Zofia Iwat Psychoterapia

10/11/2025

To był wyjątkowy weekend❤️🧡💛💚🩵💙💜🤎🖤
Zakończyła się moja niezwykła podróż w Dom Psychoterapii i Edukacji Gestalt.
Za mna miesiące pracy nad sobą i nauka rozpoznawania historii napisanych w ciele. Jestem dumna z siebie, i z Mojej Grupy której miałam zaszczyt być częścią.
Bo to nie była łatwa droga.
Ale po raz kolejny uświadomiłam sobie jak integralną częścią Ja jest ciało.
Ciało to
Tożsamość
Życie
Emocje
Potrzeby
Seksualność
Witalność

Ciało opowiada historie, które najbardziej na nas wpłynęły, które nas ukształtowały. To mapa twórczych przystosowań dzięki którym udało się nam przeżyć najtrudniejsze momenty w życiu - kiedy byliśmy bezradni, zależni, bezbronni i delikatni.

Kończę Szkołę Pracy z Ciałem z wdzięcznością, radością i ogromem miłości w sercu💚💚💚💚💚

29/10/2025

Ola pięknie mówi o tym czym jest proces psychoterapii 💚
Prawdziwe 💚
Dziękuję🌿

17/10/2025

Umysł (ego) i uczucia
Człowiek jest odpowiedzialny za swoje postępki, ale nie za swoje uczucia. Uczucie to biologiczna reakcja ciała, która pozostaje poza zasięgiem wpływu ego. Zadaniem ego jest postrzeganie uczuć, a nie KONTROLOWANIE ich albo OCENIANIE.
Pod jego kontrolą pozostają działania.
Gdyby ekspresja uczucia, słowem lub czynem, miała być dla kogoś krzywdząca, ego może ją powstrzymać dzięki temu, że panuje nad mięśniami ciała, ale nie oznacza to NEGOWANIA lub WYPIERANIA uczucia.
Kiedy jednak człowiek oceni swoje uczucie jako złe, będzie je tłumił i potępiał samego siebie za jego doznawanie. Tłumienie i ostateczne wyparcie uczucia prowadzi do utraty autopercepcji, co OSŁABIA EGO i podkopuje zdolność jednostki do odpowiedzialnego zachowania.
Alexander Lowen " Zdrada ciała".

Nie masz wpływu na to co czujesz
Żadne uczucie nie jest złe czy dobre
Masz wpływ na to jak je wyrażasz, co z nimi robisz.

Odcinanie uczyć pozbawia cię kontaktu ze sobą, ze swoim ciałem i uniemożliwia pełne doświadczanie rzeczywistości

07/10/2025

" konflikt współczesnego człowieka wynika z przeciwnych wartości reprezentowanych przez jego ego i jego ciało. Ego dąży do osiągnięć, ciało do przyjemności. Ego funkcjonuje w świecie obrazów, ciało w świecie uczuć. Kiedy obraz i czucie współbrzmią ze sobą, można mówić o zdrowym życiu emocjonalnym. Kiedy jednak uczucie jest tłumione, żyjemy iluzją i poczuciem beznadzieji. Iluzja zaprzecza ciału, poczucie beznadzieji powoduje ignorowanie jego potrzeb.
Za każdą iluzją stoi pragnienie miłości i wolności.
Zdesperowany człowiek dąży do tego celu, stwarzając sobie iluzję potęgi. W jego umyśle potęga to klucz do miłości i wolności. Jeśli ta iluzja ma być zniweczona, to wolność i miłość muszą być postrzegane jako uczucia cielesne. Osiągamy to koncentrując się na fizycznych napięciach w ciele.
Emocjonalne znaczenie napięć mięśniowych nie jest wystarczająco doceniane.
Nierozwiązane konflikty emocjonalne z dzieciństwa utrwalają się w ciele w postaci chronicznych napięć mięśniowych, które ujarzmiają jednostkę, ograniczając jej ruchliwość i zdolność doznawania uczuć. Napięcia te, trzymające ciało w uścisku- kształtujące je, zniekształcające i dzielące na części - muszą być wyeliminowane zanim człowiek będzie mógł osiągnąć wolność.
Mrzonką jest przekonanie l, że bez tej wolności mógłby swobodnie myśleć, czuć, działać i kochać "
ALEXANDER LOWEN "ZDRADA CIAŁA "

