Somapsyche - psycholog Honorata Łukaszewska, praca ze stresem i traumą

10/10/2025

Na zdrowie! Psychofizyczne🍎

O ZDROWIU PSYCHICZNYM i
Światowym Dniu Zdrowia Psychicznego, który powoli dobiega końca…

FAKTY:
🔆 W 1948 roku konstytucja Światowej Organizacji Zdrowia zdefiniowała zdrowie psychiczne jako pełny dobrostan fizyczny, psychiczny i społeczny człowieka. Ważne jest by traktować siebie jako pewną całość składającą się z istotnych części, pomiędzy którymi zachodzi współzależność. Dobrostan jednej części wpływa na pozostałe.

🔆 - World Mental Health Day obchodzony jest od 1992 roku.
🔆 W tym roku tematem przewodnim jest: „Dostęp do usług – zdrowie psychiczne w sytuacjach katastrof i kryzysów”. To zaproszenie do refleksji nad tym jak systemowo wspierać osoby z doświadczeniem katastrof naturalnych i wojen.

REFLEKSJE:
💛 Dzień zdrowia psychicznego to zaledwie chwila, a w gabinetach terapeutycznych pracujemy każdego dnia szukając i odbudowując to zgubione, rozdane innym i pozostawione gdzieś w pośpiechu i nadmiarze obowiązków... Pracujemy nad uwalnianiem wydarzeń traumatycznych zapisanych w ciele i emocjach klientów, nad uzupełnianiem braków, deficytów i zranień w relacjach. Pochylamy się wspólnie z każdą osobą w kryzysie nad jego/jej doświadczeniem, powoli wprowadzając zmiany na lepsze.

🩵 buduje się w relacji z drugim człowiekiem. W relacjach rodzinnych, z bliską osobą, z osobami, które miały i mają dla nas znaczenie.

🩷 Zdrowie psychiczne budujemy w relacji z sobą samym/samą. Ważne jest jak siebie postrzegamy i jak sami traktujemy w różnych sytuacjach. To baza pozwalająca nam działać, pracować, realizować marzenia i znosić życiowe zakręty. Ma wiele składowych. Na większość z nich mamy lub możemy mieć bez większego wysiłku. Od tego warto zacząć, ale jak?

A teraz INSPIRACJA.
Wybierz to co Ci się spodoba i działaj:

👉 Zauważaj Siebie, swoje , emocje, odczucia.
👉 Rozpoznaj co lubisz, co sprawia Ci , wywołuje i .
👉 Dbaj o swoje na różnych płaszczyznach. Przyjrzyj się temu jak siedzisz, śpisz, co robisz żebyś czuł się dobrze?
👉 Zabieraj siebie na spacery i takie aktywności poza domem jakie lubisz i jakie sprawiają, że czujesz się dobrze. 20 minut spaceru dziennie wpływa na dobre samopoczucie! (pod warunkiem codziennego powtarzania).
👉 Zadbaj o to co jesz, kiedy i jak.
👉 Zorganizuj różne przestrzenie dla siebie. Nawet w niewielkim mieszkaniu możesz wydzielić lub rozdzielić miejsca na pracę, odpoczynek i sen.
👉 Stwórz własne , które będą pomocne w przeskakiwaniu pomiędzy czasem aktywności i wyciszenia.
👉 Zbadaj swój rytm dnia, tygodnia. Jaki on jest kiedy nie naciskasz, nie ponaglasz siebie?
👉 Zamień pośpiech na uważne i łagodne podążanie za sobą i czynnościami jakie wykonujesz w ciągu dnia.
👉 Przyjrzyj się temu co robisz. Z ciekawością znajdź to co lubisz robić i robisz z chęcią. Zauważ te czynności i sprawy jakie są neutralne i takie, przed którymi bronisz się, odkładasz na później lub wręcz zabierasz się do nich z niechęcią i przymusem.
👉 Dbaj o . Spotykaj się z ludźmi, którzy są dla Ciebie ważni w taki sposób jaki Ci służy.
👉 Jeśli uznasz, że czegoś w tej liście brakuje, jakiejś ważnej albo ciekawej dla Ciebie kwestii, uzupełnij ją o ten punkt.

Daj sobie na to zauważanie, przyglądanie się.
Nic więcej w pierwszym etapie nie musisz robić.
Nie spiesz się.
Przyglądaj, rozglądaj, zaciekawiaj.

