Pracownia Terapeutyczna Alfa

14/11/2025

„Toksyczne schematy” to negatywne wzorce myślenia, emocji i zachowań, które powtarzają się w naszym życiu i utrudniają nam budowanie zdrowych relacji, poczucie własnej wartości czy osiąganie celów. Najczęściej powstają w dzieciństwie, gdy nasze potrzeby emocjonalne nie były w pełni zaspokojone.
📘 Przykłady toksycznych schematów (wg terapii schematów Younga):
Porzucenie / niestabilność – lęk, że bliskie osoby odejdą lub przestaną kochać.
Nieufność / skrzywdzenie – przekonanie, że inni nas wykorzystają lub zranią.
Deprywacja emocjonalna – poczucie, że nikt nie zaspokoi naszych emocjonalnych potrzeb.
Wadliwość / wstyd – przekonanie, że coś jest z nami nie tak, że jesteśmy gorsi.
Izolacja społeczna – poczucie bycia innym, nienależącym do grupy.
Podporządkowanie – stawianie potrzeb innych ponad własne, by uniknąć konfliktu.
Samopoświęcenie – nadmierne dbanie o innych kosztem siebie.
Nieustanne dążenie do aprobaty / uznania – uzależnienie poczucia własnej wartości od opinii innych.
Nadmierne standardy / perfekcjonizm – przekonanie, że trzeba być „idealnym”, by zasługiwać na miłość.
Pesymizm / katastrofizacja – oczekiwanie najgorszego, nawet bez realnych powodów.
🧠 Jak je rozpoznać:
Powtarzasz te same błędy w relacjach.
Czujesz silne emocje (np. wstyd, lęk, złość) w podobnych sytuacjach.
Myślisz: „zawsze tak mam”, „to ze mną coś nie tak”.
💡 Jak z nimi pracować:
Uświadomienie schematu – zauważanie go w działaniu.
Analiza, skąd się wziął (np. w relacji z rodzicami).
Nauka nowych, zdrowych sposobów reagowania.
Często skuteczna bywa terapia schematów lub terapia poznawczo-behawioralna (CBT).

13/11/2025

https://www.mp.pl/psychiatria-dzieci-i-mlodziezy/aktualnosci/392605,online-i-offline-dla-nastolatkow-jeden-swiat

Dla rodziców świat online i świat offline to dwa światy, które mają mało punktów stycznych, a dla nastolatków to już jeden świat – mówią Dorota Peretiatkowicz i Katarzyna Krzywicka-Zdunek.

12/11/2025

Autonomia w związku to umiejętność bycia sobą, podejmowania niezależnych decyzji i zachowywania własnej przestrzeni emocjonalnej, przy jednoczesnym utrzymywaniu bliskości i więzi z partnerem. To zdrowa równowaga między „ja” a „my”.
💬 Autonomia ≠ dystans.
Nie chodzi o chłód czy egoizm, tylko o to, by związek nie oznaczał utraty tożsamości.
🔹 Cechy zdrowej autonomii w związku:
Masz własne zainteresowania, znajomych i cele.
Potrafisz spędzać czas sam(a), bez poczucia winy.
Podejmujesz decyzje w zgodzie ze sobą, nie z lęku przed odrzuceniem.
Ufasz partnerowi i nie kontrolujesz go.
Potrafisz mówić „nie” bez obawy o konflikt.
Wiesz, że twoja wartość nie zależy od tego, co o tobie myśli partner.
🔸 Brak autonomii może wyglądać tak:
Ciągłe dopasowywanie się, by partner był zadowolony.
Lęk przed utratą relacji lub samotnością.
Uzależnienie emocjonalne lub potrzeba ciągłej aprobaty.
Zazdrość i potrzeba kontroli.
Trudność w podejmowaniu decyzji samodzielnie.
💡 Jak rozwijać autonomię:
Rozpoznaj swoje potrzeby i granice – co jest dla ciebie ważne niezależnie od partnera.
Ćwicz asertywność – mów o swoich uczuciach i potrzebach bez lęku.
Dbaj o własne życie – pielęgnuj przyjaźnie, pasje, rozwój.
Nie bierz odpowiedzialności za emocje partnera – każdy dorosły odpowiada za swoje.
Rozmawiaj o przestrzeni w związku – ustalcie, jak oboje rozumiecie bliskość i niezależność.
Autonomia i bliskość są jak dwa skrzydła – tylko razem pozwalają związkowi lecieć prosto.