28/09/2025

CIAŁO
po co zajmować się nim w psychoterapii? Przecież myśli są w głowie!
Dlaczego praca z ciałem jest dla mnie nieodzownym elementem procesu zdrowienia?
Poniżej cytuję Aleksandra Lowena, na którym mocno się opieram w rozumieniu znaczenia cielesności:
" We wczesnym okresie życia tożsamość jest dla dziecka głównie tożsamością ciała, więc jakość fizycznego kontaktu z matką determinuje jego uczucia wobec własnego ciała i sposób reagowania na koleje życia.
Ciepło, czułość i opiekuńcze objęcia matki dają dziecku przyjemne odczucia cielesne i wzmacniają u niego pragnienie dalszych kontaktów ze światem.
Sposób, w jaki matka patrzy na dziecko, ma ogromny wpływ na wrażliwość jego oczu. To wielka różnica, czy spojrzenie matki jest łagodne i pełne miłości, czy też twarde i niechętne "

To co jest korzeniem naszego poczucia ja, to cielesność. Nasza tożsamość jest cielesna. Jeśli relacja z pierwszym opiekunem była pełna lęku, bólu, chaosu musimy się odciąć - żeby ratować duszę.
Odcięcie od ciała to ochrona przed tymi przytłaczającymi uczuciami.
Wtedy poczucie ja tworzy się na kleju z silnej woli, a nie na życiodajnych odczuciach i impulsach płynących z ciała.
Jaki jest tego efekt?
Paradoksalnie jesteśmy bezbronni w świecie.
To co pierwotnie chroniło, teraz jest źródłem życiowych niepowodzeń, stanów lękowych, depresji
Jesteśmy przekraczani, atakowani, wykorzystywani i bezbronni...

Jak sobie pomóc?
Weź oddech
Oddychaj
Obejmij świadomością swoje ciało
Co zauważasz, co ci się pojawia?
Cokolwiek to jest - to właśnie jesteś prawdziwy Ty

04/09/2025

Bycie psychoterapeutą to ciągły rozwój i praca nad sobą.
Im więcej o sobie wiem, tym więcej mogę zobaczyć w moim kliencie. Wesprzeć go i być przy nim.
Oprócz teoretycznej wiedzy, równie ważną ( jesli nie ważniejszą) kompetencją w pracy jest moje własne rozpoznanie.
Bo nie pójdę z klientem tam, gdzie mnie wcześniej samej nie było 💚
Dziękuję Dom Psychoterapii i Edukacji Gestalt za wsparcie w kolejnym etapie odkrywania siebie i zdobywania wiedzy 🌿

19/08/2025

W poruszający, prosty i empatyczny sposób Niedzwiecka o Zmierzchu opowiada o jedynej z największych tragedii jaka może nas spotkać.
O utracie swojego ciała
Polecam

Znacie? No to posłuchajcie! Wakacyjna powtórka wybranych odcinków. Dziś "Parentyfikacja - trzy wielkie straty".O parentyfikacji, czyli przejmowaniu rodziciel...

26/07/2025

Czasem działanie to ucieczka przed cierpieniem.
W codziennym biegu myśli i działań unikamy skontaktowania się ze swoim ciałem i emocji z niego płynących.
Zatrzymanie robi miejsce na głęboko schowane uczucia - lęku, bezradności, rozpaczy, wstydu i wściekłości.
Dlatego działanie staje się ochroną przed cierpieniem. Ale samo w sobie jest jego źródłem - powoli wyniszcza ciało, nie pozwala budować głębokich relacji, zapuścić korzeni w świecie, kierować się swoimi potrzebami..
Więcej o tym pisze Sabina Sadecka - terapia traumy, wiedza i miłość

TRAUMA I NIECZUCIE, Z KTÓREGO TRUDNO NAM WRÓCIĆ Trauma powstaje, gdy nasz układ nerwowy nie jest w stanie pomieścić poruszenia, jakie powstaje w nim w konsekwencji przerażającego/przytłaczającego zdarzenia, sytuacji lub relacji (np. wypadku samochodowego, spóźnienia się na maturę, czy ...

17/07/2025

Jeśli do pracy, to tylko w dobrym towarzystwie 💚

26/06/2025

Mądre i głębokie słowa Iza Kopp-Pietrzak Coaching Systemowy
Niech płyną w świat 🏵️

❤ RELACJE PARTNERSKIE

Budują się na UWAŻNOŚCI.
Rozłamują na ZAMKNIĘCIU serca.

Najpierw na siebie.
Potem na partnera.
Taka jest kolejność.
Zawsze.

Noszone w sercu i ciele traumy z ich odruchami obronnymi reagowania, stawiają między ludźmi zniekształcone zwierciadła.

Pretensje.
Żądania.
Wymagania.
Oczekiwania.
Brak cierpliwości.
Brak chęci spokojnej, dorosłej rozmowy.
Narzucanie swojej wizji czyjegoś życia drugiej osobie…
To oznaka życia odruchami traumy.
Potrzeba kontroli wszystkiego i wszystkich wynikająca z ogromu chaosu i poczucia bycia nie widzianym jako dziecko przez swoich rodziców.

