InteSi Gabinet Integracji Sensorycznej

01/12/2025

❄️

❤️❤️ to już od jutra 🥰❤️🎄🎅🏻

01/12/2025

Polecam 😊

29/11/2025

Zostały tylko 4 wolne miejsca na badanie Ados2 w grudniu ‼️

🧩 W diagnozie spektrum autyzmu wykorzystujemy:
🔹 ADOS-2 (Autism Diagnostic Observation Schedule) – obserwacja zachowania dziecka w trakcie specjalnie zaplanowanych aktywności, oceniających m.in. komunikację, relacje społeczne, zabawę symboliczną i wyobraźnię. To narzędzie umożliwia standaryzowaną ocenę zachowań autystycznych.
🔹 ADI-R (Autism Diagnostic Interview – Revised) – pogłębiony wywiad z rodzicem/opiekunem, który dostarcza szczegółowych informacji o rozwoju dziecka, jego relacjach społecznych, komunikacji, zainteresowaniach oraz zachowaniach rutynowych.

⚡ W diagnozie ADHD korzystamy z:
🔸 Conners 3 – zestawu kwestionariuszy dla rodziców, nauczycieli i samego dziecka. Pozwala ocenić nie tylko objawy ADHD, ale także towarzyszące im trudności, takie jak impulsywność, problemy z regulacją emocji czy trudności w relacjach.
🔸 DIVA-5 Young – wywiadu klinicznego opartego na kryteriach DSM-5, prowadzonego z dzieckiem i/lub jego rodzicami. Umożliwia ocenę zarówno aktualnych objawów, jak i tych obecnych we wcześniejszych etapach rozwoju.

💬 Pamiętaj – diagnoza to nie tylko testy. To także rozmowa, uważność i empatia. Zależy nam, abyście czuli się bezpiecznie, zrozumiani i otoczeni opieką na każdym etapie tego procesu.

Jeśli:
👉 zauważasz u swojego dziecka trudności z koncentracją, impulsywnością lub nadmierną ruchliwością,
👉 obserwujesz wycofanie społeczne, trudności w relacjach, sztywność w zachowaniu czy kłopoty w komunikacji,
👉 albo po prostu czujesz, że „coś jest inaczej” –

📩 skontaktuj się z nami. Wspólnie poszukamy odpowiedzi i wyznaczymy kolejne kroki.

👩‍⚕️🧠 Diagnoza to pierwszy krok do zrozumienia i realnego wsparcia.

27/11/2025

Polecam warsztaty ❤️

Chcesz wspierać komunikację swojego dziecka? 💬
Zapraszamy na praktyczne warsztaty komunikacji alternatywnej i wspierającej dla rodziców dzieci ze spektrum autyzmu!

📅 Data: Sobota, 6 grudnia
🕓 Godzina: 16:00
⏱️ Czas trwania: ok. 1,5 godziny
📍 Miejsce: Gabinet neurologopedyczny-
Milena Czechowska Klucz
ul. Mogileńska 5, 88-190 Barcin (2 piętro)

Warsztaty dedykowane są rodzicom dzieci:
w spektrum autyzmu,
niemówiących lub mało mówiących,
korzystających z AAC lub rozpoczynających z nią pracę.
Co zyskasz?
✅ Poznasz zasady komunikacji alternatywnej i wspierającej
✅ Dowiesz się, jak korzystać z PECS, symboli i komunikatorów
✅ Otrzymasz praktyczne wskazówki do codziennej pracy z dzieckiem
✅ Weźmiesz udział w mini-ćwiczeniach dla rodziców
✅ Nauczysz się unikać najczęstszych błędów

Prowadząca:
Pedagog specjalny, mgr Monika Łukomska

✉️ Liczba miejsc ograniczona - zapisy obowiązkowe!

Zapisy pod numerem telefonu: +48 724 702 907

Zadbaj o komunikację swojego dziecka - dołącz do warsztatów! 💛

27/11/2025

Zgadzam się

Zauważyłam, że neurotypowi specjaliści i rodzice często nieprawidłowo interpretują zachowania u dzieci autystycznych. To samo zresztą ma miejsce u dorosłych, np. interpretowanie utrzymywania kontaktów towarzyskich jako braku problemu z nimi (a nie maskowanie).