Tylko tyle i aż tyle.

💙 Jeśli zwrócimy uwagę na to co się z nami dzieje, damy sobie więcej czasu i ciekawości to jest to pierwszy krok na drodze do zdrowia psychicznego. Czasem nie trzeba wiele zmieniać. Wystarczy robić to co działa na naszą korzyść i wytropić to co działa negatywnie, a potem powoli to zmniejszać. Tę uwolnioną przestrzeń koniecznie wypełnić tym co sprawia przyjemność, zaprasza do zabawy, radości i wprawia w zachwyt. 😅🥳😎

🍀 Powodzenia w przyglądaniu się sobie. Niespiesznie, z łagodną uważnością.

Dbajmy o siebie, a zdrowie psychiczne będzie nam sprzyjać.🍀

Autorka tekstu Beata Muszyńska-Dębska

10/10/2025

potrzebne!

W ramach kampanii Dzieciństwo bez Przemocy Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę zaprasza na cykl wyjątkowych spotkań online – kompendium wiedzy o przeciwdziałaniu krzywdzeniu dzieci 🎈

Jolanta Zmarzlik w rozmowie z Ewą Dziemidowicz będzie dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem z wieloletniej pracy w Fundacji. To praktyczna i poruszająca lekcja o ochronie najmłodszych ❤️

Każde spotkanie dotknie innego aspektu przeciwdziałania przemocy wobec dzieci:
🔴 Czym jest krzywdzenie dzieci? | premiera: 6.10.2025, godz. 12:00
🔴 Jak rozpoznać, że dziecko jest krzywdzone? | premiera: 20.10.2025, godz. 12:00
🔴 Dlaczego tak trudno jest interweniować w sytuacjach krzywdzenia dziecka? | premiera: 27.10.2025, godz. 12:00
🔴 Jak interweniować? Psychologiczne i prawne aspekty ochrony dziecka | premiera: 3.11.2025, godz. 12:00
🔴 Pomoc to więcej niż terapia | premiera: 17.11.2025, godz. 12:00

To pięć spotkań, które dostarczą Ci bazowej wiedzy, pobudzą do refleksji i dodadzą odwagi w podejmowaniu trudnych wyzwań ❤️🎈

Adresujemy je do wszystkich nauczycieli, pedagogów, opiekunów, pracowników socjalnych, kuratorów i innych profesjonalistów, którzy pracują z dziećmi.

Wideocasty będą dostępne na naszym kanale w serwisie YouTube: https://www.youtube.com/

Więcej informacji o kampanii: www.dziecinstwobezprzemocy.pl

Kampanię organizuje Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę wraz z Krajową Koalicją na rzecz Ochrony Dzieci

Sfinansowane z Funduszu Sprawiedliwości, którego Dysponentem jest Minister Sprawiedliwości

Patronaty honorowe: Marszałek Sejmu RP Szymon Hołownia, Marszałkini Senatu Małgorzata Kidawa-Błońska, Sekretarz Stanu w KPRM Katarzyna Kotula

Partner główny: Rzecznik Praw Dziecka Monika Horna-Cieślak

Partnerzy: Polska Policja, Narodowy Fundusz Zdrowia, Krajowe Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom KCPU, Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15, Librus Szkoła, Lidl Polska, ClickMeeting

Patronaty medialne: Polskie Radio, Telewizja Polska, Gazeta.pl, naszemiasto.pl, ngo.pl

01/10/2025

Zamiast eksplorowania - scrollowanie, zamiast dzieciństwa - depresja i stany lękowe

21/09/2025

Somatic Experiencing uczy mnie o konieczności łagodnego przejścia między jednym stanem (np. intensywnej pracy) a drugim (np. wejściem w kolejne, zupełnie nowe zadanie). Nie możemy kumulować pobudzenia na szczycie poprzedniego pobudzenia. Układ nerwowy potrzebuje się zorientować, że skończyła się potrzeba mobilizacji energii zanim zajmie się nowym zadaniem. Dopełnienie zaangażowania - odpoczynek - nowe zaangażowanie - odpoczynek. Tak wygląda zdrowy tryb spożytkowywania naszej energii.
Układ nerwowy potrzebuje sygnałów świata zewnętrznego, że nie musi się już wysilać (zanim będzie się wysilał znów). To może być prosta zmiana ubrań z tych „pracowych” na domowe. To może być herbata oddzielająca czas dyżuru od „po dyżurze”. Książka przed snem. Spacer z psem. Spokojne oddechy. Wiadomość wysłana do przyjaciółki „już jestem w domu”.

