30/12/2023
Psycholog diagnozuje!
To podstawowa i główna kompetencja zawodowa psychologa. Łączy wszystkich specjalistów niezależnie od tego czy pracują w sądownictwie, poradnictwie, edukacji, biznesie, marketingu, sporcie, psychiatrii, neurologii, psychoterapii, nauce czy poradnictwie. Różnice dotyczą repertuaru narzędzi czy formy tej diagnozy w zależności od obszaru praktyki.
1. Psycholog ma najszersze możliwości diagnostyczne ze wszystkich specjalistów od zdrowia czy dobrostanu psychicznego!
2. Nie ma czegoś takiego jak „uprawnienia psychologa diagnosty”. Każdy absolwent studiów z psychologii ma takie uprawnienia.
3. Psycholog nabywa pełnie praw do zakupu testów psychologicznych po ukończeniu pełnych studiów w trybie 3+2 lub 5 lat.
4. Psycholog nie musi robić dodatkowych uprawnień do stosowania testów poza drobnymi wyjątkami (np. SB5).
5. Sugeruje się odbycie szkolenia (ale to nie jest wymóg) do nauczenia się metod złożonych i wymagających dużej interakcji z pacjentem/klientem (np. Wechsler, TAT, ADOS-2 czy RHLB-PL)
6. Psycholog stosuje w diagnostyce konfiguracje różnych metod: wywiad, obserwacja, próby kliniczne, eksperymenty, testy, kwestionariusze, skale, baterie, inwentarze, techniki projekcyjne itp.
7. Psycholog nie musi znać wszystkich metod dostępnych na rynku. Powinien znać kilkanaście podstawowych, które powinien poznać w trakcie studiów oraz te które są przydatne w jego realnej pracy i obszarze którym pracuje.
8. Psycholog działa w ramach swoich kompetencji. Jeśli nie umie pracować z danym narzędziem, to się go uczy lub odsyła do innego specjalisty. Podobnie w przypadku, gdy zna narzędzie, ale nie ma wiedzy kontekstowej, albo ją uzupełnia, albo kieruje gdzie indziej.
9. Psycholog, zwłaszcza kliniczny i psychoterapeuta prowadzi diagnozę nozologiczną! I to wiele kropek po „F” za psychiatrą. Lekarze często operując szlakami neuronalnymi stawiają „diagnozę worek”, która jest poszlaką, ale nie jest wystarczająca do prowadzenia psychoterapii, albo ze względu na krótki czas trwania wizyt i rzadką ich częstotliwość nie są w stanie zróżnicować głębiej poza „zaburzenia osobowości”, co do prowadzenia terapii nie jest wystarczające.
10. Psycholog nie wpisuje „F” formalnie, bo nie jest zawodem medycznym. W praktyce w kontekście klinicznym stawia się tzw. hipotezy diagnostyczne., które powinien zweryfikować lekarz uzupełniając obraz psychologiczny o dane medyczne (badania laboratoryjne czy obrazowe).
11. Psycholog powinien działać w obszarze własnych kompetencji, ale starać się rozwijać je.
12. Można ukończyć psychologię, ale nie pracować jako psycholog, wtedy się nie diagnozuje.
13. Psycholog diagnozuje samodzielnie i jest w tej diagnozie niezależny. Jednak konsultuje się ze swoimi kolegami w celu zasięgnięcia drugiej opinii czy wymiany doświadczeń. W idealnym układzie superwizuje swoją pracę.
Fragment informacji
zaczerpnięty z grupy Mateusza Prucnal.
Dziękuję:)