Sporo widzę nieporozumień w zakresie zabaw dzieci. Dziś znowu wdawałam się w krótką rozmowę na FB na temat angażowania się dzieci autystycznych w zabawę tematyczną typu dom, szkoła itd. Terapeuci często przyjmują, że skoro dziecko się tak bawi, to znaczy, że lubi i że posiada umiejętności do takiej zabawy. To jednak nie jest do końca prawda. Wiele dzieci autystycznych zaczyna się maskować szalenie wcześnie. Z pozoru angażuje się w zabawę tematyczną, np. sklep. W rzeczywistości jednak dzieci wtedy odtwarzają zasłyszane sytuacje, żeby nauczyć się maskować.

Dzieci neurotypowe angażują się w zabawę w udawanie z kilku powodów. Pierwszy to rozwój języka. Pytanie więc, czy dzieci autystyczne również nabywają te umiejętności, skoro wykonują te same czynności. Owszem, mogą, ale często jest to jedynie pozorne. Zamiast rozwijać język na poziomie kognitywnym, rozwijają jedynie pamięć. To znaczy: dzieci powtarzają wyłącznie zasłyszane zwroty, bez elastyczności językowej (np. zmieniania ich, manipulowania językiem), często po prostu poprzez echolalię (mam post o echolalii).

Po drugie, dzieci neurotypowe bawią się w udawanie w celu ćwiczenia i wyrabiania umiejętności społecznych. Tutaj chyba oczywiste – u wielu dzieci autystycznych internalizacja i automatyzacja tych umiejętności nigdy nie nastąpi. Zamiast tego ćwiczą wtedy maskowanie. Jeśli robią to nieświadomie, będzie to miało dla nich negatywne skutki.

I w końcu: kiedy dzieci bawią się „w coś”, to bawią się również dla najnormalniejszej w świecie zabawy, sprawia im to radość. Dlatego dzieci chętnie same wymyślają takie zabawy, np. „pobawmy się w policjantów i złodziei”. Problem oczywiście polega na tym, że autystyczne dziecko może angażować się w to nie dlatego, że chce i lubi, ale dlatego, aby nie zostać wykluczone, bo wszyscy tak robią, a jeszcze rodzic mówi: „idź, pobaw się z kolegami”. W takim układzie dziecko nie bawi się w udawanie, tylko wkłada dużo wysiłku, żeby udawać udawanie. Ten problem dotyczy zwłaszcza autystycznych, wysoko maskujących się dziewczynek.

Reasumując: to, że z zewnątrz obserwujemy, iż autystyczne dziecko „wykazuje” zabawę tematyczną, nie znaczy, że u podłoża tego zachowania zachodzą takie same procesy jak u dzieci neurotypowych. To ważne pod względem diagnostycznym, ale też pod względem dobrostanu tego dziecka.

________
To moje przemyślenia jako matki, osoby autystycznej, która ma styczność z dziećmi, pracowała(uje) dużo z dziećmi i specjalistami, ma przygotowanie pedagogiczne itd.
Oczywiście wiem, że są autystyczne dzieci które po prostu lubią się tak bawić i akurat w tym obszarze nie różnią się od neurotypowych.

24/11/2025

Drodzy Rodzice ‼️
Zapraszamy w czwartek 27 listopada o 18:40 na nasze warsztaty dla Rodziców 🤩
Temat naszego spotkania to:

Wspólna codzienność - strategie wspierania rodziny w sytuacji dziecka ze specjalnymi potrzebami

Serdecznie zapraszamy
Zapisy telefoniczne ☎️ 796-808-921
Ilość miejsc ograniczona‼️

18/11/2025

Tak to wygląda

Grafika, którą widzicie zmusiła mnie do głębokich zastanowień.

Jako autysta, jestem jedyny w swoim rodzaju, jak każdy człowiek zresztą, niemniej jako autysta na spektrum, to już w ogóle.

​

Ta grafika pokazuje, że autyzm nie jest linearny, u mnie na przykład nadwrażliwość sensoryczna nie jest wielkim problemem, mam światłoczułość i w zasadzie tyle. Nie mam też problemu z funkcjami wykonawczymi, niemniej jeśli chodzi już o różnice społeczne czy zainteresowania, to mam określone potrzeby.