10/11/2025

https://www.mp.pl/kurier/392088,w-walce-z-uzaleznieniami-potrzebna-edukacja?utm_source=email&utm_medium=kuriermp&utm_campaign=20251105 to

Debata ekspercka „Wyzwania i priorytety w walce z uzależnieniami – kierunki działań w polityce zdrowotnej i systemie ochrony zdrowia” organizowana przez Instytut Rozwoju Spraw Społecznych odbyła się 29 października 2025 r.

10/11/2025

Doomscrolling (po polsku czasem: katastroficzne scrollowanie) to nawyk ciągłego przeglądania negatywnych wiadomości lub treści w internecie, mimo że wywołują one lęk, złość lub przygnębienie.
To mechanizm, który daje pozorne poczucie kontroli („muszę wiedzieć, co się dzieje”), ale w rzeczywistości nakręca stres i bezsilność.
🔹 Jak rozpoznać doomscrolling:
Przeglądasz wiadomości lub social media do późna, mimo że czujesz zmęczenie.
Masz poczucie, że musisz być na bieżąco, nawet jeśli Cię to przytłacza.
Trudno Ci się oderwać, choć czujesz napięcie lub smutek.
Po scrollowaniu czujesz się gorzej niż przed.
Zauważasz spadek koncentracji i nastroju.
🔸 Dlaczego to się dzieje:
Mózg szuka zagrożeń – to mechanizm ewolucyjny.
Media bazują na emocjach – negatywne treści przyciągają uwagę.
Dopamina – każda nowa informacja działa jak „nagroda”, więc przewijamy dalej.
Lęk przed utratą kontroli (FOMO) – chcemy wiedzieć wszystko, żeby nie być zaskoczonymi.
💡 Jak przerwać doomscrolling:
Ustal „okna informacyjne”.
Sprawdzaj wiadomości 1–2 razy dziennie, np. rano i po południu.
Usuń z telefonu aplikacje, które Cię wciągają.
Albo przynajmniej wyloguj się z nich po użyciu.
Zamień scrollowanie na coś kojącego.
Spacer, muzyka, rozmowa, książka, podcast pozytywny.
Zadawaj sobie pytanie:
„Czy to, co teraz czytam, realnie mi pomaga — czy tylko mnie stresuje?”
Używaj „intencjonalnego internetu”.
Wchodź z konkretnym celem („sprawdzę pogodę”), a nie z przyzwyczajenia.
Ogranicz bodźce przed snem.
Minimum godzinę bez ekranów – poprawia sen i redukuje napięcie.
Praktykuj uważność.
Kiedy sięgasz po telefon, zatrzymaj się na sekundę i zauważ: „czy naprawdę tego teraz potrzebuję?”
📱 Doomscrolling to nie lenistwo ani „uzależnienie od telefonu” — to sposób, w jaki Twój umysł próbuje poradzić sobie z lękiem, szukając informacji. Problem w tym, że im więcej ich znajduje, tym bardziej się boi.

