Gabinet Prywatny Beata Marzec-Wnuk

30/10/2025

O życiu w iluzji słów kilka.
Rzeczywistość bywa trudna, czasami zbyt trudna, aby ją przyjąć, zrozumieć, wytrzymać. Co robi wtedy nasz umysł? Sięga po cały arsenał mechanizmów obronnych, aby jej nie zobaczyć.
Ostatnio spotkałam się ze stwierdzeniem, że terapia jest podobna do żałoby. Nie chodzi tutaj o przeżywanie straty bliskich sobie osób (choć czasami tak jest), ale o stratę pewnej wizji - jak miałaby ta rzeczywistość wyglądać lub jaką chcielibyśmy, aby wyglądała.
Życie w mechanizmie iluzji i zaprzeczenia zauważa się zwłaszcza u osób uzależnionych, które dzięki środkom psychoaktywnym, patrzą na świat w pijany/odurzony sposób. Mechanizm ten jest jednak powszechnie stosowany, aby zaprzeczyć temu, co się widzi i stworzyć alternatywną iluzję, która jest przyjemniejsza, atrakcyjniejsza czy po prostu do przyjęcia.
Dlaczego tak się dzieje?
Iluzja karmi nasze myślenie o świecie idealnym, ale też o nas samych. Realność za to jest bolesna, bywa okrutna i trudna. Więc iluzja, którą sami stworzymy, może stać się pewną "lżejszą opcją" do strawienia. To przede wszystkim odbicie lustrzane naszych pragnień, niespełnionych potrzeb czy życzeń, które dzięki iluzji mają szansę się ziścić.
John Steiner pisał o zwracaniu się ku rzeczywistości "ślepym okiem", co pozwala ją jednocześnie widzieć i nie widzieć. W steinerowskim rozumieniu patrzenie "ślepym okiem" pozwala na kłamstwo, pewien rodzaj wymysłu, w który się wierzy.
Terapia pomaga zwrócić się ku rzeczywistości "zdrowym okiem", to przede wszystkim strata iluzji, gdy terapeuta razem z pacjentem zaczynają snuć prawdziwą opowieść o świecie - tym zewnętrznym i wewnętrznym pacjenta. To już nie bajka, która ma zauroczyć, zaciekawić i przyciągnąć. To opowieść z krwi i kości, gdzie jest miejsce na to, co karmi, wzmacnia, rozwija, ale też głodzi, odbiera, męczy i zasmuca.

23/10/2025

Wolność w relacji, czy ją znasz?
Czasami relacja z drugim człowiekiem staje się swoistą pułapką, więzieniem dla nas i naszej wewnętrznej wolności.
W teorii Melanie Klein relacja z obiektem stanowi fundament rozwoju psychicznego i emocjonalnego człowieka. Obiekt – najczęściej matka lub jej reprezentacje – jest wewnętrznie przyswajany, a sposób, w jaki człowiek przechodzi od pozycji schizoidalno-paranoidalnej (prymitywnej, niedojrzałej) do depresyjnej (bardziej dojrzałej) wyznacza jego zdolność do miłości, empatii i wewnętrznej wolności.
Co warto podkreślić, relacja z obiektem i jej charakter, odznacza się na późniejszym budowaniu relacji z innymi w życiu dorosłym.
Prawdziwa wolność, w rozumieniu kleinowskim, nie polega na braku więzi, lecz na możliwości utrzymania relacji z drugim człowiekiem bez lęku przed jego utratą czy zniszczeniem, ale też bez chęci jego zawładnięcia w całości.
Oznacza to zdolność do tolerowania ambiwalencji – uznania, że człowiek, z którym jesteśmy w relacji, jest zarówno dobry, jak i zły, że miłość i agresja współistnieją, a nie wzajemnie się wykluczają.
Dopiero ta integracja umożliwia uwolnienie się od wewnętrznych przymusów, nakazów i zakazów w relacji. W tym sensie wolność nie jest ucieczką od relacji, lecz dojrzalszym sposobem jej przeżywania – zdolnością do bycia w relacji z drugim człowiekiem i z samym sobą bez konieczności obrony przez zniszczeniem lub idealizacją.

