Neuropasja

01/12/2025

Tydzień Świadomości o Spektrum Autyzmu 💙
Zamiast wielkich słów — trochę normalności i faktów.

Spektrum autyzmu to sposób, w jaki mózg układa sobie świat. Czasem bardziej intensywnie, czasem bardziej szczegółowo, czasem z większą potrzebą spokoju. To sposób działania mózgu, który może oznaczać inne reagowanie na bodźce, inne rozumienie komunikatów, inny sposób porządkowania świata.
Nie „gorszy”, nie „lepszy”. Po prostu w sposób indywidualny.

Osoby ze spektrum często słyszą od świata, że są „trudne”, „dziwne”, „nie wpasowują się”. Tymczasem codzienność wygląda tak, że:
— prezentacje w pracy wykańczają nie dlatego, że brakuje kompetencji, tylko dlatego, że hałas i spojrzenia ludzi obciążają sensorycznie;
— krótkie, konkretne komunikaty są łatwiejsze niż aluzje i półsłówka;
— zmiana planów w ostatniej chwili potrafi rozregulować cały dzień;
— cisza, pasja i rutyna dają spokój, nie są fanaberią.

A obok wyzwań są też inne strony osób ze spektrum — realne, namacalne: precyzja, szczerość, skupienie, pamięć, umiejętność patrzenia na szczegóły, których inni nie dostrzegają. Te cechy często trzymają świat w całości, choć rzadko o tym mówimy.

Nauka jest tu jasna:
całkiem dobrze funkcjonują nie ci, którzy najbardziej „ukrywają autyzm”, tylko ci, którym pozwala się być sobą — z potrzebami, strategiami radzenia sobie i własnym sposobem życia.

W tym tygodniu nie chodzi o laurki.
Chodzi o to, by wreszcie przestać traktować spektrum autyzmu jak coś, co trzeba tłumaczyć szeptem.

To część ludzkiej różnorodności.
Obok nas, w pracy, w domu, w szkole.
Bez patosu — normalnie, z szacunkiem💙

19/10/2025

ADHD u dorosłych

ADHD (Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) to zaburzenie neurorozwojowe, które nie „mija z wiekiem” – objawy trwają przez całe życie. Jednak u dorosłych ADHD wygląda inaczej niż u dzieci, dlatego często bywa niezdiagnozowane, źle interpretowane… lub mylone z „lenistwem”, „bałaganiarstwem” czy „brakiem ogarnięcia”.

Jak może wyglądać ADHD u dorosłych?
Nie zawsze są to tylko problemy z koncentracją, uwagą, pamięcią!
U dorosłych objawy często dotyczą:

- chronicznego przeciążenia,
- trudności w regulacji emocji (np. nagłe wybuchy złości lub frustracji),
-prokrastynacji pomimo chęci działania,
- zapominania o ważnych sprawach (nawet pasjonujących!),
- „gonitwy myśli” i trudności z wyciszeniem,
- impulsywnych decyzji (zakupy, relacje, zmiany planów),
- niskiego poczucia własnej wartości – „bo inni sobie radzą, a ja nie”.

ADHD to także zmienne „fale energii”: dni hiperfokusu i produktywności przeplatane „dniami pustki”, czyli tzw. blank days – kiedy mózg po prostu… nie chce współpracować.

W efekcie "niezaopiekowane: osoby z ADHD mogą borykać się z:
– wypaleniem,
– problemami w relacjach,
– trudnościami w pracy,
– depresją i lękiem.

Diagnoza to nie etykietka – to klucz do zrozumienia siebie.
Dzięki odpowiedniej psychoedukacji, strategiom funkcjonowania i – dla części osób – farmakoterapii, życie z ADHD może być nie tylko łatwiejsze, ale i bardziej satysfakcjonujące.

10/10/2025

🧠 ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA PSYCHICZNEGO
Nie wszystko, co niewidoczne, jest nieważne.

Zdrowie psychiczne to nie „dodatkowy temat”.
To podstawa wszystkiego - pracy, relacji, nauki, snu, życia.
To zdolność odczuwania, regulowania emocji, odpoczynku, radzenia sobie, pytania o pomoc.
To nasze granice, potrzeby, historia, trauma, temperament.
To wszystko, co nosimy w sobie i z czym często zostajemy sami.

Nie każda rana krwawi.
Nie każdy ból widać.
Nie każdy kryzys został nazwany.

Dlatego dziś ale też każdego innego dnia warto przypomnieć sobie (i innym), że:

🔸 Nie musisz zasługiwać na odpoczynek.
🔸 Masz prawo nie dawać rady.
🔸 Pomoc to nie słabość
🔸Jesteś wartościowy taki jaki jesteś.
🔸 Nie każda walka musi być samotna.

