26/10/2025
Poniedziałek już za pasem, a to oznacza kolejny tydzień pełen wyzwań i sytuacji, które odpalają ataki paniki? To bywa okrutnie męczące... przychodzimy dziś z kolejną cześcią rolek nt. ataków paniki.
Wyjaśniamy mechanizmy unikania i zachowań zabezpieczajacych.
Unikanie = nie wchodzę w sytuację w której obawiam się wystąpienia ataku paniki
Zachowania zabezpieczające = wszystkie zachowania, które podjemuję, aby zapobiec potencjalnej katastrofie (np. biorę ze sobą wodę, zawsze siadam blisko drzwi, opieram się o coś, zawsze sprawdzam, gdzie jest toaleta po wejściu do nowego miejsca itp.)
Unikanie prowadzi do potwierdzania przekoania, że dana sytuacja naprawdę jest niebezpieczna. A mózg odbiera unikanie jako potwierdzenie słuszności wzbudzania lęku, więc kolejnym razem odpala lęk jeszcze bardziej intensywnie.
Zachowania zabezpieczające prowadzą do błędnej intepretacji, np.
"Nie zemdlałam, bo usiadłam"
"Nie zwariowałam, bo wyszłam wystarczajaco wczesnie"
A więc brak katastrofy przypisujemy danemu zachowaniu, które tak naprawdę nie ma żadnej mocy sprawczej.
Aby przerwać błędne koło ataku paniki, w terapii poznawczo-behawioralnej powoli eksponujemy się na trudne dla nas sytuacje, eliminujemy krok po kroku zachowania zabezpieczajace by przekonać się, że "hej, sytuacja jest bezpieczna. Nie muszę się bać, a nic co przewidywałem/am się nie wydarza". Dzięki temu minimalizujemy lęk, a Ty znów możesz funkcjonować bez zastanawiania się "jak to będzie" 🥰
̨k ̨kowe