10/10/2025

Co roku 10 października obchodzony jest Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego. To inicjatywa Światowej Organizacji Zdrowia i Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego, mająca na celu zwrócenie uwagi na znaczenie zdrowia psychicznego i zapewnienie lepszego dostępu do opieki psychologicznej. W przypadku pacjentów onkologicznych ten dzień ma szczególne znaczenie, ponieważ choroba nowotworowa to nie tylko wyzwanie medyczne, ale także głęboki kryzys emocjonalny i społeczny.

Więcej o znaczeniu równowagi psychicznej na naszej stronie:
https://cozl.eu/pacjent/641-swiatowy-dzien-zdrowia-psychicznego

14/09/2025

"Żyjemy w czasach bez mapy" - takie słowa padły z ust wybitnej psychoanalityczki, Cataliny Bronstein, podczas 21. Konferencji OLZON pt. "Młodzi dorośli w burzliwych czasach".
Co to znaczy we współczesnym świecie posiadać mapę? A może właśnie, co to znaczy jej nie-posiadać? Wiele młodych dorosłych, którzy jeszcze nie porzucili dziecięcych iluzji i pragnień, wrzuceni są w świat dorosłych, tak nietypowy w swoim wyrazie, tak burzliwy i niepewny.
Gdy mamy nadzieje, tak wielką nadzieję, że nasze marzenia z dzieciństwa o dorosłości się spełniają, a rzeczywistość obnaża ich iluzoryczny charakter, pojawia się przestrzeń, w której zaczyna panować frustracja nie do zniesienia.
Młody człowiek chce to odreagować, wszak nie pisał się na czasy pandemiczne, bliskość wojny, zmiany klimatyczne czy przebodźcowanie nadmiarem informacji i możliwości. Jak w tym wszystkim znaleźć mapę, która poprowadzi w dobrym kierunku?
Obecnie widzimy pragnienie utrzymania tej dziecięcej wszechmocy i omnipotencji w sferze wirtualnej. Tam obraz siebie może być idealny, to również miejsce na pozornie bezpieczną przestrzeń na odreagowanie frustracji, złości i nienawiści (wobec siebie i innych).
Co to znaczy znaleźć własną mapę i wejść w dorosłość w tych czasach burzy i naporu? Odpowiedź może być łatwiejsza niż samo pytanie: być. Myśleć, czuć, autentycznie doświadczać. Mając sobie w wiarę we własną wartość, jednocześnie zanurzać się w dorosłe poczucie straty, winy czy nie-idealności.
Ważnym elementem początków doświadczenia życia dorosłego to nauka umiejętności bycia w relacji i umiejętność pracy. Te filary, jak to mówił Freud, są gwarantem udanego, satysfakcjonującego życia. Wg niego zdolność miłości i pracy nadają życiu dorosłemu sens, ale i poczucie sprawstwa, odpowiedzialności, zaradności.
A jakie są wasze pomysły? Jak odnaleźć własną mapę, w świecie bez map?

04/09/2025

Psychoanaliza uczy nas, że musimy się pogodzić z tym, kim jesteśmy. Przyjąć do wiadomości, że nie jestem idealnym mężem czy idealną żoną. Możemy mieć tylko nadzieję, że nasz partner czy partnerka też to zaakceptują. Musimy też pogodzić się z tym, że nasze dzieci nie są geniuszami. To trudne, gdy jesteśmy w nich zakochani, co się zdarza zwłaszcza, gdy są małe. Sztuka polega na tym, by zarówno w związku, jak i w wychowaniu dziecka opuścić raj i przestać idealizować.

Ronald Britton (1932-2025)

30/08/2025

Dokładna analiza tego, co musimy utracić, nie prowadzi do beztroskich środków zaradczych w rodzaju „zwycięstwo przez stratę lub „radość utraty". (...) Niemniej przypatrywać się stracie oznacza także widzieć, jak nierozerwalnie wiąże się ona ze wzrostem. Zaś uświadomienie sobie, w jaki sposób nasza reakcja na stratę ukształtowała nasze życie, może stać się początkiem mądrości i rodzącej nadzieję zmiany.