Dbaj o siebie.
Dbaj o innych.
Nie oceniaj. Słuchaj. Zauważaj.

Zdrowie psychiczne to nasza wspólna sprawa.
Nie tylko dziś. Codziennie.

29/09/2025

📌 CO TO JEST AUTYZM? – zacznijmy od podstaw
Autyzm (ASD, Autism Spectrum Disorder) to neurorozwojowa różnorodność, która wpływa na to, jak osoba przetwarza informacje, komunikuje się, odbiera bodźce i buduje relacje społeczne.

To nie choroba ani „zaburzenie, które trzeba leczyć” – to inny sposób funkcjonowania mózgu.

🔹 Spektrum autyzmu oznacza, że nie ma „jednego autyzmu” – różne osoby mają różne cechy i potrzeby. Dla niektórych będzie to subtelna różnica w komunikacji, dla innych – głęboka wrażliwość sensoryczna, potrzeba rutyny czy intensywne zainteresowania.

🧠 Co może obejmować ASD?
Trudności w komunikacji i interakcjach społecznych

Potrzeba rutyny, powtarzalnych zachowań

Wysoka wrażliwość lub obojętność na bodźce (światło, dźwięk, dotyk)

Odmienna organizacja procesów wykonawczych, takich jak planowanie czy przełączanie uwagi.

Silne, intensywne zainteresowania

🌍 Dlaczego warto mówić o autyzmie?
Bo wiele osób ze spektrum przez lata było (i często wciąż jest) niewidzialnych, niezrozumianych lub marginalizowanych – zwłaszcza kobiety, osoby dorosłe i maskujące swoje trudności.

Dziś coraz częściej mówi się o autyzmie nie tylko jako o „diagnozie”, ale także jako o tożsamości neuroatypowej, która wnosi ogromną wartość – pod warunkiem, że środowisko potrafi się dostosować.

🧩 JAK PODEJŚĆ DO TEMATU?
✅ Z szacunkiem
✅ Bez stereotypów
✅ Z gotowością do uczenia się

Autyzm to nie „zestaw problemów” – to inny sposób bycia w świecie.

💬 Napisz w komentarzu, co najbardziej Cię zaskoczyło lub co chciał_abyś lepiej zrozumieć w temacie ASD.
📅 A już w kolejnych postach m.in. burnout, shutdown, sensoryka i więcej.

23/09/2025

Emocje w ADHD
Osoby z ADHD często doświadczają emocji intensywniej niż inni. Ich układ nerwowy działa jak wzmacniacz, który nie tylko powiększa własne przeżycia, lecz także niezwykle silnie reaguje na emocje płynące z otoczenia. Można powiedzieć, że ludzie z ADHD chłoną emocje innych jak gąbka – szybko, głęboko i bez naturalnych filtrów, które zwykle chronią przed przeciążeniem.

Mechanizm ten ma swoje neurobiologiczne podstawy. Utrudniona regulacja dopaminowa i osłabiona kontrola kory przedczołowej sprawiają, że emocje napływające z zewnątrz zostają bezpośrednio „wchłonięte” do systemu reakcji. W praktyce oznacza to, że radość innych może wywołać euforię, a czyjś smutek gwałtowne współodczuwanie. Niestety, podobnie łatwo przejmowane są także napięcie, frustracja czy złość.

Ta szczególna wrażliwość emocjonalna bywa źródłem trudności – prowadzi do szybkiego przeciążenia, nagłych wybuchów lub poczucia przytłoczenia. Jednocześnie stanowi też potencjał: zwiększa empatię, zdolność odczytywania nastrojów i głębokiego rezonowania z innymi. Właśnie dlatego mówi się, że osoby z ADHD nie tylko „czują mocniej”, ale też „czują wspólnie”.

Umiejętność świadomego rozpoznawania, które emocje są własne, a które pochodzą z otoczenia, może być jednym z kluczowych elementów budowania odporności psychicznej u osób z ADHD. Dzięki temu „gąbka emocjonalna” staje się mniej przeciążająca, a bardziej twórcza jako zasób ułatwiający empatyczne relacje i autentyczne połączenie z innymi ludźmi.

16/09/2025

Paraliż motywacyjny w ADHD – gdy trudno przejść od „chcę” do „robię”

W ADHD wykonanie zadania nie zawsze zależy od woli, chęci czy wiedzy, co należy zrobić. Trudność może dotyczyć momentu uruchomienia działania – nawet w przypadku dobrze znanych, rutynowych czynności.

