26/11/2020
Modne ostatnio u mnie w gabinecie zapalenie rozcięgna podeszwowego, powstaje w wyniku nawarstwiania się mikrourazów będących skutkiem regularnych przeciążeń.
Rozcięgno podeszwowe to struktura rozciągającą się wzdłuż podeszwy stopy, od guza piętowego po paliczki bliższe palców. Biernie stabilizuje łuk podłużny stopy, hamując jego obniżanie, przez napięcie przy każdym kroku. Ponadto przenosi generowane przez ścięgno Achillesa siły na przodostopie.
Przez nadmierne, lub nieprawidłowe obciążanie w strukturze rozcięgna, najczęściej w okolicy przyczepu piętowego, dochodzi do zmian, których przejawem jest ból pojawiający się po wstaniu z łóżka, lub po dłuższym bezruchu. Wymaga on „rozchodzenia” po czym zmniejsza się, lub zanika. Jest to wynikiem powstajacego w tkance zwyrodnienia i martwicy włókien kolagenowych przez pojawienie się mikropęknięć i postępującej degradacji.
Do wstąpienia tego schorzenia predysponują m. in.: nadwaga, praca stojąca, bieganie bez prawidłowej amortyzacji, stopa płasko-koślawa.
W trakcie diagnostyki zapalenia rozcięgna podeszwowego, dochodzi często to wykrycia tzw. ostrogi piętowej. Czasami błędnie wskazuje się ją, jako jego przyczynę. Faktycznie jednak, nie ma bezpośredniej korelacji, gdyż w wielu przypadkach o znacznym nasileniu objawów nie występuje ostroga piętowa. Zdarza się wykrycie jej u osób nie prezentujących nigdy żadnych dolegliwości bólowych.
Zapalenie rozcięgna podeszwowego należy zróżnicować np. z zanikiem poduszki tłuszczowej pięty, złamaniem kości piętowej czy zespołem kanału stępu.
Leczenie zapalenia rozcięgna podeszwowego powinno polegać na wyeliminowaniu czynnika powodującego przeciążenia, w zależności od ostatecznej diagnozy stosuje się odpoczynek, indywidualnie dobrane ćwiczenia, zmianę obuwia, terapię manualną, falę uderzeniową, dietę i inne.
