Most Porozumiena Terapia i Coaching

06/10/2025

Grupa terapeutyczno-rozwojowa online dla młodzieży 15-19 lat

Grupa skierowana jest szczególnie do młodych osób, które nie mają na co dzień łatwego kontaktu z rówieśnikami
- uczą się w trybie nauczania domowego lub indywidualnego,
- z powodu różnych trudności zdrowotnych mają ograniczoną okazję do spotkań i wspólnych doświadczeń,
- doświadczają silnych emocji, z którymi nie potrafią sobie poradzić,
- mierzą się z osamotnieniem, odrzuceniem.

Dlaczego warto dołączyć?

👉🏼 To szansa na spotkanie i poznanie innych osób w podobnej sytuacji.
👉🏼 Możliwość dzielenia się swoimi przeżyciami i słuchania, jak radzą sobie inni.
👉🏼 Wspólne rozwijanie umiejętności społecznych, komunikacyjnych i emocjonalnych.
👉🏼 Bezpieczna przestrzeń, gdzie każdy głos jest ważny.

🗓️ Termin spotkań: środy w godz.18.00-19.30 (planowane rozpoczęcie - koniec października/ początek listopada)
📞 Zapisy: 693 262 733

Prowadząca: Monika Żabierek, certyfikowany psychoterapeuta EAGT, coach, trener

04/10/2025

Most Porozumienia – tu zaczyna się droga do zmiany! 🌿
Naszą misją jest wspieranie ludzi w odkrywaniu siebie, budowaniu autentycznych więzi i odzyskiwaniu odwagi, by żyć w zgodzie ze sobą 💛.

W Moście Porozumienia:
✨ Scalamy rodziny – pomagamy budować mosty między bliskimi, oparte na zrozumieniu i szacunku.
✨ Prowadzimy terapię indywidualną – wspieramy w odnajdywaniu mocnych stron, zdrowych nawyków i odwagi do zmiany.
✨ Organizujemy grupy terapeutyczne – tworzymy przestrzeń, gdzie można doświadczyć wzajemnego wsparcia, autentyczności i głębokiej transformacji, zarówno dla dorosłych jak i młodzieży.
✨ Towarzyszymy w rozwoju – wierzymy, że na każdym etapie życia można odkryć nowy rozdział i odzyskać wewnętrzną równowagę.
W świecie pełnym pośpiechu i braku czasu na prawdziwe relacje, nasz gabinet jest miejscem zatrzymania, spotkania i wzrastania razem.

Przyjdź do nas, jeśli:
👉 jesteś młodą osobą, która szuka swojej tożsamości, nie radzi sobie z emocjami lub potrzebuje wsparcia w relacjach,
👉 jesteś dorosłym, który zmaga się z wypaleniem, trudnościami w relacjach, niską samooceną czy brakiem równowagi,
👉 jesteś rodzicem i chcesz lepiej zrozumieć swoje dziecko, nauczyć się z nim rozmawiać i budować bliższą więź,
👉 potrzebujesz bezpiecznej przestrzeni, by opowiedzieć swoją historię, poczuć się zauważonym i zaakceptowanym

Zapraszamy Cię do przestrzeni, w której mosty naprawdę łączą ludzi 🌸

02/10/2025

Witajcie w przestrzeni Mostu Porozumienia 💛

Nazywam się Monika Żabierek i z radością towarzyszę młodym, dorosłym i całym rodzinom w odkrywaniu siebie, budowaniu zdrowych relacji i odzyskiwaniu wewnętrznej harmonii.
Moim fundamentem są Bóg i rodzina – to z nich czerpię siłę, wdzięczność i nadzieję. Osobiście misję wspierania rodzin przeżywam jako odpowiedź na Boże prowadzenie, wierzę, że to pragnienie, które Bóg złożył w moim sercu. 🙌

W pracy terapeuty i coacha najważniejsze jest dla mnie stworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której można poczuć się zauważonym, wysłuchanym i zrozumianym. Zawsze wzruszam się towarzysząc ludziom w ich procesie wzrastania w sile, sięgania po swoje marzenia, odzyskiwania wewnętrznej harmonii. Moją siłą jest przekonanie, że marzenia są po to, by je realizować – krok po kroku, w zgodzie ze sobą.
Szczególnie bliskie jest mi wspieranie młodych ludzi na progu dorosłości – w czasie pełnym pytań, poszukiwań i emocji. Wierzę, że zawsze można zbudować most porozumienia, oparty na szacunku i otwartości. 🫶

Mam bogate doświadczenie w pracy z osobami niepełnosprawnymi, osobami zmagającymi się z uzależnieniami, traumą, depresją, zaburzeniami lękowymi oraz innymi trudnościami natury psychicznej.