W literaturze określa się to czasem jako paraliż motywacyjny – stan, w którym występuje:
– opóźnione rozpoczęcie działania, mimo intencji,
– trudność w przejściu z planowania do działania,
– tzw. „zawieszenie” – bez wyraźnej przyczyny zewnętrznej.

Nie jest to zachowanie celowe. Wiąże się z funkcjonowaniem układów dopaminergicznych, odpowiedzialnych za inicjowanie aktywności i podtrzymywanie motywacji w czasie.

Co wiemy z badań?
W ADHD obserwuje się:
– zmniejszoną dostępność dopaminy w obszarach związanych z wykonaniem zadania,
– trudność w przetwarzaniu tzw. „nagrody opóźnionej”,
– zwiększoną wrażliwość na czynniki środowiskowe (np. hałas, nieprzewidywalność).

Warto podkreślić:
To nie jest „brak chęci”. To inny sposób działania mózgu, który może potrzebować:
– wyraźniejszej struktury,
– więcej czasu na rozruch,
– lub dodatkowych strategii wspomagających inicjację (np. sygnałów wizualnych, planów krok po kroku).

Wspierające środowisko to takie, które:
– nie ocenia tempa działania,
– umożliwia adaptację formy pracy lub nauki,
– opiera się na zrozumieniu, a nie presji.

Zrozumienie mechanizmów neuropsychologicznych może ułatwić wspólne znajdowanie rozwiązań — bez etykiet, bez uproszczeń.

15/09/2025

Dopamine Day vs. Blank Day – ADHD
📌

Osoby z ADHD często doświadczają huśtawek funkcjonowania, które trudno zrozumieć, często samej osobie z ADHD, ale i osobom z zewnątrz.
Dwa pojęcia – „Dopamine Day” i „Blank Day” – oddają to, co dzieje się w układzie nerwowym, a nie w „silnej woli”.

🔹 Dopamine Day to dzień, kiedy nagle wraca energia, koncentracja i motywacja.
To efekt zwiększonego poziomu dopaminy, neuroprzekaźnika odpowiadającego m.in. za uwagę i napęd do działania. Osoba z ADHD może wtedy:
– pracować z intensywnym zaangażowaniem,
– dokończyć 5 zadań na raz,
– wejść w tzw. hiperfokus – głębokie, selektywne skupienie.

To nie „magiczne ogarnięcie się”. To biologia.
I nie zawsze da się to przewidzieć ani wywołać.

🔹 Blank Day to z kolei dzień „z pustką”.
Mózg nie przetwarza informacji tak jak zwykle, a myśli są rozproszone.
– Lista zadań nie ma znaczenia.
– Nawet podstawowe działania – jak wstanie, odp. na wiadomość, umycie naczyń – mogą być niemożliwe.
To nie lenistwo. To "neuroprzekaźnikowy niedobór".

💬 Z zewnątrz te różnice wyglądają na „brak dyscypliny”.
W rzeczywistości to efekt nierównowagi m.in. dopaminergicznej, czyli naturalnego rytmu funkcjonowania mózgu w ADHD.

📣 Dlatego warto:
– patrzeć z empatią, nie oceną,
– nie porównywać „dni mocy” do „dni ciszy”,
– budować strategie oparte na regulacji, a nie presji.

👉 Jeśli doświadczasz takich wahań – jesteś nie sam_a. ADHD to nie tylko problem „z uwagą”. To też inny sposób przetwarzania świata. Zrozumienie to pierwszy krok.

03/09/2025

🔟 Rzeczy, które mogą zranić osobę z ADHD – choć często nie masz takiego zamiaru
ADHD to nie „moda” ani „wymówka” – to neurotyp. Wiele osób z ADHD całe życie słyszy komentarze, które pomniejszają ich doświadczenia i pogłębiają poczucie niezrozumienia.

Oto 10 zdań, które mogą ranić, wykluczać lub pogłębiać stygmatyzację – nawet jeśli padają w żartach lub „z troski”:

1️⃣ „Każdy czasem jest rozkojarzony.”
➡️ ADHD to nie „czasem”, tylko codziennie, przewlekle i mimo wysiłku.

2️⃣ „Wystarczy się bardziej postarać.”
➡️ ADHD nie wynika z lenistwa – to zaburzenie samoregulacji, a nie braku motywacji.

3️⃣ „To wszystko przez telefon/social media.”
➡️ ADHD jest zaburzeniem neurorozwojowym, nie efektem wychowania czy stylu życia (choć odgrywają kluczową rolę w życiu o rozwoju człowieka).

4️⃣ „Przestań dramatyzować, to tylko zapominalstwo.”
➡️ Dla wielu osób z ADHD „drobne błędy” mogą oznaczać poważne konsekwencje w pracy czy relacjach.