Judit Viorst, To, co musimy utracić

29/07/2025

Pacjenci, objęci leczeniem onkologicznym, ale również w trakcie diagnostyki, prehabilitacji czy rehabilitacji, mogą skorzystać ze wsparcia psychologicznego w Poradni Psychologicznej COZL.
Jako członek zespołu psychologicznego w Centrum Onkologii Ziemii Lubelskiej zachęcam do skorzystania z oferowanej pomocy i wsparcia. Ważne, aby nie pozostawać samemu w obliczu choroby i trudu emocjonalnego, który jej towarzyszy.
Zapraszam do lektury👇

W szpitalu, gdzie leczenie opiera się na najnowocześniejszych terapiach, wciąż jednym z najważniejszych narzędzi pozostaje... rozmowa. Szczególnie na oddziałach onkologicznych, gdzie choroba dotyka nie tylko ciała, ale i psychiki pacjenta.

Pacjent onkologiczny potrzebuje nie tylko leczenia medycznego, ale również emocjonalnego wsparcia. Dobra i świadoma komunikacja jest równie ważna jak skuteczna chemioterapia czy zabieg chirurgiczny. To personel tworzy klimat opieki – pełen zrozumienia, godności i bezpieczeństwa.
https://cozl.eu/pacjent/603-slowo-ktore-leczy-o-sztuce-dobrej-komunikacji-w-opiece-onkologicznej

29/07/2025

Zdarza się, że słyszymy w mediach o bohaterskich dzieciach, tzw. małych, rodzinnych bohaterach, które dzwoniły po karetki, gdy ich matki były pijane i np. uderzyły się w głowę albo gdy w domu wybuchł pożar. I znowu nikt nie dokonuje różnicowania pomiędzy sytuacją nagłą, niezależną od dziecka, gdy musi się ono zając potrzebującym rodzicem, bo ten np. stracił przytomność, i sytuacją chronicznego odwracania ról, czyli taką, w której to dzieci zajmują się rodzicami, gdy ci nadużywają alkoholu albo w inny sposób nie wypełniają podstawowych funkcji rodzicielskich. Przekaz medialny najczęściej jest taki, że gloryfikuje się tzw. dzielne dzieci. Nikt nie pyta, jaką cenę płacą one za swoją „dzielność”.

Katarzyna Schier, Dorosłe dzieci. Psychologiczna problematyka odwrócenia ról w rodzinie

16/07/2025

Melodie relacji, co mówią o Tobie? Kto je gra, kto je śpiewa, a kto już przestał?
Relacje się czuje, zbudowane są na doświadczeniu emocjonalnym. Gdy nas coś dotyka w relacji, to tak jakby dotknął nas drugi człowiek, nie fizycznie, a właśnie emocjonalnie.
To poruszenie w nas czymś, co jest z drugiego człowieka, to właśnie nuta relacji. A wiadomo, nut jest wiele, a kompozycji i melodii nieskończoność.
Czasami lubimy te same piosenki, wracamy myślami do wspólnych koncertów, nucimy ulubione szlagiery. To jest spójne i kompatybilne dla obu stron. Czasami jednak coś nam nie przypasuje, melodia relacji się zatnie jak stara płyta w odtwarzaczu. Czasami zaczyna podobać się coś nowego. Już nie tańczymy jak nam zagrają. Już nie nadajemy na tych samych tonacjach.
Żeby była muzyka, musi być myśl, a z niej słowo, zapis, musi być ruch, śpiew i zaangażowanie. Podobnie jest w relacjach. Żywo i rytmicznie. Czasami powolnie, czasami skocznie, ale zawsze w kontakcie. W połączeniu.
Co dla Ciebie oznacza melodia relacji?
Grafika autorstwa Charliego Mackesy'ego