Uwielbiam dzielić się wiedzą i doświadczeniem, wierzę, że każdy człowiek ma w sobie ogromny potencjał. Prowadzę warsztaty, szkolenia i grupy terapeutyczne. Czerpię zarówno z wiedzy psychoterapeutycznej, jak i coachingu. Ponieważ sama jestem osobą twórczą, kreatywną, wrażliwą na piękno dobrodziejstw tego świata, w pracy opieram się nie tylko na rozmowie, ale także na wprowadzaniu eksperymentów, pracy z ciałem, z wyobraźnią, rekwizytami w zgodzie z potrzebami drugiej osoby. Dzięki temu proces terapii staje się bardziej żywy, głębszy i otwierający nowe perspektywy.

Poza terapią jestem mamą dwóch wspaniałych córek, kocham książki, przyrodę i twórcze działania. Często słyszę, że jestem ciepła i autentyczna – i to właśnie chcę przekazywać w relacji z każdym, kto przychodzi do mojego gabinetu.

🌱 Zapraszam Was do tej drogi – ku większemu zrozumieniu siebie i innych

04/07/2023

O mnie

Jestem absolwentką Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, certyfikowanym psychoterapeutą Gestalt , trenerem, pedagogiem mianowanym, oligofrenopedagogiem. Na codzień świadczę psychoterapię indywidualną oraz grupową (w tym dla osób uzależnionych, współuzależnionych, DDA, DDD). Oferuję wsparcie w formie online oraz stacjonarnie. Swoje doświadczenie zawodowe zdobywałam: w Centrum Zdrowia Psychicznego Multimed, Poradni Uzależnień Wikamed, Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Koninie, w Domu Stałego Pobytu dla Seniorów, w szkołach, w przedszkolach, na Świetlicy Socjoterapeutycznej, w Gabinecie Pomocy Psychologicznej Gestalt, w Ośrodku Leczenia Uzależnień.

Specjalizuję się w pracy z klientem w podejściu Gestalt:

psychoterapii osób dorosłych
psychoterapii młodzieży oraz doradztwie i wsparciu rodziców,
prowadzeniu konsultacji, warsztatów rozwojowych i terapeutycznych.


Praktykuję model komunikacji opartej na empatii (NVC). Podstawą w mojej pracy jest - jedność w różnorodności, szacunek do drugiego człowieka i do Jego niepowtarzalności. Jestem świadoma, że każdy ma swoją ścieżkę duchową. Niezależnie od tego jaki system wierzeń i praktyk deklaruje Klient, staram się uznać wyznawane przez Niego wartości – uznać, że to czym żyje, jest dla niego ważne i że tak tego doświadcza. Dla mnie jako terapeuty, istotą w pracy z Klientem jest uznać wolność drugiego człowieka i jego wybory, dać ze Swej strony uważność, zrozumienie i zaangażowanie.

Pracuję zgodnie z zasadami Kodeksu Etycznego Europejskiego Stowarzyszenia Terapii Gestalt. Pracę terapeutyczną poddaję systematycznej superwizji klinicznej u certyfikowanych superwizorów PTP.

W toku szkolenia przeszłam własną psychoterapię indywidualną. Jestem przekonana o tym, że praca nad sobą w terapii nie tylko przynosi doraźną ulgę w cierpieniu, lecz także jest szansą na wprowadzenie realnej zmiany w życiu.

Praca terapeutyczna i niesienie pomocy drugiemu człowiekowi, jest moją wielką pasją. Wierzę w to, że każdemu należy się pełnia życia.

28/04/2023

„O łzach, które nie mogły się wydostać…”

Były sobie łzy..łzy samotne, opuszczone. Po prostu niechciane, zepchnięte jak najdalej.
Łzy zamrożonego bólu, poczucia rozczarowania, smutku czy też niemocy
Łzy niewypłakane…