Trochę inaczej jest po skrajnym zagrożeniu (cały czas potrzebujemy sygnałów do zakończenia mobilizacji, ale też i czegoś więcej). Po doświadczeniu czegoś ekstremalnego nasze ciała, nasze emocje i nasze głowy potrzebują poczucia triumfu. Psychofizjologicznie triumf to ucieleśnione poczucie „udało mi się uciec”, „zdążyłam na samolot!”, „zostałam zaatakowana w internecie, ale zmobilizowałam się do sięgnięcia po pomoc”, „krzyknęłam na napastnika i on wycofał się”. W ludzkim świecie triumf to również radość po zdanej maturze, łzy ulgi po wyczerpującym nas naszym własnym weselu, poczucie życia i radości po przebytej chorobie.
Bez triumfu układ nerwowy nie wie, kiedy skończyć mobilizowanie energii. Nie wie, że już koniec zagrożenia.
Wyczerpany mobilizowaniem energii ponad miarę, wchodzi w stan odrętwienia, letargu, ospałości, chronicznego zmęczenia. I może z niego nie wyjść bardzo długo. Żyjemy wtedy tylko w połowie, wegetujemy.

Zadbaj dziś o swoje łagodne przejścia i o doświadczenie triumfu.
Pielęgnuj znaki, że coś trudnego się skończyło.
Odblokowuj energię zamiast ja marnotrawić.

PS Pisze do Was z mojego momentu przejścia między mobilizacją energii na asystowanie na kursie Somatic Experiencing a wejściem w intensywny czas związany z prowadzeniem dla Was kursu i chwilę później opowiadaniem Wam o mojej książce. Dziś dzień buforowy. See you 🍃.

30/08/2025

ciało podpowie🐅

ZANIEDBYWANIE POTRZEB W ZWIĄZKU wg terapii traumy Somatic Experiencing®️
❤️‍🩹❤️‍🩹


Zaniedbywanie potrzeb w relacji nie zaczyna się od wielkich kłótni ani dramatycznych rozstań. Zaczyna się od drobnych, cichych rezygnacji. Od "nie szkodzi", "poradzę sobie", "to nic takiego". Od wieczorów, kiedy nie powiedziało się, że było ciężko. Od zgód, które nie były zgodami, tylko próbą uniknięcia konfliktu. To właśnie te chwile – niedopowiedziane, zepchnięte do środka – tworzą pod powierzchnią napięcie, które z czasem zaczyna mówić przez ciało.

🐅
W podejściu Somatic Experiencing®️ trauma nie musi oznaczać przemocy czy katastrofy. Często to właśnie te powtarzające się momenty, w których musieliśmy zrezygnować z siebie, kiedy nasze impulsy zostały zatrzymane, nasza złość zgaszona, a potrzeba bliskości zawstydzona – stają się mikrourazami, które układ nerwowy zapisuje jak niezamknięte pętle. Zaniedbywanie własnych potrzeb, zwłaszcza w kontekście relacyjnym, może prowadzić do chronicznego zamrożenia – fizycznego, emocjonalnego, egzystencjalnego.

Anna - Pacjentka, która trafiła na terapię Somatic Experiencing®️, mówiła: „On nie robił mi krzywdy. Po prostu przestał słuchać. Ale ja też już nie mówiłam. A potem zaczęło mnie boleć – wszystko." W trakcie pracy terapeutycznej jej ciało opowiadało historię ciszy – barki napięte jakby przez lata niosły coś, czego nie można było zrzucić. Oddech płytki, jakby nie chciała robić za dużo hałasu. Kolana lekko ugięte – gotowe do ucieczki, ale zamrożone w miejscu.

W terapii nie pytaliśmy od razu: „czego chcesz od związku?" – bo to pytanie bywa zbyt szybkie dla układu nerwowego, który przez lata nauczył się nie chcieć niczego, by nie prowokować odrzucenia. Zamiast tego skupiliśmy się na tym, co pojawia się w ciele, gdy mówimy o słowie „potrzeba". Anna poczuła najpierw mrowienie w palcach, potem skurcz w żołądku. Jej system nerwowy zaczynał mówić językiem, który przez lata był tłumiony. To nie była jeszcze świadomość – to była prawda czuciowa.