07/11/2025

‼️

06/11/2025

Kompulsywne objadanie się (ang. binge eating) to zaburzenie odżywiania, w którym pojawiają się napady niekontrolowanego jedzenia, często połączone z poczuciem winy, wstydu i utraty kontroli. Nie chodzi o zwykłe „zajadanie stresu” — to głębszy mechanizm emocjonalny.
🔹 Jak to wygląda:
Jesz bardzo szybko, często duże ilości jedzenia.
Trudno Ci się zatrzymać, nawet gdy jesteś pełny/a.
Po napadzie czujesz się winny/a, zły/a na siebie, zawstydzony/a.
Napady często odbywają się w ukryciu.
Nie zawsze są związane z głodem fizycznym, raczej z napięciem emocjonalnym.
🔸 Co może wywoływać kompulsywne objadanie się:
Silne emocje: stres, smutek, lęk, złość, samotność.
Restrykcyjne diety: zbyt duże ograniczenia prowadzą do późniejszego „odbicia”.
Perfekcjonizm i niska samoocena.
Potrzeba kontroli: jedzenie staje się jedynym „bezpiecznym” sposobem na ulgę.
Brak umiejętności regulacji emocji.
💡 Co pomaga w pracy z kompulsywnym jedzeniem:
Nie karz się po napadzie.
Wyrzuty sumienia tylko nasilają błędne koło. Zatrzymaj się i zapytaj: „Co chciałem/am sobie dać przez jedzenie?”
Zauważ emocje przed napadem.
Spróbuj rozpoznać, co czujesz (np. napięcie, samotność, frustrację).
Zadbaj o regularne posiłki.
Głodzenie się zwiększa ryzyko napadów. Regularność stabilizuje poziom cukru i emocje.
Wprowadź „pauzę” przed jedzeniem.
Zatrzymaj się na 1 minutę, zrób kilka oddechów i zapytaj siebie: „Czy naprawdę jestem głodny/a?”
Prowadź dziennik emocji i jedzenia.
Pomaga zauważyć wzorce: np. „jem, gdy jestem zestresowany/a po pracy”.
Znajdź inne sposoby regulowania emocji.
Ruch, rozmowa, pisanie, muzyka, prysznic, medytacja — cokolwiek działa dla Ciebie.
Szukaj wsparcia.
Terapia (np. poznawczo-behawioralna, terapia schematów lub terapia ACT) daje świetne efekty.
Kompulsywne objadanie się nie wynika ze słabej woli — to sygnał, że Twój umysł i ciało próbują poradzić sobie z emocjami, do których nie masz jeszcze zdrowego dostępu.

04/11/2025

Ostatnie badanie przeprowadzone w American Psychologist oznacza najbardziej kompleksowy przegląd interwencji od ponad dekady i podkreśla potrzebę skalowalnych rozwiązań opartych na dowodach. Przeczytaj komunikat prasowy APA 🔗 https://bit.ly/49mdqAz

„Samotność jest obecnie powszechnie uznawana za poważne obawy dotyczące zdrowia publicznego związane z depresją, lękiem, chorobami sercowo-naczyniowymi, a nawet wczesną śmiertelnością” – powiedział autor „Nasze ustalenia dostarczają mocnych dowodów na to, że interwencje mogą coś zmienić, chociaż ich ogólny wpływ pozostaje niewielki Samotność nie ma uniwersalnego rozwiązania. ”

A comprehensive review published by APA finds that interventions—particularly psychological and in-person approaches—can effectively reduce loneliness, though more rigorous, tailored strategies are needed to address this growing global public health issue.

04/11/2025

Beliefs about mental health have evolved, but stigma remains
While most Americans say there is no shame in mental illness, 35% of adults admit they’d view someone differently if they knew they had a mental health condition

Podczas gdy większość Amerykanów mówi, że choroby psychiczne nie ma wstydu, wielu przyznaje, że patrzyliby na kogoś inaczej, gdyby wiedzieli, że ma stan zdrowia psychicznego.

Dowiedz się więcej

While most Americans say there is no shame in mental illness, 35% of adults admit they’d view someone differently if they knew they had a mental health condition.

03/11/2025

Przewlekły stres może mieć wpływ na młodych umysłach i ciałach. Badania psychologiczne pokazują, że proste nawyki – takie jak regularna aktywność fizyczna – mogą pomóc dzieciom i nastolatkom w radzeniu sobie ze stres

Dowiedz się więcej:

Stress is at historic highs. Here are healthy ways for children and teens to cope

01/11/2025

Dzień Wszystkich Świętych to moment zatrzymania. 🌿
Czas, kiedy wspominamy tych, których już z nami nie ma – i przypominamy sobie, jak wiele po nich zostało w nas.

Psychologia mówi, że pamięć i żałoba to nie tylko smutek – to także sposób, w jaki nasz umysł i serce uczą się akceptować stratę i odnajdywać znaczenie.
Wspominanie to forma miłości, która trwa mimo upływu czasu.

Dziś warto pozwolić sobie na ciszę, refleksję i wdzięczność.
Za życie, które mamy.
Za ludzi, którzy byli jego częścią.
Za więzi, które nie kończą się wraz z odejściem. 🕯️