Czy zdarzyło Ci się pytać Samego/Samą Siebie- „Gdzie są moje łzy? Co ze mną jest, że nie mogę ich wylać..?” A może pojawiało się w Tobie takie zdanie- „Tak bardzo chciał/łabym zapłakać.”
Czy był Ci bliski kiedyś taki stan? I choć czułeś, jak łzy zbierały się pod powiekami, to coś w Tobie nie pozwalało im popłynąć…
Jak to byłoby dla Ciebie móc poczuć, że masz do nich dostęp? Czy mógłbyś doznać wówczas ulgi? A może, gdzieś wewnętrznie uważasz, że na nią nie zasługujesz?
Zwróć uwagę na to, co takiego wydarzyło się w Twoim życiu, że dziś je blokujesz? Jakim uczuciom w ten sposób nie pozwalasz się wydostać? Co tak naprawdę skrywasz głęboko we łzach…Przed czym się tak wzbraniasz?
Być może doskwiera Ci poczucie smutku i wstrzymujesz cały ból, którego możesz odczuć. Obawiasz, że jego ogrom Cię zaleje…Dopóki jednak nie puścisz tego co wewnątrz, dopóty będzie to w Tobie.
Co by było gdybyś pozwolił/ła Sobie wypuścić Swoje uczucia na zewnątrz, nazwać co Ci doskwiera. Poczuć…
W tym momencie zachęcam Cię do zmierzenia z „potworem” i do autorefleksji.
- Jakich rozmiarów „to” jest?
- Czy to, co odczuwasz to smutek/ból?
- Gdyby Twój ból/Twój smutek/…/ miał kolor, to jaki to kolor by był?
- W którym miejscu w ciele go odczuwasz? Spróbuj dotknąć tego miejsca dłonią, poczuć, przytrzymać.
- Jak go teraz odczuwasz? W jakiej temperaturze?
- Czy jest w ruchu czy w bezruchu, zastygnięciu?
- Gdyby ten smutek/ból/…/ z tego miejsca potrafił mówić, to jakie zdanie by padło?
- Z jaką potrzebą to Cię kontaktuje?
- Czy możesz zrobić coś w tym zakresie?
Zapewniam, że masz w Sobie wszystko, by móc regulować własne uczucia oraz potrzeby i je zaspokajać. Tylko bądź przy Sobie, rozmawiaj z pojawiającymi się w Tobie łzami lub blokadą. Oswajaj z kryjącymi się za nimi uczuciami, przybliżaj i pozwól Sobie na szczęście.
Zważ na to, że nikt nie zna Ciebie tak dobrze, jak Ty sam/a. Ty jesteś ze Sobą w każdej minucie i od samego urodzenia. To w Tobie jest odpowiedź.

Monika Anna Żabierek

28/01/2022

„KSIĄŻKA ŻYCIA”

Dzień urodzin szczególnie może skłaniać do refleksji nad własną osobą. Kim byłam/em…, kim jestem…, kim chcę być i jak mi z tym? Do rozważań nad tym jakie role pełnię obecnie w moim życiu: kobiety/mężczyzny, córki/syna, siostry/brata, matki/ojca, żony/męża, koleżanki, przyjaciółki itd. Czy na co dzień postrzegam Siebie w ten sposób? Ile to dla mnie znaczy; bycie matką, dzieckiem, synem itd. Jak wiele otrzymuję od świata w związku z tym, czy też tracę? I w drugą stronę – ile Ja wnoszę Sobą pełniąc te role.
Uważam, że każda z ról jest Nam potrzebna, coś wnosi w nasze życie, kształtuje Nas samych, skłania do różnych wyborów na rzecz Siebie i innych. W takim szczególnym dniu rozważam, która z ról jest mi obecnie najbliższa, kim byłabym gdybym nie pełniła danej roli..? To wspaniała dla mnie informacja jak wiele znaczy dla mnie, że Jestem tym, kim Jestem. Jeśli dokonujesz takiego wglądu, sprawdź drogi odbiorco, na ile jesteś Sobie wdzięczny za własne wybory i za to co masz, za dar życia i wolną wolę.
Rozważ, co by powiedziało to dziecko, którym byłeś kiedyś, widząc kim się stałeś i jak obecne wygląda Twoje życie. Czy towarzyszy Ci w związku z tym smutek, gdy patrzysz na własne wybory, czy też radość i dumę? Może jedno i drugie.
Spróbuj założyć, że każdego roku w dniu twych urodzin rodzisz się na nowo. Wyobraź Sobie, że zasiadasz przy książce Twego życia, uznajesz wszystkie dotychczasowe decyzje, a tym samym Samego/Samą Siebie. Zamykasz stary rozdział minionego roku czy lat i odkładasz na półkę, by móc jeszcze zajrzeć, jeśli będziesz tego chciał. Po czym otwierasz zupełnie nowy tom, daj Sobie przy tym czas i życzliwość by odkryć, czego byś chciał odtąd dla Siebie. Spróbuj wyobrazić Sobie okładkę tej książki, nadać jej nowy tytuł. Jak by on brzmiał? W tym celu pomyśl o tym, co Ci daje radość i jak to możesz rozwijać, by nakarmić swoją duszę tym, czego pragniesz.