10/07/2025

Dlaczego sny są ważnym elementem pracy terapeutycznej?
Miewasz sny, które się powtarzają lub powtarza się w nich ten sam motyw?
Pamiętasz swoje sny?
Pojawiają się w nich symboliczne miejsca, osoby lub przedmioty?
Znaczenie snów w terapii psychodynamicznej odgrywa kluczową rolę jako narzędzie do zgłębiania nieświadomych procesów psychicznych pacjenta. Według teorii psychodynamicznej, sny są wyrazem ukrytych pragnień, lęków, konfliktów i nieuświadomionych impulsów, które nie mają bezpośredniego dostępu do świadomej świadomości. Terapia ta zakłada, że analiza snów pozwala na odkrycie tych ukrytych treści, co z kolei umożliwia lepsze zrozumienie siebie i rozwiązanie trudności emocjonalnych.
Podczas sesji terapeutycznej pacjent jest zachęcany do swobodnego opowiadania, tworzenia skojarzeń i interpretowania swoich snów, co pomaga zidentyfikować powtarzające się motywy lub symbole, mające osobiste znaczenie. Terapeuta pełni rolę przewodnika, pomagając pacjentowi dostrzec ukryte znaczenia i powiązać je z jego życiem codziennym, relacjami czy wewnętrznymi konfliktami. Analiza snów w terapii psychodynamicznej wspiera proces integracji nieświadomych treści z świadomym JA, co może prowadzić do głębokich przemian i poprawy funkcjonowania emocjonalnego.
Ważne jest, aby pamiętać, że interpretacja snów nie jest jednoznaczna i wymaga wspólnej pracy terapeuty i pacjenta. Sny służą jako okno do nieświadomości, umożliwiając dostęp do głęboko zakorzenionych emocji i przekonań, które mogą być źródłem problemów psychicznych. Dzięki temu terapia psychodynamiczna z wykorzystaniem analizy snów sprzyja rozwojowi samoświadomości i uzyskaniu trwałej poprawy stanu psychicznego.

12/06/2025

O psychologu w szpitalu onkologicznym słów kilka.
Praca psychologa w szpitalu onkologicznym odgrywa ważną rolę w kompleksowej opiece nad pacjentami z chorobami nowotworowymi. Najnowsze standardy leczenia onkologicznego zakładają konieczność wprowadzenia psychologa do zespołu interdyscyplinarnego, przejmującego opiekę nad pacjentem.
Psycholog pomaga pacjentom i ich rodzinom radzić sobie z emocjonalnymi, psychicznymi i społecznymi trudami, związanymi z diagnozą, leczeniem oraz powrotem do codziennego życia.
Czym tak naprawdę zajmuje się psycholog w szpitalu?
🌱Wsparcie psychologiczne
Pomoc pacjentom w radzeniu sobie z lękiem, depresją, smutkiem i innymi emocjami, związanymi z chorobą i jej leczeniem.
🌱Prehabilitacja i psychoedukacja
Edukowanie pacjentów na temat procesu leczenia, radzenie sobie ze stresem i niepewnością.
🌱Psychoterapia
Prowadzenie sesji terapeutycznych, które pomagają pacjentom i ich rodzinom w adaptacji do choroby.
🌱Wsparcie dla rodzin
Udzielanie wsparcia i pomocy rodzinom pacjentów, które często również przeżywają trudne emocje.
🌱Przeprowadzanie wywiadu kliniczno-diagnostycznego i oceny stanu psychicznego
Diagnoza stanu psychicznego pacjentów, identyfikacja problemów i opracowanie planu wsparcia.
🌱Współpraca z zespołem medycznym
W celu zapewnienia holistycznej opieki nad pacjentem psycholog nierzadko współpracuje ze zespołem lekarskim, pielęgniarskim czy rehabilitacyjnym.
Dlaczego o tym piszę?
Od ponad 5 lat pracuję w szpitalu onkologicznym, zarówno w poradni, jak i w oddziale. Widzę, jak pacjenci mają duże potrzeby emocjonalne, które wymagają zaopiekowania przez cały zespół, zwłaszcza psychologa.
Nie będę ukrywać, że praca w szpitalu onkologicznym jest wyzwaniem, jest wielowymiarowa i wymaga dużej elastyczności w działaniu. Widzę też realne korzyści z działań psychologa w szpitalu, a mianowicie pacjenci nie tylko zaczynają sobie radzić z chorobą, ale także widać poprawę jakości ich życia, wzmacniają siły wewnętrzne ku lepszej adaptacji do zmian i szybciej wracają do domu po hospitalizacji.