16/05/2023
🪄Staramy się być opanowani- a jednak nie wychodzi.
🪄Staramy się tłumaczyć, wyjaśniać, podawać powody- a jednak jakby nic nie działało.
I nagle emocja dziecka, miesza się z dorosłą emocją. Dziecka krzyki, dorosłe uciszenia i...istny wulkan złości, zdenerwowania, żalu wylewa się z wielką siłą. Na końcu pojawiają się wyrzuty sumienia. Pojawia się pytanie za pytaniem...
"Co zrobiłem nie tak?"
"Czemu moje kochane dziecko, tak się zachowuje?"
"Jak mogłam tak sie zachować?"
Każdy z dorosłych zadaje sobie pytania, takie jak te...o których bywa, że woli milczeć.
Może dlatego, że wydaje się nam, że mogą być oznaką, że jednak sobie nie radzę...? Albo, że jednak nie jestem takim rodzicem, jak chciałem być?
Zanim napisze, jak działać z emocjami dzieci to kilka ważnych faktów, aby przegonić "Tego typu i podobne im, myśli" 🤗.
Czas, aby poszybowały sobie dalej.
Wiec...
🎯Po pierwsze- każdy z rodziców/opiekunów był, co najmniej raz w sytuacji, kiedy odczuwał, że nie radzi sobie tak jakby chciał.
To życie. Samo życie. Nie ma idealnych rodziców.
🎯Po drugie- działamy, robimy, jesteśmy dla swoich dzieci najlepszym rodzicem- jakim potrafimy być na "tu i teraz", ale jeśli jest trudność, której jesteśmy świadomi, o której myślimy...naszym zadaniem jest poszukać na nią rozwiązań.
To dojrzałe rodzicielstwo.
🎯Po kolejne- dzieci nie potrzebują idealnych rodziców, ale czasu, uwagi i...cierpliwości. Każda, wspólna chwila to czas na doświadczenie, naukę samodzielności, uczenie się, a przede wszystkim budowanie relacji. To jest ważne.
I wszytko brzmi ładnie, ale co w sytuacji, kiedy zachowanie dziecka jest dla nas tak bardzo trudne? Nasz kochany synek rzuca się na podłogę, kochana córeczka tak głośno krzyczy! Co zrobić? Jak zareagować?
Oto kilka wskazówek 😊:
1.SPOKÓJ.
Działaj świadomie. Nie daj się ponieść. Nie odpowiadaj w złości, gniewie i tym samym, nie potęguj doświadczanej emocji. Pamiętaj, dzieci karmią się naszymi emocjami. Nie negujmy wyrażanych przez nie emocji:- "no co ty kochanie, nie ma co się smucić! Po co ten płacz? To tylko lody, kupimy inne przecież. No już! Uspokój się!"
ZAMIAST tego spróbuj powiedzieć spokojnym głosem:- "oj, upadły ci lody. Ale pech. Widzę, że miałeś na nie wielką ochotę. Oj, widzę, że Ci przykro z ich powodu, tak?"
Nie myśl też, że Twoje dzieci specjalnie tak reagują. One nie chcą celowo mieć trudnych chwil, one je po prostu mają. Pomóż im. Nie oceniaj. Nie mów: -" oj, ale z Ciebie płaczek! Oj, ale wrzaski! Zwariowałeś? " Tego typu komunikaty mogą powodować poczucie winy, odrzucenia i zwątpienia, w swoje własne emocje.
2) REAGUJ ŚWIADOMIE
Jeśli Twój maluch rzuca się na podłogę w miejscu publicznym, spokojnie zabierz go w inne miejsce. Nie komentuj, nie oceniaj, postaraj się zachować spokój. Wdech i wydech i dalej, spokojnie, pełne opanowanie. Dzieci czują, gdy rodzice "tracą równowagę", okazując akceptacje do emocji, działając na sposób ich wyrażania, dajesz mu znać- "to co czujesz jest oki, ale są lepsze sposoby, aby to pokazać. Jestem tu. Pokażę ci. Możesz na mnie liczyć.
Wykorzystaj różne metody? Może kocyk uspokajacz? Może "wytupiemy tę złość?", a może potrzebujesz się przytulić?
3) OBSERWUJ I...BADŹ UWAŻNY.
Może są jakieś dni? Jakieś miejsca? Jakieś osoby? Jakieś momenty w ciągu dnia...kiedy Twoje dziecko, doświadcza trudnych momentów? W tych pytaniach może być zawarta pewna wskazówka-jak postąpić i co robić-
Jeśli Twój maluch ma zwykle wybuch złości w środy, to może jest bardzo zmęczony po lekcji na basenie? A może jest głodny? A może coś prowokuje jego zachowania? Czasem, możemy ułatwić pewne sytuacje ograniczając wpływ zewnętrznych czynników. Skorzystaj z tego!
Chaos zachowań i sytuacji, jakie doświadczają nasze dzieci, to nie czas na rozstrzyganie, kto ma rację, dlatego i kto jest winny...to czas na zachowanie spokoju.
W sytuacji chaosu pokażmy dzieciom spokój, przekażmy spokój. Życzliwy i stanowczy spokój ❤.
Ściskam😊.
Kamila Olga-psycholog
