06/10/2025
Zarząd Polskiego Towarzystwa Psychoanalizy Jungowskiej popiera w pełni działania Konsultanta Krajowego ds. Psychoterapii dr Łukasza Müldnera-Nieckowskiego i podpisuje się pod listem 38 towarzystw psychoterapeutycznych w tej sprawie. Oto treść apelu wystosowanego do Ministry Zdrowia Jolanty Sobierańskiej-Grenda:
Szanowna Pani Ministro,
W związku z wnioskiem w sprawie odwołania Konsultanta Krajowego w dziedzinie psychoterapii, jako przedstawiciele 38 organizacji branżowych tj. 70% środowiska psychoterapeutów pragniemy wyrazić stanowczy sprzeciw wobec takiego wniosku oraz wyrazić poparcie dla dr n. med. Łukasza Müldnera – Nieckowskiego – psychiatry, superwizora psychoterapii, seksuologa, naukowca, Przewodniczącego Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego kadencji 2022 – 2025, a przede wszystkim niezwykle zaangażowanego na rzecz rozwoju psychoterapii w Polsce człowieka, który dzięki swojej wysokiej kulturze osobistej, zdolności do dialogu i merytorycznej postawie dokonał przełomowych w historii polskiej psychoterapii osiągnięć:
1. opracował przekazany do CMKP szczegółowy program specjalizacji, w dialogu z szerokim gronem ekspertów - naukowców i praktyków, z wszystkich 5 grup podejść psychoterapeutycznych, włącznie z rekomendowanymi przez Polskie Towarzystwo Terapii Poznawczej i Behawioralnej;
2. wraz z wyżej wymienionymi ekspertami stworzył ramy merytoryczne dla oceny podstaw naukowej skuteczności poszczególnych podejść psychoterapeutycznych; są to podejścia wymienione wprost w art. 5 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego;
3. powołał Komisję ds. Inicjatyw Badawczych w Dziedzinie Psychoterapii, której członkowie, są jednocześnie naukowcami i certyfikowanymi psychoterapeutami;
4. wsparł powstanie ogólnopolskiej sieci badawczej w dziedzinie psychoterapii, działającej na rzecz rzetelnego prowadzenia badań w zakresie psychoterapii prowadzonej przez prof. Annę Zajenkowską. Oba projekty (3 i 4) rozwijają się już od wielu miesięcy;
5. doprowadził do powołania pierwszej w historii Rady Sektorowej ds. zdrowia psychicznego przy PARP, której zadaniem będzie wydanie rekomendacji umożliwiającej uzyskanie środków z KPO (17 mln) na bezpośrednie dofinansowanie kształcenia przedstawicieli zawodów zajmujących się zdrowiem psychicznym, w tym psychoterapeutów.
6. doprowadził do integracji niemal całego środowiska – 38 organizacji branżowych z wszystkich 5 grup podejść psychoterapeutycznych, które po 30 latach oczekiwania na regulację podjęły skuteczną pracę nad projektem ustawy o zawodzie psychoterapeuty;
7. jako lider Grupy roboczej wypracował wraz z ponad setką ekspertów – superwizorów psychoterapii projekt, będący podstawą poselskiego projektu ustawy o zawodzie psychoterapeuty. Zgodnie z art. 5 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego i wyrokiem NSA z dnia z 13 października 2020 r., sygn. akt II GSK 560/20, wskazującym, że psychoterapia jest działalnością profesjonalną wymagającą szczególnych kwalifikacji i nadzoru, która dla bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów nie może być utożsamiana z ogólną działalnością psychologiczną, ustawa o zawodzie psychoterapeuty ureguluje:
a. wykonywanie zawodu psychoterapeuty jako zawodu zaufania publicznego
b. powołanie samorządu zawodowego, partnera dialogu z Ministerstwem Zdrowia
c. ochronę osób korzystających z psychoterapii wg standardów NFZ
d. wprowadzenie rejestrów psychoterapeutów, jasno odróżniających tych specjalistów od przedstawicieli innych profesji, w tym psychologów
e. wprowadzenie kontroli samorządu nad jakością szkolenia w psychoterapii, wg standardów NFZ przestrzeganych od 30 lat przez organizacje certyfikujące
f. wprowadzenie odpowiedzialności dyscyplinarnej psychoterapeutów, ochrony tajemnicy zawodowej, obowiązków: informacyjnego, uzyskiwania zgody, kształcenia ustawicznego, posiadania OC;
g. merytoryczny rozwój wszystkich uznanych naukowo i prawnie gałęzi psychoterapii dzięki konstrukcji parytetów, która uniemożliwi uzyskanie dominacji którejkolwiek z grup podejść psychoterapeutycznych nad inną. Poszczególne podejścia kształcą odpowiadając na różne potrzeby pacjentów.