Zaniedbywanie potrzeb często wiąże się z przekonaniami głęboko zapisanymi w ciele: „nie mogę być ciężarem", „jeśli powiem, co czuję, zostanę odrzucona", „moja potrzeba złości rozbije związek". W relacjach, zwłaszcza tych długotrwałych, często uczymy się przystosowania kosztem autentyczności. Ale to przystosowanie nie jest neutralne – ono ma swoje konsekwencje. Ciało płaci cenę za milczenie. Ból karku, bezsenność, ataki paniki, poczucie „odłączenia" – to nie tylko objawy, to komunikaty.

W pracy Somatic Experiencing®️ chodzi o to, by te komunikaty usłyszeć – ale nie głową, tylko przez doświadczanie. Kiedy Michał, inny pacjent, zaczął mówić o swoim małżeństwie, używał słów takich jak: „w porządku", „stabilnie", „normalnie". Ale jego ciało mówiło inaczej – pot spływał mu po plecach, kiedy próbował opisać ostatnią rozmowę z żoną. Ręce zaciskały się, jakby chciały coś utrzymać, czego już nie było. W tamtej sesji nie rozmawialiśmy o żonie. Rozmawialiśmy o jego zaciśniętych dłoniach. To one powiedziały najwięcej.

🐅
SE pozwala zacząć od podstaw: od tego, żeby znów poczuć swoje ciało. Zauważyć, kiedy ciało mówi: „Nie chcę", „Potrzebuję", „Mam dość". Z czasem pacjent zaczyna znów słyszeć siebie – a to moment przełomowy. Bo jeśli słyszysz siebie, możesz zacząć mówić. I nie chodzi od razu o wielkie deklaracje. Czasem pierwszy krok to powiedzenie: „Dziś potrzebuję spokoju", „Nie chcę się teraz zgadzać", „To dla mnie za dużo".

Czasem związek się wtedy zmienia. Czasem kończy. Czasem zaczyna się na nowo. Ale zawsze – pacjent wraca do siebie. A to największy zysk. Bo jeśli sam siebie zaniedbujesz, nie licz, że ktoś inny się tobą zajmie. To ty jesteś pierwszą osobą, która ma obowiązek zauważyć, że cię boli. Ale nawet jeśli związek trwa nadal – to już nie jest ten sam związek. Bo wraca ktoś, kto przez lata był nieobecny: ty sam.

💞
Terapia Somatic Experiencing®️ nie naprawia relacji – ona odbudowuje zdolność do obecności. A z obecności może narodzić się prawdziwa, nieprzystosowana, ale autentyczna bliskość. Taka, w której nie trzeba zaniedbywać siebie, żeby być razem.

Autorką tekstu jest Marlena Ewa Kazoń Marlena Kazoń - SEP, psycholożka, terapeutka systemowa
Ilustracja: zasoby Canva.com

26/06/2025

02/06/2025

Tu znajdziesz ⚓⚓⚓ na taki dzień jak dziś

To dobry dzień, żeby przypomnieć sobie, że istnieje coś takiego jak “ambiguous grief” (czyli rodzaj„niejednoznacznej” lub „niejasnej żałoby”) Pauline Boss terapeutka rodzin i badaczka z University of Minnesota w latach 90tych stworzyła to pojęcie do opisania żałoby po marzeniach, oczekiwaniach, tęsknotach.

Opisała je jako rodzaj straty, która jest niepełna, niepewna, trudna do zrozumienia i domknięcia. To sytuacja, w której nie ma możliwości tradycyjnego przeżycia żałoby, bo strata jest w jakimś sensie niewyraźna.

Wiecie też, że istnieje też coś takiego jak tzw. disenfranchised grief, czyli żałoba, której „nie wolno” przeżyć społecznie, bo się nie “kwalifikuje na nią” - np. po stracie kochanka, wyborach czy ukochanego zwierzęcia). A żałoba jak smutek, złość czy żal nie różnicuje przyczyn. Coś tracimy, pojawia się właśnie ona.