5️⃣ „Nie wyglądasz jakbyś miał/a ADHD.”
➡️ ADHD nie ma jednej „twarzy” – objawy mogą być wewnętrzne, maskowane, a u kobiet i osób niebinarnych bywają często niezauważane.

6️⃣ „Jak masz ADHD, to czemu potrafisz się skupić przy grach?”
➡️ To tzw. hiperfokus – jeden z objawów ADHD, nie zaprzeczenie.

7️⃣ „Ty? ADHD? Ale przecież jesteś ogarnięta/ogarnięty!”
➡️ Wiele osób z ADHD kompensuje, ale płaci za to ogromnym kosztem psychicznym.

8️⃣ „Wszyscy mamy coś.”
➡️ ADHD to realne zaburzenie wymagające zrozumienia, nie upraszczania.

9️⃣ „Po co ci diagnoza w dorosłości?”
➡️ Dla wielu osób to ulga, zrozumienie siebie i nowy start – nie etykieta.

🔟 „To tylko wymysł internetu.”
➡️ ADHD było opisywane w literaturze medycznej już w XIX wieku. Zmienia się świadomość, nie rzeczywistość.

📣 Język ma moc.
Empatyczne słowa wspierają samopoczucie, pomagają budować mosty zamiast murów. Jeśli nie jesteś pewien/pewna – po prostu zapytaj:
🗨️ „Jak mogę cię najlepiej wspierać?”

🧠 Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o ADHD, neurotypach i sposobach wspierania – obserwuj naszą stronę lub napisz wiadomość 💬

20/08/2025

🧠 QEEG w psychiatrii — kiedy fale mózgowe mówią więcej niż słowa

QEEG (quantitative EEG, ilościowa elektroencefalografia) to narzędzie, które coraz częściej znajduje zastosowanie w nowoczesnej psychiatrii. Pozwala spojrzeć na funkcjonowanie mózgu nie tylko przez pryzmat objawów, ale także poprzez obiektywną analizę aktywności bioelektrycznej.

📊 Co dokładnie robi QEEG?
W odróżnieniu od klasycznego EEG, QEEG umożliwia matematyczną analizę fal mózgowych i ich porównanie do norm populacyjnych z uwzględnieniem wieku i płci. Dzięki temu możemy zidentyfikować dysregulacje w aktywności mózgowej charakterystyczne dla wielu zaburzeń psychicznych.

🔍 Gdzie QEEG może wspierać psychiatrę?

✅ Zaburzenia depresyjne – np. nadmiar wolnych fal (theta, alpha) w okolicach czołowych może sugerować spowolnienie funkcji wykonawczych, a tzw. asymetria czołowa bywa powiązana z obniżonym nastrojem.
✅ ADHD / ADD / AuADHD – często obserwuje się podwyższoną aktywność theta i obniżony wskaźnik beta/theta, co wspiera diagnozę różnicową.
✅ Zaburzenia lękowe i OCD – mogą objawiać się zwiększoną aktywnością beta w określonych regionach mózgu (np. przedczołowo).
✅ PTSD i cPTSD – zmienione wzorce rytmów, często związane z nadmierną czujnością, rozregulowaną synchronizacją i zaburzeniami integracji sieci mózgowych.
✅ Zaburzenia snu, otępienia, schizofrenia, spektrum autyzmu – QEEG może wspierać analizę funkcjonalną, choć nie służy do samodzielnej diagnozy.

💡 Dlaczego to ważne?
QEEG nie jest testem „na chorobę psychiczną” – ale może wspierać trafność diagnozy, monitorować efekty leczenia (farmakologicznego lub niefarmakologicznego) i pomóc w doborze personalizowanych interwencji. Może być również wykorzystywane w planowaniu terapii neuromodulacyjnych, takich jak neurofeedback czy tDCS.

🧩 Podsumowując:
QEEG to nie tylko „mapa mózgu” – to narzędzie, które łączy psychologię, neurobiologię i psychiatrię. Dzięki niemu możemy lepiej zrozumieć, z czym dana osoba się mierzy – i jak najlepiej jej pomóc.

🎯 Chcesz wiedzieć więcej o tym, jak QEEG wspiera proces diagnozy i terapii?
Napisz wiadomość.

18/08/2025

Czy neurofeedback naprawdę pomaga w ADHD? Fakty i mity

ADHD to zaburzenie neurorozwojowe, które nie znika i nie da się go wyleczyć. Można jednak skutecznie wspierać osoby z ADHD, aby lepiej radziły sobie w codziennym życiu – w szkole, pracy, relacjach. Jedną z metod, o którą często pytają rodzice i pacjenci, jest neurofeedback.