Od 2 lat obserwujemy dążenia do dominacji nad innymi, ze strony 1 stowarzyszenia Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej (PTTPB) m.in. przez masowy wzrost liczebności członków, nieproporcjonalny do realnych danych z ostatnich 30 lat, również poprzez certyfikację osób, po szkoleniach bez akredytacji PTTPB. Próba odwołania Konsultanta jest kolejnym przykładem na niezdolność do dialogu i współpracy ze środowiskiem lecz ze strony Zarządu PTTPB (nie mówimy o całej społeczności tego stowarzyszenia).
Dr n. med. Łukasz Müldner – Nieckowski ma silny mandat środowiska do reprezentowania go w Ministerstwie Zdrowia. Przerwanie pracy Konsultanta w środku tak istotnych a zainicjowanych przez niego procesów: integracji środowiska, działań na rzecz wprowadzenia standardów stosowania psychoterapii: regulacji zawodu psychoterapeuty, uruchomienia specjalizacji oraz inicjatyw badawczych, byłoby niepowetowaną szkodą. Bezprzykładna dewaluacja zestawiona z prawdziwymi zasługami Konsultanta Krajowego pokazuje, że krytycy nie mają na celu merytorycznych rozwiązań, a jedynie zablokowanie wprowadzenia ustawy o zawodzie psychoterapeuty i standardów szkolenia w psychoterapii a „problemem” nie jest brak dialogu, czy pracy, lecz skuteczność Konsultanta w działaniach na rzecz specjalizacji, ochrony pacjentów i regulacji zawodu, we współpracy z całym środowiskiem.
Identyczna dyskredytująca narracja prowadzona jest od 2 lat przeciwko projektowi ustawy o zawodzie psychoterapeuty, Grupie roboczej i jej przedstawicielom oraz innym podejściom psychoterapeutycznym jako takim. Poziom ataków prowadzonych oficjalnie i w mediach społecznościowych narusza dobre imię konkretnych osób, w tym Konsultanta Krajowego, jak i stowarzyszeń psychoterapeutów zrzeszonych w grupie roboczej, co stanowi podstawę do podjęcia zdecydowanych działań prawnych w celu ochrony dóbr osobistych.
Wg Klasyfikacji zawodów i specjalizacji, zawody psychoterapeuty, psychiatry i psychologa są odrębne. Pozostali sygnatariusze wniosku o odwołanie konsultanta reprezentują część środowiska psychologów, czyli przedstawicieli innego zawodu.
Właściwym dla tej grupy zawodowej konsultantem jest Konsultant Krajowy w dziedzinie psychologii klinicznej. Organizacje te nie mają uprawnień do certyfikacji w zakresie psychoterapii np. OZZP, albo jak w przypadku Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, wyrażają głos zarządu głównego, czyli psychologów ogółem, który działa wbrew stanowczemu sprzeciwowi własnej Sekcji Psychoterapii oraz Komisji certyfikatów, stojących na straży standardów wykonywania psychoterapii w towarzystwie. Członkowie Sekcji i Komisji certyfikatów czynnie współpracują z Konsultantem i Grupą roboczą.
Dążenie części środowiska psychologów do wchłonięcia zawodu psychoterapeuty, rozmycia i zablokowania standardów kształcenia w psychoterapii znalazło swój wyraz w forsowaniu włączenia psychoterapii do ustawy o zawodzie psychologa, na niejasnych zasadach i pod nadzorem tego samorządu. Wbrew wyrokowi NSA wprowadzi to chaos kompetencyjny i legislacyjny oraz w zakresie nadzoru – MZ vs MRPiPS. Ministra Dziemianowicz – Bąk pytana na podkomisji z 11.09.2025 o wymogi w uzyskiwaniu uprawnień do wykonywania psychoterapii na podstawie wprowadzanego przez nią przepisu odpowiedziała, że nie może wskazać, jakie warunki trzeba będzie spełnić do uzyskania uprawnień psychoterapeuty w sektorze prywatnym.
Wg art. 5 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego warunkiem uzyskania uprawnień psychoterapeuty jest certyfikat psychoterapeuty wydany przez stowarzyszenie psychoterapeutów, uzyskany przez osobę z wykształceniem magisterskim lub lekarskim, po
„podyplomowym szkoleniu w wymiarze co najmniej 1200 godzin, w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, obejmującego psychoterapię własną lub doświadczenie własne, superwizję psychoterapii i staże.”