I właśnie te obydwa zjawiska mogą dziś być z Wami. Pytanie jak zwykle brzmi “jak sobie z nią być?”:
1. Uznaj emocje – to, co czujesz, jest normalne. Nie trzeba tego trywializować. Można płakać, złościć się, smucić.
2. Porozmawiaj z innymi – wspólnota doświadczenia zmniejsza poczucie osamotnienia. Ale już nie wchodź z dyskusje polityczne.
3. Działaj na miarę możliwości – zaangażowanie w inicjatywy obywatelskie, społeczne może dać poczucie wpływu. Rób to co możesz, tam gdzie możesz.
4. Ogranicz nadmierne śledzenie newsów – by nie wzmacniać lęku i bezsilności. Nie nakręcaj się. Ta noc i tak była długa.
5. Dbaj o siebie – spacer, sen, jedzenie, sztuka, duchowość – pomagają odzyskać równowagę.

Bo to jest niezbędne, żeby przejść do kolejnego etapu, czyli ponownego działania za jakiś czas ❤️

📷

24/05/2025

... trza ostrzegać przed nimi, skoro osoby publiczne je promują

Wpływ snusów na podejmowanie decyzji jest realny — zwłaszcza jeśli bierze się pod uwagę działanie nikotyny syntetycznej, która jest silniejsza i bardziej toksyczna na układ nerwowy i psychikę. Poniżej przedstawiam najważniejsze mechanizmy, przez które snusy mogą wpływać na proces decyzyjny:

---
🧠 1. **Zmiana stanu psychicznego — fałszywe "wzmocnienie" decyzji**

* Nikotyna chwilowo poprawia **nastrój, pewność siebie i skupienie**, przez co osoba może **przeceniać trafność swoich decyzji**.
* Przykład: ktoś czuje przypływ jasności umysłu po snusie i podejmuje ryzykowną decyzję, myśląc, że ma pełną kontrolę.

---
⛓ 2. **Uzależnienie i kompulsywność**

* Jeśli decyzje są podejmowane **pod wpływem głodu nikotynowego**, mogą być impulsywne, nieprzemyślane lub oparte na minimalizacji dyskomfortu, a nie na rzeczywistej wartości.
* Decyzje mogą być zdominowane przez pytanie: *„Kiedy znowu mogę wziąć snusa?”* — co wpływa na priorytety i motywacje.

---

🔄 3. **Wpływ cyklu dopaminowego na ocenę ryzyka**

* Nikotyna oddziałuje na **układ nagrody w mózgu** (dopamina), co może:

* Zwiększać **pociąg do nagrody** (chęć szybkiego zysku),
* Zmniejszać **zdolność do opóźniania gratyfikacji**,
* Skłaniać do **podejmowania szybkich, impulsywnych decyzji**, a nie strategicznych i długoterminowych.

---

😐 4. **Tłumienie emocji — unikanie ważnych decyzji**

* Nikotyna może działać jak "emocjonalna zatyczka" – tłumić lęk, napięcie, frustrację.
* W efekcie osoba może:

* **Unikać konfrontacji z trudnymi emocjami**,
* Przekładać ważne decyzje (np. zmiana pracy, zakończenie relacji),
* Uciekać w mechanizmy przetrwania zamiast autentycznego działania.

---

🧩 5. **Warunkowanie środowiskowe**

* Osoba może podejmować decyzje tak, by **utrzymać rytuał korzystania ze snusa** – np. wybierać środowiska, sytuacje lub towarzystwo, gdzie może go używać.
* Wpływa to na:

* Relacje społeczne (utrzymywanie kontaktów z innymi użytkownikami),
* Styl życia (np. unikanie aktywności, gdzie snusowanie jest niemożliwe),
* Wybory zawodowe, edukacyjne, zdrowotne.

---

💭 6. **Autoregulacja i zniekształcenia poznawcze**

* Długotrwałe używanie może zaburzać samowiedzę: *„To mi pomaga się skoncentrować”, „Bez tego nie jestem sobą”* – co utrwala **irracjonalne wzorce decyzyjne**.
* Decyzje są wtedy podejmowane na podstawie **przekonań powstałych z uzależnienia**, a nie racjonalnej oceny sytuacji.

---

🧠 Podsumowanie: Jak snusy wpływają na podejmowanie decyzji?

Snusy (nikotyna) nie tylko oddziałują na ciało, ale też na umysł i procesy decyzyjne:

🧠 Zaburzone skupienie – chwilowa jasność myślenia może prowadzić do przeceniania swoich decyzji.

