07/03/2022
Historia masażu
Masaż jest jedną z najczęściej praktykowanych form holistycznej medycyny. Terapeutyczny dotyk masażysty służy do łagodzenia bólu, pomaga leczyć urazy, poprawia krążenie, łagodzi stres, zwiększa rozluźnienie i poprawia ogólny poziom zdrowia i dobrego samopoczucia. Przyjżyjmy się jego historii…
Ciężko z całą pewnością stwierdzić kiedy ludzie docenili leczniczą moc dotyku, lecz niewielką pomyłką będzie założenie, że to procedura równie stara jak ludzkość, a nawet jeszcze starsza. Wystarczy spojrzeć na zachowania zwierząt opiekujących się swoimi małymi, na troskę, z jaką kocica wylizuje kocięta, albo owca nowo narodzone jagnię - to czynność, która jest nie tylko pieszczotą, ale także np. pobudza krążenie i ułatwia trawienie. Rozmasowywanie stłuczeń, bolących miejsc, kojenie cierpień poprzez dotyk jest zachowaniem, które przychodzi nam w sposób naturalny.
Chiny oraz Indie
Pierwsze pisemne wzmianki o masażu pochodzą z Dalekiego Wschodu: z ksiąg Starożytnych. W owych czasach powstała tam księga z chińskimi tradycjami leczniczymi zatytułowana „Kanon medycyny chińskiej żółtego cesarza”. Książka ta jest obecnie uważana za jedną z najważniejszych podręczników używanych do nauczania akupunktury i akupresury. Także w Indiach powstawały teksty o sztuce życia i zachowaniu zdrowia, zawierające informacje o masażu. Nie był tam traktowany jako osobny zabieg leczniczy, ale jako część kompleksowej terapii chorego ciała i ducha.
Starożytna Grecja i Rzym
Grecy zawsze bardzo dbali o sprawność fizyczną, masaże były powszechną praktyką w ich codziennym życiu oraz odgrywały ważną rolę w zawodach sportowych – przed nimi sportowcy natłuszczali swoje ciała oliwami i masowali je, aby pobudzić krążenie. Ta praktyka jest bardzo podobna do współczesnych technik stosowanych w masażu sportowym.
Skuteczność masażu doceniał Hipokrates, doradzając jego zastosowanie w rozlicznych chorobach. Jako zwolennik masażu Hipokrates zalecał tarcie (pocieranie) w celu leczeniu wielu chorób oraz pisał o jego fizjologicznych efektach. Radził pocieranie od kończyn w kierunku środka ciała z użyciem oliwy z oliwek co zapewniało nie tylko rozluźnienie i relaks mięśniom, ale również zdrowy wygląd i dobrą kondycję skórze.
Średniowieczna Europa i renesans
W średniowiecznej Europie masaż jako zabieg leczniczy popadł w zapomnienie. Wiedza o nim zachowała się w świecie Islamu, masaż doceniał sam Avicenna, uważając, że ma on niebagatelne znaczenie w usuwaniu niepotrzebnych produktów przemiany materii.
W czasach nowożytnych dobroczynne właściwości masażu zostały odkryte na nowo w epoce renesansu dzięki francuskiemu lekarzowi Ambrożemu Pare (uważany za jednego z ojców współczesnej chirurgii). Pare na podstawie swoich obserwacji wywnioskował, że masaż może mieć duże znaczenie terapeutyczne i podzielił się swoim odkryciem z innymi lekarzami.
Masaż leczniczy współcześnie
Podczas, gdy nasza wiedza naukowa zmieniała się przez wieki, masaż jako praktyka uzdrawiania nie zmienił się radykalnie. Masaż leczy najczęstsze rodzaje bólu za pomocą najbardziej naturalnej formy medycyny (ludzkiego dotyku) i wykracza poza szczegóły ludzkiej kultury i historii. Tak długo, jak ludzie są podatni na dyskomfort i choroby, masaż będzie nadal istnieć gdyż nie ma metody leczniczej tak przyjemnej i skutecznej jednocześnie jak masaż.
