Świecki pogrzeb Jarosław Graziadei-Darmas

30/11/2025

Według różnych źródeł (głównie stron reprezentujących świeckich Mistrzów Ceremonii) w 2025 r. w Polsce odbyło się ok. 16 000 do 25 000 pogrzebów świeckich!
✍To oznacza, że taki typ uroczystości stanowi dziś około 2–6% wszystkich pogrzebów. Liczba ta z roku na rok rośnie.
Zgodnie z opiniami przedstawicieli branży - osoby decydujące się na pogrzeb świecki - jako powód decyzji o takiej ceremonii podają głównie chęć indywidualizacji ostatniej drogi Zmarłego, a także spadek znaczenia tradycyjnych form religijnych dla części społeczeństwa.
Świecki pogrzeb Jarosław Graziadei-Darmas - nasi Mistrzowie Ceremonii podkreślają, że to nie bunt przeciwko religii ale bunt przeciwko szablonowi.

26/11/2025

✍W ostatnich tygodniach coraz częściej docierają do nas sygnały z mediów, że prawo pogrzebowe w Polsce może wkrótce przejść poważne zmiany. To temat, który w naszej pracy budzi ogromne emocje, bo dotyczy samego serca tego, jak my — świeccy Mistrzowie Ceremonii — myślimy o towarzyszeniu ludziom w pożegnaniach.
Czy czeka nas rewolucja?⁉️
✍ Szansa na zmianę - 𝐩𝐞𝐭𝐲𝐜𝐣𝐚 𝐰 𝐒𝐞𝐧𝐚𝐜𝐢𝐞 𝐰 𝐬𝐩𝐫𝐚𝐰𝐢𝐞 𝐥𝐞𝐠𝐚𝐥𝐢𝐳𝐚𝐜𝐣𝐢 𝐫𝐨𝐳𝐬𝐲𝐩𝐲𝐰𝐚𝐧𝐢𝐚 𝐩𝐫𝐨𝐜𝐡ó𝐰, 𝐭𝐰𝐨𝐫𝐳𝐞𝐧𝐢𝐚 𝐜𝐦𝐞𝐧𝐭𝐚𝐫𝐳𝐲 𝐥𝐞ś𝐧𝐲𝐜𝐡 𝐜𝐳𝐲 𝐝𝐨𝐩𝐮𝐬𝐳𝐜𝐳𝐞𝐧𝐢𝐚 𝐩𝐨𝐜𝐡ó𝐰𝐤𝐮 𝐧𝐚 𝐩𝐫𝐲𝐰𝐚𝐭𝐧𝐲𝐜𝐡 𝐝𝐳𝐢𝐚ł𝐤𝐚𝐜𝐡, to dowód na to, że społeczeństwo jest gotowe na ten krok.
I choć mówi się o tym w kontekście prawa, dla nas to przede wszystkim temat bardzo ludzki. Podczas rozmów z rodzinami słyszymy wiele pięknych, osobistych historii. O pragnieniach Zmarłych, o ich miłości do natury, o miejscach, które były dla nich ważne. O tym, że chcieliby odejść tak, jak żyli — blisko swoich wartości, bez narzuconych schematów.
✍Często widzimy, jak bardzo potrzebna jest możliwość pożegnania bardziej „po swojemu”, w formie, która odzwierciedla charakter, wrażliwość, sposób patrzenia na świat. W miejscu, które naprawdę coś znaczyło. W atmosferze, która nie jest sztywna, tylko prawdziwa.
🧐 Dlatego wszelkie rozmowy o zmianach budzą w nas przede wszystkim nadzieję — że w przyszłości będzie więcej przestrzeni na wolność, na indywidualne wybory, na spełnianie ostatnich, bardzo ważnych życzeń. Pożegnanie to nie procedura. To gest miłości wobec kogoś, kogo już z nami nie ma.
✍Będziemy bacznie śledzić przebieg prac legislacyjnych. Jesteśmy także ciekawi: co dla Was jest najważniejsze w ostatnim pożegnaniu? Co sprawia, że naprawdę czujemy, że zrobiliśmy dla bliskiej osoby wszystko, co mogliśmy?

23/11/2025

❓❓𝐊𝐢𝐦 𝐬ą 𝐧𝐚𝐬𝐢 𝐌𝐢𝐬𝐭𝐫𝐳𝐨𝐰𝐢𝐞 𝐂𝐞𝐫𝐞𝐦𝐨𝐧𝐢𝐢?❓❓

POZNAJCIE NAS😊👇

𝐉𝐚𝐫𝐨𝐬ł𝐚𝐰 𝐆𝐫𝐚𝐳𝐢𝐚𝐝𝐞𝐢-𝐃𝐚𝐫𝐦𝐚𝐬
Mistrz świeckich ceremonii pogrzebowych

,,Profesjonalizm i indywidualne podejście do każdej uroczystości to zasady, którymi kieruję się podczas organizacji i prowadzenia świeckich ceremonii pogrzebowych.