Wszystkiego dobrego:)

Monika Anna Żabierek

22/07/2021

À propos domykania tematów…Mega szczęśliwa i wzruszona wreszcie mogę powiedzieć: „ Ta dam!!!”🥰🥰🥰 Jedno z dążeń zrealizowane, a więc pora iść dalej🙂

09/07/2021

06/07/2021

„OBECNOŚĆ” - to tytuł jak z horroru:), rzecz dotyczy jednak obecności dostrzegającej Siebie i drugiego człowieka. Tego czy będąc z innymi, możesz poczuć jednocześnie Swoją obecność przy Sobie, przy własnych uczuciach i potrzebach? Gdzie najczęściej wędruje Twoja uwaga w tym zakresie, czy wektor kierujesz na Siebie czy na innych? A może potrafisz być uważnym jednocześnie na to, co w Tobie i drugim? Czy będąc w relacji dajesz przestrzeń Swoją osobą na obecność i zaistnienie tej drugiej osoby wraz z jej historią, doświadczeniami i potrzebami? Co dajesz w kontkcie, a co przyjmujesz?

Chcesz tego, co najlepsze dla Swego dziecka/partnera? Najpierw zachęcam Cię do odkrywania potrzeb wewnętrznego dziecka, które jest w Tobie. Tych zaspokojonych i tych deficytowych, a potem spróbuj dać w pierwszej kolejności właśnie Sobie wszystko co najlepsze, wszystko to, co nie miało dotąd ujścia. Co przeżywasz na samą myśl?
Bowiem to w jaki sposób myślisz dziś o własnych potrzebach może być wskaźnikiem tego, jak przedstawiały się Twoje wczesnodziecięce relacje z najbliższymi. Istotny wydaje się być tutaj sposób, w jaki odpowiadano na Twoje potrzeby. Czy czułeś, że były wystarczająco zaspakajane czy też otrzymywałeś, to co w mniemaniu najbliższych było Tobie potrzebne?
Czy zatem mogłeś poczuć, że ktoś dostrzega Ciebie prawdziwego?
Co gdybyś przyjął, że może to mieć zasadniczy wpływ na wykształcenie się przekonania w Tobie, że świat jest pomocny, bezpieczny więc mogę się realizować, czerpać, prosić o pomoc, czy też przeciwnie? Czy dziś dajesz Sobie prawo do realizacji własnych potrzeb czy też nie? Czy mówisz Sobie „mogę i zasługuję na to”, czy raczej unieważniasz Siebie i mówisz „Ja nie muszę, nie potrzebuję, najpierw (ktoś., coś..)”

Umiejetność dawania Sobie ma ogromną moc nie tylko wzmacniania Samego Siebie, ale też uwrażliwia na słuchanie tego, czego potrzebują inni.
Spróbuj drogi odbiorco "zbadać" jak to Ciebie ukształtowało? Czy dziś jesteś świadom/a Swoich potrzeb i potrafisz, wobec tego dostrzec potrzeby innych? Jeśli jesteś rodzicem/partnerem, jak Ty widzisz Swoją obecność w relacjach? Jaki jest Twój sposób odpowiadania na potrzeby Twoich najbliższych? Czy dajesz im swobodę i przestrzeń w tym zakresie?
Niekiedy taki wgląd pozwala zauważyć, iż to, co chciałem/am komuś ofiarować, to tak naprawdę nie potrzeba tej drugiej osoby, a moja własna, niezaspokojona dotychczas. Taka, która domagała się uwagi, lecz wektor zaspakajania skierowany był na kogoś innego.
Jak to było by dla Ciebie zastanowić się „Czy to, co często chcę dać innym, ja sam/a mam w pełni zaspokojone? Kolejna kwestia, to taka, czy potrafię usłyszeć i przyjąć czyjeś „nie”, nie chcę” w takiej sytuacji?

Praktykowanie uważności na Siebie, rozumiane jako odkrywanie Swoich uczuć, potrzeb i ich zaspokajanie, uczy rownież umiejętności bycia uważnym na innych.

Tylko na tej drodze można uzyskać zrozumienie, dać przestrzeń na " Ja to Ja, a Ty to Ty. Ja mam tak, a Ty możesz mieć zupełnie inaczej." Czy masz w Sobie zgodę na odmienność i różnorodność?
To czego można wówczas doświadczyć w relacji z innymi, to np. poczucia akceptacji budowanego na wzajemnej wymianie w dawaniu oraz przyjmowaniu, ukojenia z poczucia bycia usłyszanym, zobaczonym, po prostu ważnym dla Siebie i tej drugiej osoby.

Co przeżywasz drogi odbiorco na myśl o budowaniu relacji w takim wydaniu?
Prawda jest taka, że dopóki nie poczujesz Siebie i nie odkryjesz Swoich wewnętrznych potrzeb, nie jesteś w stanie poczuć drugiego człowieka w całej jego prawdziwości - zrozumieć jego granic i pragnień.

Powodzenia w dawaniu Sobie i innym oraz przyjmowaniu:)

Monika Anna Żabierek