Zanika wtedy też CZUŁOŚĆ.
Spojrzeń.
Dotyku.
Bycia.
Obecności.

Włączają się wtedy odruchy:

1. Ja Cię uratuję mamo.
Ze wszystkiego co ciężkie w życiu.
Ja zdejmę z Ciebie chorobę, straty finansowe, straty w relacjach, smutek, każdą żałobę.

2. "Będę dla ciebie mamo, a potem dla każdej mi bliskiej osoby ratownikiem, strażnikiem, lekarzem, najlepszym rodzicem."

3. Szukania idealnej mamy w każdej bliskiej relacji, jeżeli mojej mamy dla mnie jako mamy nie mogłam, nie mogłem mieć. Będąc jej rodzicem, zmarłym rodzeństwem, partnerem.

4. Ale w związku z tym, że nikt nie może zastąpić mi idealnej mamy, będę szukać w każdym kolejnym partnerze który i tak okaże się nie być tym idealnym, zawodząc mnie w moich poszukiwaniach, rodzicem, będę odchodzić od każdego jak zrobi się blisko.

5.  Uciekania z relacji kiedy robi się szczerze, blisko i otwiera się serce. Bo wtedy i serce i ciało wraca w swojej pamięci, do wspomnień bliskości relacji z mamą, które zapisały tylko tęsknotę, jej nieobecność, brak do niej dostępu.

6. Przerzucanie odpowiedzialności za swoje nieszczęście na wszystkich dookoła.
Brak poczucia, że ja mam jakąkolwiek sprawczość.
Wszystko jest przez wszystkich, a ja jestem ofiarą ich decyzji i działania.

TAK NIE ZBUDUJESZ KARMIĄCEJ RELACJI
PARTNERSKIEJ

Tak będziesz budować i pomnażać to co znasz z bliskości z mamą.

Ból.
Rozczarowania.
Zmęczenie wieczną kontrolą.
Złość i frustrację.
Nosić za nią w plecaku życia jej rodowe uwikłania.

CO Z TYM ZROBIĆ?

Wszystko co możesz żeby na nowo móc otwierać serce.

Czuć swoje emocje. Czuć swoje ciało.

Zamienić odruchy uciekania w uzależnienia od używek, pracy, nadmiaru kontroli Na odruchy uważnego i czułego kontaktu ze soba i swoimi potrzebami.

Zrobić miejsce swoim uczuciom nawet jeżeli są trudne bo pod nimi jest wszystko co najpiękniejsze. Wszystkie twoje zasoby, mądrość, satysfakcja z tego co robisz, i głęboki kontakt ze wszystkim dookoła i ze światem. Ale też poczucie że jesteś tu potrzebna, potrzebny i wszystko wspiera twoje działania i twoją drogę.

Pięknego czwartku.

Dbaj o siebie.
Zawsze.

Do zobaczenia,
gdzieś po drodze.

Iza Kopp-Pietrzak
Dyplomowany Terapeuta Systemowy
Live & Business Coach Systemowy
www.izakopp.pl

26/06/2025

Poszukiwanie IDEALNEGO partnera
Który kocha bezwarunkowo
Jest atrakcyjny
Spełnia wszystkie potrzeby
Domyśla się
Nie chce niczego w zamian
Jest zawsze dostępny
Jesteś całym jego życiem
To szukanie w nim MATKI i OJCA
I potrzeba dostania tego, czego zabrakło w pierwotnej relacji z opiekunem

On/ Ona mi tego nie daje, więc idę szukać dalej. Bo tam gdzieś jest ktoś kto mi to wszystko da, perfekcyjny ktoś.

Niestety to poszukanie jest skazane na rozczarowanie.
Bo parter to nie matka, a Ty nie cofniesz czasu i nie staniesz się malutkimi dzieckiem znowu. Żeby zapełnić tą dziurę.
Tak, to roz - czarowujące, bolesne, i kontaktujące z realnością.
Bo tamtą relację trzeba opłakać, przeżyć swoją krzywdę, brak i ból.
I tylko wtedy partner może się pojawić w swej ludzkiej, dorosłej realności.
I właśnie wtedy możliwa jest prawdziwa partnerska miłość.

On/ Ona nigdy nie stanie się twoją matką/ ojcem.
Ale Ty możesz się stać dla Siebie wewnętrznie tym rodzicem jakiego nigdy nie miałeś. I dać sobie to czego wtedy zabrakło. Już jako dorosły.

Bo dorosłość to wzięcie odpowiedzialności za swoje potrzeby, i zaopiekowanie swoich wewnętrznych ran.

A tylko w dorosłości możliwa jest dorosła relacja.

ZI