System - Ośrodek Psychoterapii i Rozwoju

03/05/2023

03/05/2023

23/02/2023

Za Lajki.pl

03/11/2022

"Pan Niezwykły" to nie tylko musical - to innowacyjna forma edukacji zdrowotnej❗️ Musical w niebanalny sposób będzie mówił o tym, w jaki sposób można radzić sobie z wyzwaniami, takimi jak uzależnienia, poczucie osamotnienia czy depresja, przed którymi stają dzieci i młodzież.👥

"Za kulisami" działamy jeszcze więcej❗️Dzieci i młodzież występujące w spektaklu uczestniczą w spotkaniach edukacyjnych z psychologiem, a po każdym ze spektakli psycholog podsumuje treści poruszone w sztuce.🧐
Równolegle prowadzone są oddzielne spotkania warsztatowe dla rodziców oraz dzieci i młodzieży dotyczące profilaktyki uzależnień dzieci i młodzieży.📵

A już jutro... pierwszy spektakl❗️⏱ Niecierpliwie czekamy na wrażenia widzów❗️🤩

Adam Struzik Elżbieta Lanc Janina Ewa Orzełowska Wiesław Raboszuk - Wicemarszałek Województwa Mazowieckiego Rafał Rajkowski Sejmik Województwa Mazowieckiego Młodzieżowy Sejmik Województwa Mazowieckiego Krzysztof Strzałkowski Katarzyna Anna Bornowska Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii Sp z o.o. MAT Musicalowa Akademia Talentów Pan Niezwykły

05/09/2022

Badania nad psychoterapią pokazują, że pacjenci którzy ukończyli psychoterapię, zazwyczaj opisują dwa typy doświadczeń terapeutycznych, którym przypisują moc zmiany.

Pierwsze doświadczenie obejmuje interpretacje, które przeobraziły ich wewnętrzny, psychologiczny krajobraz.

Drugi typ doświadczeń to szczególne momenty autentycznego, ludzkiego spotkania z terapeutą, momenty które zmieniły zarówno samą relację pacjent - terapeuta, jak i poczucie "ja" pacjenta.

Te same badania pokazują, że niepowodzenia terapeutyczne są często spowodowane nie tyle błędnymi interpretacjami, ile raczej przegapionymi okazjami do znaczącego spotkania się dwojga ludzi.

Daniel Stern i inni, "Non-interpretive Mechanisms in Psychoanalytic Therapy" w "The International Journal of Psychoanalysis".

12/08/2022

Jedna z historii, które pojawiają się w terapii rodzinnej..

"Konsultowałam ostatnio parę rodziców z dwu i pół letnią córeczką, ponieważ miała problemy w kontaktach z dziećmi. Albo była agresywna albo się izolowała. Miała też napady kaszlu, od czasu do czasu zdarzały się jej wysypki. Lekarze nie znaleźli przyczyny medycznej, badania diagnostyczne były w toku. Dawno nie spotkałam rodziców, którzy byliby tak uważni, tak troskliwi i którzy wiedzieliby tak dużo o dziecku. Ale mimo to, dziewczynka wydawała się nieszczęśliwa. Bawiąc się ze mną w twórczy sposób, jednocześnie wyrażała niepokój. Biegała, zmieniała przedmioty manipulacji, zachowywała się tak, jakby ciągle czegoś szukała. Pomyślałam, że pewnie coś ważnego w sensie symbolicznym straciła i nie potrafi sobie z tym poradzić. Okazało się, że rodzice planują rozwód, ponieważ tata związał się z inną partnerką. Kiedy rozmawiałam z nimi bez córki każde z nich próbowało mi udowodnić, że wie o dziecku więcej niż drugi opiekun. Rywalizowali jak małe dzieci, przekrzykując się i bardzo głośno mówiąc. Matka miała wiele pretensji do ojca dziewczynki. Poprosiłam ich o wyobrażenie sobie, że jestem ich córeczką i powiedzenie, co mogę odczuwać. Bez namysłu, obydwoje stanowczo stwierdzili - „Jest wszystkiego za dużo”. Udało się o tym razem porozmawiać. Rodzice wykazali empatię czyli zrozumienie stanów psychicznych i emocji córki. Przyjęli propozycję pomocy psychologicznej dla każdego z nich z osobna u różnych specjalistów. Mam dużo nadziei, że tej rodzinie uda się znaleźć taki sposób rozwiązania ich trudnej wspólnej historii, aby nie obarczała ona dziecka."

profesor Katarzyna Schier, fragment wywiadu
fot Dominik Lückmann

15/07/2022

Czy umiemy wypoczywać?