💡 Na czym polega neurofeedback?
To trening mózgu oparty na EEG. Podczas sesji osoba otrzymuje na bieżąco informację zwrotną o swojej aktywności mózgu – np. w formie animacji czy gry na ekranie. Dzięki temu mózg uczy się samoregulacji: stabilniejszej pracy, lepszego równoważenia pobudzenia i wyciszenia.
To właśnie ta poprawa samoregulacji przekłada się na większą zdolność koncentracji, mniejszą impulsywność i spokojniejsze funkcjonowanie.

🔎 Co mówią badania?

regularne sesje neurofeedbacku mogą wspierać dzieci i dorosłych z ADHD,

obserwuje się poprawę w zakresie uwagi i kontroli zachowania,

metoda działa najlepiej jako element szerszego planu: psychoedukacji, pracy z rodzicami/nauczycielami, czasem farmakoterapii.

✅ FAKTY

neurofeedback nie „leczy” ADHD, ale wzmacnia mechanizmy samoregulacji mózgu,

jest bezpieczny i nieinwazyjny,

stosowany od lat w wielu krajach, także w pracy z ADHD.

❌ MITY

„Neurofeedback wyleczy ADHD” – nie, to metoda wspomagająca.

„Wystarczy kilka sesji” – w praktyce potrzebna jest seria treningów.

„To tylko moda” – badania nad neurofeedbackiem trwają od kilkudziesięciu lat.

📌 Podsumowanie
Neurofeedback to nie cudowny lek, ale narzędzie wspierające rozwój i terapię ADHD. Pomaga mózgowi uczyć się lepszej regulacji, co w codziennym życiu może oznaczać więcej skupienia, mniej chaosu i lepsze radzenie sobie z emocjami.

👉 Chcesz wiedzieć więcej? Zapraszam do kontaktu!

13/08/2025

📌 mgr Ksenia Cielebąk
Psycholog, psychotraumatolog, terapeuta EMDR i neurofeedback (EEG-biofeedback)

Prowadzę praktykę psychologiczną w Krakowie, łącząc podejście kliniczne z nowoczesnymi metodami diagnozy i terapii opartymi na wiedzy neuropsychologicznej.

Zajmuję się zarówno terapią, jak i diagnozą – wspierając osoby neuroatypowe oraz osoby z doświadczeniem traumy, przeciążenia układu nerwowego i zaburzeń funkcji poznawczych.

W pracy wykorzystuję:
🧠 QEEG (ilościową elektroencefalografię) – w diagnozie m.in. ADHD, spektrum autyzmu (ASD), PTSD i innych trudności o podłożu neuropsychicznym,
🧠 neurofeedback (EEG-biofeedback) – jako indywidualnie dopasowaną formę terapii wspierającą regulację emocjonalną, koncentrację i funkcje wykonawcze,
🧠 tDCS (przezczaszkową stymulację mózgu) – w terapii wspomagającej uwagę, pamięć i nastrój,
🧠 elementy terapii poznawczej i neuropsychologii klinicznej,
🧠 terapię EMDR – w pracy z doświadczeniami traumatycznymi i przewlekłym stresem.

👥 Pracuję z dziećmi od 6 roku życia, młodzieżą, dorosłymi i rodzinami, oferując:
✔️ diagnozę psychologiczną i funkcjonalną (w tym ADHD, ASD, PTSD),
✔️ terapię funkcji poznawczych dla osób po urazach ośrodkowego układu nerwowego (np. udarze mózgu),
✔️ wsparcie i psychoedukację dla rodzin, nauczycieli i specjalistów,
✔️ konsultacje i terapię psychotraumatologiczną,
✔️ neuroterapię opartą na obiektywnych danych z badania QEEG.

🎓 Dodatkowo:
– prowadzę superwizje z zakresu neurofeedbacku i QEEG,
– szkolę specjalistów z zakresu neuroanatomii funkcjonalnej i neuroterapii,
- prowadze wsparcie, psychoedukację dla szkół, poradni z zakresu zaburzeń neurorozowjowych tj. ADHD, ASD;
– prowadzę zajęcia akademickie jako wykładowca.

📍 Kraków
🌐

Zobacz Zobacz Zobacz Neuropasja miejsce stworzone by poznawać i pomagać. Spośród wszystkich części ludzkiego ciała mózg jest tą, o której funkcjonowaniu wiemy najmniej – na mapach nieznanego zajmuje największy obszar.Ernst Poppel, 1994 dowiedz się więcej Terapia dobrana do pacjenta, n...