80% procesów psychoterapii stosowana jest w gabinetach prywatnych bez jakiegokolwiek nadzoru. Wg WHO problemy w obszarze zdrowia psychicznego to jedno z najpoważniejszych zagrożeń zdrowotnych XXI w., a ilość prób samobójczych gwałtownie wzrasta i są one jedną z najczęstszych przyczyn zgonów wśród osób młodych. Zdajemy sobie sprawę z ogromnych wyzwań, które stoją przed ministerstwem zdrowia w wielu palących obszarach, jednocześnie podkreślamy, że regulacja zawodu psychoterapeuty nie może dłużej czekać. Przedłużanie tego procesu skutkuje bezpośrednim zagrożeniem dla życia i zdrowia pacjentów, szczególnie w gabinetach prywatnych.
My niżej podpisani reprezentanci 38 stowarzyszeń – organizacji branżowych w dziedzinie psychoterapii ze wszystkich 5 grup podejść psychoterapeutycznych, wymienionych wyżej, reprezentujących 70% środowiska, wydających certyfikaty psychoterapeuty stanowiące podstawę do refundowania przez NFZ świadczeń gwarantowanych w zakresie psychoterapii, apelujemy o:
1. Podtrzymanie poparcia dla Konsultanta Krajowego w dziedzinie psychoterapii.
2. Pilne wsparcie przez Ministerstwo Zdrowia prac nad procedowanym w sejmie projekcie ustawy o zawodzie psychoterapeuty, popieranym przez 72% ankietowanych spośród 7575 osób, w sejmowych konsultacjach społecznych (61% dokładnie w jej brzmieniu), przez 2 konsultantów krajowych w dziedzinie psychoterapii i psychiatrii, 38 stowarzyszeń psychoterapeutów (70% środowiska), w tym członków zarządu Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego,
349 superwizorów psychoterapii, 93 naukowców i klinicystów, w tym 20 profesorów, którzy realnie zajmują się psychoterapią, w tym prof. de Barbaro, prof. Cierpiałkowską, prof. Zajenkowską i wielu innych oraz przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne.
Z wyrazami szacunku
Psychoterapeutki i psychoterapeuci:
1. Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
2. Sekcji Naukowej Terapii Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
3. Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego
4. Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologii Klinicznej
5. Sekcji Psychotraumatologii Polskiego Towarzystwa Psychologii Klinicznej
6. Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej
7. Wielkopolskiego Towarzystwa Terapii Systemowej
8. Association for Contextual Behavioral Science ACBS Polska
9. Federacji Towarzystw Psychoanalitycznych
10. Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Gestalt
11. Fundacji Pomorskiego Centrum Psychotraumatologii
12. Instytutu Analizy Grupowej Rasztów
13. Instytutu Psychoanalizy i Psychoterapii
14. Instytutu Studiów Psychoanalitycznych im. Hanny Segal
15. Katowickiego Instytutu Psychoterapii
16. Krakowskiego Koła Psychoanalizy Nowej Szkoły Lacanowskiej
17. Naukowego Towarzystwa Psychoterapii Psychodynamicznej
18. Polskiej Federacji Psychoterapii
19. Polskiej Federacji Psychotraumatologii
20. Polskiego Instytutu Psychodramy
21. Polskiego Stowarzyszenia Analizy Bioenergetycznej (teoria A. Lowena)
22. Polskiego Stowarzyszenia Integracji Psychoterapii
23. Polskiego Stowarzyszenia Na Rzecz Psychoterapii Gestalt
24. Polskiego Stowarzyszenia Psychoterapii Integracyjnej
25. Polskiego Stowarzyszenia Psychoterapii Tańcem i Ruchem
26. Polskiego Stowarzyszenia Rozwoju Psychoterapii
27. Polskiego Stowarzyszenia Terapii Poznawczej i Schematu
28. Polskiego Towarzystwa Analizy Transakcyjnej
29. Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej
30. Polskiego Towarzystwa Psychologii Analitycznej
31. Polskiego Towarzystwa Psychologii Procesu
32. Polskiego Towarzystwa Psychoanalizy Jungowskiej
33. Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego
34. Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Integratywnej i Systemowej
35. Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Integratywnej
36. Polskiego Towarzystwa Terapii EMDR
37. Stowarzyszenia Analityków Jungowskich
38. Stowarzyszenia Edukacji Człowieka Dorosłego – Instytutu Integralnej Psychoterapii Gestalt