Od lat prowadzę uroczystości na terenie Śląska i Zagłębia, pomagam przejść najbliższym zmarłej osoby przez ten trudny okres, zwracając szczególną uwagę na personalne preferencje w kwestii przebiegu ceremonii pogrzebowej. Najważniejsza jest rozmowa i wzajemne wsparcie. W mowie pogrzebowej wspominam życie i pasje zmarłego, przytaczam anegdoty i wartości, którymi kierował się zmarły.

Prywatnie jestem działaczem społecznym. Od 2013 r. pełnię funkcję sekretarza Śląsko-Dąbrowskiej Rady Towarzystwa Kultury Świeckiej im. Tadeusza Kotarbińskiego.

W ramach Akademii WSB obroniłem pracę doktorską z zakresu nauk o zarządzaniu i jakości. "

𝐏𝐢𝐨𝐭𝐫 𝐊𝐨ć𝐰𝐢𝐧
Mistrz świeckich ceremonii pogrzebowych

,,Z wykształcenia jestem nauczycielem języka angielskiego i przez 15 lat z przyjemnością i, w moim odczuciu, z powołania oddawałem się pracy w szkole średniej. Z czasem jednak zacząłem odczuwać wypalenie i poszukiwać nowej drogi zawodowej. Odnalazłem ją w roli mistrza świeckich ceremonii pogrzebowych. To zajęcie daje mi poczucie sensu i pozwala wykorzystać duże doświadczenie w pracy głosem.

Fakt, że wiele lat zawodowo spotykałem się ludźmi, ułatwia mi także uważne słuchanie, tak, aby godnie przeprowadzać rodzinę zmarłego przez trudne momenty przygotowań do pogrzebu. Podczas rozmowy z bliskimi zmarłego kieruję się empatią, taktem i głębokim szacunkiem dla ich emocji. Staram się stworzyć atmosferę spokoju, w której mogą Państwo podzielić się wspomnieniami bez obawy o bycie ocenianym i w atmosferze pełnego zaufania.

Podczas ceremonii dokładam wszelkich starań, by w poruszający i pełen szacunku sposób oddać hołd Osobie żegnanej. Największą wartością tej pracy są dla mnie momenty, w których widzę na twarzach osób słuchających przygotowanej przeze mnie laudacji uśmiech wywołany przez ciepłe wspomnienia, wzruszenie i przeświadczenie, że Człowiek, który odszedł, jest żegnany z wielką godnością i zgodnie z jego/jej wolą oraz oczekiwaniami najbliższych."

Więcej o nas znajdziecie na www.swieckipogrzeb.pl

21/11/2025

✍️𝐏𝐨𝐜𝐳𝐮𝐜𝐢𝐞 𝐰𝐢𝐧𝐲 𝐩𝐨 ś𝐦𝐢𝐞𝐫𝐜𝐢 𝐛𝐥𝐢𝐬𝐤𝐢𝐞𝐣 𝐨𝐬𝐨𝐛𝐲 to temat, który często pozostaje w cieniu innych emocji związanych z żałobą, takich jak smutek, tęsknota czy gniew. Dlaczego tak się dzieje? Wiele osób boi się mówić o winie, bo obawia się niezrozumienia lub osądzenia.
Nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że poczucie winy jest naturalnym elementem żałoby. Możemy mieć wrażenie, że tylko my odczuwamy ten ciężar, co sprawia, że trudno nam o nim mówić.
✍️Gdy tracimy kogoś, często analizujemy, co mogliśmy zrobić inaczej – częściej dzwonić, odwiedzić, pomóc w leczeniu.
Rozmowa o winie w żałobie staje się niezwykle ważna – daje przestrzeń do zrozumienia swoich emocji i przepracowania ich, zamiast tłumienia. Im więcej o tym mówimy, tym łatwiej znaleźć ukojenie.
Zapraszamy do rozmowy - przed ułożeniem mowy pogrzebowej uważnie Was słuchamy, nigdy nie osądzamy.

15/11/2025

💅To jedna z tych rozmów, które zawsze odkładamy „na później”. Nie dlatego, że są nieważne – przeciwnie. Po prostu trudno nam wyobrażać sobie własne odejście, a jeszcze trudniej mówić o nim otwarcie. A jednak właśnie ta szczera, spokojna rozmowa może być dla naszych bliskich gestem troski.

✍Kiedy jasno powiemy, jak chcielibyśmy, by wyglądała nasza ostatnia droga – czy ma to być pogrzeb świecki czy religijny, pochówek tradycyjny czy kremacja, uroczystość kameralna czy symboliczna – zdejmujemy z rodziny ciężar domyślania się i podejmowania decyzji na ten temat w najtrudniejszych chwilach. Dajemy im pewność, że postępują zgodnie z naszą wolą, a nie pod presją czasu, emocji czy oczekiwań otoczenia.

✍Taka rozmowa nie musi być ponura. Może być chwilą uważności: okazją, żeby powiedzieć, co jest dla nas naprawdę ważne, albo co napawa nas lękiem...Czy pragniemy ciszy czy może konkretnej muzyki. Czy zależy nam na symbolach, jakimś miejscu? A może najważniejsze jest, by po prostu było „po naszemu”, w zgodzie z naszym stylem życia i przekonaniami.