Problem w tym, że my, Polki i Polacy, generalnie – wbrew pozorom może – wypoczywać niespecjalnie umiemy. Zwłaszcza to nasze pokolenie post-JP2, zwłaszcza wszyscy my w tych różnych nieuporządkowanych zawodach-niedozawodach, bez jasno określonych godzin pracy i wypoczynku. To nie jest tylko mój widzimisizm (pojęcie z książki oczywiście), na to są twarde papiery, że Polacy pracują najwięcej w Europie.

Dlatego właśnie realny wypoczynek jest tak ważny. Pierwsze primo, że wakacje kilku- czy kilkunastodniowe są czasem konieczne. Wychodzenie z głębokiego zmęczenia musi mieć szansę być kilkuetapowe: najpierw odespanie i ogólna dekompresja, później wypoczynek właściwy i bardziej aktywny (spotkałem się nawet z opiniami, że w pełni regeneruje dopiero urlop trzytygodniowy, tzn. pierwszy tydzień mija na syndromie odstawienia, drugi to serce urlopu, a trzeci to powolne myśli o powrocie, czyli znak, że odpoczęliśmy; brzmi świetnie, minus jest taki, że na trzy tygodnie to nie wiem, kto sobie może pozwolić). Względna rzadkość długich wakacji sprawia jednak, że tak ważne stają się te wszystkie urwane weekendziki, krótkie, długie, to się wszystko wlicza i jest absolutnie niezbędne.

Przede wszystkim jednak: nie ilość, ale jakość. Nie pomoże przebimbanie nawet szmatu czasu jeśli to będzie odpoczynek niskiej jakości. Jeśli to będzie taki trochę ni to wypoczynek, ni to praca, ni nie wiadomo co. Już przed laty pisałem w „Sztuce życia…”, żeby nie brać laptopa na wakacje. Dzisiaj podkreślam i rozwijam: kluczowe, żeby odpoczynek był wysokiej jakości. To musi być prawdziwy szabat: głęboka regeneracja. Wyłączenie całkowite.

Ideę szabatu raz w tygodniu naprawdę tęga głowa wymyśliła. Idea ta – oczywiście biorę ją w znaczeniu świeckim – polega na tym, żeby regularnie przypominać sobie, że świat da sobie radę bez nas. Że się nie rozpadnie od tego, że nie sprawdzimy maila, nie odpiszemy, nie odbijemy piłeczki. Czy jest coś bardziej aktualnego niż to? My przecież wiecznie siedzimy na tych telefonach, byle nie wypaść z obiegu, byle się dowiedzieć, byle być na bieżąco.

Tak więc, to jest zasada pierwsza i najświętsza. Fizycznie nie dotykamy komputera, wyłączamy telefon. Absolutne zero maili, mesendżerów, whatsappów. What’s up? No właśnie chodzi o to, żeby przez jakiś czas nic nie było up. Bez tego nie wypoczniesz – zawsze się okaże, że ktoś czegoś chce, że coś napisał, że coś nie cierpi zwłoki. Laptopy i telefony, te wspaniałe skądinąd urządzenia, są mocnymi winowajcami tego przeklętego zmiksowania pracy i odpoczynku, to one sprawiają, że praca dokonuje ciągłej inwazji na czas wolny i życie własne. Tutaj jest konieczny śmiały krok, odejście na drugi krąg, odłączenie całkowite.
Piotr Stankiewicz
fot S Migaj

23/06/2022

"Współczesny mężczyzna znalazł się w pułapce. Od swojego ojca i dziadka przejął zobowiązania do bycia silnym władcą. Z drugiej strony, kultura zachęca go: bądź partnerski, nie daj sobie narzucić stylu macho, nie wstydź się wrażliwości. Znalazł się w sytuacji, która – nawet jeśli nie jest jej świadomy – determinuje jego zachowanie i przeżycia. Współczesny pomysł na to, jak być mężczyzną, jest dość mglisty. Stare, tradycyjne wzorce przestały działać, nowe – jeszcze nie okrzepły."

prof. Bogdan de Barbaro
fot Alex Bodini

01/06/2022

Piłkarzyki, kapsle, skakanie w gumę i klasy, podwórkowy trzepak, gry w manso, kolarzy, lub zabawa w widoczki – tak bawiły się dzieci w erze przed komputerami, smartfonami i PlayStation. Szczytem dziecięcych marzeń były klocki LEGO, resoraki, wrotki, kolarzówki lub składaki wigry. Dzieciństwo obfitowało w relacje rówieśnicze, przyjaźnie na lata, radosne odkrywanie świata.
W dniu dzisiejszym życzymy wszystkim dzieciom małym i dużym uśmiechu na twarzy oraz radości życia.