⛓ Uzależnienie – decyzje zaczynają kręcić się wokół „kiedy mogę znowu?” zamiast tego, co naprawdę ważne.

⚖️ Impulsywność – nikotyna zwiększa działanie dopaminy, co utrudnia ocenę ryzyka i promuje szybkie, a nie przemyślane wybory.

😶 Tłumienie emocji – zamiast czuć i działać, snus bywa ucieczką. Trudne decyzje odkładamy, bo uczucia są stępione.

🌍 Zmiana priorytetów – codzienne wybory mogą zacząć służyć rytuałowi, a nie autentycznym potrzebom.

📉 Zniekształcenia poznawcze – „potrzebuję snusa, żeby działać” – to przekonanie może zacząć kierować życiem.

🧩 W skrócie: snus nie tylko daje ulgę – zmienia sposób, w jaki myślisz, czujesz i decydujesz.

09/05/2025

Traumatyczne zdarzenia które relacjonują media można przeżywać i radzić sobie z nimi na bardzo różne sposoby.

Niestety media propagują formę która cię dodatkowo traumatyzuje. Setki razy powtarzane, że to wielka tragedia plus dramatyczne obrazy, smutek ludzi.

Potrzeba informacji jest zrozumiała ale sposób jej realizacji może cię bardzo obciążać.

Pamiętaj, że przy okazji takiej tragedii masz też naglące inne potrzeby:

Bezpieczeństwa, zaufania innym, spokoju, wsparcia, sensu, wiary w ludzi etc.

Twoje życie najczęściej odpowiada szeroko na te potrzeby i obdarowuje cię hojnie.

Pamiętaj o tym gdy media przekonują cię że żyjesz w piekle ❤️

17/04/2025

Maturzyści z Poznania i okolic 🖊️😶‍🌫️😱 Mam dla Was coś ma stres 🆘

Drodzy Maturzyści!

Do egzaminów maturalnych zostało mało czasu, a Wy zastanawiacie się, jak opanować towarzyszący im stres?🧐

Serdecznie zapraszamy na warsztat EmotionAid®, który odbędzie się już 28 kwietnia w Centrum Unitas!

Co daje warsztat EmotionAid®?
👉 uczy lepiej rozpoznawać psychiczne i somatyczne (cielesne) objawy stresu,
👉 uczy, jak samodzielnie, szybko i skutecznie radzić sobie z regulacją stresu, aby nie dopuścić do uczucia uciążliwej “pustki w głowie”,
👉 pomaga regulować napięcie w sytuacji lęku i niepokoju, aby powrócić do stanu, w którym myślimy i działamy bardziej świadomie, a także jesteśmy bardziej skoncentrowani.

Warsztat prowadzi Honorata Łukaszewska - doświadczona psycholożka, terapeutka traumy w podejściu Somatic Experiencing®, choreoterapeutka oraz facylitatorka metody EmotionAid®.

Więcej informacji znajdziecie na stronie wydarzenia oraz na naszej stronie internetowej. Link umieszczamy w komentarzu.

Zapraszamy!😊

30/03/2025

Polecam ten warsztat bardzo

08/03/2025

Jeśli doświadczyłaś/eś przemocy s3ksualnej i trafisz do terapeuty somatycznego
🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻

🪻 Dowiesz się, a z czasem uwierzysz, że to NIE Z TOBĄ jest coś nie tak, tylko TOBIE SIĘ PRZYDARZYŁO coś złego.

🪻 Twoja opowieść ma prawo być niejasna, splątana, możesz mieć chęć zapominania swoich odczuć i cierpienia – terapeuci wiedzą, że to typowy objaw traumy wszelkiego typu.

🪻 Jeśli wykorzystanie s3ksualne miało miejsce w dzieciństwie, najpewniej wtedy jeszcze nie czuł/aś, że dzieje się coś złego. Odpowiedzialność ponoszą dorośli, którzy wtedy mieli Cię chronić.

🪻 Wykorzystanie s3ksualne (także według prawa polskiego!) to brak jednoznacznej zgody ze strony osoby wykorzystanej.

🪻 W terapii będziesz mogł/a zachować dyskretne elementy doświadczenia dla siebie. Terapeuta nie będzie doprecyzowywał na siłę. Ujawnisz to, na co masz wewnętrzną zgodę – tylko jeśli poczujesz się bezpiecznie.

