Falcoria lauradoslawa

18/11/2025

My ludzie... no i między innymi Filippo Lippi i jego wersja madonny

12/11/2025

"Terrazza Sentimento: od miliardera do przestępcy" dokument o Alberto Genovese... przemoc, dekadencja, mrok, ból i dramat

30/10/2025

AW-401057369

23/10/2025

My depresanci widzimy więcej: połączeń, niedociągnięć,szwów, błędów,zaburzeń, fałszu... to źródła naszych cierpień - dlatego odpuszczajmy, poddajmy się w wykrywaniu ściemy, zaakceptujmy ją i wróćmy do rzeczy, do podstaw 🤗

15/10/2025

jest to zdumiewające jak ludzie wierzący boją się śmierci; liczni guru gadający o wysokich wibracjach i świetle, z ego przywiazanym do istnienia jak odurzeni człowieczeństwem ćpuni, unikający mroku i cienia

10/10/2025

Marceli mistrz Zen,chociaż ma lęki,ale nie musi nic mówić od razu widać o co chodzi.No i Moja klientka która powiedziała że "urodziła się po to żeby odpocząć" przewrotne... z jednej strony fajne, z drugiej takie może tłumaczenie, ale coś w tym jest

08/10/2025

Ze światem jest coś nie tak. Gniew służy do stawiania granic. Bunt jest słuszny ale używajmy go świadomie

10/09/2025

JAK NAUCZYĆ SIĘ RADOŚCI ŻYCIA

_______

1. Ewolucja nie pomaga
Ewolucyjnie, przynajmniej od 12 000 lat jesteśmy zaprojektowani na zapierdzielanie ponad siły, by przetrwać. Na Zachodzie powszechny lęk o przetrwanie skończył się 50 lat temu. W Polsce dopiero 5–10 lat temu. Czyli pracując nad radością życia, nie mierzysz się tylko z przekonaniami i lękami rodziców. Mierzysz się z 12 000 lat ewolucji. Warto to sobie uświadomić.

2. Hormony
Podchodząc ogólnikowo: potrzebujesz balansu między dopaminą a serotoniną.
Kultura zapierdolu i social media sprawiają, że prawie każdy jest uzależniony od dopaminy. Radość życia wymaga balansu z serotoniną.
Dopamina – zajawka przyszłością.
Serotonina – radość z tu i teraz.

3. Spiesz się powoli
Nie pokonasz 12 000 lat jednorazową akcją, warsztatami czy terapią. Umiejętność radości życia jest jak mięśnie, które trzeba wyrobić. Będziesz potrzebował dyscypliny, która z czasem będzie coraz bardziej przyjemna, ale na początku będzie trudno, bo trzeba nauczyć się nowych rzeczy.

4. Pułapka kultury terapeutycznej
Pop-psychologia i pop-rozwój próbują ci wmówić, że jak tylko przepracujesz przeszłość, to wszystko się samo ułoży. Ściema, w którą wierzysz, bo jest wygodna. Bardzo wielu rzeczy będziesz się musiał nauczyć od podstaw – zbudować nowe umiejętności, nawyki, przekonania.

5. Szczęście ma ramiona
Jesteśmy stadnymi ssakami. Ucz się jak najszybciej budować zdrowe relacje. Nie ma trwałego szczęścia poza relacjami.

6. Relacje symbiotyczne
Prawie wszyscy przez pierwszą połowę życia tworzymy relacje symbiotyczne. Trzeba uczyć się autonomii. To długi proces.

7. Duchowość
Duchowość w rozumieniu rozluźnienia skoncentrowania się na Ja. Nowoczesne terapie jak ACT czy IFS włączają ten element.

8. Odwaga pozostawiania za sobą
Dziecko dorasta i z fiksacji na sobie otwiera się na rodzinę. A potem na kolegów. A potem na obcych itd.
Szczęście wymaga coraz większego otwierania się i pozostawiania za sobą – także narodu, kultury czy religii. Nie musi to być całkowite porzucenie. Chodzi o otwartość na nowe.

9. Ciało
Radość życia nie istnieje bez zadbanego ciała. Sen, ruch, oddech, odżywianie – to biochemia szczęścia. Ciało jest pierwszą świątynią, w której mieszka twoje doświadczenie.

10. Obecność
Największym złodziejem radości są rozproszenie i multitasking. Uczenie się bycia „całym” w tym, co robisz, to praktyka, która stopniowo zmienia jakość codzienności.

19/08/2025

Friedrich Nietzsche, człowiek, który pisał o woli mocy i sile, zatrzymuje się na ulicy. Widzi woźnicę brutalnie bijącego konia. Podchodzi. Obejmuje zwierzę i płacze, a następnie całuje je w pysk. Chwilę później upada i nigdy już nie wraca do zdrowia psychicznego.

To był początek końca. Kolejne lata spędził w zakładach psychiatrycznych i pod opieką rodziny. Jego genialny umysł, ten sam, który inspirował pokolenia, został uwięziony w ciszy choroby.

Scena z koniem z Turynu stała się symbolem. Człowiek, który wzywał do przekraczania granic własnej siły, został pokonany przez…współczucie.
Być może prawdziwa siła nie zawsze wygląda tak, jak w książkach o bohaterach. Może czasem jest nią łza uroniona nad bólem kogoś, kto nawet nie potrafi o nią poprosić.

Nietzsche odszedł w 1900 roku. A jego ostatni świadomy gest do dziś przypomina, że nawet najsilniejszy umysł może ugiąć się pod ciężarem cudzego cierpienia.

07/08/2025