCE: https://www.psychologytoday.com/us/blog/the-psychology-of-relationships/202104/two-key-reasons-why-you-should-call-your-mom

19/10/2025

🧠 Nieleczona choroba psychiczna jest „toksyczna” dla mózgu – wskazuje psychiatra prof. Dominika Dudek, kierownik Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. - Im dłużej człowiek pozostaje w psychozie, tym trudniej uzyskać pełną remisję i całkowite ustąpienie objawów – dodaje.
👉 https://tiny.pl/x_v9xyk0

19/10/2025