🪻 Jeśli dotrzesz do konkretnego faktu, nazywaj go bez ogródek: „Wykorzystał/a mnie”, „Zgwałcił/a mnie”. Wtedy unikniesz ambiwalencji - co do takich doświadczeń jak na przykład „dotyk” - i nie będą zerezerwowane tylko dla tych złych doświadczeń.

🪻 Najprawdopodobniej w ogóle nie będzie potrzeby odtworzenia wszystkich detali historii przemocy.

🪻 A opowieść, którą stworzysz w gabinecie terapeutycznym, będzie o Twojej sile, wytrwałości i godności.

🪻 Być może będziesz na sesji potrzebował/a mieć otwarte oczy, mieć wpływ na ustawienie foteli czy oświetlenie – jak najbardziej podążaj za takimi potrzebami.

🪻 Być może niektóre ze swoich reakcji, które odpamiętujesz z tamtych wydarzeń związanych z przemocą s3ksualną, uznajesz za bezsensowne. Dla terapeutów somatycznych są one zrozumiałe: twój układ nerwowy CHRONIŁ CIĘ, między innymi odcinając całkowicie lub częściowo świadomość, zamrażając emocje, zwiotczając mięśnie (co powoduje między innymi to, że osoba krzywdzona nie woła o pomoc- nie jest w stanie).

🪻 „Trauma, szczególnie s3ksualna, jest raną, która rozrasta się w samotności” (Holly Richmond), dlatego nie czekaj i poszukaj terapeuty, któremu możesz zaufać.

🪻 Terapeuta będzie w Tobie widział Osobę, która doświadczyła przemocy s3ksualnej a nie ofiarę tamtego zdarzenia czy zdarzeń. Dostrzeżesz różnicę między własnym Ja a swoim doświadczeniem.

🪻 Z pomocą terapeuty łatwiej Ci będzie poczuć i wyrażać jednoznacznie swoje „Nie”, a jakiś czas później również „Tak” wobec tego, co chcesz przyjąć w swoim życiu.

🪻 Niewykluczone, że dzięki rozwiązaniu traumy s3ksualnej pozbędziesz się na przykład skłonności do perfekcjonizmu, nadmiernego samokrytycyzmu, autosabotażu. nadodpowiedzialności, nadskakiwania iinnym, samobiczowania, odmawiania sobie prawa do potrzeb czy przyjemności– o ile się z tym zmagasz.

🪻 Gdy rozbroisz z towarzyszącym Ci terapeutą obezwładniający wstyd, a może nawet niechęć do samej/go siebie, dowiesz się, KIM naprawdę jesteś, czego pragniesz i odzyskasz siły na podążanie za swoimi pragnieniami.

🪻 Twoja s3ksualność jest nadal ważną częścią Twojego życia, możesz powoli i na własnych prawach rozwijać ją i czerpać z niej – tak jak z wszelkich innych radości życia.

🪻 Lecząc swoją traumę wpływasz na emocjonalne dziedzictwo swoich dzieci i wnuków oraz całego społeczeństwa.

💗Nie ponaglaj się! Małymi, uważnymi kroczkami i dopiero w atmosferze zaufania do terapeuty i swojego procesu uzdrowisz się ze skutków tego traumatycznego wydarzenia.

🐅 Nasze Stowarzyszenie organizuje dla praktyków SE ® warsztat z Liane Pinto Liane Pinto na temat ataku nie do uniknięcia i traumy s3ksualnej. Link w komentarzu.

Źródła:
Holly Richmond ”Odzyskać siebie. Pozytywny poradnik dla osób, które doświadczyły traumy s3ksualnej”, GWP, 2023. GWP Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
Galit Atlas ”Emocjonalne dziedzictwo. Terapeutka, pacjenci i spuścizna traumy”, Czarna Owca 2022.
Verena König „Bin ich traumatisiert? Wie wir die immeer gleichen Problemschleifen verlassen“, Knaur.Leben 2023.
Patricia A. De Young: „Terapia chronicznego wstydu- perspektywa relacyjna i neurobiologiczna”, WUJ 2019 Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Stephan K. Niederwiesen na webinarze w dn.24.02.2025 dla Polyvagal Institute „Scham und Polyvagal-Theorie”.

Red.
Honorata Łukaszewska Somapsyche - psycholog Honorata Łukaszewska, praca ze stresem i traumą