26/11/2025
Często zdarza Ci się tworzyć domysły lub dręczące myśli odnośnie konkretnej sytuacji?
Zobacz co w tym momencie robi Twój mózg 🧠 i dlaczego zazwyczaj zakładasz negatywne scenariusze?
Poznaj sposób jak można temu zaradzić 👍 Naukowo potwierdzony sposób, który uspakaja układ nerwowy i przywraca kontrolę nad myślami 🤗
Proste i skuteczne narzędzie.
Sprawdź i daj znać jak działa u Ciebie 👍
Dobrego dnia 🫶
Jak zatrzymać nadinterpretację? Jeden krok wystarczy
Nadinterpretacja to automatyczny proces, w którym mózg przypisuje sytuacjom znaczenia, których nie da się wywnioskować z samych faktów. Badania z zakresu psychologii poznawczej pokazują, że jest to jeden z najczęstszych błędów myślenia opisanych przez Aarona T. Becka. Mózg dąży do szybkiego przewidywania intencji innych, opierając się na minimalnych informacjach.
Z perspektywy neurobiologii odpowiada za to szybka ścieżka emocjonalna opisana przez Josepha LeDoux. Bodziec trafia najpierw do ciała migdałowatego, zanim zostanie przetworzony przez korę przedczołową — dlatego emocjonalna interpretacja pojawia się szybciej niż analiza logiczna. Mózg zakłada intencje, bo próbuje przewidzieć zagrożenie społeczne. W efekcie neutralne zachowania mogą wydawać się krytyką, odrzuceniem albo konfliktem.
Mechanizm ten nasila się pod wpływem stresu. Badania z neuroobrazowania wskazują, że przy podwyższonym poziomie kortyzolu maleje aktywność kory przedczołowej, a rośnie reaktywność układu limbicznego. Mózg opiera się wtedy bardziej na domysłach niż na danych.
Najskuteczniejszą metodą zatrzymania nadinterpretacji jest technika poznawcza stosowana w terapii CBT: przesunięcie uwagi z interpretacji na fakty. Polega ona na zatrzymaniu automatycznej myśli i zadaniu pytania, które aktywuje korę przedczołową i hamuje impulsywną reakcję limbiczną:
„Jaka jest najbardziej neutralna, niespersonalizowana interpretacja tej sytuacji?”
To jedno pytanie zmienia tryb pracy mózgu: z emocjonalnego przewidywania na racjonalne analizowanie. Badania pokazują, że takie „przefiltrowanie” pierwszej myśli zmniejsza aktywność ciała migdałowatego i obniża subiektywny poziom napięcia.
Przykłady:
– „On długo nie odpisuje” → „Może jest zajęty.”
– „Ktoś wygląda na zamyślonego” → „Może myśli o czymś swoim.”
To nie pozytywne myślenie. To powrót do danych, a nie do emocjonalnych założeń.
Praca z nadinterpretacją opiera się na jednym kroku — świadomej zmianie perspektywy z reakcji na ocenę sytuacji. To narzędzie potwierdzone badaniami i stosowane w praktyce klinicznej, które realnie uspokaja układ nerwowy i przywraca kontrolę nad myślami.
