Gabinet pomocy psychologicznej

27/10/2025

Warto roztropnie wybierać przyjaciół🙂

05/09/2025

26/08/2025

Do zapamiętania!

05/07/2025

O manipulacji

📍 „To tylko zabawki?” – czyli o psychologii i socjotechnice Świeżaków

Z pozoru to była promocja.

Miły dodatek za zakupy.
Dziecko się cieszy. Rodzic też.
Ale z punktu widzenia psychologii i socjologii – to był wyrafinowany mechanizm wpływu.

🔸 Warunkowanie nagrodowe

Każda naklejka = krok do nagrody.
Nie masz dość? Kup jeszcze.
To klasyczny mechanizm wzmacniania zachowań przez częściowe nagrody. Tak działają automaty hazardowe. Tak działa większość uzależnień.

🔸 System niedoboru

Zabawek było mniej niż dzieci.
Nie wszystkie były dostępne.
Nie każdy miał szansę zdobyć „tego najrzadszego”.
To uruchamia mechanizm rywalizacji, poczucia straty, FOMO – i lojalność wobec sklepu, który „daje szansę”.

🔸 Kapitał emocjonalny dziecka

Dzieci nie mają pieniędzy.
Ale mają emocjonalną siłę perswazji – i lojalność wobec marki budowaną przez uczucia, nie przez argumenty.

To dzieci generowały presję – a dorośli płacili.

Zachowanie społeczne sterowane uczuciami, nie potrzebą.

🔸 Kapitał społeczny i symboliczny

Dziecko ze Świeżakiem = dziecko „kochane, uprzywilejowane, zauważone”.

Dziecko bez – „biedniejsze”, „inne”, „niezaopiekowane”.
To nie był tylko miś. To był symbol przynależności i statusu w grupie.

🔸 Socjotechnika lojalnościowa

Więcej zakupów = więcej naklejek.
Więcej naklejek = większe zaangażowanie.

Większe zaangażowanie = lojalność wobec marki, nie z potrzeby, ale z emocji i wysiłku, który już został włożony (tzw. efekt utopionych kosztów).

To nie była zła zabawka.
To był dobrze zaprojektowany mechanizm wpływu.
Zabawka była tylko haczykiem.

I warto się temu przyjrzeć, bo te same mechanizmy działają dziś:

– w polityce,

– w mediach,

– w reklamach,

– i w społecznych narracjach, które „wszyscy już popierają”.

To nie był pluszak.
To była lekcja, kto naprawdę potrafi sterować zachowaniami.
Bez rozkazu. Bez przemocy.
Tylko emocją.

17/05/2025

Ważne

Pokolenie Z stało się pierwszym pokoleniem w historii dorastającym z urządzeniem w kieszeni odwracającym uwagę od najbliższego otoczenia, a wciągającym do alternatywnego wszechświata, który był ekscytujący, uzależniający, niestabilny i – mam zamiar to pokazać – niewłaściwy dla dzieci i młodzieży. By odnieść społeczny sukces w tym wszechświecie, należało poświęcić mu dużą część swojej świadomości permanentnie zarządzając swoją internetową marką. Taki krok był konieczny, by zyskać akceptację rówieśników, która jest dla młodzieży niczym tlen, i by uniknąć internetowego zawstydzenia, czyli koszmaru młodzieży. Nastoletni przedstawiciele pokolenia Z spędzali wiele godzin dziennie, scrollując upiększone, radosne posty przyjaciół, znajomych i obcych influencerów. Byli świadkami wzrostu liczby tworzonych przez użytkowników filmów oraz streamowej rozrywki podsuwanej przez funkcję autoplay i algorytmy zaprojektowane tak, aby utrzymać ich online najdłużej, jak to możliwe. Znacznie mniej czasu spędzali, bawiąc się, rozmawiając, dotykając czy nawet utrzymując kontakt wzrokowy z przyjaciółmi i rodziną – tym samym redukowali swój udział w fizycznych, ucieleśnionych zachowaniach społecznych, niezbędnych do prawidłowego rozwoju człowieka. Dlatego członkowie pokolenia Z są przedmiotem badań nowego sposobu dorastania, znacznie odbiegającego od interakcji mających miejsce w małych społecznościach, z których ewoluował człowiek. Możemy to nazwać Wielkim Przeprogramowaniem Dzieciństwa. To tak, jakby ci młodzi ludzie stali się pierwszym pokoleniem dorastającym na Marsie. Wielkie Przeprogramowanie dotyczy nie tylko zmian w technologii kształtujących życie i umysły dzieci. Jest jeszcze druga strona medalu: intencjonalnie dobra, acz katastrofalna w rezultacie, zmiana w kierunku nadopiekuńczości wobec dzieci i ograniczania ich autonomii w realnym świecie. Dzieci potrzebują dużo swobody, by się rozwijać. Jest ona konieczna u wszystkich ssaków. Małe wyzwania i niepowodzenia, na które dzieci natrafiają w trakcie zabawy, są niczym szczepionki przygotowujące je do stawienia czoła znacznie większym wyzwaniom w późniejszym życiu.

