Gabinet Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej

01/12/2025

Czy komunikacja może budować relację? Zdaniem terapeutów – zdecydowanie tak. Kluczem są: wzajemne zrozumienie, empatia i wsparcie, które wyrażają się w codziennych, prostych zwrotach.

01/12/2025

"Każde zresztą zachowanie się ludzkie ma w sobie - jak wiadomo - znaczną dozę aktorstwa. Człowiek reaguje na otoczenie i nawet w swoich gestach jest przez swoje otoczenie regulowany. (...)

Niemniej w krajach demokracji ludowej zachodzi raczej wypadek świadomej, masowej gry niż odruchowej adaptacji.

Świadoma gra, jeżeli się ją uprawia dość długo, rozwija te cechy osobnika, którymi się w swojej aktorskiej pracy najchętniej posługuje. Tak biegacz, który został biegaczem, bo miał dobrze uformowane nogi, rozwija jeszcze bardziej nogi, ćwicząc się w bieganiu. Po dłuższej zaprawie następuje tak ścisłe zrośnięcie z rolą, że nie da się już odróżnić, co jest własne, a co przybrane. (...) Zrośnięcie się z narzuconą rolą przynosi ulgę i pozwala na zmniejszenie napięcia czujności. Właściwe odruchy we właściwej chwili pojawiają się już automatycznie.”

Czesław Miłosz, Zniewolony umysł

01/12/2025

Wstyd i ryzyko jego odczuwania to wszechobecne aspekty życia. Jesteśmy istotami społecznymi, które pragną zauważania, akceptacji i uznania w skomplikowanym systemie społecznym, jaki tworzą ludzie. Jeśli nie odnajdziemy swojego miejsca w tym systemie, nie mamy dokąd pójść. Pozbawieni jakiejkolwiek pozytywnej pozycji w grupie społecznej, musimy utożsamiać się z ludźmi wykluczonymi społecznie, wyrzutkami i kozłami ofiarnymi – albo zamieszkać w „brakującym miejscu” psychozy. Od początku życia pragniemy zasłużyć na miłość i zrozumienie. Chcemy też sami kochać. Jako osoby dorosłe musimy wnieść wkład w życie społeczne – pracując, dobierając się w pary, a także opiekując się następnym pokoleniem i wychowując je. Jeżeli zawodzimy w którymkolwiek z tych obszarów, zaczynamy odczuwać wstyd. Niepomyślnie może ułożyć się wiele spraw – czujemy się wówczas pod różnymi względami ułomni, gorsi, niekompetentni, niegodni akceptacji i miłości, wykluczeni. Uczucia te pojawiają się nie tylko w efekcie porażek. Inni ludzie zawstydzają nas, szydząc z nas i krytykujac w upokarzający sposób albo okazując jawną wrogość, czy też stosując przemoc. Zdarza się, że w dzieciństwie odbieramy przekaz, iż nie tylko nasze zachowanie jest niedopuszczalne, lecz również my sami jesteśmy źli i ułomni. Otoczenie dziecka nie musi aktywnie wzbudzać w nim wstydu – uczucie to może rodzić się w wyniku niepowodzeń w nawiązaniu kontaktu i braku empatycznego dostrojenia z rodzicami lub innymi opiekunami.

Phil Mollon, Wstyd i zazdrość. Ukryty zamęt. Oficyna Ingenium, Przekład: Marta Lipińska
Fot: Unsplash

01/12/2025

01/12/2025

01/12/2025

01/12/2025

01/12/2025

30/11/2025