Kolaże marzeń

02/04/2023

Jon Kabat-Zinn ("Medytacja to nie to co myślisz") przekonuje, że stan zen osiągamy nie w aszramie tkwiąc w niewygodnej asanie na macie, ale w codzienności. Nie jako odlot od swojego 24-godzinnego rytmu funkcjonowania, ale w trakcie każdej minucie jego przebiegu. Zatem oderalnienie czy zbliżenie do rzeczywistości? To jednak nie dramatyczny zamach na swoje małe odloty od świata, tylko kształtowanie go (a raczej swojego stosunku do niego), w taki sposób, by stał się on medytacyjnym "odklikaniem" - czy na pewno to nie zaledwie chmury, które przemijają nam nad głową i finiszują w nadniebnej przestrzeni? Zdmuchnij.

Wellnessowy hype na mdeytację, która sprowadza się do kilku minut starań o opróżnienienia swojego menatlu (co najczęściej kończy się niewypałem) nie prowadzi zatem do tego stanu ZEN, jaki nas pociąga i wydaje gwarantem dobrostanu. Zamiana definicji Jon Kabat-Zinna ku medytacyjnemu stylu życia, zamiast przysłowiowych kilku minut, gdy przekronie myślimy o różowym słoniu (bo akurat zabraniamy sobie myślenia o różowym słoniu) ma zatem wyższy i wydaje się jedyny z możliwy sens. Barwa, zapach, kształt, dotyk, traktowanie chmur jako odwzorowania swojej rzeczywistości, a także kluczowe kategorie, które przytacza autor - uważność, dukkha, dharma i in. - sprawiają, że "medytacja jest wszędzie".

02/04/2023

Nie liczy się godzina, data, pora roku. Nie myśl o aktualnych urodzinach, kartce w kalendarzu, sezonie, modę. Jedyny czas, który liczy się dla Ciebie to przerwa między jedną a drugą minutą. Tyle masz - 2 minuty, żeby zmienić wszystko.

Gdy spóźnisz się kwadrans, nie ma to żadnego znaczenia, jeśli trafisz w samo sedno. Jeśli tydzień był dla Ciebie bezoperacyjny, przespałaś_eś go albo przepiłaś_eś, to NIC. To, co wartzościowe dzieje się z minuty na minutę. Upływa ta jedna, bezczynna, powodująca frustrę; zjawia się to kolejna, gdy wstępuje w Ciebie siła, dobre duchy podają Ci ręce. Beczas dzieli te 2 minuty. Ale jak skumulowany to bezczas nikt nie będzie wiedział oprócz Ciebie (a może i przed Tobą zostanie zatajona ta wiedza).

W szamańskich kręgach podczas dłuższej ceremonii i nie odlicza się czasu, ale jest moment na "otwracie oczu". To synteza wszystkiego, co było i wszystkiego, co będzie. To sekundy, na które musisz wyczekiwać 7 dni, bez jedzenia i maty do spania, pozostawionym na pustynii, pod drzewem, które opiekuje się Tobie wyłącznie dając Ci cień. Dla współczesnego człowieka nie do wiary. Dla szamańskich energii okazja na olśnienie do nowego życia, nowej jaźni. Daru.

Dar za łzy, zapomnienie o płci, porzuceniu ego, zapomnieniu o nieistotnym, otwarcie bram serca, spojrzeniu na świat kolektywnie a nie indywidualnie, poznanie się z kamykiem, porozmawianie z piaskiem, podziękowanie cieniu, przytuleniu drzewa.

02/04/2023

02/04/2023

"Kiedy dziecko było dzieckiem chodziło machając ramionami. Chciało, żeby strumyk był rzeką, rzeka - potkiem, a ten staw wielkim morzem. Kiedy dziecko było dzieckiem, nie wiedziało, że jest dzieckiem. Wszystko było dla niego pełne życia, a życie było jednym. Kiedy dziecko było dzieckiem, nie miało żadnych opinii, ani nawyków. Często siadało ze skrzyżowanymi nogami, nagle zrywało się do biegu, kosmyki włosów opadały mu na czoło, i nie robiło poważnej miny do fotografii."
from: "Wings of Desire", Wim Wenders ("Niebo nad Berlinem)