Jonathan Haidt. Niespokojne pokolenie. Zysk i S-ka Wydawnictwo. Tłumaczenie Robert Filipowski
fot Gaelle Marcel

07/04/2025

Złość pełni w naszym życiu dwie podstawowe funkcje:
1) niesie informację o niezaspokojonych potrzebach
2) daje energię do wywołania zmiany

Poczucie, że potrzeby są niezaspokojone zależy nie tylko od sytuacji zewnętrznej, ale w dużym stopniu od naszej interpretacji tej sytuacji. Złości może być więc w naszym życiu zarówno za mało, jak i za dużo albo może być ona bardziej lub mniej adekwatna do sytuacji zewnętrznej. Za to zawsze jest adekwatna do sytuacji wewnętrznej, czyli do wspomnień, które się w nas uruchomiły, i które “mówią nam” jak mamy interpretować to, co dzieje się wokół.

Kiedy złość jest bardziej wyważona, staje się ceną wskazówką o tym, czego nam brakuje oraz może dawać energię do działania. Kiedy jest mniej wyważona, może być z kolei wskazówką o tym, że w naszych wzorcach wspomnień uruchamia się coś, co wprowadza nas w błąd, narzucając np. przesadną interpretację.

Złość może być wywołana sytuacją 'tu i teraz', ale może być też wywołana skumulowaną frustracją w dłuższym czasie, a bieżące zdarzenie jest wtedy tylko pretekstem, który przechyla czarę goryczy. Zwykle złościmy się łatwiej, kiedy nasze potrzeby od jakiegoś czasu są frustrowane i mamy obniżoną tolerancję na kolejne frustracje. Np. zmęczeni po trudnym dniu, kiedy z ciężkimi siatkami wracamy do domu, jesteśmy gotowi złościć się nawet na windę, że za późno przyjeżdża. Jakby była osobą w relacji z nami i to jeszcze przeciwko nam – “widzi jak jesteśmy zmęczeni, a jest na to nieczuła, nic sobie z tego nie robi”. Takie przypisywanie pewnym sytuacjom intencji skierowanych wobec nas to ksobność. Ksobność może się nasilać, kiedy jesteśmy przemęczeni albo wystraszeni, choć pewien poziom skłonności do niej zależy od naszego charakteru.

Gniew jest innym określeniem złości, o bardziej pozytywnej konotacji - można się unieść słusznym gniewem. Dzięki temu bywa kojarzony z bardziej uzasadnionym przypływem złości.
Działanie podejmowane pod wpływem złości nie zawsze przyniesie oczekiwane rezultaty, zwłaszcza jeśli zachowujemy się agresywnie, mimo, że zależy nam na uzyskaniu współpracy czy wzajemności w relacji. Dużo lepiej, kiedy złość staje się siłą napędową do działań asertywnych oraz decyzji prowadzących do potrzebnych zmian w okolicznościach, w jakich żyjemy oraz w naszym wewnętrznym nastawieniu do tych okoliczności.

Paweł Malinowski
fot Andre Hunter

25/03/2025

Ważny tekst, do przemyślenia!

Powszechna reklama piwa jest jednym z trzech głównych czynników przedwczesnej inicjacji alkoholowej w Polsce, bo nie da się przed nią uchronić nieletnich. 77 proc. respondentów badania ICŚ stwierdziło [1], że spotkali się z reklamami piwa, kiedy byli

11/03/2025

Do refleksji🤔

23/02/2025

04/01/2025

Taka ciekawostka na Nowy Rok😉

20/10/2024

Ważne

10 października świętujemy Dzień Zdrowia Psychicznego. Tegoroczne hasło brzmi: „Nadszedł czas, aby nadać priorytet zdrowiu psychicznemu w miejscu pracy”. Życzymy wszystkim, by atmosfera w miejscu pracy sprzyjała rozwojowi osobistemu a także stanowiła źródło satysfakcji, dobrych relacji i wsparcia.
Dbajmy o siebie wzajemnie.

10/09/2024

10 września
Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom