Centrum Terapii i Animacji EDULA Pleszew

25/11/2025

25/11/2025

Przypominamy o Naszych świetnych zajęciach.

25/11/2025

Psycholog. Terapia on-line.
Zapisy 795198921

25/11/2025

Przygotowujemy się do robienia prania 😆

25/11/2025

Zajęcia ogólnorozwojowe dla dzieci, ćwiczenia motoryki małej, zajęcia rozwijające zdolności dziecka.

23/11/2025

23/11/2025

Język angielski z native speakerem
Zajęcia dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Nauka naturalnej wymowy, płynności i swobodnej komunikacji.

Zapisy: 795 198 921

23/11/2025

💛 Dzieci czują więcej, niż myślimy

Nasze dzieci nie tylko obserwują, ale też głęboko wyczuwają nasze emocje. Nawet jeśli nic nie mówimy, nawet jeśli próbujemy coś w sobie schować – one i tak to czują.

Kiedy jesteś zmęczona, obciążona, zmartwiona albo przeciwnie – spokojna i zadowolona – twoje dziecko odbiera to jak antena.
I dopasowuje swoje zachowanie do twojego nastroju.

To dlatego nasze własne dobre samopoczucie jest tak ważne. Bo kiedy dźwigamy za dużo i nie umiemy sobie poradzić, łatwo – nawet nieświadomie – przerzucić ciężar emocjonalny na dziecko. A to nie jest jego zadanie.

Żadne dziecko nie powinno nosić na swoich barkach odpowiedzialności za emocje dorosłego.

Dbając o siebie, dbasz również o swoje dziecko.
Twoje ukojenie jest jego spokojem. 💛

20/11/2025

FCR ... Ciąg dalszy...

Wiele osób po wyleczeniu raka mierzy się z tzw. lękiem przed nawrotem choroby (FCR – fear of cancer recurrence). Ciągłe skanowanie ciała, obserwowanie pieprzyków, strach przed każdym badaniem, katastroficzne myśli — to klasyczne objawy FCR. I to jest uleczalne.

# #❤️ 1. To, że się boisz — znaczy, że chciałaś żyć

Strach nie świadczy o zagrożeniu. Strach świadczy o tym, jak bardzo cenisz swoje zdrowie i życie po tym, co przeszłaś.

Twoje ciało zapamiętało traumę. I teraz „chce Cię chronić”, tylko robi to zbyt intensywnie.

❤️ 2. Twój mózg działa tak, jak po traumie

Po doświadczeniu nowotworu mózg może przełączyć się na tryb czujności:

ciągłe sprawdzanie,

nadinterpretacja sygnałów z ciała,

wyobrażanie najgorszego scenariusza,

lęk przed badaniami.

To nie znaczy, że „coś jest z Tobą nie tak”. To znaczy, że przeżyłaś ogromną traumę i Twój układ nerwowy nadal reaguje, jakby zagrożenie było „tuż obok”.

To minie. Naprawdę da się to wyciszyć.

❤️ 3. Chcę Ci pomóc teraz — możemy zacząć od TU i TERAZ

Zróbmy mały, prosty krok, żeby ulżyć Twojemu ciału.

🌿 Ćwiczenie na uspokojenie układu nerwowego (30 sekund)

Połóż dłoń na klatce piersiowej. Weź powoli wdech (4 sekundy) i jeszcze wolniejszy wydech (6–7 sekund). Powiedz sobie cicho:

„Jestem teraz bezpieczna.”

Twoje ciało potrzebuje sygnału, że sytuacja z przeszłości się skończyła.

19/11/2025

POST INFORMACYJNY: Czym jest FCR? (Fear of Cancer Recurrence)

🎗️ FCR (Fear of Cancer Recurrence) to określenie na lęk przed nawrotem choroby nowotworowej, który często pojawia się u osób po zakończonym leczeniu onkologicznym. To zjawisko jest naturalne, powszechne i w pełni zrozumiałe — doświadczenie raka zmienia sposób myślenia o zdrowiu i ciele.

Dlaczego FCR się pojawia?

nagła konfrontacja z chorobą zagrażającą życiu

traumatyczne doświadczenia leczenia

ciągłe kontrole i badania

większa uważność na ciało i każdy objaw

strach o przyszłość, rodzinę i swoje bezpieczeństwo

To reakcja psychiczna na realne przeżycie, a nie „panika” czy „wyolbrzymianie”.

Jak może objawiać się FCR?

częste myśli o raku

impulsywne sprawdzanie ciała (np. pieprzyków, guzków)

trudność w uspokojeniu się po zauważeniu drobnej zmiany

napięcie przed wizytami kontrolnymi

zamartwianie się „co jeśli wróci?”

epizody paniki lub somatyczne objawy stresu

Czy FCR jest zaburzeniem?

Sam w sobie nie — to naturalny element wychodzenia z choroby.
Problem pojawia się dopiero wtedy, gdy lęk:

zaczyna kontrolować codzienne życie,

wpływa na sen, relacje, zdrowie psychiczne,

uniemożliwia normalne funkcjonowanie.

Wtedy warto poszukać wsparcia.

Co pomaga przy FCR?

🔹 Rozmowa z psychoonkologiem lub terapeutą znającym pracę z traumą.
🔹 Nauka regulacji emocji, pracy z ciałem i oddechem.
🔹 Realne, spokojne informacje od lekarza prowadzącego.
🔹 Ograniczenie „googlowania” objawów.
🔹 Budowanie poczucia bezpieczeństwa w ciele.
🔹 Wspierająca relacja — ktoś, kto rozumie i nie bagatelizuje.

Najważniejsze zdanie:

Lęk przed nawrotem to nie znak, że coś jest nie tak z Tobą — to znak, jak bardzo chcesz żyć.

W Centrum Terapii Edula istnieje możliwość konsultacji online z psychologiem oraz terapeutą traumy.

17/11/2025

🧡 Jak reagować, a nie „znosić” zachowania dziecka?

Wielu rodziców niesie w sobie doświadczenia z własnego dzieciństwa – czasem takie, które nauczyły nas, że trzeba być „grzecznym”, cichym, nie złościć się i nie okazywać emocji, żeby przetrwać w domu.
I dlatego dziś, już jako dorośli, często odcinamy kawałki siebie – wkładamy je do „szufladki w piwnicy”, zamykamy i próbujemy zapomnieć.

A potem pojawia się nasze własne dziecko.
Pełne emocji, potrzeb, spontaniczności, głośności.
I nagle to wszystko w nas wraca.

Mama jest zestresowana, spieszy się, w głowie ma tysiąc myśli.
Córka mówi „NIE!”.
Mama – przeciążona – reaguje krzykiem.

A potem przychodzi wyrzut, smutek, poczucie porażki… i myśl:
„Przecież nie chcę tak reagować. Kocham swoje dziecko”.

To bardzo ludzki, bardzo częsty scenariusz.

🧡 Klucz nie leży w znoszeniu trudnych zachowań

„Nie chodzi o to, żebyśmy znosili zachowanie naszych dzieci, lecz żebyśmy odpowiednio na nie reagowali.”

Dziecko nie potrzebuje rodzica idealnego.
Nie potrzebuje też rodzica, który tłumi siebie, swoje emocje i potrzeby.

Dziecko potrzebuje dorosłego obecnego.
Takiego, który potrafi powiedzieć:

• „Widzę, że jest ci trudno.”
• „Ja też potrzebuję chwili oddechu.”
• „Zatrzymam się i wrócę do ciebie spokojniej.”

🧡 Dlaczego to takie ważne?

Bo tylko wtedy:

✨ dziecko uczy się, że emocje są bezpieczne
✨ widzi, że napięcie można regulować
✨ buduje się relacja oparta na zaufaniu, a nie na strachu
✨ rodzic nie musi „trzymać w piwnicy” własnych emocji, tylko może je rozumieć i nimi zarządzać

13/11/2025

🌿 Jak wspierać dziecko w trudnych momentach i w codziennych zadaniach?

Dziecko nie zawsze potrafi nazwać to, co czuje.
Czasem jego milczenie, niechęć do działania albo wybuch emocji są po prostu sposobem, by powiedzieć: „to dla mnie za trudne” lub „potrzebuję Twojego wsparcia”.

W takich chwilach najważniejsze jest nie poprawianie – lecz towarzyszenie.
Zamiast:
👉 „Nie denerwuj się” – powiedz: „Widzę, że Ci trudno. Jestem obok.”
👉 „Zrób to szybciej” – spróbuj: „Zróbmy to razem. Masz czas.”
👉 „Nie płacz” – zamień na: „Rozumiem, że jest Ci smutno. Możesz płakać.”

Dzieci uczą się świata przez relację, nie przez pośpiech.
Nasza cierpliwość, ciepło i akceptacja są dla nich jak bezpieczny most – prowadzący od trudności do zaufania.

💛 W Eduli uczymy dzieci, jak radzić sobie z emocjami, ale też pomagamy dorosłym zrozumieć, co dziecko naprawdę chce nam powiedzieć.