To w gruncie rzeczy rozmowa o wolności – o prawie do wyboru i o tym, że pożegnanie może być równie osobiste jak życie, które prowadziliśmy. Warto więc dać bliskim tę jasność.

09/11/2025

„Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy, z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.”

Tymi słowami Wisławy Szymborskiej zwykł rozpoczynać uroczystości pan Michał Goździk, mistrz ceremonii pogrzebowej i pionier tej profesji w województwie katowickim, człowiek o niezwykłej charyzmie, imponującej pamięci i głębokiej życiowej mądrości.

W czarnej todze, z łańcuchem miast naszego województwa, w przyciemnionych okularach i z siwymi włosami, emanował spokojem i autorytetem, które budziły szacunek.

Żegnam mojego Mentora, któremu zawdzięczam pierwsze kroki w zawodzie mistrza ceremonii. To On, jako pierwszy, okazał mi zaufanie 10 lat temu, gdy inni odwracali wzrok. Wprowadził mnie w świat pracy, która stała się dla mnie przestrzenią zawodowego rozwoju i głębokiego zrozumienia odpowiedzialności, jaką niesie to zajęcie.

Dziękuję za wsparcie, cierpliwość i wszystkie rozmowy – te o pracy, historii i życiu. Z wdzięcznością i szacunkiem żegnam Człowieka, bez którego nie byłoby tej drogi, po której dziś podążam.

Spoczywaj w pokoju, Panie Michale.

02/11/2025

30/10/2025

Miejsca pamięci o zmarłych to 𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐚𝐰𝐬𝐳𝐞 𝐜𝐦𝐞𝐧𝐭𝐚𝐫𝐳𝐞.
Czasem to tablica na ścianie, pomnik, kamień przy drodze, ławka w parku – to niejednokrotnie zwykłe miejsca, które zyskały niezwykłe znaczenie.
𝐏𝐚𝐦𝐢ęć 𝐧𝐢𝐞 𝐩𝐨𝐭𝐫𝐳𝐞𝐛𝐮𝐣𝐞 𝐭𝐫𝐚𝐝𝐲𝐜𝐲𝐣𝐧𝐞𝐠𝐨 𝐧𝐚𝐠𝐫𝐨𝐛𝐤𝐚, ani marmuru – wystarczy pamiątkowy kamień, tablica, przestrzeń, w której obecność zmarłych nadal domaga się uwagi, refleksji, wdzięczności.

24/10/2025

🖤TRUDNY I CZĘSTO
PRZEMILCZANY TEMAT...🖤
Czasem mierzymy się z historiami, o których trudno mówić — a jeszcze trudniej je przeżyć. Jedną z nich jest utrata dziecka, także tego, które nie zdążyło jeszcze przyjść na świat.
To doświadczenie pełne bólu, niezrozumienia, często milczenia, niezwykle trudna sytuacja, z którą rodzice zostają często sami.

W artykule, do którego dziś odsyłam, znajdziecie poruszającą opowieść o tym, jak trudno jest przejść przez ten moment z godnością i wsparciem. To lektura trudna, ale ważna — bo mówi o tym, co często przemilczane, a jednak dotyka wiele par.
Link do artykułu 👇
https://www.edziecko.pl/edziecko/7,198459,32323084,pani-siadzie-na-sedesie-i-spusci-wode-nie-kazdy-rodzic-ma.html

14/10/2025

Trąbka i The Doors z Firma Pogrzebowa Lacrima Świętochłowice naprzeciw Urzędu Miasta 504 799 745

Utwory wykorzystane podczas pochówku:Sound of SilenceRiders on the Storm W tym wzruszającym wideo zobaczycie **pogrzeb**, ...

09/10/2025

✍Co to są sytuacje graniczne?
Jakie intuicje przekazuje nam psychiatra i filozof- Karl Jaspers?

👉Sytuacje graniczne – cierpienie, wina, choroba, śmierć... – obnażają iluzję kontroli, w jakiej zwykle żyjemy. Gdy wszystko, co do tej pory nas zajmowało, należy na na jakiś czas lub na zawsze odłożyć, człowiek ma szansę poszukać prawdy o sobie. Okazuje się, że gdy nie możemy zmienić jakiejś sytuacji, zostaje nam zmiana postawy wobec niej i zazwyczaj towarzyszy tej zmianie ważna autorefleksja. Sytuacje graniczne uczą pokory ale i wdzięczności. Dopiero w obliczu straty czy cierpienia zaczynamy naprawdę dostrzegać wartość prostych rzeczy – obecność innych, zwykły dzień, oddech. Granica przypomina nam, że życie nie jest dane „na zawsze”, lecz „na teraz”.
Świadomość graniczności nadaje życiu głębię. Kto wie, że wszystko nagle może się skończyć, żyje pełniej. Nie odkłada słów, spotkań i marzeń „na potem”. Granica staje się więc nie przepaścią, ale zwierciadłem – odbija to, co w życiu naprawdę ma sens.