Myślę, że dziś nastał dobry czas by zacząć kwestionować to, co wiemy o autyzmie i wejść głębiej w temat. Jeśli dodamy do tego koła inne trudności i współwystępowania, jak niepełnosprawność intelektualna, nasze podejście do edukacji, wsparcia czy zrozumienia stanie się naprawdę jednostkowe — i właśnie takie powinno być

​

„Stopień cywilizacji społeczeństwa poznaje się po tym, jak traktuje ono osoby starsze, chore i niepełnosprawne.”
Pearl S. Buck

Zapraszam na newsletter. Tu bywam sporadycznie, a tam odpisuje każdej osobie.
Kolejny już w środę.

16/10/2025

Warto przeczytać

W ostatnim czasie świat obiegła wieść, jakoby prezydent Stanów Zjednoczonych, Donald Trump, znalazł zarówno przyczynę, jak i cudowny lek na autyzm.

Przyczyną miałoby być zażywanie przez kobiety w ciąży Tylenolu, czyli leku znanego pod tą nazwą handlową w USA, zawierającego paracetamol. Rzeczywiście istnieją badania, które wskazują na korelację pomiędzy zażywaniem tego leku w ciąży a późniejszą diagnozą spektrum autyzmu u dzieci.

Czy jednak możemy z całą pewnością stwierdzić, że paracetamol wywołuje autyzm tak, jak zrobił to prezydent Stanów Zjednoczonych?

Z taką konkluzją wiąże się jednak kilka zasadniczych problemów. Badania, na które powołuje się Biały Dom, wykazywały związek – ale wyłącznie korelacyjny. A w przypadku korelacji nie można mówić o przyczynowo-skutkowości. Sprawę komplikuje dodatkowo fakt, że paracetamol jest w zasadzie jedynym, bezpiecznym lekiem przeciwgorączkowym i przeciwbólowym w ciąży. To sprawia, że w przypadku infekcji, ciężarna kobieta najpewniej sięgnie właśnie po ten lek. To rodzi uzasadnione wątpliwości, czy wykazane korelacje są rzeczywiście zależne od przyjmowanego leku, czy raczej od infekcji w trakcie ciąży.

Nie wzięto w nich również pod uwagę czynników genetycznych i środowiskowych. W jednym z największych badań dotyczących tego tematu, rodzeństwa, w których jedno dziecko było narażone na paracetamol w okresie prenatalnym, a drugie nie. Wynik był jednoznaczny – nie stwierdzono żadnego związku stosowania paracetamolu w czasie ciąży z późniejszą diagnozą spektrum autyzmu.

To teraz przejdźmy do “leku na autyzm”, jakim ma być kwas folinowy. Tutaj sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana, bo badania faktycznie wskazują, że u osób ze spektrum autyzmu częściej występuje niskie stężenie kwasu foliowego w mózgu. To zaś może skutkować trudnościami z mową, czy niepełnosprawnością intelektualną. Istnieją badania pokazujące, że suplementacja kwasu folinowego, czyli bardziej dostępnej biologicznie formy kwasu foliowego, u osób o tym wzorcu rozwojowym, zmniejszyło – jak to określono – podstawowe objawy autyzmu.

Badania są interesujące i można nawet stwierdzić, że obiecujące w kontekście poprawy jakości życia osób autystycznych. Nie można natomiast stwierdzić, że kwas folinowy leczy autyzm. Obserwowane zależności między suplementacją tego związku a poprawą komunikacji werbalnej nie są w żadnym stopniu równoznaczne z leczeniem autyzmu. Choćby dlatego, że trudności w mowie werbalnej nie stanowią jedynego objawu autyzmu — a co więcej, nie występują u wszystkich osób autystycznych.

Na samym końcu spektrum autyzmu wciąż pozostaje odmienną ścieżką rozwojową, a nie chorobą. Jednocześnie, co ważne – osoby autystyczne mogą chorować i chorują (także czasem na niedobory kwasu foliowego, niezwiązane z autyzmem).

Źródła podamy w komentarzu.

14/10/2025

Taka prawda